Povežite se sa nama

DRUŠTVO

DOSIJE: KORUPCIJA NA LOKALNOM NIVOU – KOLAŠIN (1): Trošenje bez kontrole, tužioci bez reakcije

Objavljeno prije

na

Po crnogorskim opštinama milioni se slivaju u ruke privilegovanih, na nezakonit način. Budva i Jelići su u fokusu, ali sličnih priča ima širom zemlje. Slikovit je primjer Opštine Kolašin, kojom Centar za istraživačko novinarstvo Crne Gore (CIN-CG) započinje serijal o korupciji na lokalnom nivou.

Bivši predsjednik Opštine Kolašin Mileta Bulatović, nakon što je razriješen sa funkcije u avgustu 2011, primao je desetine hiljada eura iz budžeta. „Od septembra 2012, kada mu je prestalo pravo na nadoknadu, do kraja marta 2016, kada je razriješen svih dužnosti Bulatoviću je primio 47.000 eura, iako je to bilo mimo propisa. Na taj iznos idu i porezi i doprinosi od 31.500 eura. Dakle, ukupno – 78.500 eura.”, tvrdi za CIN-CG Željka Vuksanović, aktuelna predsjednica Opštine Kolašin. Navodi i da su prestali da isplaćuju platu Bulatoviću, kada su došli na vlast, ali on je Opštinu tužio. I dobio je spor. Slučaj je sada na reviziji. Vuksanovićeva je na funkciju stupila u decembru 2014, uz podršku tadašnje opozicije, preuzimajući vlast od dvojca Mileta Bulatović-Mile Šuković, koji je vedrio i oblačio jednim od najljepših gradova sjevera oko dvije decenije.

Rješenje kojim se Bulatoviću produžava pravo na naknadu zarade i nakon zakonskog roka od godinu dana po prestanku funkcije, potpisao je Darko Brajušković, bivši predsjednik Opštine, 14. novembra 2012, pozivajući se na član 35 Zakona o državnim službenicima. Taj član predviđa „da se pravo na naknadu može produžiti još godinu dana ukoliko u tom vremenu lice stiče pravo na penziju”. Ali, po isteku tog roka Bulatović nije otišao u penziju, već na drugu poziciju. I to uprkos činjenici da je 27.11. 2013. od Fonda penzijsko invalidskog osiguranja (Fond PIO) dobio rješenje o „potpunom gubitku radne sposobnosti,” na osnovu kojeg je uz dodatnu dokumentaciju mogao da ostvari penziju.

U januru 2013. Skupština opštine Kolašin ugovorom o preuzimanju zaposlenog (iako u tom momentu bivši predsjednik nije zaposlen, već samo prima nadoknadu), Bulatovića preuzima na neodređeno vrijeme. I to na poziciji savjetnika za zaštiu životne sredine predsjednika Skupštine opštine – saborca Mila Šukovića. To rješenje potpisuju Šuković i Brajušković.

Bulatović tu poziciju pokriva do marta 2016, kada ga razrješava Skupština Opštine, koja se poziva na rješenje Fonda PIO, staro gotovo dvije i po godine, kojim je utvđeno da je Bulatović „potpuno radno nesposoban”.

Više bivših funkcionera iz ove opštine zadržalo je privilegije nakon što su im prestale funkcije, tvrdi aktuelna predsjednica Vuksanović. Navodi primjer Marte Šćepanović, nekadašnje glavne administratorke Kolašina.

Šćepanovićevoj od novembra 2012. godine „miruju prava i obaveze, zbog izbora na funkciju poslanika u Skupštini CG”. Međutim, Šćepanovićeva je bila izabrani funkcioner u opštini, a fukcionerima kada prestane funkcija ne mogu mirovati prava, niti se oni po prestanku jedne, mogu vratiti na staru funkciju, kaže Vuksanovićeva.

Zanimljivo je i da Mile Šuković, kome je prestala funkcija predsjednika SO Kolašin par godina, i dalje koristi kancelarije u Opštini i nemoguće ga je iseliti. „Tražiću pomoć od novog minsitra, do sada policija oko toga sa nama nije htjela da sarađuje”, kaže Vuksanovićeva.

Ali, korištenje kancelarija, nadoknade i zapošljavanja privilegovanih, samo su dio priče. Kako su za vrijeme tima Šuković-Bulatović korištena državna sredstva najbolje pokazuju računi za gorivo.

U 2008. godini Opština Kolašin je samo Jugopetrolu isplatila do oktobra – 408,520,38 eura. Za gorivo je Opština plaćala i drugim dobavljačima, pa je ova suma znatno veća. Poređenja radi sada na mjesečnom nivou Opština za ove potrebe troši oko hiljadu eura. Prema podacima opštinske finasijske službe od 1.12. 2014. do danas protrošeno je oko 15.000 eura za gorivo.

Ako računamo da se za 100 km prosječno (i to luksuznim autom koje „guta” više) potoši deset litara goriva, a da je srednja cijena litra jedan euro, onda ispada da su u opštini Kolašin prešli za deset mjeseci, samo gorivom Jugopetrola – četiri miliona i sto hiljada kilometara. Sto dva kruga oko Zemljine kugle!

Opštinski su funkcioneri istovremeno plaćali gorivo i kreditnim karticama. Tako je Mile Šuković preko CKB kartice znao odjednom da plati i po 655 eura za gorivo.

Prema izvodu CKB kartice, u koji je CIN-CG imao uvid, Šuković je na pumpi Jugopetrola u Kolašinu 23. 09. 2010. plaćao devet puta karticom, i to iz minuta u minut. A u junu iste godine, na pumpi Luk oila u Kolašinu, u više transakcija načinjenih za dva minuta, Šuković je platio službenom karticom iznos od 300 eura.

„To je tačno, ali opštinski su računi bili u blokadi i ja sam karticom plaćao goriva i drugima”, rekao je u razgovoru za CIN-CG Šuković naglašavjući da mediji svašta pišu, da bi okaljali bivšu vlast.

Na pitanje kako komentariše da je ranija uprava za samo deset mjeseci potrošila preko 400 hiljada za gorivo, a da ova nova od decembra 2014. do danas, u prosjeku mjesečno troši hiljadu eura, Šuković je rekao: „To vam sve govori o tome kako se radilo nekad, a kako se radi sada. Mi smo trošili mnogo goriva, jer smo mnogo radili, znate li samo koliko kilometara lokalnih puteva imamo i kakve smo sve radove tim gorivom vršili”, kaže Šuković, naglašavajući da troškovi nijesu bili u njegovoj nadležnosti. Pokušali smo da kontaktiramo Bulatovića, koji je bio odgovoran za opštinski budžet, ali bez uspjeha.

Službenu karticu CKB-a, Šuković je u Beogradu 2008, koristio i za privatne račune. Oftomološkoj ordinacji Diopta, platio je iznose od 139,55 i 268,64 eura, a Tehnomarketu račun od 100,95 eura. „Tačno je da sam plaćao te privatne račune, službenom karticom, ali samo zato što u Beogradu nijesu primali eure. Kasnije sam to vratio”, kaže Šuković.

Prema izvodu CKB kreditne kartice u periodu od 01.08.2007. do 06.05.2011. Šuković je potrošio 11.649,90 eura. „Za skoro četiri godine to i nijesu neka sredstva”, ističe Šuković za CIN-CG.

S druge strane, Šukovićev vozač, Darko Bulatović, sada predsjednik Sindikata lokalne uprave, je samo u 2008. godini primio 12.000 eura za dnevnice, prema tvrdnjama sadašnje lokalne uprave. Znači – hiljadu eura mjesečno. Ranije je objavljeno i da je Šuković za tri godine na čelu kolašinske Skupštine, podigao dnevnica u iznosu od oko 21.000 eura. On je demantovao te tvrdnje. Demantovao je i da je u jednom danu platio račun za piće i hranu od 10.000 eura, kako su tvrdili predstavnici akutelne opštinske uprave.

Predsjednica Vuksanović navodi i da su u periodu od januara 2013. do juna 2014. iz opštinskog budžeta ispalćene neosnovano i uvećane zarade službenicima od povjerenja, u iznosu ne manjem od 30.177 eura.

Predmet vezan za isplatu neosnovanih zarada upućen je specijalnom tužiocu, kao i mnoge druge sumnjive transakcije koje je vršila nekadašnja uprava Opštine Kolašin. Iz Tužilaštva, međutim, još nema odgovora.

Prva banka umjesto Kolašinu, porez od Lipke uplatila Podgorici

Nakon preuzimanja vlasti, naslijeđeni su milionski dugovi prethodne uprave. Računi Opštine Kolašin su bili blokirani. „Potrebno je bilo dugih 12 mjeseci i 12 dana da deblokiramo račun. Vjerujem da se radilo o opstrukciji, jer smo jedva dobili kredit”, kaže Željka Vuksanović, predsjednica Opštine Kolašin. Ona smatra da pritisci na opštinsku vlast koju ne kontrolišu državne strukture ne prestaju. Navodi primjer: Prva banka porodice Đukanović je 31. maja 2016. umjesto Opštini Kolašin uplatila 216.00 eura – Opštini Podgorica, po osnovu poreza od prodaje kolašinskog hotela Lipka i parcela na kojima se planira gradnja hotela. „Trpimo veliku štetu što je Prva banka naš novac uplatila na tuđi račun, navodno greškom, a nakon mog upozorenja nijesu htjeli da nam vrati sredstva, već odgovornost prebacuje na Poresku upravu i na Opštinu Podgorica, koja sada naše pare vraća u tranšama”, kaže Vuksanovićeva. Ona se obratila ministru finasija i Centralnoj banci Crne Gore (CBCG). Iako je prošlo više od mjesec dana, dio novca je još zarobljen. „CBCG je upoznata sa ovim slučajem i u okviru svojih zakonom utvrđenih ovlašćenja, već je pokrenula postupak kontrole u Prvoj banci, radi utvrđivanja pravog činjeničnog stanja. Ukoliko u postupku kontrole utvrdi nepravilnosti u poslovanju Banke, CBCG će preduzeti adekvatne mjere za otklanjanje tih nepravilnosti, u skladu sa Zakonom o platnom prometu”, saopšteno je za CIN-CG. Darko Radunović, glavni izvršni direktor Prve banke, negirao je da se radi o opstrukciji.”Nema govora o političkoj pozadini. Radi se o grešci neiskusne službenice. Zaključno sa 05.07.2016. Opštini Kolašin vraćen je iznos od 135.555, 58 eura. Očekuje se da će ostatak biti vraćen do kraja sedmice,” rekao je Radunović za CIN-CG. Na uplatnici, u koju smo imali uvid, koju je kupac Lipke predao službenici Prve banke uredno je unijeta šifra računa Opštine Kolašin – 728. Šifra Podgorice je 302. Teško je permutovati ta dva broja.

Milena PEROVIĆ-KORAĆ
Milka TADIĆ-MIJOVIĆ

Ovaj tekst je dio projekta “Misli lokalno – djeluj lokalno! – Borba protiv korupcije na lokalnom nivou” koji realizuje Centar za građansko obrazovanje (CGO), u saradnji sa NVO “Bonum” iz Pljevalja, NVO Inkubator – Prostor za nezavisne kulturne inicijative iz Kotora i NVO Centar za istraživačko novinarstvo – CIN iz Podgorice, a finansira ga Evropska unija. Mišljenja iznijeta u tekstu predstavljaju stavove autora iz CIN-a i ni na koji način se ne mogu smatrati zvaničnim stavom EU, kao ni CGO-a, Bonuma i Inkubatora.

Komentari

DRUŠTVO

ODUSTAJE LI VLADA OD SUMNJIVE KUPOVINE STUDENTSKOG DOMA OD  TOMISLAVA ČELEBIĆA: Rupa u zakonu i u budžetu

Objavljeno prije

na

Objavio:

Umjesto novog raspisivanja tendera, Vlada je posao kupovine novog studentskog doma, odlučila da obavi drugačije. Studentski dom će, da bi izbjegla zakonske implikacije,  kupiti odlukom, tako što će ove godine platiti 3,6 miliona iz budžetskih rezervi, dok će dodatna sredstva obezbijediti naredne godine. Baš onako kako je ranije dogovoreno sa Tomislavom Čelebićem

 

Ministarstvo prosvjete i Vlada ne odsustaju od namjere da milionima iz budžeta pomognu Tomislava Čelebića i Đukanovićev Univerzitet Donja Gorica (UDG). Prošle srijede su, nakon pisanja Monitora, poništili tender o kupovini studentskog doma u blizini UDG od kompanije Čelebić City. Tender je bio sporan i zbog toga što je prihvaćena duplo veća cijena od ponuđene (6,3 miliona umjesto 2,9), zbog čega je Vladi, osim javnog suda, prijetila i reakcija nadležnih institucija.

Činilo se da je Vlada  odustala od tog posla. No, samo dva dana  nakon poništenja tendera, u petak, 1.novembra, na telefonskoj sjednici, Vlada je, odlukom većine članova, dala  saglasnost za kupovinu nepokretnosti za potrebe povećanja smještajnih kapaciteta studenata. Kako Monitor nezvanično saznaje, dio ministara nije želio da aminuje tu odluku.

Umjesto novog raspisivanja tendera, Vlada je posao kupovine novog studentskog doma, odlučila da obavi drugačije. U priču je uključila Upravu za državnu umovinu  i Ministarstvo prostornog planiranja, urbanizma i državne imovine na čijem je čelu Slaven Radunović.  Prema dokumentima razmatranim na sjednici Vlade, Uprava se obratila Radunovićevom ministarstvu samo  noć nakon poništavanja tendera, sa Informacijom o kupovini  objekta za potrebe povećanja smještajnih kapaciteta studenata, koju je prethodno iniciralo Ministarstvo prosvjete.  To znači da je Ministarstvo prosvjete, koje vodi Anđela Jakšić-Stojanović, u trenutku poništenja tendera već imalo spreman novi model realizacije ovog posla. Sa kojim se Vlada brže bolje saglasila na telefonskoj sjednici.

Predrag NIKOLIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 8. novembra ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

DRUŠTVO

VIŠE OD DESET DANA POTJERE ZA  ALIJOM BALIJAGIĆEM: Bjegunac izmiče i Crnoj Gori i  Srbiji

Objavljeno prije

na

Objavio:

Dok se Balijagić skriva po planinama između Crne Gore i Srbije, a dvije države prepucavaju ko je bolji, građani strijepe za svoje najbliže jer institucije koje plaćamo da bi bili bezbjedni, očigledno ne rade svoj posao

 

 

Više od deset dana prošlo je kako je osuđivani pljačkaš, ubica, silovatelj, Alija Balijagić ubio dvoje starih ljudi, brata i sestru  Jovana i Milenku Madžgalj, a za njim se još traga između Bijelog Polja i Prijepolja. U potragu su uključene dvije države – Crna Gora i Srbija, na čijim teritorijama se kreće bjegunac.

U cijelom regionu vlada strah. Mještani sela dvije države – od Sokolca, gdje su Madžgalji ubijeni, pa do Brajkovca (Prijepolje), gdje je Balijagić posljednji put viđen, strahuju za svoje i živote svojih familija. Nastave u školama se odlažu ili se obavljaju onlajn, dok su sela puna uniformisanih lica – policije, specijalnih jedinica, vojske…

Uz svu savremenu tehnologiju i opremu, kojom raspolažu bezbjednosni organi obje države, od kojih je jedna članica NATO Alijanse, čini se da nijesu ni blizu opasnom bjeguncu. Prema kazivanju mještana, Balijagić mirno ide od sela do sela, popriča i popije po koju s žiteljima polupraznih sela, dok su  obje države upregle sve resurse, kako tvrde same vlasti, da bi ga zarobili.

Mještanin Brajkovca kaže da je vidio čovjeka koji je iskočio iz žbunja, imao je pušku i ranac. Predstavio mu se kao lovac i rekao da se ne plaši.

„Ostavio je pušku uz jednu bukvu, i rekao ajde da popijemo po jednu rakiju. Ja sam tada rekao, ima neki čovjek kog traže zbog ubistva. On je dodao – pa jesu li ga našli, ja sam rekao – ne, a on je kazao – naći će ga. Malo smo popričali, sve to je kratko trajalo i on je otišao dalje“ prepričava svoj susret.

On tvrdi da je odmah prepoznao o kome se radi, ali je ćutao kako ne bi svoj život izložio opasnosti. Zbog straha da se Balijagić ne vrati u njegovu kuću kao što se vratio kod Madžgalja i ubio ih, kaže da je spavao kod komšije.

„Strah je i mene, strah je i sve ljude koji žive u selu. Sve vrijeme su vrata zaključana, sigurni smo samo kad policiju vidimo u blizini naših kuća. Policajci nam kažu da se ne plašimo i da su oni tu, ali sve je uzalud. Mi ćemo biti mirni tek kad ga pronađu“, kaže mještanin.

U potrazi za Alijom Balijagićem dnevno je angažovano oko 200 policijskih službenika i preko 70 pripadnika Vojske Crne Gore (VCG), saopšteno je ranije iz Ministarstva unutrašnjih poslova (MUP). Pripadnici vojske su noćili kod mještana Sokolca, sela ubijenih Madžgalja. Sa druge strane, u Srbiji su angažovane jedinice Uprave kriminalističke policije, Specijalne antiterorističke jedinice, Žandarmerije, granična policija i policijski službenici policijskih uprava u Prijepolju i Užicu, saopšteno je iz njihovog MUP-a. Do sada je, tvrde, pregledano više od 80 napuštenih objekata,  koristi se sva moguća tehnika i oprema MUP-a Srbije – dronovi, termovizija i psi tragači.

Ivan ČAĐENOVIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 8. novembra ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

DRUŠTVO

ANDRIJA MANDIĆ I ALEKSA BEČIĆ NE MOGU SLUŽBENIM AVIONOM PREKO HRVATSKE: Ni  zemljom, ni nebom

Objavljeno prije

na

Objavio:

Monitor od više dobro obaviještenih izvora u crnogorskoj vlasti i državnoj upravi, saznaje da  predsjednik parlamenta Andrija Mandić i potpredsjednik Vlade Aleksa Bečić ne mogu Vladinim avionom preko Hrvatske. To je  iznenadilo   crnogorske vlasti, koje su  mislile da  odluka susjedne Hrvatske iz jula ove godine, da se Mandić, Bečić i lider DNP Milan Knežević, proglase osobama non grata, važi samo na – zemlji

 

Da predsjednik parlamenta Andrija Mandić i potpredsjednik Vlade Aleksa Bečić ne mogu službenim, Vladinim avionom preko Hrvatske, crnogorske vlasti shvatile su kada je Mandić, nedavno, planirao službeni put  preko Hrvatske, saznaje Monitor od više dobro obaviještenih izvora u crnogorskoj vlasti i državnoj upravi. Do tada se mislilo da odluka susjedne Hrvatske iz jula ove godine, da se Mandić, Bečić i lider Demokratske narodne partije (DNP) Milan Knežević, proglase osobama non grata, važi samo na – zemlji.

Odluka Hrvatske da proglasi tri crnogorska funkiconera za osobe non grata, podsjećamo, donešena je nakon što je crnogorski parlament krajem juna ove godine usvojio Rezoluciju o Jasenovcu, čija je svrha u stvari bila da relativizuje  glas Crne Gore u UN o Srebrenici. Crna Gora je prethodno, u maju ove godine, u skupštini UN glasala za Rezoluciju o Srebrenici, a nakon velikog pritiska koji je dolazio od strane srpskih vlasti, SPC, ali i unutrašnjih političkih struktura koje su pod uticajem tih adresa.

Hrvatska je  tada obrazložila da je Mandića, Kneževića i Bečića proglasila nepoželjnima “zbog sistemskog djelovanja na narušavanju dobrosusjedskih odnosa i kontinuiranog zloupotrebljavanja Republike Hrvatske u unutrašnje političke svrhe”.

Monitor je pokušao da dobije zvanične odgovore od nadležnih o tome zašto i kako Mandić i Bečić ne mogu službenim avionom preko hrvatskog neba, i šta to znači za Crnu Goru. Niko nije javno želio da govori o tome.  Jasno je, međutim, iz nezvaničnih razgovora, da crnogorske vlasti nijesu znale da se hrvatska odluka odnosi i na nebo.

Na pitanje da li je Mandić već krenuo na službeni put, pa  saznao da ne može preko Hrvatske , ili se to shvatilo ranije, dok je naumio  da putuje,  izvor u crnogorskoj vlasti koji je želio da ostane anoniman kazao je: „Naumio“.

Hrvatska strana ima  obrazloženje zabrane prelaska neba službenim avionom za Bečića i Mandića . „ To je uobičajeno kada su u pitanju odluke ovakve vrste, da se neko proglasi personom non grata. Takoreći, standard u međunarodnom pravu.  Budući da se radi o vladinom, državnom  avionu, njegovi putnici moraju biti evidentirani kada se prelazi preko zemlje. Što nije slučaj sa civilnim avionima“, objasnili su za Monitor iz hrvatske diplomatske mreže. Ni oni nijesu zvanično htjeli da komentarišu slučaj.

Generalni sekretarijat Vlade je nedavno objavio Dokumenta  o korišćenju aviona u vlasništvu Generalnog sekretarijata Vlade Crne Gore u periodu od 01. 07. do 27. 09.2024. godine. Ta dokumenta, odnosno zahtjevi za korišćenje aviona, i putni nalozi, prethodno su nosili  oznaku tajno.  Prema njima, Mandić nije u tom periodu putovao u pravcu koji bi uključivao i hrvatsko nebo, dok  Bečića nema na spsiku putnika.  Prema objašnjenju Monitorovih dobro upućenih izvora,  Bečiću po funkciji i ne pripada da koristi službeni, Vladin avion.  Ipak, mogao bi biti putnik kao član neke Vladine delegacije. Za razliku, Mandić ima pravo na korišćenje službenog aviona, i prema podacima koje su nedavno objavljeni u periodu od juna do kraja septembra, u kom je važila zabrana Hrvatske, koristio ga je dva puta – za Maroko  i Maltu. Tamo se nije išlo  preko hrvatskog neba.

Slučaj proglašenja Mandića, Bečića i Kneževića personama non grata, pominje se i u najnovijem, ove sedmice objavljenom, Izvještaju Evropske Komisije (EK) za Crnu Goru, u kontekstu pogoršanja odnosa sa Hrvatskom

U Izvještaju se ocjenjuje da su ti odnosi pogoršani, nakon usvajanja Rezolucije o Jasenovcu u crnogorskom parlamentu.  Brisel takođe ocjenjuje da su tenzije, kako stoji u Izvještaju,  proizašle iz „nerazriješenih bilateralnih pitanja“.

“Nije bilo napretka u vezi sa neobilježenom granicom između dvije zemlje ili vlasništvom nad brodom ‘Jadran’. Usvajanje rezolucije u crnogorskom parlamentu u junu, koja se fokusira na istorijske događaje u Jasenovcu, Mauthauzenu i Dahauu, izazvalo je snažnu diplomatsku reakciju Hrvatske, uključujući proglašenje tri visoka crnogorska zvaničnika za persone non grata”, piše u Izvještaju.

Ovih je dana u parlamentu, povodom godinu dana Vlade Milojka Spajića, od strane Adrijana Vuksanovića,  poslanika Hrvatske građanske inicijative (HGI, problematizovana izjava Andrije Mandića na jednom od Vučićevih glasila. Vuksanović je pitao  premijera Spajića za komentar  Mandićeve izjave u emisiji Ćirilica na Televiziji Happy,  da se danas Hrvati “identifikuju sa NDH”.

Spajić je odgovorio da nije vidio tu izjavu,  da Hrvatsku vidi kao partnera, te da su oni potpuni diskonituitet onog što se dešavalo 90-tih.

“Mi smo mlada generacija koja kaže da sve ono što je rađeno u ime Crne Gore nije u naše ime”, saopštio je premijer. Takođe, upitan za mišljenje, kazao je da on ne povezuje Hrvatsku sa bilo kojom Hrvatskom iz prošlosti, kao i da, ko god je spreman da pomogne na evropskom putu, njegov je saveznik.

Bilo bi dobro, ako Spajić zaista planira  da uvede Crnu Goru u EU, da ipak “poveže Hrvatsku sa nekom Hrvatskom iz prošlosti”. Recimo, onom  kojoj je Crna Gora, tokom devedesetih godina,  napala Dubrovnik.  Taj ratni zločin ne samo što nije dobio epilog pred pravosuđem, nego se o njemu gotovo ne govori, izuzev na godišnjicu napada,  u rijetkim medijima.

Nerijetko se čuju upozorenja da bi Crna Gora ukoliko želi da uđe u EU, morala da popravi odnose sa Hrvatskom, koja bi mogla da  joj taj put uspori, potencijalno i blokira. U tome joj neće pomoći samo  premijerov evropski govor u parlamentu, ili posjeta Dubrovniku  predsjednika Crne Gore. Toga smo se „napretka na evoropskom putu“ nagledali.

Stvar je mnogo složenija i od  toga kako dobiti štrik za dobrosusjedske odnose u izvještaju Brisela. Ukoliko Crna Gora zaista želi da postane društvo evropskih vrijednosti, ona to mora istinski i da postane. A to ne može biti dok  politiku budu krojili oni koji podržavaju ideologije devedesetih, koje su  proizvele hiljade i hiljade žrtava  na ovim prostorima, samo zbog njihovog imena, ili vjere.

To što naši zvaničnici  moraju službenim avionom da kruže oko Hrvatske, – nije suštinski hrvatsko već naše pitanje.  Sve i da mogu, sve dok njihova politika bude kočila suočavanje ove zemlje sa ratnom prološću, budila nacionalne strasti i tenzije  i kočila stvaranje normalnog društva, uzalud će biti i štrikovi Brisela.

Milena PEROVIĆ

Komentari

nastavi čitati

Izdvajamo