Povežite se sa nama

OKO NAS

KOLAŠINSKA VLAST OPTUŽUJE ELEKTORPRIVREDU ZA MANIPULACIJE OKO IZNOSA PORESKOG DUGA: Dugovi po mjeri monopola

Objavljeno prije

na

Računajući dalekovode i trafostanice kao dio opreme, a ne kao objekte, Elektroprivreda Crne Gore (EPCG) samo na području kolašinske opštine, prema nekim procjenama, svake godine uštedi najmanje 80.000 eura. Na poreskoj prijavi te kompanije piše da je vrijednost njihove imovine za oporezivanje u Kolašinu svega nešto iznad 1,3 miliona eura, a godišnji iznos poreza tek 10.000 eura. Sudski vještak smatra da bi taj iznos morao biti devet puta veći, ukoliko se trafostanice i dalekovodi ne bi smatrale opremom.

Lako je izračunati koliko je opštinska kasa oštećena na taj način. Pri tom, EPCG stalno prijeti kolašinskoj opštini da će im obustaviti isporuku električne energije zbog duga od preko 350.000 eura.

Da nešto nije u redu sa poreskim prijavama Elektroprivrede, odnosno, Crnogorskog elektroprenosnog sistema, 2011. godine je ukazala tada nova garnitura izvršne vlasti. Od tada traju i nastojanja da se dokaže, kako tvrde, očigledno – da trafostanice i dalekovodni stubovi ne mogu biti oprema kako tumače u EPCG. Tek nakon što je nekoliko puta isključena struja u zgradi lokalne uprave, sportskoj zoni, a kolašinske ulice bile u mraku, funkcioneri lokalne vlasti su ažurnije krenuli u akciju utvrđivanja svojih poreskih potraživanja.

Zatraženo je i tumačenje Ministarstva održivog razvoja i turizma. U tom ministarstvu su u martu prošle godine zaključili da su ,,dalekovodi, trafostanice, lokalni električno-energetski vodovi, shodno čl. 9 Zakona o planiranju prostora i gradnji, objekti koji podliježu oporezivanju”. To je za Opštinu bila potvrda onoga što su i oni nastojali da dokažu. Takav stav resornog ministarstva nije mnogo promijenio u poreskim prihodima. Iznos na poreskoj prijavi Elektroprivrede za minule dvije godine ostao je isti. I dalje, tvrde u Opštini, plaćaju devet puta manji iznos.

Lokalna uprava je zbog toga pokrenula i spor pred Upravnim sudom, čija se odluka uskoro očekuje. U međuvremenu je i sudski vještak procijenio da je vrijednost imovine Elektroprivrede, koja podliježe oporezivanju, znatno veća. Prema njegovoj procjeni ta kompanija svake godine treba lokalnoj upravi da plati oko 90.000 eura, što je za trećinu više od godišnjeg računa za struju Opštine.

Prema podacima kojima raspolažu u kolašinskoj Opštini, na dalekovodima od 400 kilovolti, 220 kilovolti i 110 kilovolti raspoređeno je oko 300 stubova.

,,Bilo je nelogično da se veliki dalekovodni stub tretira kao oprema. Tražili smo i dobili tumačenje od resornog ministarstva da se radi o objektu, odnosno nepokretnosti na koju obavezno treba plaćati porez. Ne želimo da utvrdimo poresku obavezu koja nam ne pripada i to smo i potvrdili u dosadašnjim razgovorima sa predstavnicima Elektroprenosa. Oni su pokazali spremnost da sve bude u zakonskim okvirima. Čekamo odluku suda i ukoliko ona bude u našu korist to će značiti mnogo za opštinski budžet, naročito s obzirom na naše dugove za utrošenu električnu energiju”, kazao je Đorđije Živković, potpredsjednik Opštine Kolašin.

Iako je sadašnji dug prema Elektroprivredi oko 350.000 eura, on tvrdi da je za minule četiri godine lokalna uprava platila oko 270.000 eura. Ipak, dugove, koje su napravili njihovi prethodnici iz izvršne vlasti, nijesu uspjeli da izmire, pa je i prije desetak dana još jednom zaprijećeno isključenjem sa elektromreže.

,,Iako smo mnogo puta u medjima i od političkih neistomišljenika optuženi za nesposobnost i neažurnost prilikom plaćanja računa za struju, niko se nije sjetio da pomene da smo za protekle četiri godine platili taman onoliko koliko smo potrošili. Opština za uličnu rasvjetu godišnje troši oko 60.000 eura. Velika je teškoća što smo naslijedili dug za struju, koji nijesmo uspjeli da izmirimo”, kaže Živković.

U pregovorima sa Elektroprivredom je dogovoreno da se konačno utvrde međusobna potraživanja, navodi Živković, pa je zbog toga Elektroprivreda i odustala da još jednom prekine snabdijevanje ulične rasvjete, opštinskih preduzeća i ustanova, kao i zgradu Spomen doma u kojoj je lokalna administracija.

Nakon što je Ministarstvo održivog razvoja i turizma dalo tumačenje, iz PR službe Crnogorskog elektroprenosnog sistema (CGES) su kazali da to preduzeće ,,redovno izmiruje sve zakonom propisane finansijske obaveze i prema državi i prema lokalnim samoupravama”.

,,Kao nacionalni operator prenosnog sistema smatramo da je neophodan sveobuhvatan tretman naših objekata i opreme na teritoriji cijele Crne Gore, jer svi troškovi koji proističu iz vlasništva pripadaju kategoriji regulatorno opravdanih troškova. To znači da u slučaju ustanovljavanja neophodnosti plaćanja poreza po ovom osnovu, evidentirani trošak mora postati dio ukupnog regulatorno dozvoljenog troška operatora prenosa. Dalje to znači povećanje tarife za prenos za sve potrošače u Crnoj Gori”, kazali su tada u CGES.

Kako su naglasili, neophodan je ,,jedinstven tretman tog pitanja, kako se ne bi došlo u situaciju da, na primjer, potrošači iz Šavnika pokrivaju budžet opštine Kolašin, a da kolašinski potrošači nemaju proporcionalno istu obavezu popunjavanja opštinskog budžeta Šavnika.

Plaćanje takvih taksi bez promjene tarife za prenos, tvrde, je neprihvatljivo, jer bi se ,,negativno odrazilo na akcionare CGES-a, a time u procentu od 55 odsto na državni budžet i poreske obveznike u Crnoj Gori”.

S druge strane, funkcioneri odlazeće kolašinske izvršne vlasti, smatraju da i njihovi nasljednici treba da nastoje da naplate poreska potraživanja od CGES.

,,Treba imati u vidi da su godišnje obaveze EPCG prema nama značajno veće od računa za struju. To je bitna stavka u budžetu finansijski iscrpljene Opštine. Ne treba iznos poreza za nepokretnosti te kompanije prepustiti slobodnim tumačenjima. Naravno, sve treba prepustiti sudu. Sudski tumač je kazao svoje mišljenje. Ostaje da se vidi da li će Upravni sud procijeniti da je tako. U svakom slučaju jasno je da su naša potraživanja prema CGES značajna i da treba da taj novac dobijemo, odnosno da se uporedi sa dugom sa struju i to riješi kako treba”, kažu u lokalnoj upravi.

Čak iako Upravni sud odluči u korist Opštine, CGES će platiti samo dio obaveza, to jest, neće morati da nadoknadi porez za sve one godine kada je tumačenje da su stubovi i trafostanice oprema, a ne objekti za oporezivanje, bilo prihvaćeno od svih. Za koliko je zbog toga olakšana opštinska kasa još nije utvrđeno niti, kako kažu u Opštini, to ima svrhe raditi.

Dragana ŠĆEPANOVIĆ

Komentari

Izdvojeno

DRŽAVNE INISTITUCIJE BEZBJEDNOST NOVINARA: Lijepa obećanja i nerazjašnjeni napadi

Objavljeno prije

na

Objavio:

Brojni slučajevi ukazuju na ozbiljne sistemske probleme u zaštiti novinara u Crnoj Gori, kao i na nedostatak efikasne pravde za počinioce ovih zločina. Neefikasnost istraga i nekažnjivost su postali ključni problemi koji ugrožavaju slobodu medija u zemlji

 

 

U Crnoj Gori se od 2004. godine dogodilo na desetine napada na novinare i novinarke. Od prijetnji, preko verbalnih i fizičkih napada, a svi oni uslijedili su nakon neriješenog ubistva osnivača i glavnog urednika lista Dan Duška Jovanovića. Samo mali broj je riješen, što jasno ukazuje na izražen problem neadekvatne zaštite i nekažnjivosti zločina nad novinarima. Iako je postojala inicijativa o formiranju posebnih jedinica koje bi pomogle u rasvjetljavanju ovih nepočinstava, ona još nije zaživjela.

Istina, u okviru Sektora za borbu protiv kriminala Uprave policije imenovana su tri inspektora koji se bave slučajevima napada na novinare,  ali za sada nema javno dostupnih podataka da je njihov rad na bilo koji način doprinio pomacima kod  neriješenih slučajeva.Međunarodna praksa pokazuje da specijalizovane jedinice, imajući u vidu specifičnu prirodu slučajeva napada na novinare, mogu efikasnije sprovoditi istrage i procesuirati počinioce.

Medijski ekspert Mark Gruber kaže da bi uvođenje takve prakse bilo odlično pod uslovom, kako je naveo, da se uzme u obzir i opšti kontekst: obučenost policijske jedinice, saradnja s medijima i s tužilaštvom, možda s mehanizmom “brzog odgovora”.

Nekoliko napada na novinare u Crnoj Gori izdvajaju se kao posebno komplikovani – zbog brutalnosti, dugotrajnosti istraga i izostanka pravde.

Istraga o surovom ubistvu Jovanovića traje preko 20 godina i problematična je, jer odgovornosti izmiču ne samo naručioci, direktni izvršioci već i oni koji su je neuspješno vodili. Za saučesništvo u ubistvu osuđen je jedino Damir Mandić, kome je Apelacioni sud u aprilu 2017. potvrdio presudu na 19 godina zatvora, koji se okončava sredinom naredne godine.

Ranjavanje novinarke Olivere Lakić ispred njenog stana 2018. godine, izazvalo je veliku zabrinutost za njenu bezbjednost, ali i bezbjednost svih istraživačkih novinara i novinarki u Crnoj Gori. Ni u tom slučaju pravda nije postignuta, iako je Više državno tužilaštvo (VDT) dostavilo zahtjev za sprovođenje istrage protiv nekoliko osoba. Lakić je i ranije bila napadnuta i prijećeno joj je.

Novinar iz Berana Tufik Softić bio je takođe meta dva napada – 2007. i 2013. godine. Prvi put je palicom pretučen ispred kuće, dok je drugi put bomba postavljena ispred njegovog automobila. Istrage su dugo trajale, ali slučajevi su ostali nerazjašnjeni i zatvoreni zbog nedostatka dokaza.

Andrea JELIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 4. oktobra ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

Izdvojeno

NOVI STRATEŠKI PLAN RAZVOJA KOLAŠINA: Prepisivanje spiska želja

Objavljeno prije

na

Objavio:

Izgradnja autobuske stanice, tržnog centra sa pijacom i podzemnom parking garažom, rekonstrukcija Doma mladih i Gorštaka… To su samo  neki od projekata koji su iz dva prethodna prepisani u novi Strateški plan razvoja

 

 

Kolašinci već 15 godina nemaju  autobusku stanicu, a toliko dugo slušaju i obećanja lokalnih vlasti da će je dobiti.

Završetak davno započetih radova obećavali su učesnici svih kampanja za lokalne izbore tokom minule decenije i po. Predlog  Prostorno-urbanističkog plana (PUP), na čije se usvajanje još čeka,  dao je formalno mogućnost da se to stanje promijeni. Još nema konkretnih najava na koji način bi se i za koliko vremena taj projekat mogao okončati.

Lokacija na koju svraćaju pojedini međugradski autobusi u stvari je samo stajalište. Prostor koji se u tu svrhu koristi neuređen je, sa dotrajalim asfaltom, bez potrebene infrastrukture i mobilijara, pa ga izbjegavaju mnogi prevoznici. Zbog toga, putnici često čekaju autobus na improvizovanom stajalištu kod starog motela, na magistrali.

Privatno preduzeće Županovac, prije mnogo godina, započelo je gradnju objekta Autobuske, ali nije uspjelo da nađe način da nastavi radove. Izgradnju je omela, kako je ranije saopštavano, prvo ekonomska kriza, a zatim i činjenica da se objekat nije uklapao u predviđene planske dokumente, jer je za sprat viši.

Nakon što je izgorjela stara zgrada, Županovac je 2008. godine na istoj lokaciji započeo gradnju objekta, “koji je podrazumijevao sve karakteristike moderne autobuske stanice sa brojnim sadržajima”. Od svega toga, do sada je ozidana samo višespratna zgrada površine 2.000 metara kvadratnih. Putnicima je na raspolaganju nekoliko drvenih klupa postavljenih napolju, tik uz objekat u izgradnji.

U međuvremenu, inspekcija rada stavila je plombu na vrata trafičice u kojoj su se mogle dobiti informacije o redu vožnje. Telefon za informacije premješten je u obližnju kafanu, pa putnike o vremenu dolasaka i polaska autobusa obavještavaju zaposleni u tom ugostiteljskom objektu. No, ni to nije obaveza preduzeća “Županovac”, s obzirom na to da zvanično Autobuska stanica ne postoji.

Dragana ŠĆEPANOVIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 4. oktobra ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

Izdvojeno

ZAPLIJENE MARIHUANE NE PRESTAJU: Šverceri rade prekovremeno 

Objavljeno prije

na

Objavio:

Ako je samo u nekoliko akcija na ilegalnim prelazima u Gusinju i Plavu zaplijenjeno preko stotinu kilograma marihuane, i nekoliko stotina na obalama Skadarskog jezera, nameće se pitanje – koliko onda narkotika tim putevima svakodnevno ulazi u našu državu

 

 

Kada je prije nekoliko dana Uprava policije saopštila da je Granična policija iz Ulcinja pronašla je oko 66 kilograma skanka, a dvije osobe pobjegle ka Albaniji, aktuelizovano je pitanje ilegalnih puteva kojima se marihuana i skank prebacuju u Crnu Goru.

Ovih 66 kilograma pronađeno je u rejonu ulcinjskog sela Sukobin.

Ne tako davno u priobalnom dijelu Skadarskog jezera, na obali kanala riječe Morače, u blizini željezničke stanice Zeta, pronađeno je 57 kilograma marihuane. Pretragom medijskih arhiva, može se pronaći još veliki broj policijskih saopštenja o zaplijenama marihuane koja se iz Albanije unosi ilegalno u Crnu Goru.

Iz policije je saopšteno da su postupali po operativnim saznanjima da se u prostoru sela Sukobin, iz Albanije u Crnu Goru krijumčari opojna droga skank.

“Pretragom terena od strane policijskih službenika i upotrebom službenog drona, policijski službenici su 27. septembra, u ranim jutarnjim časovima pronašli tri torbe sa 119 pakovanja, težine oko 66 kilograma, u kojima se nalazila biljna materija zelene boje nalik na opojnu drogu skank. Policijski službenici su na licu mjesta uočili dva nepoznata lica koja su se dala u bjekstvo u pravcu Republike Albanije”, navedeno je u saopštenju UP.

Tufik SOFTIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 4. oktobra ili na www.novinarnica.net

 

 

Komentari

nastavi čitati

Izdvajamo