DRUŠTVO
IZBORI U BUDVI POSLIJE SLOMA DPS-A: Liste bez Marovića, Rađenovića, Kuljača, Lazovića
Stranačka udruživanja pred predstojeće, odlučujuće izbore u Budvi, na kojima se očekuje smjena teško kompromitovane vlasti, čiji su istaknuti funkcioneri osuđeni kao članovi organizovane kriminalne organizacije koja je brojnim malverzacijama sa opštinskim zemljištem, ključnim infrastrukturnim projektima, poslovima u urbanizmu, turizmu i kulturi, oštetila grad za stotine miliona eura, okončana su.
Veliki je broj partija i koalicija koje će pokušati da u praznom prostoru koji je nastao havarijom DPS-a, partije koja je u koaliciji sa SDP, povremeno i sa Liberalnom partijom, duže od deset godina vodila Budvu, iskoriste šansu. Efekti vladavine ove koalicije građanima i javnosti dobro su poznati, pa će izjašnjavanje na biračkim mjestima 16. oktobra pokazati da li slobodni izbori služe za izražavanje partijske poslušnosti ili kažnjavanje kriminalne hobotnice koja je uništila grad. Da li će građani pružiti priliku drugima koji će poharu turističkog grada konačno zaustaviti i obezbijediti uslove da se Budva podigne iz pepela.
Posljednji lokalni i6zbori u6 oktobru 2012. održani su u sjenci afere Zavala i sudskih presuda kojima je 20 funkcionera DPS-a na čelu sa tadašnjim predsjednikom Opštine Rajkom Kuljačom, osuđeno na višegodišnje kazne zatvora zbog korupcije. Uprkos tome, koalicija DPS-SDP-LP osvojila je tijesnu većinu u budvanskom parlamentu, čime su njihovi i interesi građevinske mafije bili sačuvani. Do čega je podrška građana korumpiranim čelnicima grada dovela, vidi se četiri godine kasnije, kada je tužilačkim i finansijskim istragama, obuhvaćeno oko 70 osoba, mahom pripadnika DPS-a.
Na ovim izborima definisane su dvije ključne tačke oko kojih se sve partije koje učestvuju u trci za odborničke mandate i za poziciju predsjednika Opštine Budva, „moraju” izjasniti. Prvo određenje tiče se postizborne saradnje sa DPS-om. Svi se zaklinju na Bibliju da nakon izbonih rezultata, ma kakvi bili, neće ulaziti u aranžmane sa DPS-om. Demokratska partija socijalista glavna je babaroga oktobarskih izbora od koje se glasno i jasno unaprijed ograđuju, kako bi pridobili povjerenje razočaranih Budvana. U nekim partijama potpisuju se i ugovori časti, kojima se garantuje kako se neće ponoviti praksa odbornika Pozitivne, po kojoj kandidati uzmu mandate kao opozicioni, a završe pod okrilje DPS-a. Sve partije izuzev Vlahovićeve CDU i Brajovićeve SD, javno su se izjasnile da nakon izbora neće praviti saveze sa DPS-om. Očekuje se, međutim, da i svojim potpisima potvrde takav politički stav.
Druga bitna tačka partijskih programa je odnos prema daljoj urbanizaciji Budve. Lideri stranaka listom obećavaju kako će, ako budu u prilici, stopirati dosadašnju praksu degradacije prostora i započeti proces revizije svih urbanističkih planova kojima su prirodne vrijednosti budvanske opštine uništene.
Na najteže izbore do sada, DPS ide samostalno sa sloganom Budva – Sigurnim korakom. Stranku će predvoditi aktuelni predsjednik Opštine Srđa Popović, koji se nada još jednom predsjedničkom mandatu.
Na listi DPS-a su nova lica, nema nikoga od stare plejade istaknutih članova ove stranke iz porodica koje su decenijama vodile glavnu riječ u Budvi. Preporuke lidera partije Mila Đukanovića, date prilikom ljetošnje posjete lokalnom partijskom odboru, da se iz politike povuku neke od budvanskih porodica, ispoštovane su.
Napravljen je „potpuni otklon od prethodne politike”, ističe predsjednik Popović.
Među 33 imena na listi nema nijednog kandidata iz porodice Marović, nema ni Rađenovića, Kuljača, kao ni Lazovića. Na listi nema aktuelnih direktora opštinskih preduzeća i ustanova. Povjerenje nisu dobili direktori Milenko Medigović i Đoko Medin, umiješani u brojne budvanske afere. DPS se odrekao i svojih sekretara iz brojnih sekretarijata, takođe umiješanih u poslove budvanske kriminalne organizacije.
Ali im se stranka odužila time što im je uoči izbora podijelila luksuzne stanove. U Budvi je dovoljno provesti jedan mandat u nekoj od lokalnih službi ili javnih institucija, za rješenje stambenog pitanja. Ako nema para, Budva ima stanova, koje je lokalna uprava najčešće uzimala od investitora u zamjenu za plaćanje komunalnih taksi, od kojih grad, što se vidi na svakom koraku, nije imao nikakave koristi.
Loš rezultat na izborima koji DPS zasigurno očekuje, pokušava se nadomjestiti rezultatima drugih, bliskih partija, sa kojima se prave kalkulacije kako zadržati vlast u Budvi. Riječ je o biznis varijantama koje nude grupacije iz lokalnog CDU i Socijaldemokrata, Ivana Brajovića.
Listu „CDU i građani: Volimo Budvu”, predvodi Dragan Purko Ivančević, koji je istakao kandidaturu za predsjednika Opštine. Ivančević je okupio neke od bivših pristalica SDP, računa i na razočarane DPS-ovce. Zanimljivo, ova partija Miodraga Vlahovića neće učestvovati na izborima, osim u Budvi, u kojoj je dobila vjetar u leđa iz podgoričke DPS centrale.
Računa se i na glasove SD-a, takozvane interesne ekipe iz Splendida. Nosilac liste SD i kandidat za predsjednika je Žarko Radulović, direktor hotela i Crnogorskog turističkog udruženja. Radulović je upamćen po svom viđenju ekonomije u Crnoj Gori, izjavi datoj prije nekoliko godina, po kojoj Crnogorci uskoro neće morati ništa da rade, jer će sjedeći u svojim foteljama kod kuće, imati mjesečni prihod od najmanje 10.000 dolara, uz jedini uslov, da puste druge da rade, odnosno da ne rašćeruju investitore koji hrle ka Crnoj Gori.
Navodno je DPS Raduloviću prepustio izborno agitovanje i obradu zaposlenih u hotelima u budvanskoj opštini. Predsjednik Opštinskog odbora SD u Budvi Draško Krivokapić član je Odbora direktora HG Budvanska rivijera, tako da su hiljade zaposlenih u hotelima i ugostiteljstvu, pod njihovim uticajem.
Prvu izbornu koaliciji u Budvi objavila je URA, koja će nastupiti zajedno sa SDP i LP, što je iznenađenje, kada se zna doprinos ovih partija u propasti Budve.
Dok na lokalnom nivou Lliberalna partija predstavlja opoziciju, na republičkom nivou članovi partije Andrije Popovića nalaze se na listi DPS-a, koju vodi Milo Đukanović. Nosilac liste URA-SDP-LP biće Božena Jelušić, potpredsjednica stranke URA.
Zajednički izlazak na izbore sa partijom koju vodi Jelušić, odbio je šef budvanskog odbora SNP Veselin Marković, iako je njegova partija pristupila Velikoj koaliciji – Ključ, sa URA i Demosom. Tako će na lokalu SNP ići samo sa Demosom, čiju će zajedničku listu voditi Marković.
Demokrate Budve najavile su među prvima samostalni nastup 16. oktobra. Listu ove stranke koja prvi put ulazi u izbornu trku, predstavljaće Dragan Krapović, pravnik iz Budve. Stranka okuplja mahom mlađu generaciju Budvana, one koji se do sada nisu okušali u politici, ali su aktivnostima u javnosti i oštrom kritikom postupaka lokalnih vlasti privukli pažnju građana.
Demokratski front još nije formirao izbornu listu. Ova po snazi najjača opoziciona grupacija u lokalnoj skupštini samostalno ide u izborno nadmetanje za 33 odbornička mandata. Jedan više nego što ih je bilo na prethodnim izborima, jer se biračko tijelo u Budvi uvećalo sa 14,5 hiljada građana sa pravom glasa, na 16,5 hiljada.
Najstariji odbornik ikada
Iznenađenje ovih izbora svakako je odbornička kandidatura Vlada Mitrovića, bivšeg ministra turizma, starog 82 godine, koji se našao na sedmoj poziciji izborne liste DPS-a. To je ubjedljivo najstariji kandidat na izborima, na svim nivoima, u istoriji crnogorskog parlamentarizma.
Branka PLAMENAC
Komentari
Veljko Belivuk, Marko Miljkovići njihova kriminalna grupa se pred Specijalnim sudom u Beogradu terete , za sada, za sedam teških ubistava, silovanje, posjedovanje oružja, dilovanje droge i zločinačko udruživanje. Crnogorsko Specijalno državno tužilaštvo ih tereti da su ilegalno ušli u Crnu Goru u drugoj polovini 2020. gdje su izvršili ubistvo Damira Hodžića, Adisa Spahića i otmicu Mila Radulovića zvanog Kapetan iz Škaljarskog klana, koji je kasnije likvidiran i tajno zakopan na Lovćenu
Skidanje zabrane ulaska u Crnu Goru dvojici elitnih beogradskih kriminalaca 28. decembra 2020. godine je nedavno koštalo slobode dvojicu možda najvažnijih menadžera bivšeg režima Demokratske partije socijalista (DPS). Veljko Belivuk, Marko Miljković i njihova kriminalna grupa se suočavaju sa ozbiljnim optužbama pred Specijalnim sudom u Beogradu. Terete se, za sada, za sedam teških ubistava, silovanje, posjedovanje oružja, dilovanje droge i zločinačko udruživanje.
Crnogorsko Specijalno državno tužilaštvo (SDT) ih tereti da su ilegalno ušli u Crnu Goru u drugoj polovini 2020. gdje su izvršili ubistvo Damira Hodžića, Adisa Spahića i otmicu Mila Radulovića zvanog Kapetan iz Škaljarskog klana. Radulović je kasnije takođe likvidiran i tajno zakopan na Lovćenu. Ova ubistva su dotični komentirali preko SKY aplikacije. Belivuk i Miljković su na ove okolnosti prvi put saslušani u Beogradu krajem 2021. godine od strane tadašnjeg Glavnog specijalnog tužioca (GST) Milivoja Katnića i njegovog zamjenika Saše Čađenovića. Obojica su sada u pritvoru. I Belivuk i Miljković su negirali djela tvrdeći da tada nisu bili u Crnoj Gori jer su imali zabranu ulaska u zemlju.
Međutim, oni su godinama imali podršku osoba iz vrha dva bratska režima – vučićevskog i đukanovićevskog. Suđenje Belivuku i Miljkoviću za ubistvo bivšeg karate reprezentativca Vlastimira Miloševića (upucanog i “overenog u glavu” 30. januara 2017. u centru Beograda) je ogolilo zarobljenost srpskog pravosuđa i države. Maskirani ubica se lagodno ponašao ne obazirući se ni na svjedoke ni na ulični video-nadzor. Terenski operativci srbijanske policije su prikupili obilje dokaza među kojima i tri uzorka DNK Belivuka – jedan na vratima zgrade gdje je živio pokojni Milošević, drugi na vozilu korišćenom za bjekstvo (po policijskoj pretpostavci), dok je navodno treći uzorak nađen na tijelu ubijenog. Zahvaljujući kamerama policija je rekonstruirala rutu kojom su se kretali likvidatori dok je snimak bio dovoljnog kvaliteta da se odradi i antropološko vještačenje. Policija je Belivuku i Miljkoviću oduzela mobilne telefone prilikom hapšenja pet dana nakon ubistva.
Jovo MARTINOVIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od 19. aprila ili na www.novinarnica.net
Komentari
U premijerovom obećanju o “mogućoj” plati većoj od EU prosjeka nema preciznijih rokova pa bi se moglo pokazati da smo mi, a ne Milojko Spajić nepopravljivi optimisti. Dok on to samo vješto koristi
Premijer Milojko Spajić ostaje nepopravljivi optimista. Ili je čovjek sa rijetko viđenim talentom da relativizuje činjenice. Uglavnom, umjesto ispunjenja prošlogodišnjih, predizbornih, obećanja dobili smo nova. Ljepša, bolja, veća. “Do vremena kad Crna Gora bude bila predložena za članicu Evropske unije, mogla bi da ima prosječnu zaradu veću od prosjeka EU”, prenijeli su mediji premijerovu izjavu datu pred Odborom za spoljne poslove Evropskog parlamenta.
Spajić je ovo rekao odgovarajući na pitanja evropskih poslanika. To mu, začudo, nije bilo “gubljenje vremena”. Dolazak u parlament u kome je izabran i gdje je dužan da, makar s vremena na vrijeme, podnosi račune – jeste. Ali, da se vratimo ljepšim temama: kako ćemo trošiti tih skoro 2.200 eura, koliko danas iznosi prosječna neto zarada u Evropskoj uniji? Čim ih zaradimo (uzajmimo) – mi ili država.
Jedni su na ove najave veselo trljali ruke, drugi zbunjeno slijegali ramenima, a traći pokušali racionalizovati premijerovo obećanje. Tražeći odgovor na pitanja kad i kako. I ko će to da plati. A ko da vrati (kredit).
Pomalo bajati podaci s kraja 2022. pokazuju da je prosječna zarada u privatnom sektoru bila za skoro 160 eura manja od prosječne (555 naspram 712 eura, koliko je tada iznosila prosječna neto zarada). Pa kako smo onda dobacili do prosjeka?
Da je broj zaposlenih u javnom i privatnom sektoru jednak, a nije, to bi značilo da je zaposleni koji je platu primao iz državnog ili nekog od lokalnih budžeta, ili je zarađivao u nekom državnom (javnom) preduzeću, prije dvije godine, u prosjeku, primao zaradu za 300 eura veću od zaposlenog u privatnom sektoru. Pošto je odnos broja zaposlenih u javnom i privatnom sektoru ipak nešto drugačiji (više je zapošljenih u privatnim firmama), to znači da je razlika u zaradama jednih i drugih bila još veća. U korist tzv. budžetskih korisnika.
Zoran RADULOVIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od 19. aprila ili na www.novinarnica.net
Komentari
Izbor su pratile brojne primjedbe i sumnje na nepravilnosti. Bratićeva protivkandidatkinja Tanja Bakić tvrdi da Vijeće Filološkog niti Senat nisu sankcinisali Komisiju za pisanje izvještaja o kandidatima, iako su dva člana predala potpuno identične tekstove
Senat Univerziteta Crne Gore je 15. marta ove godine izabrao dr Vesnu Bratić u akademsko zvanje redovne profesorica iz oblasti Anglistika – Anglofona književnost i civilizacija i Engleski jezik na Filološkom fakultetu Univerziteta Crne Gore. Bratić je od kraja 2020. do kraja aprila 2022. bila ministarka prosvjete, nauke, kulture i sporta u 42. Vladi. Bratić nije bila jedina kandidatkinja, pored nje na konkursu za izbor u akademsko zvanje iz navedenih oblasti, koji je raspisan u junu prošle godine, prijavila se i dr Tanja Bakić.
Sam tok konkursa i izbor zanimljivi su zbog brojnih primjedbi i sumnje na nepravilnosti koje su se dešavale tokom njegovog trajanja.
U septembru 2023. imenovana je Komisija za razmatranje konkursnog materijala i pisanje izvještaja u sastavu prof. dr Radojka Vukčevič sa Filološkog fakulteta u Beogradu, prof. dr Janko Andrijašević sa Filološkog fakulteta UCG i prof. dr Zoran Paunović sa Filološkog fakulteta u Beogradu. Nakon što je Andrijašević u oktobru iz zdravstvenih razloga odustao od rada u komisiji, za novog člana je imenovana prof. dr Vesna Lopičić sa Univerziteta u Nišu.
Krajem prošle godine u Biltenu UCG objavljeni su izvještaji o kandidatima članova Komisije. Sva tri člana Komisije pozitivno su ocijenili kandidatatkinju Bratić i dali preporuku da se Bratić izabere.
Prigovor na recenzije, u januaru ove godine, Vijeću Filozofskog fakulteta UCG, upućuje Tanja Bakić. Ona u njemu kao apsurd ocjenjuje da su dva člana komisije potpisala istovjetne recenzije. Dr Bakić tvrdi da su izvještaji prof. dr Zorana Paunovića i prof. dr Radojke Vukčević potpuno identični: ,,Jedina razlika je u tome što je dr Paunović, redovni profesor Univerziteta u Beogradu, koji izvorno govori ekavicu, pokušao da ekavizira tekst profesorke Vukčević, izvorno napisan na ijekavici. Nažalost, u tome nije savim uspio, ostavivši znatan dio predatog teksta u ijekavici”, napisala je dr Bakić.
Predrag NIKOLIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od 19. aprila ili na www.novinarnica.net
Komentari
HAPŠENJE ZORANA LAZOVIĆA I MILIVOJA KATNIĆA: Odoše drugovi, samo njega nema
KRIMINAL U SLUŽBI DRŽAVE I OBRNUTO: Belivuk i Miljković – državni vojnici oba oka u glavi
PREMIJER OBEĆAVA JOŠ VEĆE PLATE: EU da nam zavidi
-
INTERVJU4 sedmicePAULA PETRIČEVIĆ, MIROVNA I FEMINISTIČKA AKTIVISTKINJA: Osokoljeni nacionalistički šerifi se ne boje institucija sistema
-
FOKUS3 sedmiceFAMILIJA ĐUKANOVIĆ NAKON GUBITKA VLASTI: Manje moći, manje profita, ali poslovi traju
-
DRUŠTVO4 danaAKO JE VESNA BRATIĆ IZABRANA U ZVANJE REDOVNE PROFESORICE UCG: Komisija po resavskom modelu
-
DRUŠTVO4 sedmiceHAPŠENJE IGORA KRSTOVIĆA: Jedna lasta ne čini proljeće
-
Izdvojeno4 sedmiceKRIZE VLASTI OD LOKALA DO VRHA: Puca po dubini
-
DRUŠTVO2 sedmiceEUROPOL IDENTIFIKOVAO NAJOPASNIJE KRIMINALNE MREŽE NA KONTINENTU: Mapa evropskog podzemlja
-
FOKUS4 danaHAPŠENJE ZORANA LAZOVIĆA I MILIVOJA KATNIĆA: Odoše drugovi, samo njega nema
-
DRUŠTVO4 sedmiceKONTROLA DRŽAVNIH PREDUZEĆA: Prepuštena sama sebi i partijama