Povežite se sa nama

Izdvojeno

KAKO ŽIVJETI U KOLAŠINU: Pogrešno vrijeme za podstanare

Objavljeno prije

na

Sve manje stanova za iznajmljivanje kolašinskim porodicama i sve veće kirije dodatno ugrožavaju egzistenciju Kolašinaca „bez krova nad glavom”. Nijedan stan za socijalno stanovanje Opština ne može dodijeliti ove godine

 

Svi koji su, u skorije vrijeme, pokušali da na duže iznajme stan u Kolašinu suočili su se s neprijatnom činjenicom da je sada kirija dva puta veća u odnosu na prije tri godine. Pored toga, sve manje vlasnika stambenog prostora u Kolašinu želi da iznajmljuje na duži period. Većina tih nekretnina sada se koriste kao turistčiki apartmani, kao „stan na dan” ili se daju u zakup mnogobrojnim stranim radnicima angažovanim na gradilštima u tom gradu.

Kupovina stana odavno je nedostižna za mnoge u Kolašinu. Prema onome što zvanično saopštavaju iz kolašinske Opštine nema nade ni da će skoro biti dovršavana gradnja stanova za socijalno stanovanje.

Četvoročlana porodica Rakočević je nedavno od prethodnog stanodavca dobila otkazni rok od mjesec dana, tokom kojeg treba da napuste stan u kojem su proveli minule dvije godine. Za Monitor kažu da bezuspješno tragaju za novim smještajem.

„Dosadašnji gazda je rekao da će stan da preuredi za apartman i da moramo da iselimo. Malo je reći da smo u ogromnom problemu. Definitivno, u Kolašinu se ne može naći stan za kiriju nižu od 300 eura mjesečno, a i tu je riječ o prostoru koji treba dodatno preurediti i mnogo šta popraviti. Namješteni stanovi su mnogo skuplji, mada je zaista malo onih koji žele da izdaju ovdašnjim porodicama na duže vrijeme. Jasno je da svako gleda svoj interes, ali nadležni treba da odgovore kako mi sa ukupnim mjesečnim prihodima od 550 eura možemo da priuštimo da smo podstanari po ovakvim cijenama”, kažu sagovornici Monitora.

Nekoliko kolašinskih porodica sa dužim podstanarskim stažom za Monitor su ispričli da, iako im nije traženo da napuste stanove, vlasnici su najavili povećanje kirija i to za, najmanje, 50 odsto.  Četvoročlana porodica Bulatović će, tako, od aprila, jednosoban stan u staroj kolašinskoj kući u jedom prigradskom naselju plaćati 250 eura.

Upiti za izdavanje stanova na duže, kažu u agencijama za nekretnine, uglavnom ne idu preko njih. Objašnjavaju da su cijene za izdavanje gotovo duplirane u prethodnih tri do pet godina. „Opremljeni stanovi se izdaju od 400 eura, a većinom su luksuzno opremljeni. Sada je najčešće iznajmljivanje po sistemu ‘stan na dan’ tokom sezone. Stan na dan je od 30 do 150 eura, ali je u prosjeku ta cijena oko 70 do 100 eura“, tvrde u jedoj od agencija. Trgovci nekretninama u Kolašinu bilježe rekordne cijene. U novogradnji to iznosi od 1.500 do 4.000 eura u centru grada, dok u objektima na skijalištima cijena dostiže 7.000 eura po kvadratu.

Prema onome što su Monitoru kazali u kolašinskoj lokalnoj upravi, nema mnogo izgleda da će u dogledno vrijeme biti useljen ijedan novi stan iz oblasti socijalnog stanovanja. Završetak stanova u zgradi u ulici Dunje Đokić, davno namijenjenih Kolašincima bez krova nad glavom, trenutno je nemoguć. Taj objekat, ni poslije više od deceniju i po od kako je započet, i dalje nije u vlasništvu Opštine niti je uknjižen u Upravi za katastar i državnu imovinu. Zgrada je podignuta na tuđem zemljištu pa se, objašnjavaju, ne mogu izvoditi nikakvi radovi, dok se ne steknu pravne pretpostavke za upis objekta.

Za gradnju tog objekta i kasnije dodatne radove, prema dostupnim podacima, potrošeno je milion eura. Prije 10-ak godina u, kako se kasnije ispostavilo, nelegalnu zgradu, useljeno je samo 20 stanova. Navodno, stanove su na korišćenje dobili „oni kojima su najpotrebniji“, iako o tome nije donijeta opštinska odluka. Javnosti nijesu bili poznati ni kriterijumi prema kojim je raspodjela obavljena.

Polovina zgrade još je nedovršena. Tadašnji predsjednik Opštine Darko Brajušković prilikom podjele stanova, obećao je da će „uskoro, uz pomoć države, biti i ostali stanovi spremni za useljenje“.

Gradnja je 2007. godine povjerena preduzeću T&M gradnja iz Podgorice. Do 2010, prema djelimičnoj dokumentaciji koju je moguće naći u lokalnoj upravi, tom preduzeću je isplaćeno više od 745.000 eura. Za te pare, tokom dvije godine, završeni su samo „grubi“ radovi i postavljen krov. Pred parlamentarne izbore 2012. godine, Ministarstvo rada i socijalnog staranja dalo je 30.000, a Opština  70.000 eura za nastavak radova. Naredne godine, iz državnog budžeta opredijeljeno je još 45.000 eura. Zahvaljujući tome, polovina stanova konačno je osposobljena za stanovanje.  Iz Ugovora između izvođača radova i Opštine, vidi se da su se tadašnji lokalni čelnici odlučili da se naknadno dograde dva sprata, što je koštalo oko 400.000 eura. Zbog toga su na temeljima, planiranim za objekat sa 24, izgrađena 42 stana.

Bivša predsjednica Opštine Željka Vuksanović više puta je izjavljivala kako je, prije svega, neophodno procijeniti sigurnost te zgrade, odnosno, električne, vodovodne i kanalizacione priključke. Sve što je bilo sumnjivo oko izgradnje te zgrade poslato je Specijalnom državnom tužiocu, ali povratne informacije nikad nijesu stigle.

Na desetine najsiromašnijih kolašinskih porodica željno čekaju završetak preostalih stanova u tom objektu. Prije svih, korisnici privremenog nužnog smještaja u Doma učenika u Smailagića Polju.  Ni za Dom učenika ove godine nijesu opredijeljena sredstva za adaptaciju. Iz Opštine ne mogu da kažu ni kada bi mogli unaprijediti životni prostor stanara tog objekata.

„Što se tiče adaptacije, budžetom koji je usvojen za tekuću godinu nijesu predviđena sredstva za radove na ovom objektu. Ne postoji bilo kakva dokumentacija u nadležnom Sekretarijatu, koju je nova vlast pronašla a da je pripremljena za adaptaciju ili rekonstrukciju tog objekta. Znajući da lokalna uprava raspolaže sa vrlo malo zemljišta i objekata u svom vlasništvu, ne razmišljamo o prodaji lokacije, koja je izuzetno atraktivna”, saopštili su nedavno iz Opštine.

Nova vlast još, kažu, nije stigla ni da analizira koji sve problemi opterećuju zgradu na starom pazarištu, koja je građena od 2007. Za gradnju tog objekta Opština je dobila kredit od 442.000 eura od Holandskog međunarodnog stambenog fonda (DIGH). Prema ugovoru o zajmu, trebalo je da se izgrade 24 stana za izdavanje, od čega 18 za lica sa niskim prihodima, a šest za porodice u stanju socijalne potrebe. Na to se ubrzo zaboravilo, pa su 2009. godine, bez utvrđivanja kriterijuma za raspodjelu i konkursa, raspodijeljeni nezavršeni stanovi i preimenovani u „kadrovske” za zaposlene u lokalnoj upravi i nekim državnim organima. Ustavni sud je ukinuo tu odluku, a zgrada propada i u njoj su gotovo svi stanovi prazni i nezavršeni.

Jedini konkurs na kojem su dijeljeni stanovi najsiromašnijim Kolašincima bio je 2018. godine. Tada su podijeljene dvije garsonjere, površine 19 i 21 metar kvadratni, u takozvanoj Njemačkoj zgradi na lokaciji Pazarište. Takođe i garsonjera u zgradi u ulici Dunje Đokić površine 24 metra kvadratna i jednosobni stanovi od 34, odnosno 40 kvadrata, u barakama u Smajlagića polju i izbjegličkom naselju. To je bio prvi put u posljednje bar dvije decenije da Opština, konkursom, prema utvrđenim kriterijumima i uz formiranje komisije, dijeli stanove siromašnim sugrađanima.

                                                                                                Dragana ŠĆEPANOVIĆ

Komentari

FOKUS

POTVRĐENA OPTUŽNICA PROTIV BIVŠIH ČELNIKA PLANTAŽA: U nebranom grožđu

Objavljeno prije

na

Objavio:

Afera briketi će, izvjesno, epilog imati u sudnici. To ne znači da se stavlja tačka na dugogodišnje pustošenje jednog od (nekada) najprepoznatljivijih privrednih brendova Crna Gore

 

Dvije godine i dva mjeseca nakon što su, u julu 2022., po nalogu SDT-a, privedeni na saslušanje a potom i zadržani u pritvoru do jeseni te godine,  podgorički Viši sud potvrdio je optužnicu protiv nekadašnjih članova odbora direktora Plantaža AD: Veselina Vukotića (predsjednik borda 2006 -2020.), Boža Mihailovića, Dušana Perovića, Anice Hajduković (nije joj određen pritvor), Đorđija Rajkovića i Seada Šahmanovića. S njima, za zloupotrebu položaja u privrednom poslovanju, optužena je i  dugogodišnja izvršna direktorica kompanije Verica Maraš (od 2008. do 2020.). Ona je, u istoj akciji SDT-a i specijalnog policijskog odjeljenja privedena u avgustu 2022. godine, a iz pritvora je izašla otprilike kada i njene kolega iz nekadašnjeg Odbora direktora.

Optuženi su, prema optužnici, navodno krivično djelo počinili od decembra 2019. do aprila 2020. godine, saopštio je specijalni tužilac i portparol SDT-a Vukas Radonjić. „Optuženi nijesu vršili svoju dužnost u postupku zaključenja očigledno štetnog vansudskog poravnanja, sa privrednim društvom OMP-Engineering DOO, pa su mu tako, usljed djelimičnog izvršenja očigledno štetnog poravnanja, pribavili protivpravnu imovinsku korist, a oštećenom (Plantaže AD – primjedba Monitora) nanijeli imovinsku štetu u visini od 384.672,40 eura”, zaključio je specijalni tužilac navodeću da je za to krivično djelo zaprijećena kazna od dvije do deset godina zatvora.

Afera briketi počinje u novembru 2009., kada su Plantaže objavile poziv za prikupljanje ponuda „u cilju rješavanja problema otpadnih sirovina i otpadnih voda koje nastaju u procesu proizvodnje, a posebno otpada koji se javlja orezivanjem vinove loze i stabala“. Tražio se investitor koji će da izgradi fabriku i kupi opremu za prizvodnju briketa od vinove loze. I da garantuje plasman gotovih proizvoda. Na Plantažama je bilo da obezbijede sirovinu za proizvodnju, minimalno 10 hiljada tona sirovine (lozove orezine) godišnje.

U posao se ušlo sa kompanijom OMP, novoosnovanom firmom iz Podgorice koju su formirali: Oleg Obradović (30 odsto vlasništva), Miodrag Ivanović (30 odsto), Predrag Bošković (30 odsto) i pravno lice Consulting Company doo Zenica (10 odsto vlasništva).Naručena je studija izvodljivosti. Taj dokument je izradio Željko Cumbe, samostalni konsultant i ekspert za bio masu ali i vlasnik Consulting Company koja u OMP ima 10 odsto vlasništva. Po njegovoj analizi, posao obećava decenijski profit reda veličine od dva miliona eura pa naviše. Plantaže i OMP, 20. septembra 2010, osnivaju zajedničko preduzeće – Plant OMP. Fabrika  je izgrađena, kupljena je i montirana oprema za proizvodnju, a nakon toga se ispostavilo da fabrika ne može da radi. Isporučena oprema nije adekvatna za preradu lozove orezine.

Zoran RADULOVIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 13. septembra ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

HORIZONTI

VUČIĆEV REŽIM OTVORENO O PLANOVIMA ZA CRNU GORU: Srpski svet i narko biznis pod istom kapom 

Objavljeno prije

na

Objavio:

Krajem avgusta je objavljena hagiografija (svetačko žitije) Marka Parezanovića, koji ima već četvrt stoljeća dug staž u Službi. Taj  srpski Džejms Bond gradi i  jača srpski identitet u regionu. Navodi se da je “njegov rad u Crnoj Gori od velikog značaja”, prije svega “rezultati popisa koji još uvijek nije objavljen…” Magazin Poredak,  čiji tekst prenose Novosti Milorada Vučelića , objašnjava da su strategije Parezanovića uključivale  “niz specijalnih operacija koje su obezbijedile trajan uticaj na političku i kulturnu scenu Crne Gore”

 

Krajem avgusta je objavljena hagiografija (svetačko žitije) Marka Parezanovića – Čoveka u vihoru legendi i kontroverzi kako ga je u naslovnici predstavio opskurni Magazin Poredak. Tekst je odmah prenesen u režimskim Novostima čiji glavni i odgovorni urednik je Milorad Vučelić, glavni ratni propagandista Slobodana Miloševića iz 90-tih. Novosti su ove godine dobile za “naročite zasluge za Republiku Srbiju i njene građane, a povodom 70 godina rada u oblasti novinarstva i izdavačke djelatosti” Sretenjski orden prvog stepena (za Dan državnosti) koji je Vučeliću direktno uručio sadašnji gospodar Srbije. Tekst o “jednom od najznačajnijih i najintrigantnijih figura u srpskom bezbednosnom aparatu” su prenijeli još neki velikosrpski mediji.

Parezanović koji ima već četvrt stoljeća dug staž u Službi (državna bezbjednost ili BIA) je stigao “u sam vrh operativnog sastava BIA… isključivo (zbog) izuzetne inteligencije, čelične volje, odvažnosti, neumornog rada i zasluga u oblasti kontraobaveštajnog i obaveštajnog rada”. Dobitnik je velikog broja odlikovanja, a navodno se posebno ponosi na ordenje dobijeno od predsjednika Srbije, Rusije i Republike Srpske (RS) koja se u tekstu naziva državom. Parezanović je, piše u tekstu, “mnogo više od običnog državnog službenika – on je i jedan od najbližih i najodanijih saradnika predsednika Srbije Aleksandra Vučića, ali i jedan od ključnih arhitekata novog srpskog sveta”. Dalje se opisuje prisni odnos između Parezanovića i gospodara Vučića, o čemu se “sada već ispredaju čitave legende”. On se žrtvuje za gospodara ali i gospodar brine o njemu i navodno mu je 2020. godine “bukvalno spasio život”. Parezanović je zbog svoje borbe za Srbiju, tj. njenog gospodara “meta stranih obavještajnih službi i njihovih saradnika”. On otkriva izdajnike srpstva u redovima opozicije, nevladinog sektora i nezavisnih medija.

Uprkos svemu, ovaj srpski Džejms Bond je “nastavio da gradi i jača srpski identitet u regionu”. Navodi se da je “njegov rad u Crnoj Gori od velikog značaja”, prije svega “rezultati popisa koji još uvijek nije objavljen…i sve veći broj onih koji se opet izjašnjavaju kao Srbi je dokaz obnovljenog srpstva u toj zemlji”. Vučićevo glasilo naglašava da taj “proces nije slučajan, već je posledica dobro organizovanih aktivnosti koje su vodile ka kulturnom i nacionalnom preporodu Srba u Crnoj Gori”. Objašnjava da su “strategije (Parezanovića) bile dugoročne i uključivale su niz specijalnih operacija koje su obezbedile trajan uticaj na političku i kulturnu scenu Crne Gore”.

Jovo MARTINOVIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 13. septembra ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

DRUŠTVO

SKRIVANJE RATNIH ZLOČINA 90-IH U UDŽBENICIMA ISTORIJE: Ćutanje s predumišljajem

Objavljeno prije

na

Objavio:

Udžbenici i kurikulumi nastavnog predmeta Istorija ne obrađuju u dovoljnoj mjeri učešće Crne Gore u ratovima 1990-ih godina. Obuhvataju samo osnovne činjenice i događaje iz tog perioda, a često izostaju detaljne analize i kritički osvrti na ulogu Crne Gore u tim sukobima, ukazuju istoričari Igor Radulović i Miloš Vukanović, autori  Priručnika za nastavnike – Ratni zločini 90-ih u presudama crnogorskog pravosuđa, koji je nedavno publikovao Centar za građansko obrazovanje

 

 

,,Nauka i praksa su pokazale da se u društvima koja se ne suočavaju na pravi način sa svojom prošlošću, dramatično povećava mogućnost obnove sukoba… Izučavati kontroverzne teme, poput sukoba na prostoru bivše Jugoslavije, fundamentalno je važno za razvoj kritičkog mišljenja mladih”, navodi se na početnim stranama Priručnika za nastavnike – Ratni zločini 90-ih u presudama crnogorskog pravosuđa, istoričara Igora Radulovića i Miloša Vukanovića, koji je nedavno publikovao Centar za građansko obrazovanje.

U Priručniku je dat pregled dosadašnje prakse nesuočavanja u udžbenicima. U udžbeniku za IX razred napad na Dubrovnik, rat u BiH i Hrvatskoj se spominju. Međutim, ne postoji niti jedan pomen zločina koji su počinili crnogorski građani tokom tog perioda, čak ni na dubrovačkom ratištu.

U udžbeniku za IV razred gimnazije, raspad Jugoslavije je detaljnije obrađen, a posebno poglavlje naslovljeno je „Crna Gora u vrijeme nestanka Jugoslavije 1991-2000.” Ipak, ne spominje se niti jedan ratni zločin počinjen na teritoriji Crne Gore, dok je napad na Dubrovnik stavljen u prethodno poglavlje „Nestanak Jugoslavije i građanski rat” uz objašnjenje da ga je napala JNA, a bez navođenja ikakve veze sa Crnom Gorom.

,,Učenicima se uskraćuju informacije kroz nepominjanje uloge Crne Gore u ratu na prostoru bivše Jugoslavije kao ni zločina na njenoj teritoriji. Naučne smjernice o predavanju kontroverznih događaja iz prošlosti, osim stvaranja kompletne slike, podrazumijevaju i davanje vrijednosnog suda do kojeg je došla istorijska nauka, država i sudovi. Imajući u vidu da su se crnogorske i međunarodne institucije odavno izjasnile i dale svoju ocjenu o glavnim događanjima, ostaje nejasno zbog čega ovi događaji nijesu pomenuti”, pitaju se autori.

Navode i da udžbenici i kurikulumi nastavnog predmeta Istorija u Crnoj Gori ne obrađuju u dovoljnoj mjeri učešće Crne Gore u ratovima 1990-ih godina. Obuhvataju samo osnovne činjenice i događaje iz tog perioda, a često izostaju detaljne analize i kritički osvrti na ulogu Crne Gore u tim sukobima. ,,Na ovaj način učenici/e stvaraju nekompletnu sliku o datom periodu i ne stiču potpun uvid u važan dio savremene istorije svoje države. Ovakav pristup može uticati na razumijevanje istorijskih procesa i otežava suočavanje s prošlošću”, piše u Priručniku.

Predrag NIKOLIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 13. septembra ili na www.novinarnica.net

Komentari

nastavi čitati

Izdvajamo