Povežite se sa nama

DRUŠTVO

KORUPCIJA NA LOKALNOM NIVOU : OPŠTINA KOLAŠIN (4): Milion za puteve, bez tendera i ugovora

Objavljeno prije

na

Kolašinska vlast je u periodu od 2007. do 2013. godine, dok je tim gradićem na sjeveru vladao dvojac Mileta Bulatović i Mile Šuković, poznat po brojnim aferama, kompaniji Putevi Bijelo Polje platila preko million eura za rekonstrukciju lokalnih dionica, bez odgovarajuće finansijske dokumentacije i ugovora. Uz to, svi poslovi su Putevima dodjeljeni – bez tendera .

U šestogodišnjem periodu Opština je toj kompaniji isplatila, prema finansijskoj dokumentaciji u koju je CIN CG imao uvid, tačno 1.184.396 eura iako je sa tom bjelopoljskom firmom u ovom periodu ugovorila samo dva posla ukupne vrijednosti 220.154, 22 eura. Ni za ta dva posla, ali ni za ostale koji su isplaćeni Putevima bez sklopljenih ugovora, nije raspisan tender.

,,Apsolutno ni za jedan od poslova koji su papreno plaćeni Putevima nije bio raspisan tender”, kaže za CIN CG Željka Vuksanović, aktuelna gradonačelnica ovog sjevernog grada.

Zbog sumnji u korupciju nova opštinska vlast je svu dokumentaciju o poslovima i transakcijama sa bjelopoljskim Putevima ustupila specijalnom policijskom timu još 2015. godine, po dolasku na čelo grada.

,,Finansijska dokumentacija pokazuje da su sa Putevima potpisana samo dva ugovora, jedan vrijedan 43.629,30 i drugi od 176.524.00 eura. Poslovi su naravno ugovoreni bez tendera, a u ugovorima se ne definišu precizno ni poslovi zbog kojih su Putevi angažovani”, kaže gradonačenica Kolašina. Prema njenim riječima, od istražnih organa još nemaju nikakvu informaciju šta je urađeno povodom toga. ,,Nemamo nikakvog odgovora”.

Prvi od ukupno dva ugovora koje je Opština Kolašin potpisala sa bjelopoljskom kompanijom, datira iz aprila 2008. godine. Prema tom dokumentu sa Putevima je lokalna vlast ugovorila ,,izvođenje radova na lokalnom putu Drijenjak-Blatine (do crkve)”, a vrijednost tog posla je 43.629,30 eura. Ugovor je u ime Opštine potpisao tadašnji gradonačelnik Kolašina Mileta Bulatović. Dok je u ime tadašnjeg direktora kompanije Putevi Milana Bojovića, ugovor potpisala Nataša Šljukić.

Prema evidenciji Centralnog privrednog registra (CRPS), vlasnik Puteva Bijelo Polje je istoimena firma iz Užica, koja je prema beogradskoj Agenciji za privredne subjekte osnovana u julu 2000. godine. Aktuelni direktor kompanije Putevi Bijelo Polje koja je u stopostotnom vlasništvu majke kompanije iz Užica je prema CRPS Sabahudin Kožica. U vrijeme dok je Bojović gazdovao kompanijom, poslovi sa državom samo su pristizali. Bojović je između ostalog sa Opštinom Bijelo Polje 2007. godine potpisao ugovor vrijedan million eura za ,,radove na ulicama i lokalnim putevima u Bijelom Polju”. Naredne, 2008. godine Bojović je sklopio ugovor sa Direkcijom za saobraćaj vrijedan 14.500.000 eura, za izgradnju puta Risan – Žabljak.

Drugi ugovor između Opštine Kolašin i Puteva potpisan je dva mjeseca nakon prvog, u junu 2008. godine. U tom se ugovoru ne precizira ni koje radove Putevi treba da odrade za naručioca, odnosno Opštinu Kolašin. Kao predmet ugovora se navodi ,,popravka ulica u Kolašinu”. Kojih ulica, nema ni pomena. Cijena radova koji se i ne pominju je ipak ugovorena i iznosi – 176.524,92 eura. I ovaj ugovor je u ime Opštine potpisao tadašnji gradonačelnik Mileta Bulatović, a u ime Puteva tadašnji direktor Milan Bojović.

Opština je, dakle, sa Putevima u šestogodišnjem periodu prethodne vlasti ugovorila poslove vrijedne 220.154, 22, a platila gotovo million eura više.

Ugovoreni poslovi od 220.154,22 su presudom Privrednog suda iz 2010. godine povećani skoro duplo – 486.410,22 eura. Toliko je taj sud naložio Opštini da isplati Putevima u ime dva ugovorena posla. Sud je utvrdio da su bez obzira na duplo manje dogovorenu cijenu Putevi Opštini uredno dostavljali fakture na iznose veće od dogovorenih, a u skladu sa građevinskim knjigama koje je ta kompanija vodila. U presudi se navodi da Opština na to nije imala nikakvih primjedbi, i da treba da im isplati iznos koji potražuju – 486.410,22 eura. Tu presudu je potvrdio i Apelacioni sud Crne Gore.

No, čak i da su Putevi zakonito duplo skuplje naplatili dogovorene poslove sa Opšinom, nije jasno kako su i na osnovu čega gradske vlasti bjelopoljskoj kompaniji isplatile ukupno oko 1.200.000 eura tokom šest godina. Presudom Privrednog suda nesporno je utvrđeno da je kolašinska vlast sklopila sa Putevima samo dva ugovora, ukupne vrijednosti od oko 220 hiljada eura.

Prema finansijskoj dokumentaciji Opštine Kolašin iz tog šestogodišnjeg perioda proizilazi da je Opština Putevima 2007. godine isplatila 155.000 eura za: održavanje puta Breza-Radigojno, ,,put od crkve Sv. Dimitrija do Željezniče stanice” i ,,put plana”. Ni za jedan od tih poslova nikada nije raspisan tender, a nema tragova da je ikada potpisan ugovor za te poslove za koje je Opština platila Puteve.

Dokumentacija dalje pokazuje da je tokom 2008. godine Putevima plaćeno ukupno 235.293,50 eura. Navodi se da je tim novcem plaćen ,,put Babljak”, ,,lokalni put naselje Svinjače”, opet ,,put plana” i ,,obaveze iz prethodne godine”. Nema targova da je tender za te poslove raspisan.

Naredne, 2009. godine, Opština je Putevima platila 200.000 eura. Kao predmet plaćanja Opština navodi – ,,obaveze iz prethodnih godina”.

Tokom 2011. godine Putevima je iz opštinske kase uplaćeno čak 309,676,63 eura. U finansijskoj dokumentaciji se pri tom uopšte precizno ne navodi šta je za tolike novce uradila bjelopoljska kompanija. U dokumentaciji se navodi da je 9.676.63 eura otišlo na troškove spora, 100.000 eura ,,za rekonstrukciju ulica u Kolašinu” (ne navodi se kojih), 105.103,90 eura za ,,popravku više manjih ulica” i 71.208,99 eura za, citiramo: ,,izgr lokal puta u nas g pažanj”.

Ista priča se nastavlja i u godinama koje slijede, pa je sljedeće 2012. godine Putevima isplaćeno 2.901,78 eura, a naredne 2013. godine – 281.524,89 eura. Cijela suma od preko 280 hiljada eura pri tom je isplaćena opet zbog, kako se navodi u opštinskim knjigama – ,,obaveza iz ranijeg perioda”.

,,Ni za jedan od poslova koji se navode u krajnje šturoj dokumentaciji nije raspisan tender”, ponavlja gradonačelnica Kolašina Željka Vuksanović.

CIN CG je ovim povodom kontaktirao bivšeg gradonačelnika Kolašina Miletu Bulatovića, no on je bio nedostupan. Bulatović ranije, kada ga je CIN CG kontaktirao zbog sumnjivih transakcija u koje je bila uključena kolašinska Opština dok je on bio na čelu tog gradića, nije bio spreman da odgovara na pitanja novinara: „Sjašite, prešli ste svaku granicu i vi i istraživačko novinarstvo i Vijesti. Znamo mi dobro ko ste vi”, kazao je tada, ne nudeći odgovore na brojne dileme.

Dileme oko poslova bivše kolašinske vlasti sa kompanijom Putevi Bijelo Polje trebalo bi da razjasne nadležni organi.

Milena PEROVIĆ-KORAĆ

Komentari

DRUŠTVO

ODUSTAJE LI VLADA OD SUMNJIVE KUPOVINE STUDENTSKOG DOMA OD  TOMISLAVA ČELEBIĆA: Rupa u zakonu i u budžetu

Objavljeno prije

na

Objavio:

Umjesto novog raspisivanja tendera, Vlada je posao kupovine novog studentskog doma, odlučila da obavi drugačije. Studentski dom će, da bi izbjegla zakonske implikacije,  kupiti odlukom, tako što će ove godine platiti 3,6 miliona iz budžetskih rezervi, dok će dodatna sredstva obezbijediti naredne godine. Baš onako kako je ranije dogovoreno sa Tomislavom Čelebićem

 

Ministarstvo prosvjete i Vlada ne odsustaju od namjere da milionima iz budžeta pomognu Tomislava Čelebića i Đukanovićev Univerzitet Donja Gorica (UDG). Prošle srijede su, nakon pisanja Monitora, poništili tender o kupovini studentskog doma u blizini UDG od kompanije Čelebić City. Tender je bio sporan i zbog toga što je prihvaćena duplo veća cijena od ponuđene (6,3 miliona umjesto 2,9), zbog čega je Vladi, osim javnog suda, prijetila i reakcija nadležnih institucija.

Činilo se da je Vlada  odustala od tog posla. No, samo dva dana  nakon poništenja tendera, u petak, 1.novembra, na telefonskoj sjednici, Vlada je, odlukom većine članova, dala  saglasnost za kupovinu nepokretnosti za potrebe povećanja smještajnih kapaciteta studenata. Kako Monitor nezvanično saznaje, dio ministara nije želio da aminuje tu odluku.

Umjesto novog raspisivanja tendera, Vlada je posao kupovine novog studentskog doma, odlučila da obavi drugačije. U priču je uključila Upravu za državnu umovinu  i Ministarstvo prostornog planiranja, urbanizma i državne imovine na čijem je čelu Slaven Radunović.  Prema dokumentima razmatranim na sjednici Vlade, Uprava se obratila Radunovićevom ministarstvu samo  noć nakon poništavanja tendera, sa Informacijom o kupovini  objekta za potrebe povećanja smještajnih kapaciteta studenata, koju je prethodno iniciralo Ministarstvo prosvjete.  To znači da je Ministarstvo prosvjete, koje vodi Anđela Jakšić-Stojanović, u trenutku poništenja tendera već imalo spreman novi model realizacije ovog posla. Sa kojim se Vlada brže bolje saglasila na telefonskoj sjednici.

Predrag NIKOLIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 8. novembra ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

DRUŠTVO

VIŠE OD DESET DANA POTJERE ZA  ALIJOM BALIJAGIĆEM: Bjegunac izmiče i Crnoj Gori i  Srbiji

Objavljeno prije

na

Objavio:

Dok se Balijagić skriva po planinama između Crne Gore i Srbije, a dvije države prepucavaju ko je bolji, građani strijepe za svoje najbliže jer institucije koje plaćamo da bi bili bezbjedni, očigledno ne rade svoj posao

 

 

Više od deset dana prošlo je kako je osuđivani pljačkaš, ubica, silovatelj, Alija Balijagić ubio dvoje starih ljudi, brata i sestru  Jovana i Milenku Madžgalj, a za njim se još traga između Bijelog Polja i Prijepolja. U potragu su uključene dvije države – Crna Gora i Srbija, na čijim teritorijama se kreće bjegunac.

U cijelom regionu vlada strah. Mještani sela dvije države – od Sokolca, gdje su Madžgalji ubijeni, pa do Brajkovca (Prijepolje), gdje je Balijagić posljednji put viđen, strahuju za svoje i živote svojih familija. Nastave u školama se odlažu ili se obavljaju onlajn, dok su sela puna uniformisanih lica – policije, specijalnih jedinica, vojske…

Uz svu savremenu tehnologiju i opremu, kojom raspolažu bezbjednosni organi obje države, od kojih je jedna članica NATO Alijanse, čini se da nijesu ni blizu opasnom bjeguncu. Prema kazivanju mještana, Balijagić mirno ide od sela do sela, popriča i popije po koju s žiteljima polupraznih sela, dok su  obje države upregle sve resurse, kako tvrde same vlasti, da bi ga zarobili.

Mještanin Brajkovca kaže da je vidio čovjeka koji je iskočio iz žbunja, imao je pušku i ranac. Predstavio mu se kao lovac i rekao da se ne plaši.

„Ostavio je pušku uz jednu bukvu, i rekao ajde da popijemo po jednu rakiju. Ja sam tada rekao, ima neki čovjek kog traže zbog ubistva. On je dodao – pa jesu li ga našli, ja sam rekao – ne, a on je kazao – naći će ga. Malo smo popričali, sve to je kratko trajalo i on je otišao dalje“ prepričava svoj susret.

On tvrdi da je odmah prepoznao o kome se radi, ali je ćutao kako ne bi svoj život izložio opasnosti. Zbog straha da se Balijagić ne vrati u njegovu kuću kao što se vratio kod Madžgalja i ubio ih, kaže da je spavao kod komšije.

„Strah je i mene, strah je i sve ljude koji žive u selu. Sve vrijeme su vrata zaključana, sigurni smo samo kad policiju vidimo u blizini naših kuća. Policajci nam kažu da se ne plašimo i da su oni tu, ali sve je uzalud. Mi ćemo biti mirni tek kad ga pronađu“, kaže mještanin.

U potrazi za Alijom Balijagićem dnevno je angažovano oko 200 policijskih službenika i preko 70 pripadnika Vojske Crne Gore (VCG), saopšteno je ranije iz Ministarstva unutrašnjih poslova (MUP). Pripadnici vojske su noćili kod mještana Sokolca, sela ubijenih Madžgalja. Sa druge strane, u Srbiji su angažovane jedinice Uprave kriminalističke policije, Specijalne antiterorističke jedinice, Žandarmerije, granična policija i policijski službenici policijskih uprava u Prijepolju i Užicu, saopšteno je iz njihovog MUP-a. Do sada je, tvrde, pregledano više od 80 napuštenih objekata,  koristi se sva moguća tehnika i oprema MUP-a Srbije – dronovi, termovizija i psi tragači.

Ivan ČAĐENOVIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 8. novembra ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

DRUŠTVO

ANDRIJA MANDIĆ I ALEKSA BEČIĆ NE MOGU SLUŽBENIM AVIONOM PREKO HRVATSKE: Ni  zemljom, ni nebom

Objavljeno prije

na

Objavio:

Monitor od više dobro obaviještenih izvora u crnogorskoj vlasti i državnoj upravi, saznaje da  predsjednik parlamenta Andrija Mandić i potpredsjednik Vlade Aleksa Bečić ne mogu Vladinim avionom preko Hrvatske. To je  iznenadilo   crnogorske vlasti, koje su  mislile da  odluka susjedne Hrvatske iz jula ove godine, da se Mandić, Bečić i lider DNP Milan Knežević, proglase osobama non grata, važi samo na – zemlji

 

Da predsjednik parlamenta Andrija Mandić i potpredsjednik Vlade Aleksa Bečić ne mogu službenim, Vladinim avionom preko Hrvatske, crnogorske vlasti shvatile su kada je Mandić, nedavno, planirao službeni put  preko Hrvatske, saznaje Monitor od više dobro obaviještenih izvora u crnogorskoj vlasti i državnoj upravi. Do tada se mislilo da odluka susjedne Hrvatske iz jula ove godine, da se Mandić, Bečić i lider Demokratske narodne partije (DNP) Milan Knežević, proglase osobama non grata, važi samo na – zemlji.

Odluka Hrvatske da proglasi tri crnogorska funkiconera za osobe non grata, podsjećamo, donešena je nakon što je crnogorski parlament krajem juna ove godine usvojio Rezoluciju o Jasenovcu, čija je svrha u stvari bila da relativizuje  glas Crne Gore u UN o Srebrenici. Crna Gora je prethodno, u maju ove godine, u skupštini UN glasala za Rezoluciju o Srebrenici, a nakon velikog pritiska koji je dolazio od strane srpskih vlasti, SPC, ali i unutrašnjih političkih struktura koje su pod uticajem tih adresa.

Hrvatska je  tada obrazložila da je Mandića, Kneževića i Bečića proglasila nepoželjnima “zbog sistemskog djelovanja na narušavanju dobrosusjedskih odnosa i kontinuiranog zloupotrebljavanja Republike Hrvatske u unutrašnje političke svrhe”.

Monitor je pokušao da dobije zvanične odgovore od nadležnih o tome zašto i kako Mandić i Bečić ne mogu službenim avionom preko hrvatskog neba, i šta to znači za Crnu Goru. Niko nije javno želio da govori o tome.  Jasno je, međutim, iz nezvaničnih razgovora, da crnogorske vlasti nijesu znale da se hrvatska odluka odnosi i na nebo.

Na pitanje da li je Mandić već krenuo na službeni put, pa  saznao da ne može preko Hrvatske , ili se to shvatilo ranije, dok je naumio  da putuje,  izvor u crnogorskoj vlasti koji je želio da ostane anoniman kazao je: „Naumio“.

Hrvatska strana ima  obrazloženje zabrane prelaska neba službenim avionom za Bečića i Mandića . „ To je uobičajeno kada su u pitanju odluke ovakve vrste, da se neko proglasi personom non grata. Takoreći, standard u međunarodnom pravu.  Budući da se radi o vladinom, državnom  avionu, njegovi putnici moraju biti evidentirani kada se prelazi preko zemlje. Što nije slučaj sa civilnim avionima“, objasnili su za Monitor iz hrvatske diplomatske mreže. Ni oni nijesu zvanično htjeli da komentarišu slučaj.

Generalni sekretarijat Vlade je nedavno objavio Dokumenta  o korišćenju aviona u vlasništvu Generalnog sekretarijata Vlade Crne Gore u periodu od 01. 07. do 27. 09.2024. godine. Ta dokumenta, odnosno zahtjevi za korišćenje aviona, i putni nalozi, prethodno su nosili  oznaku tajno.  Prema njima, Mandić nije u tom periodu putovao u pravcu koji bi uključivao i hrvatsko nebo, dok  Bečića nema na spsiku putnika.  Prema objašnjenju Monitorovih dobro upućenih izvora,  Bečiću po funkciji i ne pripada da koristi službeni, Vladin avion.  Ipak, mogao bi biti putnik kao član neke Vladine delegacije. Za razliku, Mandić ima pravo na korišćenje službenog aviona, i prema podacima koje su nedavno objavljeni u periodu od juna do kraja septembra, u kom je važila zabrana Hrvatske, koristio ga je dva puta – za Maroko  i Maltu. Tamo se nije išlo  preko hrvatskog neba.

Slučaj proglašenja Mandića, Bečića i Kneževića personama non grata, pominje se i u najnovijem, ove sedmice objavljenom, Izvještaju Evropske Komisije (EK) za Crnu Goru, u kontekstu pogoršanja odnosa sa Hrvatskom

U Izvještaju se ocjenjuje da su ti odnosi pogoršani, nakon usvajanja Rezolucije o Jasenovcu u crnogorskom parlamentu.  Brisel takođe ocjenjuje da su tenzije, kako stoji u Izvještaju,  proizašle iz „nerazriješenih bilateralnih pitanja“.

“Nije bilo napretka u vezi sa neobilježenom granicom između dvije zemlje ili vlasništvom nad brodom ‘Jadran’. Usvajanje rezolucije u crnogorskom parlamentu u junu, koja se fokusira na istorijske događaje u Jasenovcu, Mauthauzenu i Dahauu, izazvalo je snažnu diplomatsku reakciju Hrvatske, uključujući proglašenje tri visoka crnogorska zvaničnika za persone non grata”, piše u Izvještaju.

Ovih je dana u parlamentu, povodom godinu dana Vlade Milojka Spajića, od strane Adrijana Vuksanovića,  poslanika Hrvatske građanske inicijative (HGI, problematizovana izjava Andrije Mandića na jednom od Vučićevih glasila. Vuksanović je pitao  premijera Spajića za komentar  Mandićeve izjave u emisiji Ćirilica na Televiziji Happy,  da se danas Hrvati “identifikuju sa NDH”.

Spajić je odgovorio da nije vidio tu izjavu,  da Hrvatsku vidi kao partnera, te da su oni potpuni diskonituitet onog što se dešavalo 90-tih.

“Mi smo mlada generacija koja kaže da sve ono što je rađeno u ime Crne Gore nije u naše ime”, saopštio je premijer. Takođe, upitan za mišljenje, kazao je da on ne povezuje Hrvatsku sa bilo kojom Hrvatskom iz prošlosti, kao i da, ko god je spreman da pomogne na evropskom putu, njegov je saveznik.

Bilo bi dobro, ako Spajić zaista planira  da uvede Crnu Goru u EU, da ipak “poveže Hrvatsku sa nekom Hrvatskom iz prošlosti”. Recimo, onom  kojoj je Crna Gora, tokom devedesetih godina,  napala Dubrovnik.  Taj ratni zločin ne samo što nije dobio epilog pred pravosuđem, nego se o njemu gotovo ne govori, izuzev na godišnjicu napada,  u rijetkim medijima.

Nerijetko se čuju upozorenja da bi Crna Gora ukoliko želi da uđe u EU, morala da popravi odnose sa Hrvatskom, koja bi mogla da  joj taj put uspori, potencijalno i blokira. U tome joj neće pomoći samo  premijerov evropski govor u parlamentu, ili posjeta Dubrovniku  predsjednika Crne Gore. Toga smo se „napretka na evoropskom putu“ nagledali.

Stvar je mnogo složenija i od  toga kako dobiti štrik za dobrosusjedske odnose u izvještaju Brisela. Ukoliko Crna Gora zaista želi da postane društvo evropskih vrijednosti, ona to mora istinski i da postane. A to ne može biti dok  politiku budu krojili oni koji podržavaju ideologije devedesetih, koje su  proizvele hiljade i hiljade žrtava  na ovim prostorima, samo zbog njihovog imena, ili vjere.

To što naši zvaničnici  moraju službenim avionom da kruže oko Hrvatske, – nije suštinski hrvatsko već naše pitanje.  Sve i da mogu, sve dok njihova politika bude kočila suočavanje ove zemlje sa ratnom prološću, budila nacionalne strasti i tenzije  i kočila stvaranje normalnog društva, uzalud će biti i štrikovi Brisela.

Milena PEROVIĆ

Komentari

nastavi čitati

Izdvajamo