Iskustvo Zlatana Peraka iz Tivta sa crnogorskim pravosuđem po mnogo čemu je specifično. Dok mnogi u Crnoj Gori godinama čekaju da sud presudi u njihovim predmetima, Perak je do sudskih odluka došao blagovremeno. Međutim, to što već 20 godina ima presudu Vrhovnog suda, ništa ne pomaže – sudske odluke se ne izvršavaju.
Perakova ljudska i sudska glavobolja počinje 1994. kada je komšija na trasi lokalnog puta izgradio kuću i time Peraku onemogućio pristup imovini u naselju Luka blizu Lepetana. Građevinska inspekcija je spornu kuću srušila, ali tako vješto da su njeni temelji ostali na trasi predviđenoj za lokalni put. U međuvremenu kuća je ponovo podignuta.
Vrhovni sud Crne Gore je 1994. donio pravosnažnu presudu o rušenju bespravno podignute kuće. Do danas niko od državnih i opštinskih organa tu odluku ne sprovodi.
,,Objekat je pod presudom Vrhovnog suda kojom je sud naložio da se mora ukloniti jer je na uzurpiranom zemljištu, a Opština je taj objekat legalizovala. Sporni objekat je dva puta prodat, iako je sagrađen na tuđoj imovinu. Pitam se kako je pored svega ovoga moguće da to Opština i katastar izvedu”, jedno je od pitanja bez odgovora koje Perak traži dvije decenije.
Opština Tivat je, donoseći novi DUP Lepetana, prije nekoliko godina, legalizovala tu građevinu i izbrisala dotadašnji put do Perakovog imanja, a ucrtala novi pristupni put na drugom mjestu. Ni novoucrtani put nije izgrađen, uprkos tome što je Perak to u nekoliko navrata tražio od Opštine.
U međuvremenu tranzicija je uradila svoje pa su duž brda kojim je trasiran put nikle kuće i vikendice. Na Jutjub snimku koji je Perak nedavno postavio na internetu, vidi se da su na toj lokaciji iznad magistrale načičkani objekti, a do njih vodi improvizovani strmi put.
,,To je nelegalni put. Kuće su napravljene na putu. Gradonačelnik Kankaraš je uspio da provuče tu gradnju. Na brdu je 46 parcela, preko 20.000 kvadrata državne imovine uzurpirano, sve je to opljačkano”, kaže Perak.
On kao glavnog krivca za to nepočinstvo imenuje bivšeg gradonačelnika Tivta Dragana Kankaraša. Objašnjava da je sve to bila državno vlasništvo kojim je upravljalo Komunalno preduzeće, dok je na njegovom čelu bio Kankaraš. I zbog neizvršavanja odluke Vrhovnog suda, legalizovanja kuće koja je nelegalno podignuta, brisanja puta, Perak je javno više puta prozivao Kankaraša.
Zbog neizvršavanja odluke Vrhovnog suda, Perak je slao pisma na mnoge adrese. Pisao je Filipu Vujanoviću i poslao mu preko 100 dokumenata, nije odgovorio, kao ni ministar unutrašnjih poslova Raško Konjević. Ministar pravde Duško Marković, kaže Perak, dao mu je šturi odgovor.
O ovom slučaju dva puta se raspravljalo i u Skupštini Crne Gore u okviru poslaničkog pitanja. Od tadašnjeg ministra održivog razvoja i turizma Predraga Sekulića, traženo je objašnjenje zašto država nije ispoštovala i u djelo sprovela pravosnažnu presudu Vrhovnog suda Crne Gore. Ministar Sekulić je između ostalog odgovorio: „Ovaj je slučaj za rubriku Vjerovali ili ne”.
Ministar je tvrdio da je izvršenje presude Vrhovnog suda u nadležnosti opštinske Građevinske inspekcije, dok je Kankaraš to osporavao tvrdeći da su za to nadležni republički organi.
Pisao je Perak i premijeru Milu Đukanoviću i četiri puta se sastao sa njim. Opet ništa. ,,Pitam Mila Đukanovića, osvrćući se na pismo iz 1996. koje mi je lično uputio sa obećanjem da će presuda Vrhovnog suda biti izvršena u oktobru te godine, koliko ću još njegovih januara čekati. Kada ću da vidim obećani Bolji život i kada ću osjetiti Snagu države u mom slučaju”, kaže za Monitor Perak.
Navodi da je radio u Arsenalu, pri vojsci, i da je prošao golgotu zato što nije htio da učestvuje u pohodu na Dubrovnik. Smatra da u nepoštovanju njegovih osnovnih ljudskih prava udjela ima i inat, ali i nacionalizam: ,,Zato što sam Hrvat treba me išćerati sa moje prađedovine”.
Iako je jedan od osnivača Hrvatske građanske inicijative, ne krije razočarenje sadašnjim rukovodstvom. ,,Predsjednica HGI Marija Vučinović je sve znala, jer živi 100 metara od sporne lokacije, znao je sve i Mato Marović. Pitao sam ih kada su sve znali zašto su u Skupštini Opštine glasali za taj plan”, kaže Perak.
Prije 16 godina Perak je od Opštine dobio dozvolu da na svom placu otvori auto kamp. ,,Na svojoj zemlji planirao sam da otvorim kamp i da djeci obezbijedim egzistenciju, ali mi nijesu dali. Opština mi ovakvim činjenjem ne da da realizujem tu namjeru”, kaže Perak i ističe da je dugotrajna neizvjesnost i dvije decenije trajanja ovog spora umnogome doprinijelo smrti njegove žene a i njegovom invaliditetu.
Poručuje da mu je cilj da odgovorni sjednu na optuženičku klupu i budu procesuirani kao akteri organizovanog kriminala.
Predrag NIKOLIĆ
HORIZONTI4 sedmice
INTERVJU3 sedmice
Izdvojeno4 sedmice
Izdvojeno4 sedmice
Izdvojeno4 sedmice
INTERVJU2 sedmice