Povežite se sa nama

OKO NAS

KOLAŠIN: RASIPANJE OPŠTINSKIH PARA Administracija – siguran glas o našem trošku

Objavljeno prije

na

U kolašinskoj lokalnoj upravi trenutno je šest puta više administrativnih radnika nego što bi, prema evropskim standardima, bilo potrebno opštini koja ima oko 8.600 stanovnika. Iz opštinske kase platu prima 220 Kolašinca, a trebalo bi svega – 35.

Do prije dvije godine čak 310 radnika i funkcionera bilo je raspoređeno u nerealno mnogo sekretarijata, službi ili na savjetničkim funkcijama. Tri potpredsjednika stalna su postava, a neki od njih rijetko svrate u svoje kancelarije. Nikad do sada nijesu decidno saopštili šta su tačno njihova zaduženja.

Predsjednik Opštine Darko Brajušković je još prije četiri godine, dok je bio odbornik, insistirao da lokalni parlament usvoji zaključak, kojim bi se izvršna vlast obavezala da do sredine februara 2011. godine „završi postupak racionalizacije administracije kroz predloženi socijalni program”.

Brajušković je na čelu izvršne vlasti skoro tri godine, a taj posao, koji je nekad smatrao prioritetnim za druge, nije uspio da okonča. On tvrdi da to nije uspio zbog besparice, dok opozicija smatra da je razlog prolongiranja strah vlasti od gubitka glasača. Prvi čovjek grada priznaje da je još skoro 80 prekobrojnih, ali kad će ih poslati kući nije precizirao. Prema njegovim posljednjim izjavama to bi trebalo da bude na ljeto.

,,Opština Kolašin trenutno nema sredstava za sprovođenje plana sistematizacije, isplatu otpremnina i ostalih obaveza. Naš plan u vezi smanjenja broja radnika ne predviđa ishitrene i kratkoročne poteze, kao ni restriktivan odnos prema zaposlenima. U prethodnom periodu trudili smo se da broj radnika smanjimo putem sporazuma o prestanku radnog odnosa sa svakim zaposlenim, u obostranom interesu”, saopštili su nam iz Sekreterijata za finasije.

Smanjenje broja radnika, kažu u Opštini, biće sprovođeno u fazama, u dužem vremenskom periodu, a ,,u skladu s mogućnostima Opštine i prema politici Vlade”.

Broj radnika u minule tri godine smanjivan je odlaskom u penziju, transformacijom pojedinih budžetskih korisnika i isplatom otpremnina. Prema zvaničnim podacima Sekreterijata za finasije, tokom 2011. godine iz Opštine je otišlo trideset, iz Centra za kulturu sedam, iz Vodovoda osam, a iz Komunalnog devet radnika. Godinu kasnije nije mijenjan broj opštinskih službenika, a 2013. sporazumnim raskidom radnog odnosa ostalo ih je bez posla devet.

Tokom godine kada je Brajušković u naletu entuzijazma smanjio broj zaposlenih u lokalnoj upravi, preduzećima i ustanovama, čiji je osnivač Opština, bio je i neobično darežljiv. Svi koji su bili višak otišli su kući sa bogatim otpremninama. Na šezdesetak zaposlenih, tvrde upućeni, potrošeno je skoro 1,5 milon eura iz kredita Atlas banke na pet godina s kamatom od devet posto.

Svim zaposlenim na neodređeno vrijeme, koji su se tada prijavili za sporazuman raskid radnog odnosa isplaćene su otpremnine u visini od 12 bruto zarada i fiksni iznos od 2.000 eura. Za lokalne namještenike i službenike kojima do ostvarivanja prava na penziju nedostaje do dvije, odnosno pet godina, dodavani su i iznosi od tri, odnosno šest bruto zarada. Uz to, za svaku godinu radnog staža isplaćivano je dodatnih 50 eura.

Brajušković je tada odbio predlog opozicije da se otpremnine ne isplaćuju onima koji su se zaposlili nakon 2009. godine. Sve je rezultiralo time da su formalno raspoređeni na radna mjesta za koja niko nije znao da postoje (dispečeri, telefonisti i brojno obezbjeđenje), nakon samo godinu i po radnog staža u Opštini dobijali i po desetak hiljada eura otpremnina.

Među administrativnim radnicima, koji su se prvi javili da idu kući bilo je i onih na godinu ili dvije do penzije. Njihove otpremnine dostizale su i iznose od 25.000 do 30.000 eura. Oni koji će ubuduće ostajati bez posla proći će mnogo lošije, jer je odluka izmijenjena.

Iz opozicije tvrde da je prolongiranjem sistematizacije Brajušković oštetio opštinsku kasu za više od dva milona eura, te da je nerazumno darežljiv bio prema onima koji su prvi ostali bez posla. Otpremninom koju je dobio jedan od onih koji su tada sporazumno raskinuli radni odnos, kažu u Demokratskom fronutu, mogle bi biti isplaćene otpremnine za sve radnike u nekom od propalih kolašinskih preduzeća.

„Te otpremnine su bile plaćanje ‘zaslužnima’. Otpremnine su uzeli radno neaktivni, pa tim novcem nije otvoreno nijedno radno mjesto. S druge strane, građani nijesu rasterećeni izdržavanja glomaznog opštinskog aparata. Lokalna uprava se nije zaduživala za investicije, već da isplaćuje ‘zaslužne’. Izvršna vlast nije uspjela da obavi reorganizaciju, stanje se neznatno promijenilo, a potrošili su 1, 5 milon, koje će građani vraćati”, kaže nosilac izborne liste DF Aleksandar Saša Dožić.

U OO SDP smatraju da su „građani platili izborne kampanje Grupe građana i DPS”. Čudno je, kažu u toj partiji, kako je Opština koja nema para za najbolje sportiste, umjetnike i studente, odjednom imala novaca za enormne otpremnine. Ostavljanje sistematizacije za ljeto, kažu u SDP-u , dodatno će koštati građane Kolašina, a vlasti moguće otvoriti prostor za manipulaciju tokom izbornog procesa.

U lokalnoj upravi tvrde da godinama nijesu zaposlili nekog novog. I da hoće, kažu, ne bi imali gdje. Neki od dugogodišnjih lokalnih funkcionera, bili su iskreni, pa su prije nekoliko godina novinarima priznali da je „tokom izbornih kampanja zapošljavano više no što je trebalo” i da predstoji „škakljiv” posao njihovog otpuštanja.

„Besmisleno je nepriznati da smo tokom proteklih političkih procesa, a naročito tokom kampanja za rješavanje državnog statusa, svi zapošljavali više nego što treba i u državnim institucijama i u lokalnim upravama. Takođe, tvrdim da smo mi u kolašinskoj lokalnoj upravi tada vodili računa da zapošljavamo one kojima je posao bio neophodan i koji su na taj način obezbjeđivali egzistenciju svojih porodica. Mi smo zapošljavali i te ljude i tako ih spasili”, kazao je tada predsjednik SO Mile Šuković.

S obzirom na to da je prosječna plata u lokalnoj upravi do skoro iznosila 850 eura za one sa visokom, odnosno 707 i 513 eura za one s višom ili srednjom stručnom spremom, jasno je da su mnogi Kolašinci na taj način dobro prošli. Njihovim „spasavanjem” opštinska kasa je ispražnjena, a građani će još dugo vraćati višemilionske iznose prosute na javnu potrošnju.

Dragana ŠĆEPANOVIĆ

Komentari

Izdvojeno

DRŽAVNE INISTITUCIJE BEZBJEDNOST NOVINARA: Lijepa obećanja i nerazjašnjeni napadi

Objavljeno prije

na

Objavio:

Brojni slučajevi ukazuju na ozbiljne sistemske probleme u zaštiti novinara u Crnoj Gori, kao i na nedostatak efikasne pravde za počinioce ovih zločina. Neefikasnost istraga i nekažnjivost su postali ključni problemi koji ugrožavaju slobodu medija u zemlji

 

 

U Crnoj Gori se od 2004. godine dogodilo na desetine napada na novinare i novinarke. Od prijetnji, preko verbalnih i fizičkih napada, a svi oni uslijedili su nakon neriješenog ubistva osnivača i glavnog urednika lista Dan Duška Jovanovića. Samo mali broj je riješen, što jasno ukazuje na izražen problem neadekvatne zaštite i nekažnjivosti zločina nad novinarima. Iako je postojala inicijativa o formiranju posebnih jedinica koje bi pomogle u rasvjetljavanju ovih nepočinstava, ona još nije zaživjela.

Istina, u okviru Sektora za borbu protiv kriminala Uprave policije imenovana su tri inspektora koji se bave slučajevima napada na novinare,  ali za sada nema javno dostupnih podataka da je njihov rad na bilo koji način doprinio pomacima kod  neriješenih slučajeva.Međunarodna praksa pokazuje da specijalizovane jedinice, imajući u vidu specifičnu prirodu slučajeva napada na novinare, mogu efikasnije sprovoditi istrage i procesuirati počinioce.

Medijski ekspert Mark Gruber kaže da bi uvođenje takve prakse bilo odlično pod uslovom, kako je naveo, da se uzme u obzir i opšti kontekst: obučenost policijske jedinice, saradnja s medijima i s tužilaštvom, možda s mehanizmom “brzog odgovora”.

Nekoliko napada na novinare u Crnoj Gori izdvajaju se kao posebno komplikovani – zbog brutalnosti, dugotrajnosti istraga i izostanka pravde.

Istraga o surovom ubistvu Jovanovića traje preko 20 godina i problematična je, jer odgovornosti izmiču ne samo naručioci, direktni izvršioci već i oni koji su je neuspješno vodili. Za saučesništvo u ubistvu osuđen je jedino Damir Mandić, kome je Apelacioni sud u aprilu 2017. potvrdio presudu na 19 godina zatvora, koji se okončava sredinom naredne godine.

Ranjavanje novinarke Olivere Lakić ispred njenog stana 2018. godine, izazvalo je veliku zabrinutost za njenu bezbjednost, ali i bezbjednost svih istraživačkih novinara i novinarki u Crnoj Gori. Ni u tom slučaju pravda nije postignuta, iako je Više državno tužilaštvo (VDT) dostavilo zahtjev za sprovođenje istrage protiv nekoliko osoba. Lakić je i ranije bila napadnuta i prijećeno joj je.

Novinar iz Berana Tufik Softić bio je takođe meta dva napada – 2007. i 2013. godine. Prvi put je palicom pretučen ispred kuće, dok je drugi put bomba postavljena ispred njegovog automobila. Istrage su dugo trajale, ali slučajevi su ostali nerazjašnjeni i zatvoreni zbog nedostatka dokaza.

Andrea JELIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 4. oktobra ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

Izdvojeno

NOVI STRATEŠKI PLAN RAZVOJA KOLAŠINA: Prepisivanje spiska želja

Objavljeno prije

na

Objavio:

Izgradnja autobuske stanice, tržnog centra sa pijacom i podzemnom parking garažom, rekonstrukcija Doma mladih i Gorštaka… To su samo  neki od projekata koji su iz dva prethodna prepisani u novi Strateški plan razvoja

 

 

Kolašinci već 15 godina nemaju  autobusku stanicu, a toliko dugo slušaju i obećanja lokalnih vlasti da će je dobiti.

Završetak davno započetih radova obećavali su učesnici svih kampanja za lokalne izbore tokom minule decenije i po. Predlog  Prostorno-urbanističkog plana (PUP), na čije se usvajanje još čeka,  dao je formalno mogućnost da se to stanje promijeni. Još nema konkretnih najava na koji način bi se i za koliko vremena taj projekat mogao okončati.

Lokacija na koju svraćaju pojedini međugradski autobusi u stvari je samo stajalište. Prostor koji se u tu svrhu koristi neuređen je, sa dotrajalim asfaltom, bez potrebene infrastrukture i mobilijara, pa ga izbjegavaju mnogi prevoznici. Zbog toga, putnici često čekaju autobus na improvizovanom stajalištu kod starog motela, na magistrali.

Privatno preduzeće Županovac, prije mnogo godina, započelo je gradnju objekta Autobuske, ali nije uspjelo da nađe način da nastavi radove. Izgradnju je omela, kako je ranije saopštavano, prvo ekonomska kriza, a zatim i činjenica da se objekat nije uklapao u predviđene planske dokumente, jer je za sprat viši.

Nakon što je izgorjela stara zgrada, Županovac je 2008. godine na istoj lokaciji započeo gradnju objekta, “koji je podrazumijevao sve karakteristike moderne autobuske stanice sa brojnim sadržajima”. Od svega toga, do sada je ozidana samo višespratna zgrada površine 2.000 metara kvadratnih. Putnicima je na raspolaganju nekoliko drvenih klupa postavljenih napolju, tik uz objekat u izgradnji.

U međuvremenu, inspekcija rada stavila je plombu na vrata trafičice u kojoj su se mogle dobiti informacije o redu vožnje. Telefon za informacije premješten je u obližnju kafanu, pa putnike o vremenu dolasaka i polaska autobusa obavještavaju zaposleni u tom ugostiteljskom objektu. No, ni to nije obaveza preduzeća “Županovac”, s obzirom na to da zvanično Autobuska stanica ne postoji.

Dragana ŠĆEPANOVIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 4. oktobra ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

Izdvojeno

ZAPLIJENE MARIHUANE NE PRESTAJU: Šverceri rade prekovremeno 

Objavljeno prije

na

Objavio:

Ako je samo u nekoliko akcija na ilegalnim prelazima u Gusinju i Plavu zaplijenjeno preko stotinu kilograma marihuane, i nekoliko stotina na obalama Skadarskog jezera, nameće se pitanje – koliko onda narkotika tim putevima svakodnevno ulazi u našu državu

 

 

Kada je prije nekoliko dana Uprava policije saopštila da je Granična policija iz Ulcinja pronašla je oko 66 kilograma skanka, a dvije osobe pobjegle ka Albaniji, aktuelizovano je pitanje ilegalnih puteva kojima se marihuana i skank prebacuju u Crnu Goru.

Ovih 66 kilograma pronađeno je u rejonu ulcinjskog sela Sukobin.

Ne tako davno u priobalnom dijelu Skadarskog jezera, na obali kanala riječe Morače, u blizini željezničke stanice Zeta, pronađeno je 57 kilograma marihuane. Pretragom medijskih arhiva, može se pronaći još veliki broj policijskih saopštenja o zaplijenama marihuane koja se iz Albanije unosi ilegalno u Crnu Goru.

Iz policije je saopšteno da su postupali po operativnim saznanjima da se u prostoru sela Sukobin, iz Albanije u Crnu Goru krijumčari opojna droga skank.

“Pretragom terena od strane policijskih službenika i upotrebom službenog drona, policijski službenici su 27. septembra, u ranim jutarnjim časovima pronašli tri torbe sa 119 pakovanja, težine oko 66 kilograma, u kojima se nalazila biljna materija zelene boje nalik na opojnu drogu skank. Policijski službenici su na licu mjesta uočili dva nepoznata lica koja su se dala u bjekstvo u pravcu Republike Albanije”, navedeno je u saopštenju UP.

Tufik SOFTIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 4. oktobra ili na www.novinarnica.net

 

 

Komentari

nastavi čitati

Izdvajamo