Povežite se sa nama

Izdvojeno

KOLIKO PARA TOLIKO I IGRE: Sport u kandžama politike

Objavljeno prije

na

Zbog kašnjenja i malo novca za raspodjelu, iz sportskih saveza oštro kritikuju Upravu za sport i njenog direktora Marka Begovića. On uzvraća da se trudio da depolitizuje sport, suzbije korupciju i da uvede red u dodjeli sredstava. Svi se slažu da je novca za sportiste malo

 

Raspodjela državnog novca sportskim organizacijama kasnila je skoro četiri mjeseca. To je izazvalo buru u sportskim savezima.

Nakon što je v.d. direktor Uprave za sport i mlade Marko Begović početkom ovog mjeseca poništio odluku o dodjeli sredstava za sprovođenje programa sportskih organizacija i tražio da se Komisija za procjenu programa ponovo sastane, protesti su postali još glasniji.

Begović je objasnio da je za raspodjelu predviđen iznos od 3,6 miliona eura, a da je Komisija dostavila izvještaj sa predlogom u iznosu od tri miliona eura.

Članovi Komisije Anđela Bulatović i Milan Tičić podnijeli su ostavku na članstvo u Komisiji i saopštili da su ostali zatečeni kada su u javnost vidjeli da Odluka koju je potpisao Begović ne sadrži gotovo nijedan iznos koji je navedena Komisija zvanično predala Upravi.

Drama oko raspodjele novca završena je protekle nedjelje tako što je Uprava za sufinansiranje programa 38 sportskih saveza raspodijelila 3,6 miliona eura. Najviše je pripalo Rukometnom savezu 520.000, te Košarkaškom i Vaterpolo-plivačkom savezu po 500.000 eura. Crnogorski olimpijski komitet dobio je 280.000, a Paraolimpijski komitet 250.000, Odbojkaški savez 250.000, Atletski savez 200.000, Bokserski savez 130.000, Jedriličarski savez 100.000, Teniski savez 85.000, Šahovski savez 75.000…

Iz Odbojkaškog saveza, na čijem je čelu Cvetko Pajković, su saopštili da ovakvom raspodjelom nemaju novca za nastupe mlađih selekcija, te da će morati da odustanu od brojnih takmičenja. „Uprava za sport i mlade za sufinansiranje programa sportskih organizacija na ponovljenom konkursu opredijelila je Odbojkaškom savezu 250.000 eura, što je za 100.000 manje u odnosu na prvobitnu odluku“, saopštili su iz ovog saveza i poručili da je „krajnje vrijeme da se država uključi u ovu problematiku i da nađe način finansiranja sporta koji će biti izvjesniji“.

Nezadovoljnih je mnogo. U Atletskom savezu Crne Gore, čiji je predsjednik Gojko Banjević, za Monitor kažu da nijesu zadovoljni dobijenim novcem, te da on ne omogućava funkcionisanje ovog saveza. Uprava za sport i mlade bez ikakve svoje  nadležnosti, bez ikakvih osnova umiješala u rad Saveza i dodijelila sredstva koja Savez nije tražio, tvrde, i objašnjavaju da „je mimo znanja Saveza izvršena raspodjela stipendija, zamemarujući da su stipendije samo jedan dio iz programa sportista“.

U ovom Savezu optužuju Begovića da je „čitavo vrijeme od kad je došao na dužnost zamajavao sportsku javnost i svojom nestručnošću pokušavao putem pres konferencija i medija da dovede u zabludu kako je on spasilac sporta. Posebno se to odnosi na ASCG gdje je on u nekoliko navrata pokušao da bez ikakvog osnova ospori rad Saveza koji je u prošloj godini ostvario najbolje rezultate u svojoj  istoriji. Da podsjetimo, iznos sredstava koja su Savezu dodijeljena – 200.000 eura ravna su sredstvima jednog najboljeg sportiste iz regiona“.

Iz Košarkaškog saveza, kojim rukovodi Nikola Peković, za Monitor su kazali da „ozbiljan pristup i rješenja koja su kvalitetna, sistemska i dugoročna jedino mogu unaprijediti ovu materiju“, te da je „sadašnja situacija odraz i posljedica nedovoljnog prepoznavanja značaja sporta i vrhunskih rezultata na međunarodnoj sceni koje proizvodi godinama“.

Nije tajna da su sportski savezi decenijama bili pod palicom DPS funkcionera. Podsjetimo da je šef partije Milo Đukanović bio dugogodišnji predsjednik Košarkaškog saveza, Predrag Bošković je bio zadužen za ženski rukomet i tako dalje.

Na oštre kritike iz brojnih saveza zbog neblagovremene i, po njima, nedovoljne raspodjele novca, Begović za Monitor odgovara da je ona politički motivisana.

„Sport je dugo bio pod politikom i u stranačkim je kandžama. Naš cilj je depolitizacija sporta. Da pare idu sportsitima i sportskim radnicima, a ne na plate glomazne administracije sportskih saveza“.

Begović ističe da su u Upravi pažljivo proučili ranije raspodjele i da je ovo prvi put da se imaju jasni kriterijumi. „Neće biti kao do sada, pratićemo kako se troše pare jer do sada nije bilo uvida u to“.

On kaže da su Specijalnom tužilaštvu podnijeli više krivičnih prijava zbog mogućeg nesavjesnog rada u službi, zloupotrebe službenog položaja, pronevjere, protiv bivšeg ministra sporta Nikole Janovića i bivšeg direktora Uprave za sport i mlade i budućeg ministra sporta Vasilija Laloševića, te NN lica.

Begović tvrdi da je ispunio cilj da se krene sa depolitizacijom i suzbijanjem korupcije i klijentelizma. Ističe: „Ove godine je izdvojeno najviše novca do sada za sportsku infrastrukturu, za 35 projekata“.

Kao negativne primjere navodi Crnogorski olimpijski komitet (COK) u kome su se izdvajanja za plate tokom godina povećavale za stotine hiljada eura. Navodi da su u programu aktivnosti za ovu godinu koji je Upravi dostavio COK od države tražene desetine hiljada eura za troškove koje 100 ili 80 odsto pokriva Međunarodni olimpijski komitet (MOK). Uz molbu  COK-a da se ukoliko Uprava podrži njihov program ne postavljaju uslovi raspolaganja sredstavima, jer, kako kažu, to nije u skladu sa Poveljom MOK-a.

„Novac koji smo dobili nije dovoljan za realizaciju planiranih, a rekao bih ni minimalnih aktivnosti jednog nacionalnog olimpijskog komiteta“, kaže za Monitor Dušan Simonović, predsjednik Crnogorskog olimpijskog komiteta. Dalje navodi da je „Uprava za sport i mlade u ugovorima predvidjela i iznose koje bi savezi trebalo da daju pojedincima i klubovima, bez obzira na dostavljene programe, čime se praktično onemogućava da neki, ne svi, savezi obavljaju svoju osnovnu djelatnost u ovoj godini. Uprava ne bi smjela da se na ovakav način miješa u nadležnosti saveza i apsolutno je nejasno koji kriterijumi su uzeti u obzir prilikom raspodjele sredstava i ovo, po meni, predstavlja ozbiljnu zloupotrebu novca poreskih obveznika“.

Monitoru su iz Košarkaškog saveza kazali da će u saradnji sa COK-om pokrenuti aktivnosti kako bi zajedničkim nastupom i konstruktivnim prijedlozima prema državnim organima, pokušali da dođu do sistemskih rješenja. „Proaktivan zajednički nastup nas iz nacionalnih saveza je vjerujemo dobar način da utičemo na donosioce odluka u budućnosti i postavimo kvalitetniji i stabilniji sistem podrške vrhunskom sportu od strane države“.

Simonović smatra da „država definitivno mora naći način da popravi sportski budžet, odnosno da nađe održivo rješenje za finansiranje sportske oblasti“. Najavljuje da će na ovu temu uskoro biti održano savjetovanje sa svim predsjednicima i generalnim sekretarima nacionalnih sportskih saveza.

Igor Tomić, predsjednik Paraolimpijskog komiteta Crne Gore, za Monitor kaže da su ove godine dobili rekordan budžet od svog postojanja „u iznosu od 250,000.00 eura što je za oko 25 procenata više novca u odnosu na prošlu, paraolimpijsku 2021. godinu. Time je nastavljen trend kontinuiranog rasta podrške našem pokretu, pa možemo konstatovati da smo zadovoljni opredijeljenim budžetom“. Tomić skreće pažnju da je ove godine konkurs kasnio, te da su tek prošle nedelje potpisali Ugovor sa Upravom za mlade isport „a na današnji dan još nismo dobili ni jedan cent iz budžeta. To za organizacije poput naše, u kojoj se praktikuje čak 12 sportova sa veoma zahtjvnim kalendarom što zahtjeva kontinuitet u finansiranju, predstavlja veliki problem. Period od početka godine do danas smo uspjeli da premostimo, nažalost nepopularnim mjerama pozajmicama i kreditiranjem“.

Sportski savezi nedostatak sredstava pokušavaju da nadomjeste podrškom sponzora, dotacijama, periodičnim projekatima i dovijanjima na razne druge načine.

Iz Atletskog saveza navode da je „veoma simptomatično što se nijedna državna kompanija nije javila  da sponzoriše bilo koji nacionalni savez“. I Simonović kaže da u „godini, kada smo imali Zimske olimpijske igre i zimski EYOF, a očekuju nas Mediteranske igre i ljetnji EYOF, nijesmo imali podršku domaćih kompanija, ali ovoga puta ni države, te od septembra prošle godine funkcionišemo po principu ‘snađi se’“.

Ipak, u Atletskom savezu se nadaju  da će „država iz ovog izvući pouke i da se za crnogorski sport mora opredijeliti više sredstava i iznaći se neki novi modeli dopune da li putem nekih fondova za vrhunske rezultate i nastupe na međunarodnoj sceni od akciza na duvan, alkoholna pića, gorivo, igre na sreću što se mora pod hitno pripremiti ili da se nađe neki sponzorski punkt na nivou Olimpijskog komiteta ili budućeg Ministartva sporta kako bi sportisti mogli imati veća sredstva“.

I Tomić smatra da je „raspodjeljenih 3,6 miliona evra za kompletan sistem crnogorskog sporta koji podrazumjeva COK, POK i nacionalne sportske saveze izuzetno malo. Činjenica da su aplikanti na konkursu za svoje programe tražili skoro tri puta više novca dovoljno govori o tome koliko je ovo nedovoljan iznos. Iz tog razloga država mora da pronađe mehanizme za dodatnu podršku crnogorskom sportu jer je on najmanje zahtjevan a najveći crnogorski brend u svijetu“.

Sportski novinar Aleksandar Radović za Monitor kaže da „država za 16 godina nije pronašla sistemsko rješenje za (su)finansiranje sportskih organizacija“. On upozorava da je sport često korišten u promotivno-političke svrhe.

„Obaveza države morala bi da bude da u potpunosti finansira osnovne aktivnosti nacionalnih saveza naših najvažnijih sportova i pojedinaca (pripreme i učešće na najvećim takmičenjima), onih koji su prepoznati rezultatima i kao promoteri Crne Gore“, kaže Radović i upoređuje: „Ako predstavnici države imaju obavezu da prisustvuju kongresima, samitima i ostalim političkim manifestacijama organizacija čiji je Crna Gora član, te da se njihove aktivnosti finansiraju baš iz budžeta, onda je to i obaveza naših sportista, koji su, kako svi kažu, najbolji ambasadori države“.

No, kod nas je prvo da se političari podmire, a ostalima, pa i sportistima mrvice.

Predrag NIKOLIĆ

Komentari

FOKUS

POTVRĐENA OPTUŽNICA PROTIV BIVŠIH ČELNIKA PLANTAŽA: U nebranom grožđu

Objavljeno prije

na

Objavio:

Afera briketi će, izvjesno, epilog imati u sudnici. To ne znači da se stavlja tačka na dugogodišnje pustošenje jednog od (nekada) najprepoznatljivijih privrednih brendova Crna Gore

 

Dvije godine i dva mjeseca nakon što su, u julu 2022., po nalogu SDT-a, privedeni na saslušanje a potom i zadržani u pritvoru do jeseni te godine,  podgorički Viši sud potvrdio je optužnicu protiv nekadašnjih članova odbora direktora Plantaža AD: Veselina Vukotića (predsjednik borda 2006 -2020.), Boža Mihailovića, Dušana Perovića, Anice Hajduković (nije joj određen pritvor), Đorđija Rajkovića i Seada Šahmanovića. S njima, za zloupotrebu položaja u privrednom poslovanju, optužena je i  dugogodišnja izvršna direktorica kompanije Verica Maraš (od 2008. do 2020.). Ona je, u istoj akciji SDT-a i specijalnog policijskog odjeljenja privedena u avgustu 2022. godine, a iz pritvora je izašla otprilike kada i njene kolega iz nekadašnjeg Odbora direktora.

Optuženi su, prema optužnici, navodno krivično djelo počinili od decembra 2019. do aprila 2020. godine, saopštio je specijalni tužilac i portparol SDT-a Vukas Radonjić. „Optuženi nijesu vršili svoju dužnost u postupku zaključenja očigledno štetnog vansudskog poravnanja, sa privrednim društvom OMP-Engineering DOO, pa su mu tako, usljed djelimičnog izvršenja očigledno štetnog poravnanja, pribavili protivpravnu imovinsku korist, a oštećenom (Plantaže AD – primjedba Monitora) nanijeli imovinsku štetu u visini od 384.672,40 eura”, zaključio je specijalni tužilac navodeću da je za to krivično djelo zaprijećena kazna od dvije do deset godina zatvora.

Afera briketi počinje u novembru 2009., kada su Plantaže objavile poziv za prikupljanje ponuda „u cilju rješavanja problema otpadnih sirovina i otpadnih voda koje nastaju u procesu proizvodnje, a posebno otpada koji se javlja orezivanjem vinove loze i stabala“. Tražio se investitor koji će da izgradi fabriku i kupi opremu za prizvodnju briketa od vinove loze. I da garantuje plasman gotovih proizvoda. Na Plantažama je bilo da obezbijede sirovinu za proizvodnju, minimalno 10 hiljada tona sirovine (lozove orezine) godišnje.

U posao se ušlo sa kompanijom OMP, novoosnovanom firmom iz Podgorice koju su formirali: Oleg Obradović (30 odsto vlasništva), Miodrag Ivanović (30 odsto), Predrag Bošković (30 odsto) i pravno lice Consulting Company doo Zenica (10 odsto vlasništva).Naručena je studija izvodljivosti. Taj dokument je izradio Željko Cumbe, samostalni konsultant i ekspert za bio masu ali i vlasnik Consulting Company koja u OMP ima 10 odsto vlasništva. Po njegovoj analizi, posao obećava decenijski profit reda veličine od dva miliona eura pa naviše. Plantaže i OMP, 20. septembra 2010, osnivaju zajedničko preduzeće – Plant OMP. Fabrika  je izgrađena, kupljena je i montirana oprema za proizvodnju, a nakon toga se ispostavilo da fabrika ne može da radi. Isporučena oprema nije adekvatna za preradu lozove orezine.

Zoran RADULOVIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 13. septembra ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

HORIZONTI

VUČIĆEV REŽIM OTVORENO O PLANOVIMA ZA CRNU GORU: Srpski svet i narko biznis pod istom kapom 

Objavljeno prije

na

Objavio:

Krajem avgusta je objavljena hagiografija (svetačko žitije) Marka Parezanovića, koji ima već četvrt stoljeća dug staž u Službi. Taj  srpski Džejms Bond gradi i  jača srpski identitet u regionu. Navodi se da je “njegov rad u Crnoj Gori od velikog značaja”, prije svega “rezultati popisa koji još uvijek nije objavljen…” Magazin Poredak,  čiji tekst prenose Novosti Milorada Vučelića , objašnjava da su strategije Parezanovića uključivale  “niz specijalnih operacija koje su obezbijedile trajan uticaj na političku i kulturnu scenu Crne Gore”

 

Krajem avgusta je objavljena hagiografija (svetačko žitije) Marka Parezanovića – Čoveka u vihoru legendi i kontroverzi kako ga je u naslovnici predstavio opskurni Magazin Poredak. Tekst je odmah prenesen u režimskim Novostima čiji glavni i odgovorni urednik je Milorad Vučelić, glavni ratni propagandista Slobodana Miloševića iz 90-tih. Novosti su ove godine dobile za “naročite zasluge za Republiku Srbiju i njene građane, a povodom 70 godina rada u oblasti novinarstva i izdavačke djelatosti” Sretenjski orden prvog stepena (za Dan državnosti) koji je Vučeliću direktno uručio sadašnji gospodar Srbije. Tekst o “jednom od najznačajnijih i najintrigantnijih figura u srpskom bezbednosnom aparatu” su prenijeli još neki velikosrpski mediji.

Parezanović koji ima već četvrt stoljeća dug staž u Službi (državna bezbjednost ili BIA) je stigao “u sam vrh operativnog sastava BIA… isključivo (zbog) izuzetne inteligencije, čelične volje, odvažnosti, neumornog rada i zasluga u oblasti kontraobaveštajnog i obaveštajnog rada”. Dobitnik je velikog broja odlikovanja, a navodno se posebno ponosi na ordenje dobijeno od predsjednika Srbije, Rusije i Republike Srpske (RS) koja se u tekstu naziva državom. Parezanović je, piše u tekstu, “mnogo više od običnog državnog službenika – on je i jedan od najbližih i najodanijih saradnika predsednika Srbije Aleksandra Vučića, ali i jedan od ključnih arhitekata novog srpskog sveta”. Dalje se opisuje prisni odnos između Parezanovića i gospodara Vučića, o čemu se “sada već ispredaju čitave legende”. On se žrtvuje za gospodara ali i gospodar brine o njemu i navodno mu je 2020. godine “bukvalno spasio život”. Parezanović je zbog svoje borbe za Srbiju, tj. njenog gospodara “meta stranih obavještajnih službi i njihovih saradnika”. On otkriva izdajnike srpstva u redovima opozicije, nevladinog sektora i nezavisnih medija.

Uprkos svemu, ovaj srpski Džejms Bond je “nastavio da gradi i jača srpski identitet u regionu”. Navodi se da je “njegov rad u Crnoj Gori od velikog značaja”, prije svega “rezultati popisa koji još uvijek nije objavljen…i sve veći broj onih koji se opet izjašnjavaju kao Srbi je dokaz obnovljenog srpstva u toj zemlji”. Vučićevo glasilo naglašava da taj “proces nije slučajan, već je posledica dobro organizovanih aktivnosti koje su vodile ka kulturnom i nacionalnom preporodu Srba u Crnoj Gori”. Objašnjava da su “strategije (Parezanovića) bile dugoročne i uključivale su niz specijalnih operacija koje su obezbedile trajan uticaj na političku i kulturnu scenu Crne Gore”.

Jovo MARTINOVIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 13. septembra ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

DRUŠTVO

SKRIVANJE RATNIH ZLOČINA 90-IH U UDŽBENICIMA ISTORIJE: Ćutanje s predumišljajem

Objavljeno prije

na

Objavio:

Udžbenici i kurikulumi nastavnog predmeta Istorija ne obrađuju u dovoljnoj mjeri učešće Crne Gore u ratovima 1990-ih godina. Obuhvataju samo osnovne činjenice i događaje iz tog perioda, a često izostaju detaljne analize i kritički osvrti na ulogu Crne Gore u tim sukobima, ukazuju istoričari Igor Radulović i Miloš Vukanović, autori  Priručnika za nastavnike – Ratni zločini 90-ih u presudama crnogorskog pravosuđa, koji je nedavno publikovao Centar za građansko obrazovanje

 

 

,,Nauka i praksa su pokazale da se u društvima koja se ne suočavaju na pravi način sa svojom prošlošću, dramatično povećava mogućnost obnove sukoba… Izučavati kontroverzne teme, poput sukoba na prostoru bivše Jugoslavije, fundamentalno je važno za razvoj kritičkog mišljenja mladih”, navodi se na početnim stranama Priručnika za nastavnike – Ratni zločini 90-ih u presudama crnogorskog pravosuđa, istoričara Igora Radulovića i Miloša Vukanovića, koji je nedavno publikovao Centar za građansko obrazovanje.

U Priručniku je dat pregled dosadašnje prakse nesuočavanja u udžbenicima. U udžbeniku za IX razred napad na Dubrovnik, rat u BiH i Hrvatskoj se spominju. Međutim, ne postoji niti jedan pomen zločina koji su počinili crnogorski građani tokom tog perioda, čak ni na dubrovačkom ratištu.

U udžbeniku za IV razred gimnazije, raspad Jugoslavije je detaljnije obrađen, a posebno poglavlje naslovljeno je „Crna Gora u vrijeme nestanka Jugoslavije 1991-2000.” Ipak, ne spominje se niti jedan ratni zločin počinjen na teritoriji Crne Gore, dok je napad na Dubrovnik stavljen u prethodno poglavlje „Nestanak Jugoslavije i građanski rat” uz objašnjenje da ga je napala JNA, a bez navođenja ikakve veze sa Crnom Gorom.

,,Učenicima se uskraćuju informacije kroz nepominjanje uloge Crne Gore u ratu na prostoru bivše Jugoslavije kao ni zločina na njenoj teritoriji. Naučne smjernice o predavanju kontroverznih događaja iz prošlosti, osim stvaranja kompletne slike, podrazumijevaju i davanje vrijednosnog suda do kojeg je došla istorijska nauka, država i sudovi. Imajući u vidu da su se crnogorske i međunarodne institucije odavno izjasnile i dale svoju ocjenu o glavnim događanjima, ostaje nejasno zbog čega ovi događaji nijesu pomenuti”, pitaju se autori.

Navode i da udžbenici i kurikulumi nastavnog predmeta Istorija u Crnoj Gori ne obrađuju u dovoljnoj mjeri učešće Crne Gore u ratovima 1990-ih godina. Obuhvataju samo osnovne činjenice i događaje iz tog perioda, a često izostaju detaljne analize i kritički osvrti na ulogu Crne Gore u tim sukobima. ,,Na ovaj način učenici/e stvaraju nekompletnu sliku o datom periodu i ne stiču potpun uvid u važan dio savremene istorije svoje države. Ovakav pristup može uticati na razumijevanje istorijskih procesa i otežava suočavanje s prošlošću”, piše u Priručniku.

Predrag NIKOLIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 13. septembra ili na www.novinarnica.net

Komentari

nastavi čitati

Izdvajamo