Povežite se sa nama

OKO NAS

SLUČAJ UGINULOG ŽDREBETA: Kad su nadležni nenadležni

Objavljeno prije

na

Ispred izloga prodavnice na kojoj piše Ovdje počinje bolji život u podgoričkom naselju Stari Aerodrom protekle nedjelje uslikan je konj, zalegao na travi. Zahvaljujući medijima obratila se pažnja na ždrebe staro pola godine koje je danima lutalo po ulicama Starog Aerodroma. Stanari ovog naselja davali su mu vodu i hranu, kontaktirali su opštinske i državne službe ali niko ni da se okrene. Građani su javno negodovali jer se ne zna ko je nadležan i pitali su se da li uopšte žive u gradu.

Jovana Janjušević iz NVO Grin hom za Monitor kaže da su oni dobili više poziva i žalbi od građana: ,,Zvali smo veterinare a oni su nam rekli da neće da liječe tuđe konje po ulicama. Onda sam ja rekla da je konj moj, a oni su tražili da im to dostavimo napismeno. Njima je važno da utvrde vlasništvo da bi imali kome da ispostave račun”.

Konačno, na teren su izašli komunalni i veterinarski inspektor, u isto vrijeme. Dok se konj prevrtao po travi, inspektori su privukli pažnju okupljenih građana. Svađom. Jedan na drugog su prebacivali odgovornost. Komunalni inspektor je tvrdio da su samo mrtve životinje u njihovoj ingerenciji, a veterinarski da su oni zaduženi samo za životinje na stočnoj pjaci. Otišli su, ostavili konja i zatečene građane.

Janjušević kaže da su zahvaljujući preduzeću Čistoća uspjeli da obezbijede kamion kojim su bolesno ždrebe prebacili na imanje njihovog aktiviste u Martinićima. Dok su okupljeni građani ubacivali životinju u kamion, pojavio se i policajac i pitao treba li kakva pomoć. Rekli su mu da bi par ruku da utovare nemoćnu životinju dobro došao. Odgovorio je da ne može da prlja službenu uniformu.

Janjušević kaže da su veterinari ustanovili dijagnozu da su u pitanje teške kolike. Dali su mu ljekove i preporučili čekanje. Ono što ih je iznenadilo jeste da su im veterinari priznali da u Crnoj Gori ne postoji operativna sala za velike životinje niti mogućnost dijagnostike, te da imaju malo ili nimalo iskustva sa liječenjem konja.

,,Što se tiče operacija konja naša ustanova ih ne radi ali postoje kolege u Crnoj Gori koje rade lakše operacije na konjima, uglavnom kastracije. Teže operacije se u Crnoj Gori na konjima koliko sam ja upoznat ne rade”, kaže za Monitor Predrag Stojović iz veterinarske ustanove Mont Vet.

Iz Grin homa su zatim zvali i konsultovali se sa stručnjacima klinika u Ljubljani, Zagrebu, Veterinarskog fakulteta u Sarajevu, ergela konja u Srbiji. Kako ždrebetu nije bilo bolje pomislili su da je rješenje da transportuju ždrebe do Sarajeva ili u neki drugi centar ali su im rekli da ono ne bi podnijelo taj put a i da nema neophodne dokumente za prelazak granice. Zatim su pokušali da dovedu veterinare iz tih centara, ali oni nijesu htjeli da dođu jer ovdje nema uslova za operaciju.

Ždrebe je u nedjelju uginulo. Nakon smrti u želudcu su pronađena dva džaka od krompira, kese, žice za čišćenje… Dijagnoza nije bila tačna a ždrebe je bilo gladno i hranilo se otpadom iz kontejnera.

Ovo nije prvi ovakav slučaj. I krajem juna je konj lutao Starim Aerodromom. Na pozive građana, tada su iz Komunalne policije odgovorili da će reagovati kada konj ugine. Krajem aprila izvršena je eutanaziju ostavljenog iznemoglog konja na kružnom toku kod spomenika Svetom Petru Cetinjskom…

Stojović kaže da se tokom godine dese tri-četiri ovakva slučaja u Podgorici, ali da ovaj problem ne rješavaju oni koji bi trebali, a to su organi lokalne samouprave. ,,Na nivou grada treba da postoji služba koja bi brinula o nezbrinutim i drugim životinjama kao što je primjer u drugim gradovima u okruženju (Ljubljana, Zagreb i Beograd ) gdje takve službe postoje”, kaže Stojović.

On ističe da se ovakvi problemi sada ,,rješavaju” prvo prepucavanjem raznih inspekcija koje se proglašavaju nenadležnim, a onda slučaj preuzmu nevladine organizacije koje najčešće snose troškove veterinarske intervencije. ,,Veterinari u najvećem broju slučajeva naplaćuje samo utrošena sredstava, ljekove”, kaže Stojović.

Nevladine organizacije su nezadovoljne dosadašnjim postupanjem veterinara. Naglašavaju da im Glavni grad plaća preko 20.000 eura godišnje za brigu o napuštenim životinjama u Skrovištu za životinje, a da se veterinarske ustanove prijavljuju i na tendere za brigu o konjima u policijskoj ergeli iako su sami priznali da u taj posao i nijesu baš upućeni.

Janjušević priča da ih je u cijelom slučaju ohrabrilo to što su primili veliki broj poziva građana koji su pored novca nudili i svoja imanja u okolini Podgorice za smještaj konja.

Nakon uginuća ždrebeta sve je više prijedloga da se građani sami organizuju na volonterskoj osnovi i oforme azil za velike napuštene životinje. Dok se nadležni ne dogovore oko nadležnosti.

Predrag NIKOLIĆ

Komentari

Izdvojeno

DRŽAVNE INISTITUCIJE BEZBJEDNOST NOVINARA: Lijepa obećanja i nerazjašnjeni napadi

Objavljeno prije

na

Objavio:

Brojni slučajevi ukazuju na ozbiljne sistemske probleme u zaštiti novinara u Crnoj Gori, kao i na nedostatak efikasne pravde za počinioce ovih zločina. Neefikasnost istraga i nekažnjivost su postali ključni problemi koji ugrožavaju slobodu medija u zemlji

 

 

U Crnoj Gori se od 2004. godine dogodilo na desetine napada na novinare i novinarke. Od prijetnji, preko verbalnih i fizičkih napada, a svi oni uslijedili su nakon neriješenog ubistva osnivača i glavnog urednika lista Dan Duška Jovanovića. Samo mali broj je riješen, što jasno ukazuje na izražen problem neadekvatne zaštite i nekažnjivosti zločina nad novinarima. Iako je postojala inicijativa o formiranju posebnih jedinica koje bi pomogle u rasvjetljavanju ovih nepočinstava, ona još nije zaživjela.

Istina, u okviru Sektora za borbu protiv kriminala Uprave policije imenovana su tri inspektora koji se bave slučajevima napada na novinare,  ali za sada nema javno dostupnih podataka da je njihov rad na bilo koji način doprinio pomacima kod  neriješenih slučajeva.Međunarodna praksa pokazuje da specijalizovane jedinice, imajući u vidu specifičnu prirodu slučajeva napada na novinare, mogu efikasnije sprovoditi istrage i procesuirati počinioce.

Medijski ekspert Mark Gruber kaže da bi uvođenje takve prakse bilo odlično pod uslovom, kako je naveo, da se uzme u obzir i opšti kontekst: obučenost policijske jedinice, saradnja s medijima i s tužilaštvom, možda s mehanizmom “brzog odgovora”.

Nekoliko napada na novinare u Crnoj Gori izdvajaju se kao posebno komplikovani – zbog brutalnosti, dugotrajnosti istraga i izostanka pravde.

Istraga o surovom ubistvu Jovanovića traje preko 20 godina i problematična je, jer odgovornosti izmiču ne samo naručioci, direktni izvršioci već i oni koji su je neuspješno vodili. Za saučesništvo u ubistvu osuđen je jedino Damir Mandić, kome je Apelacioni sud u aprilu 2017. potvrdio presudu na 19 godina zatvora, koji se okončava sredinom naredne godine.

Ranjavanje novinarke Olivere Lakić ispred njenog stana 2018. godine, izazvalo je veliku zabrinutost za njenu bezbjednost, ali i bezbjednost svih istraživačkih novinara i novinarki u Crnoj Gori. Ni u tom slučaju pravda nije postignuta, iako je Više državno tužilaštvo (VDT) dostavilo zahtjev za sprovođenje istrage protiv nekoliko osoba. Lakić je i ranije bila napadnuta i prijećeno joj je.

Novinar iz Berana Tufik Softić bio je takođe meta dva napada – 2007. i 2013. godine. Prvi put je palicom pretučen ispred kuće, dok je drugi put bomba postavljena ispred njegovog automobila. Istrage su dugo trajale, ali slučajevi su ostali nerazjašnjeni i zatvoreni zbog nedostatka dokaza.

Andrea JELIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 4. oktobra ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

Izdvojeno

NOVI STRATEŠKI PLAN RAZVOJA KOLAŠINA: Prepisivanje spiska želja

Objavljeno prije

na

Objavio:

Izgradnja autobuske stanice, tržnog centra sa pijacom i podzemnom parking garažom, rekonstrukcija Doma mladih i Gorštaka… To su samo  neki od projekata koji su iz dva prethodna prepisani u novi Strateški plan razvoja

 

 

Kolašinci već 15 godina nemaju  autobusku stanicu, a toliko dugo slušaju i obećanja lokalnih vlasti da će je dobiti.

Završetak davno započetih radova obećavali su učesnici svih kampanja za lokalne izbore tokom minule decenije i po. Predlog  Prostorno-urbanističkog plana (PUP), na čije se usvajanje još čeka,  dao je formalno mogućnost da se to stanje promijeni. Još nema konkretnih najava na koji način bi se i za koliko vremena taj projekat mogao okončati.

Lokacija na koju svraćaju pojedini međugradski autobusi u stvari je samo stajalište. Prostor koji se u tu svrhu koristi neuređen je, sa dotrajalim asfaltom, bez potrebene infrastrukture i mobilijara, pa ga izbjegavaju mnogi prevoznici. Zbog toga, putnici često čekaju autobus na improvizovanom stajalištu kod starog motela, na magistrali.

Privatno preduzeće Županovac, prije mnogo godina, započelo je gradnju objekta Autobuske, ali nije uspjelo da nađe način da nastavi radove. Izgradnju je omela, kako je ranije saopštavano, prvo ekonomska kriza, a zatim i činjenica da se objekat nije uklapao u predviđene planske dokumente, jer je za sprat viši.

Nakon što je izgorjela stara zgrada, Županovac je 2008. godine na istoj lokaciji započeo gradnju objekta, “koji je podrazumijevao sve karakteristike moderne autobuske stanice sa brojnim sadržajima”. Od svega toga, do sada je ozidana samo višespratna zgrada površine 2.000 metara kvadratnih. Putnicima je na raspolaganju nekoliko drvenih klupa postavljenih napolju, tik uz objekat u izgradnji.

U međuvremenu, inspekcija rada stavila je plombu na vrata trafičice u kojoj su se mogle dobiti informacije o redu vožnje. Telefon za informacije premješten je u obližnju kafanu, pa putnike o vremenu dolasaka i polaska autobusa obavještavaju zaposleni u tom ugostiteljskom objektu. No, ni to nije obaveza preduzeća “Županovac”, s obzirom na to da zvanično Autobuska stanica ne postoji.

Dragana ŠĆEPANOVIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 4. oktobra ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

Izdvojeno

ZAPLIJENE MARIHUANE NE PRESTAJU: Šverceri rade prekovremeno 

Objavljeno prije

na

Objavio:

Ako je samo u nekoliko akcija na ilegalnim prelazima u Gusinju i Plavu zaplijenjeno preko stotinu kilograma marihuane, i nekoliko stotina na obalama Skadarskog jezera, nameće se pitanje – koliko onda narkotika tim putevima svakodnevno ulazi u našu državu

 

 

Kada je prije nekoliko dana Uprava policije saopštila da je Granična policija iz Ulcinja pronašla je oko 66 kilograma skanka, a dvije osobe pobjegle ka Albaniji, aktuelizovano je pitanje ilegalnih puteva kojima se marihuana i skank prebacuju u Crnu Goru.

Ovih 66 kilograma pronađeno je u rejonu ulcinjskog sela Sukobin.

Ne tako davno u priobalnom dijelu Skadarskog jezera, na obali kanala riječe Morače, u blizini željezničke stanice Zeta, pronađeno je 57 kilograma marihuane. Pretragom medijskih arhiva, može se pronaći još veliki broj policijskih saopštenja o zaplijenama marihuane koja se iz Albanije unosi ilegalno u Crnu Goru.

Iz policije je saopšteno da su postupali po operativnim saznanjima da se u prostoru sela Sukobin, iz Albanije u Crnu Goru krijumčari opojna droga skank.

“Pretragom terena od strane policijskih službenika i upotrebom službenog drona, policijski službenici su 27. septembra, u ranim jutarnjim časovima pronašli tri torbe sa 119 pakovanja, težine oko 66 kilograma, u kojima se nalazila biljna materija zelene boje nalik na opojnu drogu skank. Policijski službenici su na licu mjesta uočili dva nepoznata lica koja su se dala u bjekstvo u pravcu Republike Albanije”, navedeno je u saopštenju UP.

Tufik SOFTIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 4. oktobra ili na www.novinarnica.net

 

 

Komentari

nastavi čitati

Izdvajamo