Povežite se sa nama

OKO NAS

Ne živi se samo od turizma

Objavljeno prije

na

,,Od turizma se živi dva mjeseca, a od poljoprivrede cijele godine. Sezonu treba iskoristiti da se dodatno prodaju agrumi koji se ovdje proizvode. Velike su mogućnosti za razvoj poljoprivrede u Ulcinju, posebno ukoliko država obezbijedi dodatna sredstva”, kaže savjetnik za poljoprivredu u opštini Ulcinj Gani Redža.

On navodi da je Ulcinj preuzeo primat, posebno u proizvodnji mandarina, i da proizvođači nastoje da uvećaju svoje zasade, koje trenutno iznose oko 300 hiljada stabala, jer je rod svake godine sve bolji. Tim prije što je i potražnja veća od ponude! Podaci sa terena potvrđuju njegove riječi. Samo ove godine na teritoriji ulcinjske opštine je rod mandarina iznosio oko tri hiljade tona, što uz prosječnu cijenu od 40 do 50 centi po kilogramu znači da će samo od prodaje ove poljoprivredne kulture poljoprivrednici u Ulcinju zaraditi oko 1,3 miliona eura.

Većina ulcinjskih mandarina proda se na tržištu Rusije, Srbije i Albanije, a samo manji dio u Crnoj Gori. U Ulcinju, inače, postoje dva otkupna centra, koja su veoma olakšala posao proizvođačima ove kulture, koja je u Crnu Goru stigla dvadesetih godina prošlog stoljeća iz dalekog Japana. No, stručnjaci tvrde da proizvođači mandarina neće morati da brinu tek onda kada se otvori u Ulcinju fabrika za pravljenje kompota od te biljke u konzervama. Još značajniji egzistencijalni ili dodatni izvor prihoda Ulcinjanima je maslina. Ove godine je ona slabo rodila, ali je ostalo dovoljno ulja od prošle godine kada je berba bila izuzetna. ,,Mladi ljudi u maslinarstvu vide šansu za napredak. Tokom svake godine u Ulcinju zasadimo od pet do sedam hiljada stabala mladih zasada i na taj način održavamo višedecenijsku tradiciju razvoja maslinarstva”, kaže poznati maslinar i vlasnik uljare Braća Kolari, Ruždi Kolari.

Takođe u Ulcinju se proizvode velike količine lubenice, paradajza, šipaka, smokve, ali je veliki problem što ne postoji organizovan otkup i tih proizvoda ili još neka fabrika za preradu voća i povrća.

Da je trend povratka agraru evidentan i profitabilan, možda najbolje pokazuje ovonedjeljni primjer zakupa zemljišta u Šaskom polju. Kompanija Paka Europe je odlučila da uzme u zakup cjelokupnu površinu koju je ponudila država, odnosno 812 hektara. Ponuđena cijena je iznosila čak 1500 eura po hektaru ili deset puta više nego što je iznosila drugorangirana ponuda. U Ministarstvu poljoprivrede očekuju se da će se na tom području uskoro pokrenuti intenzivnija povrtlarska proizvodnja u staklenicima i plastenicima.

Ekonomska kriza i smanjeni prihodi od turističkih sezona, kao i povećanje cijena poljoprivrednih proizvoda, razlozi su što se sve više žitelja ove opštine vraća agraru. Kako i ne bi: analiza koju su prije 30 godina uradili eksperti Svjetske poljoprivredne organizacije (FAO), sa sjedištem u Rimu, pokazali su da plodno Ulcinjsko polje sa zaleđem može proizvoditi hrane koja bi mogla podmirivati potrebe oko 350 hiljada ljudi, ili polovine stanovništva Crne Gore! U Ulcinju je 60 odsto obradivog zemljišta na Crnogorskom primorju.

Ali, u zemlji koja se opredijelila za varanje, a ne za stvaranje, koja sve uvozi, a veoma malo proizvodi, kada na ulcinjskoj pijaci, nekada najjeftinijoj na Jadranu, ima više nakupaca i prekupaca, nego poljoprivrednika koji prodaju svoje proizvode, logično je bilo da Ulcinjani idu u Skadar kako bi mnogo jeftinije kupovali poljoprivredne namirnice. Tako, na primjer, u Ulcinju kilogram paradajza staje jedan euro, a za toliko novaca u Skadru možete kupiti tri kilograma. U zemlji koja se u Ustavu definisala ,,ekološkom”, već 35 godina propada 18 hiljada stabala stoljetnih maslina u uvali Valdanos, a koje su uvijek bile najbolji dio Ulcinjske maslinade. ,,Više to ne možemo da dopuštimo i moraćemo da obnovimo te masline. To više nije pitanje imovine, već odnosa prema toj kulturi koja nas je tokom istorije hranila”, saopštilo je nekoliko nevladinih organizacija iz Ulcinja najavljujući konkretne akcije za kraj novembra.

Jedan od najboljih poznavalaca problematike agrara u ovoj opštini Dželal Hodžić kaže za Monitor da je decenijama sve prepušteno inicijativi privatnika. ,,Ne postoji nosilac razvoja poljoprivrede, nema opštinskog plana razvoja agrara, izdvajanja za poljoprivredu su minimalna, smanjuje se broj stanovnika na selu, a od petnaestak agronoma u Ulcinju većina se bavi politikom ili trgovinom”, ističe on. ,,Da ima više pameti i sluha, mlade ljude bi trebalo slati na specijalističke studije za mediteranske kulture u Italiji.”, kaže Hodžić.

Od Italije bi moglo mnogo da se nauči ne samo u tehnici proizvodnje, već i u pristupu tržištu. Iskustvo te zemlje pokazuje da je zadrugarstvo temelj opstanka te izuzetno ranjive ekonomske grane dodatno pritisnute konkurencijom, visokim troškovima radne snage i diktatom velikih trgovačkih lanaca. ,,Naravno, treba razvijati i stočarstvo, posebno kozarstvo na obroncima Rumije, Možure i Bijele gore, kako bi se ljudi zapošljavali, te smanjila opasnost od eventualnih požara tokom ljeta”, navodi Hodžić.

Nije tajna: samo su one zemlje koje imaju dovoljno energije i hrane u današnjem svijetu istinski nezavisne.

Mustafa CANKA

Komentari

Izdvojeno

DRŽAVNE INISTITUCIJE BEZBJEDNOST NOVINARA: Lijepa obećanja i nerazjašnjeni napadi

Objavljeno prije

na

Objavio:

Brojni slučajevi ukazuju na ozbiljne sistemske probleme u zaštiti novinara u Crnoj Gori, kao i na nedostatak efikasne pravde za počinioce ovih zločina. Neefikasnost istraga i nekažnjivost su postali ključni problemi koji ugrožavaju slobodu medija u zemlji

 

 

U Crnoj Gori se od 2004. godine dogodilo na desetine napada na novinare i novinarke. Od prijetnji, preko verbalnih i fizičkih napada, a svi oni uslijedili su nakon neriješenog ubistva osnivača i glavnog urednika lista Dan Duška Jovanovića. Samo mali broj je riješen, što jasno ukazuje na izražen problem neadekvatne zaštite i nekažnjivosti zločina nad novinarima. Iako je postojala inicijativa o formiranju posebnih jedinica koje bi pomogle u rasvjetljavanju ovih nepočinstava, ona još nije zaživjela.

Istina, u okviru Sektora za borbu protiv kriminala Uprave policije imenovana su tri inspektora koji se bave slučajevima napada na novinare,  ali za sada nema javno dostupnih podataka da je njihov rad na bilo koji način doprinio pomacima kod  neriješenih slučajeva.Međunarodna praksa pokazuje da specijalizovane jedinice, imajući u vidu specifičnu prirodu slučajeva napada na novinare, mogu efikasnije sprovoditi istrage i procesuirati počinioce.

Medijski ekspert Mark Gruber kaže da bi uvođenje takve prakse bilo odlično pod uslovom, kako je naveo, da se uzme u obzir i opšti kontekst: obučenost policijske jedinice, saradnja s medijima i s tužilaštvom, možda s mehanizmom “brzog odgovora”.

Nekoliko napada na novinare u Crnoj Gori izdvajaju se kao posebno komplikovani – zbog brutalnosti, dugotrajnosti istraga i izostanka pravde.

Istraga o surovom ubistvu Jovanovića traje preko 20 godina i problematična je, jer odgovornosti izmiču ne samo naručioci, direktni izvršioci već i oni koji su je neuspješno vodili. Za saučesništvo u ubistvu osuđen je jedino Damir Mandić, kome je Apelacioni sud u aprilu 2017. potvrdio presudu na 19 godina zatvora, koji se okončava sredinom naredne godine.

Ranjavanje novinarke Olivere Lakić ispred njenog stana 2018. godine, izazvalo je veliku zabrinutost za njenu bezbjednost, ali i bezbjednost svih istraživačkih novinara i novinarki u Crnoj Gori. Ni u tom slučaju pravda nije postignuta, iako je Više državno tužilaštvo (VDT) dostavilo zahtjev za sprovođenje istrage protiv nekoliko osoba. Lakić je i ranije bila napadnuta i prijećeno joj je.

Novinar iz Berana Tufik Softić bio je takođe meta dva napada – 2007. i 2013. godine. Prvi put je palicom pretučen ispred kuće, dok je drugi put bomba postavljena ispred njegovog automobila. Istrage su dugo trajale, ali slučajevi su ostali nerazjašnjeni i zatvoreni zbog nedostatka dokaza.

Andrea JELIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 4. oktobra ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

Izdvojeno

NOVI STRATEŠKI PLAN RAZVOJA KOLAŠINA: Prepisivanje spiska želja

Objavljeno prije

na

Objavio:

Izgradnja autobuske stanice, tržnog centra sa pijacom i podzemnom parking garažom, rekonstrukcija Doma mladih i Gorštaka… To su samo  neki od projekata koji su iz dva prethodna prepisani u novi Strateški plan razvoja

 

 

Kolašinci već 15 godina nemaju  autobusku stanicu, a toliko dugo slušaju i obećanja lokalnih vlasti da će je dobiti.

Završetak davno započetih radova obećavali su učesnici svih kampanja za lokalne izbore tokom minule decenije i po. Predlog  Prostorno-urbanističkog plana (PUP), na čije se usvajanje još čeka,  dao je formalno mogućnost da se to stanje promijeni. Još nema konkretnih najava na koji način bi se i za koliko vremena taj projekat mogao okončati.

Lokacija na koju svraćaju pojedini međugradski autobusi u stvari je samo stajalište. Prostor koji se u tu svrhu koristi neuređen je, sa dotrajalim asfaltom, bez potrebene infrastrukture i mobilijara, pa ga izbjegavaju mnogi prevoznici. Zbog toga, putnici često čekaju autobus na improvizovanom stajalištu kod starog motela, na magistrali.

Privatno preduzeće Županovac, prije mnogo godina, započelo je gradnju objekta Autobuske, ali nije uspjelo da nađe način da nastavi radove. Izgradnju je omela, kako je ranije saopštavano, prvo ekonomska kriza, a zatim i činjenica da se objekat nije uklapao u predviđene planske dokumente, jer je za sprat viši.

Nakon što je izgorjela stara zgrada, Županovac je 2008. godine na istoj lokaciji započeo gradnju objekta, “koji je podrazumijevao sve karakteristike moderne autobuske stanice sa brojnim sadržajima”. Od svega toga, do sada je ozidana samo višespratna zgrada površine 2.000 metara kvadratnih. Putnicima je na raspolaganju nekoliko drvenih klupa postavljenih napolju, tik uz objekat u izgradnji.

U međuvremenu, inspekcija rada stavila je plombu na vrata trafičice u kojoj su se mogle dobiti informacije o redu vožnje. Telefon za informacije premješten je u obližnju kafanu, pa putnike o vremenu dolasaka i polaska autobusa obavještavaju zaposleni u tom ugostiteljskom objektu. No, ni to nije obaveza preduzeća “Županovac”, s obzirom na to da zvanično Autobuska stanica ne postoji.

Dragana ŠĆEPANOVIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 4. oktobra ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

Izdvojeno

ZAPLIJENE MARIHUANE NE PRESTAJU: Šverceri rade prekovremeno 

Objavljeno prije

na

Objavio:

Ako je samo u nekoliko akcija na ilegalnim prelazima u Gusinju i Plavu zaplijenjeno preko stotinu kilograma marihuane, i nekoliko stotina na obalama Skadarskog jezera, nameće se pitanje – koliko onda narkotika tim putevima svakodnevno ulazi u našu državu

 

 

Kada je prije nekoliko dana Uprava policije saopštila da je Granična policija iz Ulcinja pronašla je oko 66 kilograma skanka, a dvije osobe pobjegle ka Albaniji, aktuelizovano je pitanje ilegalnih puteva kojima se marihuana i skank prebacuju u Crnu Goru.

Ovih 66 kilograma pronađeno je u rejonu ulcinjskog sela Sukobin.

Ne tako davno u priobalnom dijelu Skadarskog jezera, na obali kanala riječe Morače, u blizini željezničke stanice Zeta, pronađeno je 57 kilograma marihuane. Pretragom medijskih arhiva, može se pronaći još veliki broj policijskih saopštenja o zaplijenama marihuane koja se iz Albanije unosi ilegalno u Crnu Goru.

Iz policije je saopšteno da su postupali po operativnim saznanjima da se u prostoru sela Sukobin, iz Albanije u Crnu Goru krijumčari opojna droga skank.

“Pretragom terena od strane policijskih službenika i upotrebom službenog drona, policijski službenici su 27. septembra, u ranim jutarnjim časovima pronašli tri torbe sa 119 pakovanja, težine oko 66 kilograma, u kojima se nalazila biljna materija zelene boje nalik na opojnu drogu skank. Policijski službenici su na licu mjesta uočili dva nepoznata lica koja su se dala u bjekstvo u pravcu Republike Albanije”, navedeno je u saopštenju UP.

Tufik SOFTIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 4. oktobra ili na www.novinarnica.net

 

 

Komentari

nastavi čitati

Izdvajamo