Povežite se sa nama

OKO NAS

KOLAŠINSKA SLUŽBA ZAŠTITE I SPASAVANJA: Zaspali kao vatrogasci, probudili se kao spasioci

Objavljeno prije

na

Među onima koji najmukotrpnije zarađuju platu sa opštinskog budžeta su kolašinski vatrogasci. Posao pripadnika službe zaštite i spasavanja je obiman, nekad danonoćan i često rizičan. Ono je što je formalno opisano kao ,,spašavanje i zaštita ljudi i imovine od požara, eksplozija, havarija i drugih akcidentnih i vanrednih situacija”, na terenu znači, kaže komandir te službe Željko Darmanović, spuštanje u provalije i kanjone i izvlačenje povrijeđenih i nastradalih, borbu sa vatrenom stihijom, sate pješačenja po nepristupačnim i snijegom pokrivenim terenima u potrazi za nestalima turistima ili mještanima…Sve to bez odgovarajuće opreme. Kako kažu, u više od polovine akcija vatrogasci idu bez kompletne osnovne opreme. Često zbog toga rizikujući živote.

„ Moje kolege su ponekad opremljeni samo iskustvom, hrabrošću i entuzijazmom. U oko 30 do 40 posto akcija idemo neopremljeni. Kada smo prije mjesec ispod mosta Pjenavac izvlačili tijela nastradalih u saobraćajnoj nesreći, samo trojica pripadnika službe su imali ‘ribarske’ čizme. Sva tri para su bila probušena. Da dodam i da smo jedan par od tih pozajmili. Jasno je onda kakvi su nam uslovi i koliko dajemo sebe u svakoj akciji. Da ne govorim o tome da nemamo ni ronilačka odijela, što je za toliko sati u vodi neophodno”, kaže Darmanović.

Poslije te akcije stigla je vrijedna donacija. Uz saradnju sa Crvenim krstom Crne Gore, kolašinski ogranak te organizacije obezbijedio je 10 pari specijalnih neoprenskih odijela sa čizmama za Darmanovića i njegove kolege.

Međutim, kolašinski vatrogasci nemaju odjeću koja bi ih zaštitila prilikom gašenja požara. U vatru idu obučeni u obične kombinezone. Napredak je, kažu, što su dobili bar takozvane ,,izolacione aparate” (boce i maske koje ih štite od štetnih gasova).

Rizici i stres su svakodnevica za dvadeset jednog operativca te službe. Oni ,,pokrivaju” 897 kvadratnih kilometara, kolika je površina opštine. Više od polovine prostora je pokriveno šumom, a planinski masivi nijesu pristupačni za mehanizaciju . U većini slučajeva vatrogasci ipak uspješno lokalizuju požare, a nerijetko pomažu i kolegama iz drugih opština.

,,Često se previđa i kolika je površina naše opštine i kava je konfiguracija terena. I putna infrastruktura je loša. Ipak, ne odustanemo ni od jedne akcije, čak i na udaljenim katunima, kada gori neka koliba ili pomoćni objekat. To sugrađani mogu da potvrde.”

Nedostaju im i elektronski uređaji koji bi im pomogli u pretrazi terena, alpinistička oprema. Tokom minulih nekoliko godina vatrogasci su iz provalija izvukli na desetine što stradalih što izgubljenih ljudi. I dalje to rade običnim konopima, koji se koriste za sijeno, kupljenim u lokalnim prodavnicama mješovite robe.

Tako je bilo i u akciji u junu minule godine kada su iz kanjona izvlačili nastradale i povrijeđene rumunske turiste. Za to su dobili priznanje rumunske Vlade. Zidove prostorija njihove službe krasi još nekoliko važnih zahvalnica, koje, kako kažu vatrogasci, jesu satisfakcija za relativno niska i neredovna primanja. I za rizik.

Odlično su se snašli i u nevremenu 2012. godine. Tada su bili prinuđeni da iz lavina izvlače ljude.

,,To je bila novina za nas. Nikada to ranije nijesmo radili niti imali kvalifikacije za to. Uspjeli smo da troje ljudi spasimo ispod snijega. Ponosni smo na to. To je onaj rad za koji ne postoji cijena u novcu”.

Pripadnici službe nijesu do sada imali ni adekvatnu obuku, za sve ono što je zakonom predviđeno da rade. Od kako je 2007. godine zakon o protivpožarnoj zaštiti promijenjen i donesen zakon o zaštiti i spasavanju, obim njihovih poslova je mnogo veći. Za to nijesu imali nijednu obuku. Uče na terenu. Iako intervenišu u dvije brze i opasne rijeke, niko od pripadnika službe zaštite i spasavanja nije prošao ronilačku obuku.

,,U šali nekad kažem da po tom zakonu samo što nije određeno da hapsimo i nosimo oružje. Zaspali smo kao vatrogasci a probudili se kao spasioci. Nije bilo obuka organizovanih na nivou države, to je tek najavljeno za predstojeću godinu. U međuvremenu smo se snalazili u svakoj opštini kako je ko mogao. No do sada se nije desilo da smo bili neuspješni. Sve to nije lako, najteži je stres. Potrebni su dani da se oporavimo od nekih prizora, naročito kada je riječ o saobraćajnim nesrećama. A često već narednog dana moramo u novu akciju”, priča komandir službe zaštite i spasavanja.

Prosječna plata kolašinskih vatrogasaca je od 400 do 420 eura. Kao i svi koji se finansiraju iz opštinske kase, neće je skoro primiti. Ne plaćaju im se ni sati pripravnosti.

Često je neophodno da i oni koji imaju slobodan dan, budu pozvani u neku akciju, kako bi pomogli kolegama, kad ih je na terenu nedovoljno.

,,Godinama radimo u sličnim uslovima, pa mnogo i ne pričamo oko toga. Naučili smo da improvizujemo i da snalaženjem nadoknađujemo ono što nemamo. Na terenu ne može biti opravdanje to što nijesmo dobro opremljeni i obučeni, kolika nam je plata, mora se raditi najbolje što umijemo. Tako se i ponašamo, iako su nam često i životi u opasnosti”, zaključuje Darmanović.

Njegove kolege i on su svjesni da je oprema koja im treba vrlo skupa, teško je izdvojiti novac za nju. Takođe, ta skupa oprema može biti mjesecima neupotrijebljena. Ipak, očekuju više , a zahvalni su i na onome što su dobili. Velika olakšica im je to što imaju tri moderna vatrogasna vozila. Jedno je kupila lokalna uprava prije devet godina, a tri su dobili od Vlade. Zahavaljujući tome, kaže komandir službe zaštite i spasavanja stigli su na udaljene i nepristupačne terene opštine. I spasili mnoge živote.

,,Nijesu to obična radna mjesta. Ne sjedimo u kancelarijma. Svakog trenutka u bilo koje doba dana i noći mogli bismo biti pozvani u neku akciju” , podsjeća Darmanović. I napominje: „Naši problemi nijesu skorašnji. Godinama su isti. Ni od jedne vlasti ne očekujemo da za dan riješi sve što nam nedostaje, ali očekujemo razumijevanje i brigu. Govorim u svoje ime, ali mislim da je to stav i mojih kolega. Novinari često izostave naša imena u izvještajima iz rizičnih akcija. Nerijetko smo na meti neopravdanih kritika. Sve to nije nikad umanjilo naš entuzijazam”. Srećom.

Dragana ŠĆEPANOVIĆ

Komentari

Izdvojeno

SMRT PORODILJE IZ ULCINJA U BARSKOJ BOLNICI: Dug put do istine

Objavljeno prije

na

Objavio:

Tužilaštvo je pokrenulo istragu o smrti mlade Ulcinjanke Drite Tafe koja je umrla u subotu od komplikacija izazvanih porođajem u Opštoj bolnici u Baru sredinom septembra. Govori se i o nizu drugih tragičnih slučajeva, ali još niko nije spreman da za to preuzme odgovornost iako su sada javnost, a posebno žene, glasnije nego ikada ranije

 

 

Ako smo ranije imali nadu da će se istina o slučaju brzo utvrditi,  nakon nalaza nekakve komisije i izjava direktora Opšte bolnice u Baru Igora Karišika svjesni smo da nas čeka dug i težak put da bi saznali istinu“, kaže za Monitor Hatidže Neljaj,.direktorka ulcinjskog SOS telefona za žene i djecu žrtve nasilja.

Ona ističe da u saradnji sa drugim ženskim organizacijama sa kojima su u Ulcinju u četvrtak organizovali protestno okupljanje pod nazivom Želimo istinu za Dritu,  neće stati. “Dugujemo to Driti, Asmiri, Ajli, Naidi i svim drugim ženama, njihovoj djeci i sebi samima“, poručila je Neljaj.

Iz barske bolnice su kazali, da se tri dana nakon smrti porodilje nijesu oglašavali, “kako bi se provjerile sve činjenice uvidom u postojeću medicinsku dokumentaciju i uzele izjave od svih učesnika u liječenju pacijentkinja Drite Tafa i Asmire Aljošević“.

“Komisija za kontrolu kvaliteta u Opštoj bolnici Bar zaključila je da su u liječenju tih porodilja ispoštovana sva medicinska načela i sva pravila struke, u skladu sa trenutno važećim protokolima“, izjavio je Igor Karišik,  direktor te zdravstvene institucije.

Driti Tafi je 13. septembra urađen treći carski rez. No, tom prilikom je došlo do podvezivanja mokraćovoda. Tafa je hitno upućena u Klinički centar Crne Gore (KCCG), gdje joj je instalirana spoljašnja sonda, kako ne bi došlo do zastoja bubrega. Nakon novih analiza i snimanja, postavljena joj je sonda u organizam, ali je brzo došlo do sepse i u subotu, 2. novembra, Drita je preminula.

Dr Karišik tvrdi da je u barskoj bolnici komplikacija brzo prepoznata i da je pravovremeno reagovano. “Da nije bilo prepoznavanja komplikacije, radilo bi se o ljekarskoj grešci. Da nije pravovremeno reagovano, govorili bismo o krivici. Oba elementa greške i krivice u ovom slučaju nema”, istakao je.

Mustafa CANKA
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 8. novembra ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

OKO NAS

ULCINJSKI PUT DO LUKE: Studija do nove godine, a onda…

Objavljeno prije

na

Objavio:

Ulcinj je jedini grad na Primorju koji nema luku ili marinu, za kojima je potreba očigledna.  Do kraja godine biće urađen dokument koji će pokazati kojom maršrutom treba dalje ići

 

 

„Ovo je san koji su generacije čekale, i od danas ćemo početi da ga ostvarujemo, vraćajući Ulcinju vjekovnu tradiciju pomorstva. Studija izvodljivosti je prvi korak koji radi Opština Ulcinj za izgradnju luke na svojoj teritoriji. Znamo kako, šta treba raditi da bi Ulcinj imao pomorsku luku i u budućnosti razvijenu djelatnost na moru“, kaže predsjednik Opštine Ulcinj Genci Nimanbegu.

On je prošle sedmice sa predstavnikom hrvatske firme Marecon, čije je sjedište u Rijeci, Ivanom Žigom, potpisao ugovor o izradi Studije izvodljivosti za izgradnju luke u Limanu.

Najavljeno je da će za tri mjeseca inženjeri te kompanije, koji su učestvovali u izgradnji pomorskih građevina duž cijele hrvatske obale, izraditi ovaj dokument koji će pokazati što je optimalno da se napravi ispod zapadnih zidina ulcinjskog Starog grada: marina ili luka.

Iz lokalne samouprave tvrde da će se nakon toga krenuti u izradu glavnog projekta, koji bi trebao biti gotov početkom 2026. godine, a da bi radove na budućem objektu morala da finansira Vlada Crne Gore.

Ideju o gradnji jednog takvog objekta u Limanu pozdravila je i opozicija u Ulcinju navodeći da ovaj grad sa svojim geografskim položajem, slavnom pomorskom tradicijom i turističkom budućnošću zaslužuje da ima luku.

Daleko je, dakle, još do prave luke ili marine u Ulcinju. Oni sa boljim pamćenjem sjetiće se da je u ljeto 2018. godine, upravo u zgradi lokalne uprave, predstavljen projekat izgradnje marine u Limanu koja je trebalo da ima oko 160 vezova, za plovila veličine od 5-15 metara. Navodilo se da bi “ta marina sa Pristanom, kao najfrekventnijim dijelom grada, bila povezana tunelom ispod Starog grada, a koji bi bio širok četiri metra, te isto toliko visok. Iz tunela bi lift vodio prema Starom gradu.”

Iz Opštine su optimistički poručivali da se do kraja godine mogu završiti sve administrativne procedure i nakon toga krenuti u traženje investitora. Ali, eto, poslije punih šest godina lako se može zaključiti da u akvatorijumu Limana nema ničega novog dok na tom prekrasnom dijelu ulcinjske obale niču nove zgrade i apartmani.

Prije dvije godine iz Vlade Crne Gore je objavljeno da bi, nakon ekološke rekonstrukcije, najbolje bilo da se marina nalazi u Port Mileni, koja je prirodna marina i koja je oduvijek bila mjesto gdje su u slučaju nevremena vlasnici čamaca sklanjali svoja plovila.

I Prostorno-urbanističkim planom Ulcinja je na Port Mileni predviđena izgradnja marine i privezišta sa 100 vezova. Prema procjenama eksperata iz osamdesetih godina 20. vijeka, marina u Port Mileni trebalo je da ima oko 400 vezova. Međutim, zbog ogromne nelegalne gradnje i uzurpacije opštinskog zemljišta u protekle četiri decenije moralo je doći do drastičnog umanjenja gabarita jednog takvog objekta.

Zato su se Ulcinjani, posebno ribari, morali zadovoljavati tek lučicom Kacema, koja se nalazi ispod istočnih zidina Starog grada, ali koja je u vrijeme jačeg nevremena nefunkcionalna, pa oni svoja plovila moraju izvlačiti na kopno ili ih sklanjati u Port Milena ili u Bojanu.

Već godinama se najavljuje i gradnja ribarske luke na početku Velike plaže, na prostoru od oko 81.000 metara kvadratnih, sa oko 80 vezova,. Sredstva za ovaj projekat obezbijeđena su iz programa MIDAS 2 sa Svjetskom bankom još 2018. godine.

Ministarstvo poljoprivrede, šumarstva i vodoprivrede je saopštilo da očekuje da će građevinski radovi na rtu Đerane početi nakon ljetnje turističke sezone 2025. i da će izgradnja ribarske luke trajati dvije godine. Vrijednost radova procjenjuje se na 15 miliona eura.

“Ulcinj je dijete mora. Stoga je on uvijek napredovao postajući znamenito pomorsko, gusarsko ili trgovačko mjesto, kada su njegovi stanovnici bili okrenuti moru i Mediteranu. Posljednjih decenija smo, na svoju štetu, išli nekim drugim putevima. Sada je pravo vrijeme da se vratimo na staru maršrutu kako bi izgradnjom luke i/ili marine ovaj grad krenuo u novu razvojnu fazu”, kaže ulcinjska novinarka Arjona Resuljani.

Ona smatra da je realizacija projekta luke uz još nekoliko drugih infrastrukturnih objekata i izgradnju većih hotela preduslov da Ulcinj bude, kako to vole kazati naši zvaničnici, najveća razvojna šansa Crne Gore za 2030. godinu, odnosno veliki regionalni centar turizma.

 

Planovi za luku već gotovo pet stoljeća

Iako je Ulcinj imao prirodne luke (Valdanos, rijeka Bojana i Port Milena) koji su brodove štitili od južnih i sjevernih vjetrova, ipak je vazda postojala potreba da se bliže gradu sagradi veća luka. O tome je, na primjer, vladu u Veneciji izvjestio mletački sindik Đustiniani, koji je u Ulcinju boravio 1553. godine u studijskoj posjeti. On je predlagao da se od Starog grada u pravcu istoka napravi lukobran i da Mala plaža postane luka za ulcinjske brodove.

Ni ta se ideja nije realizovala, a Ulcinj je tri stoljeća kasnije imao oko 400 malih i velikih brodova, odnosno jednu od najvećih flota na čitavom Mediteranu.

Mustafa CANKA

Komentari

nastavi čitati

Izdvojeno

KAKO JE NOVINAR SAŠA RADOVIĆ POSTAO PERSONA  NON GRATA U OPŠTINI ZETA: Karleuša, priganice, mediji  i politika

Objavljeno prije

na

Objavio:

Na ovogodišnji Dan zetskih kolača i priganica koji  je predstavljen kako  najveći spektakl  u istoriji ove mlade opštine zbog nastupa Jelene Karleuše,  sjenku je svojim izvještavanjem, tvrde u Opštini Zeta, bacio novinar RTCG Saša Radović. Traže od rukovodstva Javnog servisa da ga oštro kazni, a oni su sa svoje strane novinara proglasili personom non grata

 

 

Pjevačica Jelena Karleuša je proteklog vikenda održala koncert u okviru festivala Dan zetskih kolača i priganica u kompleksu Plavnica u Zeti. Pred početak koncerta u Zeti saobraćajni haos, pa su mediji saopštili da je i muzička zvijezda od gužve jedva uspjela da dođe do bine.

Najveći muzički događaj od osnivanja ove opštine poklopio se sa praznovanjem Svete Petke. A pjevačicin  nastup je javno u televizijskoj emisiji ranije dogovorio poslanik Demokratske narodne partije Milan Knežević.

,,Zeta, čuvena po svojoj bogatoj istoriji i tradiciji, dočekala me je kao niko nikad. Hvala svima koji su bili u nepreglednim kilometarskim kolonama, hvala policiji Crne Gore, hvala Milanu Kneževiću i ministaru saobraćaja Maji Vukićević na divnom gostoprimstvu. Znam da mene Crnogorci vole kao i ja njih, ali je ovo prevazišlo sva moja očekivanja iako su mnogi govorili da ja u Podgorici neću zapevati”, izjavila je nakon koncerta Karleuša.

Njen koncert  bio je zakazan za 9. maj ove godine, ali ga je uprava Hotela Podgorica otkazala. Odluka je uslijedila nakon javnog Karleušionog oglašavanja povodom pitanja Rezolucije o Srebrnici. Ona je između ostalog navela da ,,Crna Gora po ko zna koji put glasa protiv Srbije, a da se pola Crnogoraca nalazi u toj istoj Srbiji i ne vidi neki moralni problem ili politički problem”. Onda je održala lekciju iz ,,istorije”, balkanskim narodima: ,,Jer svakom Crnogorcu je ded Srbin, svakom Hrvatu je ded ubijao Srbe, svakom Bošnjaku ded nije došao ni iz Turske, ni iz Saudijske Arabije jer smeta ono “ić” i razumevanje srpskog jezika, a svakom Albancu sa Kosova je ded bio u plemenskoj bandi koja je napadala srpsku vojsku koja se povlačila prema Grčkoj u Prvom svetskom ratu”.

Da se vratimo u sadašnjost. Dodatnu pozornost na ovaj spektakl, kako karakterišu iz Opštine Zeta, privukao je novinar RTCG Saša Radović svojim izvještavanjem o njemu. Radović poznat po svom opuštenom stilu izvještavanja, kao i po zabavno-humorističkom serijalu Zabjelo Republika, pitao je direktoricu Turističke organizacije Tatjanu Bojanić zašto je izbor baš pao na Karleušu, i da li (aludirajući na njen repertoar i stihove pjesme ,,Karli bič“)  „kokain ide s priganicama. Nakon uključenja tvrdi da ga je Bojanić upitala ,,Znači tako vi radite? A ostajete li duže da snimate?, pa dodala ,,U redu, snimite to što ste mislili, pa ćemo poslije toga razgovarati!”

,,Tu rečenicu sam, kao dugogodišnji novinar, koji je prošao mnogo toga, shvatio  kao direktnu prijetnju. Na šta je mislila tačno, mogu samo da pretpostavim, i kako bi ona ili neko drugi, ‘razgovarao’ sa mnom i ‘učio’ me poslu novinara”, saopštio je Radović. Dodao je da su odmah otišli sa manifestacije: ,,Sve ovo se dešavalo pred vozačem i snimateljem TVCG kao svjedocima. Danas sam cijeli dan pretrpan porukama. Ne samo iz Crne Gore, nego iz cijelog regiona, i 99 posto je pohvalno. Mene sada brine da će uticaj i pritisak politike i političara me po ko zna koji put kazniti u mojoj kući, TVCG i osjećam zabrinutost i stres. Nadam se da će oni koji rukovode kućom znati da se odupru tome”.

Da je bojazan novinara bila s razlogom, odmah su potvrdili iz Opštine Zeta koji su zatražili od RTCG da kazni Radovića zbog kako tvrde, ,,skandaloznog i nedopustivog” izvještavanja. ,,Manifestacija ,,Dani zetskih kolača i priganica” koju su posjetile hiljade i hiljada građana iz svih gradova Crne Gore i regiona od ranih jutarnih časova, prošla je bez ijednog incidenta, jedino se Saša Radović, porijeklom Zećanin, osjetio fizički ugrožen od Tatjane Bojanić. Iako televizijski snimak pokazuje da je jedino gospođa Bojanić trebalo da strahuje od fizičkog nasrtaja Radovića”, saopštili su iz Opštine Zeta.

Reagovali su i iz Sindikata medija koji su političare koji konstruišu i pozivaju na kažnjavanje, podsjetili na Zakon o nacionalnom javnom emiteru koji govori o nezavisnosti novinara: „Novinar i drugi zaposleni koji učestvuje u kreiranju programskog sadržaja Javnog medijskog servisa nezavisan je u svom radu i djeluje u interesu javnosti”. I upozorili da po istom zakonu ,,ne može prestati radni odnos, ne može mu biti umanjena zarada, promijenjen status u redakciji ili utvrđena odgovornost zbog stava ili mišljenja koje je izrazio u skladu sa profesionalnim standardima i programskim pravilima.“

Opština Zeta se žalila generalnom direktoru Borisu Raoniću i Savjetu RTCG. Traženo je da se pokrene hitna istraga u vezi sa postupanjem novinara Saše Radovića, kao i da se on disciplinski kazni.

,,Podsjećamo i da je pitanje etike nadležnost ombudsmana kojeg Javni servis uporno nema, da Savjet Javnog servisa ni na koji način ne može da preuzme ulogu ombudsmana ili kažnjava zbog načina na koji neko izvještava, a da Javni servis od aprila kada je donijet nezakonti Etički kodeks nije u stanju da formira etički odbor koji bi mogao da pokrene pitanje disciplinske odgovornosti”, upozorili su iz Sindikata medija.

Iz Opštine Zeta nijesu se zaustavili na ovome – zbog najave koncerta, kako tvrde u TO Zeta, svjetski poznate dive, Opština je najavila da će obavijestiti i Delegaciju EU u Crnoj Gori i sve relevantne adrese. Naveli su i da Radović,,u kontinuitetu sije mržnju i pokušava da diskredituje ljude koji imaju karijeru o kojoj on vjerovatno može samo da sanja“. Da je stvar otišla predaleko govori i to da je Opština Zeta proglasila novinara  personom non grata sa kojim neće imati više nikakvu saradnju, jer je, kako saopštiše,  on kao zetski potomak vrijeđao njih i njihove goste.

Predrag NIKOLIĆ

Komentari

nastavi čitati

Izdvajamo