Povežite se sa nama

OKO NAS

NAPORI KOLAŠINSKIH BORACA: DA SE NE ZABORAVI KAPETAN RIVA: Časna ljudska odluka

Objavljeno prije

na

Iz Udruženja boraca NOR-a i antifašista (UBNOR) Kolašina i dalje ne odustaju od ideje da u gradu podignu bar bistu Mariju Rivi, kapetanu italijanske vojske, komandantu trećeg bataljona divizije Venecija. Riva je, krajem septembra 1943. godine, sasvim suprotno odluci komandanta divizije kojoj je pripadao njegov bataljon, dao veliki dobrinos oslobađanju Kolašina od Njemaca. To, pozivajući se na brojne istorijske izvore, tvrde u UBNOR-u.

Nakon žestoke borbe sa prvim i četvrtim bataljonom Četvrte proleterske brigade na Bašanjem brdu, Riva je odbio da se preda partizanima i prešao na njihovu stranu, žestoko se sa svojim vojnicima suprotstavljajući Njemcima.

“U šestodnevnoj odbrani Kolašina glavni teret borbe nosili su borci Četvrte proleterske brigade i Italijani iz bataljona kapetana Rive. Njegova odluka, suprotna naredbi komande divizije Venecija, stacionirane u Brenama, teška je i časna ljudska i oficirska odluka, koja zaslužuje poštovanje, sjećenje i spomen obilježje”, kažu u kolašinskom UBNOR-u.

Životna priča, držanje i hrabrost tog oficira nijesu ostavile ravnodušnim ni scenariste filma “Bitka na Neretvi”. Na osnovu toga kreiran je istoimeni lik, kojeg je odigrao Franko Nero.

“Da, to je vjerno preslikan lik i ono što je Riva učinio. Međutim, scenaristi su to smjestili u drugi vremenski kontekst i na drugo mjesto – februar i mart 1943. godine, u vrijeme bitke na Neretvi. Riva je, ipak, jedan od kolašinskih oslobodilaca i ne smijemo to zaboraviti”, kažu kolašinski borci.

UBNOR, ali i lokalna uprava već su se obraćali Ministarstvu kulture s molbom da im se odobri podizanje biste italijanskom kapetanu u centru grada. Međutim, iz Ministarstva su tražili dopunu kapetanovih biografskih podataka za period prije 1943. godine. Kolašinci će nastojati da uz pomoć Saveza udruženja boraca NOR-a i antifašista Crne Gore (SUBNOR) , a preko italijanske ambasade, dopune dokumentaciju i, nadaju se, ispune sve uslove da Rivi podignu bistu u blizini Spomen doma u centru Kolašina.

Malo Kolašinaca sada zna za podvige italijanskog oficira. Srednjovječni se sjećaju da su ga pedesetih i šezdesetih godina u osnovnim školama učitelji pominjali. Poslije toga, sjećanje na Rivu ostalo je zarobljeno u knjigama koje opisuju podvige Četvrte proleterske brigade i krvavu borbu za oslobođenje Kolašina. Iako je konačno oslobođenje grada od Njemaca, nakon što je 18 puta prelazio “iz ruke u ruku”, uslijedilo tek u decembru sljedeće godine, poštovaoci tekovina NOR-a smatraju da se nikako ne smije zaboraviti ni šest dana krvave borbe krajem septembra 1943. tokom kojih je bataljon kapatena Rive imao vrlo značajnu, a možda i presudnu ulogu.

U knjizi Borci Četvrte proleterske piše da je Riva Mario di Pasqale rođen 1900. godine u Milanu (Komo). U zborniku sjećanja boraca te brigade, zapisano je: “Partizani su bili impresionirani dejstvom minobacača kapetana Rive, pa je partizanski artiljerac, komandir prateće čete Četvrte proleterske brigade Simo Simović, iz profesionalne radoznalosti odlučio da obiđe Italijane i vidi ih na djelu. Vladeta Selić, borac koji je išao s njim, ovako je opisao prizor:

„Na Bašanjem brdu dočeka nas riđobradi kapetan Riva vojničkim pozdravom. Nekako mu objasnismo cilj naše posjete i on odmah pokaza veliku predusretljivost da nam omogući da vidimo sve što želimo. Na položaju su se učestano rasprskavale topovske granate kojima ih je gađala italijanska artiljerija u sastavu četnika sa Šljivovice. Zbog toga nas kapetan Riva zamoli da uđemo u njegov zaklon koji je bio potpuno bezbjedan. I ovaj položaj bio je izrađen na isti način kao i naš na Barutani. Odlično izgrađeni rovovi i zakloni obezbjeđivali su ljude od eksplozije. Italijani su se znalački koristili rovovima i niko se nije nepotrebno pojavljivao izvan njih.”

Junaštvo italijanskog kapetana, kažu kolašinski antifašisti, ispoljeno je tokom tih dana oslobađanja Kolašina. Sredinom oktobra 1943. godine, podsjećaju, Njemci su napali oslobođenu teritoriju kolašinskog sreza. Četvrta crnogorska brigada i Rivin bataljon imali su oštre okršaje s Njemcima duž puta Lijeva Rijeka – Kolašin.

“Kapetan Mario Riva junački je poginuo 18. oktobra, suprotstavljajući se nastupanju njemačkih jedinica. Na mjestu Uvač uništio je dva njemačka tenka a jedan oštetio. S njime je oginulo 15 vojnika njegovog bataljona”, tvrde u UBNOR-u.

UBNOR Kolašin, s prilično brojnim članstvom, predvođenim predsjednikom Gojkom Vlahovićem, minulih godina aktivno je radio na obnavljanju i održavanju spomenika iz NOR-a.

To udruženje vodi brigu i o partizanskom spomen groblju na Brezi, pa je i taj dio grada postao značajan dio turističke ponude, a naročito je zanimljiv stranim turistima. Najviše je posjetilaca iz Izraela. Nedavno je pored spomen groblja postavljen i kiosk, gdje se mogu kupiti razglednice s motivima vezanim za “herojsku Brezu”. U čuvanju tog važnog istrorijskog mjesta važnu ulogu ima država, koja plaća radnike na održavanju. Udruženje antifašista odlično sarađuje i sa Centrom za kulturu, odnosno, KUD Mijat Mašković, školama , NVO Natura, a svakodnevno među mladima “regrutuje” i nove članove.

“S ponosom možemo reći da u proteklom periodnu nijedan spomenik iz NOR-a nije oskrnavljen.Vjerovatno je tome doprinijela i činjenica da se vidi koliko ulažemo u održavanje spomenika. Omasovljenje i podmladjivanje članstva naš je kontinuirani zadatak. Trenutno imamo oko 200 aktivnih članova i planiramo da taj broj udvostručimo”, kaže Vlahović.

Dragana ŠĆEPANOVIĆ

Komentari

Izdvojeno

DRŽAVNE INISTITUCIJE BEZBJEDNOST NOVINARA: Lijepa obećanja i nerazjašnjeni napadi

Objavljeno prije

na

Objavio:

Brojni slučajevi ukazuju na ozbiljne sistemske probleme u zaštiti novinara u Crnoj Gori, kao i na nedostatak efikasne pravde za počinioce ovih zločina. Neefikasnost istraga i nekažnjivost su postali ključni problemi koji ugrožavaju slobodu medija u zemlji

 

 

U Crnoj Gori se od 2004. godine dogodilo na desetine napada na novinare i novinarke. Od prijetnji, preko verbalnih i fizičkih napada, a svi oni uslijedili su nakon neriješenog ubistva osnivača i glavnog urednika lista Dan Duška Jovanovića. Samo mali broj je riješen, što jasno ukazuje na izražen problem neadekvatne zaštite i nekažnjivosti zločina nad novinarima. Iako je postojala inicijativa o formiranju posebnih jedinica koje bi pomogle u rasvjetljavanju ovih nepočinstava, ona još nije zaživjela.

Istina, u okviru Sektora za borbu protiv kriminala Uprave policije imenovana su tri inspektora koji se bave slučajevima napada na novinare,  ali za sada nema javno dostupnih podataka da je njihov rad na bilo koji način doprinio pomacima kod  neriješenih slučajeva.Međunarodna praksa pokazuje da specijalizovane jedinice, imajući u vidu specifičnu prirodu slučajeva napada na novinare, mogu efikasnije sprovoditi istrage i procesuirati počinioce.

Medijski ekspert Mark Gruber kaže da bi uvođenje takve prakse bilo odlično pod uslovom, kako je naveo, da se uzme u obzir i opšti kontekst: obučenost policijske jedinice, saradnja s medijima i s tužilaštvom, možda s mehanizmom “brzog odgovora”.

Nekoliko napada na novinare u Crnoj Gori izdvajaju se kao posebno komplikovani – zbog brutalnosti, dugotrajnosti istraga i izostanka pravde.

Istraga o surovom ubistvu Jovanovića traje preko 20 godina i problematična je, jer odgovornosti izmiču ne samo naručioci, direktni izvršioci već i oni koji su je neuspješno vodili. Za saučesništvo u ubistvu osuđen je jedino Damir Mandić, kome je Apelacioni sud u aprilu 2017. potvrdio presudu na 19 godina zatvora, koji se okončava sredinom naredne godine.

Ranjavanje novinarke Olivere Lakić ispred njenog stana 2018. godine, izazvalo je veliku zabrinutost za njenu bezbjednost, ali i bezbjednost svih istraživačkih novinara i novinarki u Crnoj Gori. Ni u tom slučaju pravda nije postignuta, iako je Više državno tužilaštvo (VDT) dostavilo zahtjev za sprovođenje istrage protiv nekoliko osoba. Lakić je i ranije bila napadnuta i prijećeno joj je.

Novinar iz Berana Tufik Softić bio je takođe meta dva napada – 2007. i 2013. godine. Prvi put je palicom pretučen ispred kuće, dok je drugi put bomba postavljena ispred njegovog automobila. Istrage su dugo trajale, ali slučajevi su ostali nerazjašnjeni i zatvoreni zbog nedostatka dokaza.

Andrea JELIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 4. oktobra ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

Izdvojeno

NOVI STRATEŠKI PLAN RAZVOJA KOLAŠINA: Prepisivanje spiska želja

Objavljeno prije

na

Objavio:

Izgradnja autobuske stanice, tržnog centra sa pijacom i podzemnom parking garažom, rekonstrukcija Doma mladih i Gorštaka… To su samo  neki od projekata koji su iz dva prethodna prepisani u novi Strateški plan razvoja

 

 

Kolašinci već 15 godina nemaju  autobusku stanicu, a toliko dugo slušaju i obećanja lokalnih vlasti da će je dobiti.

Završetak davno započetih radova obećavali su učesnici svih kampanja za lokalne izbore tokom minule decenije i po. Predlog  Prostorno-urbanističkog plana (PUP), na čije se usvajanje još čeka,  dao je formalno mogućnost da se to stanje promijeni. Još nema konkretnih najava na koji način bi se i za koliko vremena taj projekat mogao okončati.

Lokacija na koju svraćaju pojedini međugradski autobusi u stvari je samo stajalište. Prostor koji se u tu svrhu koristi neuređen je, sa dotrajalim asfaltom, bez potrebene infrastrukture i mobilijara, pa ga izbjegavaju mnogi prevoznici. Zbog toga, putnici često čekaju autobus na improvizovanom stajalištu kod starog motela, na magistrali.

Privatno preduzeće Županovac, prije mnogo godina, započelo je gradnju objekta Autobuske, ali nije uspjelo da nađe način da nastavi radove. Izgradnju je omela, kako je ranije saopštavano, prvo ekonomska kriza, a zatim i činjenica da se objekat nije uklapao u predviđene planske dokumente, jer je za sprat viši.

Nakon što je izgorjela stara zgrada, Županovac je 2008. godine na istoj lokaciji započeo gradnju objekta, “koji je podrazumijevao sve karakteristike moderne autobuske stanice sa brojnim sadržajima”. Od svega toga, do sada je ozidana samo višespratna zgrada površine 2.000 metara kvadratnih. Putnicima je na raspolaganju nekoliko drvenih klupa postavljenih napolju, tik uz objekat u izgradnji.

U međuvremenu, inspekcija rada stavila je plombu na vrata trafičice u kojoj su se mogle dobiti informacije o redu vožnje. Telefon za informacije premješten je u obližnju kafanu, pa putnike o vremenu dolasaka i polaska autobusa obavještavaju zaposleni u tom ugostiteljskom objektu. No, ni to nije obaveza preduzeća “Županovac”, s obzirom na to da zvanično Autobuska stanica ne postoji.

Dragana ŠĆEPANOVIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 4. oktobra ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

Izdvojeno

ZAPLIJENE MARIHUANE NE PRESTAJU: Šverceri rade prekovremeno 

Objavljeno prije

na

Objavio:

Ako je samo u nekoliko akcija na ilegalnim prelazima u Gusinju i Plavu zaplijenjeno preko stotinu kilograma marihuane, i nekoliko stotina na obalama Skadarskog jezera, nameće se pitanje – koliko onda narkotika tim putevima svakodnevno ulazi u našu državu

 

 

Kada je prije nekoliko dana Uprava policije saopštila da je Granična policija iz Ulcinja pronašla je oko 66 kilograma skanka, a dvije osobe pobjegle ka Albaniji, aktuelizovano je pitanje ilegalnih puteva kojima se marihuana i skank prebacuju u Crnu Goru.

Ovih 66 kilograma pronađeno je u rejonu ulcinjskog sela Sukobin.

Ne tako davno u priobalnom dijelu Skadarskog jezera, na obali kanala riječe Morače, u blizini željezničke stanice Zeta, pronađeno je 57 kilograma marihuane. Pretragom medijskih arhiva, može se pronaći još veliki broj policijskih saopštenja o zaplijenama marihuane koja se iz Albanije unosi ilegalno u Crnu Goru.

Iz policije je saopšteno da su postupali po operativnim saznanjima da se u prostoru sela Sukobin, iz Albanije u Crnu Goru krijumčari opojna droga skank.

“Pretragom terena od strane policijskih službenika i upotrebom službenog drona, policijski službenici su 27. septembra, u ranim jutarnjim časovima pronašli tri torbe sa 119 pakovanja, težine oko 66 kilograma, u kojima se nalazila biljna materija zelene boje nalik na opojnu drogu skank. Policijski službenici su na licu mjesta uočili dva nepoznata lica koja su se dala u bjekstvo u pravcu Republike Albanije”, navedeno je u saopštenju UP.

Tufik SOFTIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 4. oktobra ili na www.novinarnica.net

 

 

Komentari

nastavi čitati

Izdvajamo