Egalizacioni fond je Predlogom izmjena i dopuna Zakona o sportu predviđen kao jedan od izvora finansiranja Fonda za razvoj spota. To znači –  oko 2,5 miliona eura godišnje manje u budžetima najslabijih crnogorskih opština. Zajednica opština Crne Gore (ZOCG) dala je negativno mišljenje na tu odredbu Predloga

Novoformirani Odbor za društvene djelatnosti Zajednice opština Crne Gore (ZOCG) prošlog mjeseca dao je negativno mišljenje na Predlog zakona o izmjenama i dopunama Zakona o sportu.       Kritikovana je odredba kojom je predviđeno da se Fond za razvoj sporta dijelom finansira iz sredstava Egalizacionog fonda u visini od pet odsto.

Iz ZOCG su saopštili da je ta odredba u direktnoj suprotnosti sa fundamentalnim principima i članovima važećeg Zakona o finansiranju lokalne samouprave. Ključni problem, ukazuju, leži u pokušaju da se odstupi od jasno definisane namjene Egalizacionog fonda. Zakon propisuje da su sredstva tog Fonda namijenjena isključivo za finansiranje opština, a njegova svrha je smanjenje regionalnih dispariteta i obezbjeđivanje standardnog nivoa javnih usluga za sve građane.  Egalizacioni fond, prema dosadašnjoj praksi, predstavljao je uglavnom vitalni mehanizam podrške opštinama sa slabijom fiskalnom snagom i manjim izvornim prihodima, omogućavajući im da obavljaju svoje zakonske obaveze i realizuju razvojne projekte.

Potencijalno umanjenje sredstava tog Fonda, koje se procjenjuje na oko 2,5 miliona eura na godišnjem nivou, imalo bi, tvrde u ZOCG, vrlo loše posljedice za opštine koje su njegovi primarni korisnici. Uglavnom, sjeverne opštine, koje se u velikoj mjeri oslanjaju na ta sredstva za funkcionisanje i razvoj, bile bi direktno i teško oštećene. Konkretno, takav potez ne samo da bi ugrozio finansijsku stabilnost ovih lokalnih samouprava, već bi direktno uticao na kvalitet života njihovih građana.

ZOCG je bila aktivno uključena u proces izrade nacrta izmjena i dopuna Zakona o sportu. Preko tog predstavnika kontaktirani su i lokalni sekretarijati. No, navodno, formiranje Fonda i načini njegovog finansiranja nijesu bili u nacrtu koji je bio na javnoj raspravi. Zbog toga lokalne uprave nijesu mogle tokom javne rasprave da reaguju na vrijeme na tu spornu odredbu.

ZOCG je pozvala nadležni resor na preispitivanje načina finansiranja Fonda. Insistiraju na očuvanju integriteta Egalizacionog fonda i njegovoj namjeni, kako bi se osigurala finansijska održivost i razvoj svih opština, a posebno onih kojima je podrška najpotrebnija. Kazali su da će izjašnjenje Odbora dostaviti Ministarstvu sporta i mladih, uz očekivanje da će predloženi argumenti biti uvaženi. Istaknuto je da će ZOCG “i dalje dosljedno zastupati interese svojih članica u daljoj zakonskoj proceduri.” Egalizacioni fond je, inače, i u Predlogu izmjena i dopuna Zakona o sportu, predviđen kao jedan od izvora finansiranja, a ostalo su različiti međunarodni i nacionalni programi.

Iz pet opština koje su  korisnice Egalizacionog fonda na sjeveru, Monitoru su potvrdili da nijesu bili upoznati sa mogućnošću da bi u budućnosti ukupan iznos te vrste državne podrške mogao biti umanjen za pet odsto. Uglavnom, u sjevernim lokalnim upravama se hvale izdvajanjima za podršku lokalnom sportu i objašnjavaju da se svake godine taj iznos uvećava. Međutim, u istraživanjima koje su neke od opština obavile za izradu svojih planova o razvoju sporta, pokazalo se da su stanovnici sjevera uglavnom nezadovoljni  iznosima i da se žale na nedostajuću sportsku infrastrukturu. Gotovo sve opštine imaju i lokalne strategije razvoja sporta, kojima se mahom predviđa vrlo ambciozno unapređenje te oblasti.

Aktuelna Nacionalna strategija o sportu predviđa formiranje Fonda za razvoj sporta, ali, prema tom dokumentu, sredstva se prikupljaju od sponzora, donatora i igara na sreću. Istovremeno, predlaže se set izmjena zakonskih i podzakonskih akata kojima se uređuje poreski sistem Crne Gore, s namjerom obezbjeđivanja poreskih olakšica koje bi podstakle crnogorsku privredu na značajnije ulaganje u sport.

„Fond za razvoj sporta bi svojim aktivnostima obezbjeđivao dodatna finansijska sredstva koja bi bila reinvestirana u sistem sporta Crne Gore i to na osnovu jasno definisanih kriterijuma. Na taj način bi se relaksirao pritisak na budžet Vlade Crne Gore i stvorio bi se partnerski odnos između privrede i sistema sporta koji je zasnovan na jasno definisanim procedurama i kriterijumima za njegovo korišćenje. Dodatna finansijska sredstva će biti usmjerena ne samo na vrhunski sport već i za programe razvoja školskog i univerzitetskog sporta, rekreativnog sporta, amaterskog sporta, povećanje kapaciteta sistema sporta Crne Gore kako u smislu razvoja i unapređenja sportske infrastrukture”, piše u nacionalnoj Strategiji razvoja sporta.

Formiranje Fonda početkom ove godine predložili su i iz Crnogorskog olimpijskog komiteta (COK). To vide kao jedan od načina da se “nađe održiv model finansiranja, kako bi se osigurala dugoročna podrška razvoju sportova u Crnoj Gori”.

Ukupno 55 miliona eura naredne godine biće dodijeljeno opštinama iz Egalizacionog fonda, koji služi za finansijsko ujednačavanje manje razvijenih opština. Ta sredstva, koja se raspoređuju prema Planu akontativne raspodjele Ministarstva finansija, dobiće 18 od 24 crnogorske opštine. Ponovo, kao i ove godine, Nikšić i Bijelo Polje dobiće najveće iznose. Nikšiću će pripasti 7,42 miliona eura, što čini 13,49 odsto ukupnog planiranog iznosa, dok će Opština Bijelo Polje dobiti 7,2 miliona eura, odnosno 13,21 odsto. Među primorskim opštinama, jedino će Ulcinj dobiti sredstva, i to 3,77 miliona eura. Za razliku od prethodnih godina, Opština Bar neće dobiti novac iz fonda, iako je u budžetu za tekuću godinu imala predviđen prihod od 3,8 miliona eura po tom osnovu. Najmanji iznos, 1,11 miliona eura dobiće Opština Gusinje.

Pravo na sredstva imaju opštine čiji je stepen razvijenosti ispod 100 odsto prosječne vrijednosti indeksa razvijenosti, utvrđenog Zakonom o regionalnom razvoju. Raspodjela se vrši prema specifičnim kriterijumima: 15 odsto sredstava se raspoređuje fiksno i jednako svim opštinama koje imaju pravo na korišćenje fonda, 35 odsto na osnovu površine i broja stanovnika. Preostalih 50 odsto prema prosječno obračunatim prihodima od poreza na dohodak po stanovniku za prethodnu godinu. Primjenjuju se i dodatni koeficijenti za opštine sa manje od 3.000, odnosno između 3.000 i 6.000 stanovnika. Nedavnim izmjenama i dopunama Zakona o finansiranju lokalne samouprave uvodi se dodatni kriterijum, pa procjenat učešća tekućih prihoda opštine u ukupnim tekućim prihodima svih opština (bez sredstava iz fonda) mora biti ispod 10 odsto.

                                                                                                Dragana ŠĆEPANOVIĆ

Prema dokumentaciji u koju je Monitor imao uvid, samo je posljednji predsjednik vladine Komisije za rješavanje stambenih pitanja  Predrag Bošković, od 2016. do 2020. podijelio 3,7 miliona za 119 funkcionera i državnih službenika. Istovremeno, niko ne kontroliše da li se poklon krediti i vraćaju

Predsjednik podgoričkog Višeg suda Zoran Radović nije vratio nijednu ratu kredita u iznosu od 75.000 koji je još 2007. godine, u vrijeme dok je bio osnovni državni tužilac u Baru, dobio od Vlade Crne Gore po povlašćenim uslovima. Ova informacija koju su nedavno objavile Vijesti ponovo je aktuelizovala dodjelu povoljnih kredita izabranim funkcionerima i državnim službenicima za vrijeme vladavine DPS-a.

O kakvim se poklon kreditima radi govori i Radovićev slučaj. On je za 75.000 dobijenih eura trebao da za 20 godina vrati, sa kamatom od dva odsto godišnje, mjesečno 75.76 eura, ukupno 18.180 eura.

Prema dokumentaciji u koju je Monitor imao uvid, samo posljednji predsjednik vladine Komisije za rješavanje stambenih pitanja Predrag Bošković, od 2016. do 2020. podijelio je 3,7 miliona za 119 funkcionera i državnih službenika.

Bošković, 2016. potpisuje odluke za dodjelu kredita u visini od 125 hiljada i to tadašnjem VDT Ivici Stankoviću 40.000, svom stranačkom kolegi-  poslaniku DPS-a Obradu Mišu Stanišiću 35.000, tužiteljici u VDT Vesni Jovićević 30.000 i direktoru Fonda za zaštitu i ostvarivanje manjinskih prava Safetu Kurtagiću 20.000. Već sledeće godine dodjeluje se znatno veća suma od 1,4 miliona eura . Tokom 2018. Bošković potpisuje, između ostalih, i kredit od 40.000 eura sadašnjem ministru vanjskih poslova, tadašnjem poslaniku Ervinu Ibrahimoviću. Te godine raspodijeljeno je 1,2 miliona eura. Mjesečne rate za ove ,,kredite” bile su od 30,3 do 97,22 eura.
Sljedeće godine, 2019. funkcionerima se raspodjeljuje 805 hiljada eura, a Bošković kao predsjednik komisije posljednje godine njenog rada 2020. uspjeva da podijeli samo tri kredita ukupnog iznosa 100 hiljada eura.

Nakon smjene vlasti u avgustu 2020., novoformirani Nacionalni savjet za borbu protiv korupcije na visokom nivou, obrazovao je stručni tim koji je pokušao da uđe u trag kome je sve i koliko novca otišlo za rješavanje stambenog pitanja.

Tadašnja šefica stručnog tima Vanja Ćalović-Marković u aprilu 2021. upozorila je na to da je Vladina arhiva o dodjeli stanova i stambenih kredita po povlašćenim uslovima ,,u velikoj mjeri uništena”.
Ukazala je da je samo od 2011. do 2021. najmanje 580 osoba, koje su radile u državnim organima, dobilo tu vrstu pomoći iz državne kase, a da je bar 175 njih bilo na javnim funkcijama.Iako stručni tim tada nije mogao naći svu dokumentaciju, proračunali su da je samo tokom te decenije podijeljeno najmanje 25 miliona eura za rješavaje stambenih pitanja, ali i dodijeljeno oko 20.000 metara kvadratnih stambenog prostora.

Medu funkcionerima je bilo i sudija i tužilaca, uključujući i neke kojima se sada po raznim osnovama sudi Vesne Medenice, Blaža Jovanića, Saše Čađenovića, Milivoja Katnića…

Afera Stanovi je završila na sudu, a u maju ove godine sutkinja Višeg suda Vesna Kovačević je prvostepenom presudom oslobodila optužbi sve okrivljene predsjednike i članove komisija za dodjelu stanova – Predraga Boškovića, Budimira Šegrta, Suada Numanovića, Sanju Vlahović, Ivana Brajovića, Dražena Miličkovića, Damira Šehovića, Dragicu Sekulić, Osmana Nurkovića, Suzanu Pribilović, Jelenu Radonjić i Aleksandra Jovićevića, navodeći da su sudu neprihvatljivi dokazi koji su dostavljeni kao fotokopije. Neovjerene. Na tu presudu se prethodno žalio i specijalni državni tužilac Vukas Radonjić.

Branilac Boškovića, advokat Mihailo Volkov je tvrdio da je predmet Stanovi politički proces, što je Radonjić demantovao. Volkov je 2017., kao funkcioner tadašnjeg Ministarstva odbrane,dobio stan od 75 metara kvadratnih po povoljnim uslovima.

Nakon prvostepene presude, Iz Uprave za državnu imovinu, kojom rukovodi Koča Đurišić, utvrdili su da više od 200 osoba ne vraća uredno rate za kredite ili nije isplatilo ugovoreni iznos za kupovinu stana po povoljnim uslovima. Saopštili su da su dokumentaciju o neurednim platišama proslijedili kancelariji Zaštitnika imovinsko-pravnih interesa Crne Gore na dalje postupanje.

Zaštitnica imovinsko-pravnih interesa Crne Gore Bojana Ćirović ranije je Vjestima odgovorila da se radi o ,,ukupno 204 pravna posla”. Iz ove institucije objasnili su da se radi o kreditima dobijenim od 2004. do 2020.

Zamjenici Zaštitnice, Ivan Vukićević i Vanja Stanković krajem oktobra su podnijeli žalbu Apelacionom sudu na oslopađajuću presudu Višeg suda.

Vukićević i Stanković naglašavaju da je ,,prvostepeni sud uspio da iz ‘Komisija odlučuje’ pročita da ‘odlučuje Vlada’”. Podsjetili su da je Odlukom o načinu i kriterijumima za rješavanje stambenih potreba funkcionera propisano da o zahtjevima odlučuje Komisija: ,,Paradoks sudskog rezonovanja u predmetnom slučaju sveo bi se na rečenicu: ‘Vlada je samo dala saglasnost, ali je time zapravo odlučila, a Komisija je odlučivala, ali nije odlučila’”, stoji u žalbi.

Specijalni državni tužilac Radonjić je ukazao na istu činjenicu kao i zamjenici Zaštitnice: ,,Presudu smatramo u potpunosti nezakonitom i nepravilnom. Ne možemo da prihvatimo argumente koje je dalo sudeće vijeće, a to je da je Vlada, a ne komisija, odlučivala o donošenju zaključaka u dodjeli kredita za poboljšanje uslova stanovanja, jer je Vlada samo dala saglasnost na odluke komisije. Propisom je određeno da komisija odlučuje”.

Iz kancelarije Zaštitnika su u potkrepljivanju svoje tvrdnje prezentovali i par indikativnih slučajeva. ,,Iz dokaza u spisima predmeta proizlazi da se Ibrahim Smailović obratio Komisiji bez preciziranog iznosa i modaliteta rješavanja stambene potrebe, sa molbom da se nađe adekvatno rješenje. Komisija je Vladi poslala informaciju i predložila saglasnost za kredit od 20.000 eura, a Vlada je zaključkom dala saglasnost na taj iznos. Komisija potom donosi odluku na 40.000 eura (dvostruko više od iznosa na koji je data saglasnost). Da je Vladin zaključak konstitutivan, kako sud tvrdi, i da je njime “odlučeno”, Komisija ne bi mogla odobriti 40.000 eura, kada je zaključkom “odlučeno” 20.000. Činjenica da je Komisija samostalno formirala sadržaj prava (vrstu i iznos) pokazuje da je nosilac konstitutivne moći upravo Komisija”, navodi se u žalbi Zaštitnika. Podsjeća se i na primjer sutkinje Vesne Begović, tužioca Miloša Šoškića, nekadašnjeg direktora Poreske uprave Miomira M. Mugošu,ali i jednu Vladinu namještenicu.

,,Iz dokaza u spisima predmeta utvrđuje se da Vlada zaključkom daje saglasnost da se Vesni Begović dodijeli stan. Komisija donosi odluku o stanu. Međutim, Vesna Begović se obraća Komisiji i traži kredit umjesto stana. Komisija mijenja svoju odluku i odlučuje o kreditu, iako je prvobitna saglasnost Vlade bila za stan… U slučaju Miloša Šoškića, a što takode prenebregava prvostepeni sud i donosi zaključke nespojive sa stanjem u spisima predmeta, Komisija donosi odluku o kreditu, uz prethodnu saglasnost Vlade. Međutim, Šoškić traži da mu se umjesto kredita dodijeli stan. Komisija stavlja van snage svoju odluku o kreditu, te uz novu saglasnost Vlade donosi novu odluku: stan pod povoljnim uslovima…” navodi se u žalbi.

Precizira se i da je Mugoša, što proizlazi iz dokumentacije, tražio novac za ,,legalizaciju kuće, što uopšte nije jedan od slučajeva za dodjelu kredita”.,,Međutim, Komisija mu je ipak dodijelila 40.000 , iako ni zahtjev nije imao precizan iznos,a Vladi nije ni bilo dostavljeno da vidi činjenično stanje”.

U žalbi se navodi da je Komisija dosljedno kršila propise pa je tako i pored zvanične Odluke koja predviđa da se kredit može dodijeliti samo onome ko obavlja poslove od posebnog interesa za državu i ostvaruje izuzetne rezultate, kredit od 30.000 eura dodijeljen konobarici. Zaštitnici su poručili da ovi primjeri ukazuju na to da ,,predsjednik i članovi Komisije koji je čine snose odgovornost za protivpravno postupanje u okviru rada u Komisiji”.

Prije nego što je oslobodio članove nekadašnje Vladine Komisije u slučaju stanovi, podgorički Viši sud nije učinio ništa da provjeri da li su odluke tog tijela i ugovori potpisani na osnovu njih zaista postojali i proizveli pravno dejstvo, već je isključio dokaze samo zato što su kopije.
To proizlazi iz žalbe države na presudu sutkinje Vesne Kovačević, koja je nedavno dostavljena Apelacionom sudu.

,,Sud u presudi sam konstatuje dvije činjenice da su svi nadležni organi (Vlada,Uprava za imovinu, Državni arhiv) potvrdili da originali ne postoje i da autentičnost kopija niko nije osporavao ni optuženi, ni njihovi branioci, a zatim zaključuje da ‘kopije ne mogu biti dokaz’. Sud se, suprotno svojoj zakonskoj obavezi, faktički odriče mogućnosti da utvrdi istinu, iako su dokazi jasni i provjerljivi.To je suprotno načelu istine”, tvrde u žalbi zastupnici države zamjenici Zaštitnika imovinsko-pravnih interesa i ocjenjuju da je presuda Višeg suda kontradiktorna.

Viši sud je u obrazloženju presude naglasio da je nedopustivo da SDT ključan dokaz priloži u formi kopije a čiji izvornik nije nađen ili ne postoji. Dalje je istaknuto da u spisima predmeta kao dokaz nema ni fotokopija koje su ovjerene. Sud navodi  razlog zašto kopije ne mogu biti dokaz –  kopija može biti izmijenjena i sud to ne može provjeriti bez originala; optuženi mora imati mogućnost da osporava dokaze, a kod kopija to pravo postaje iluzorno…

U krivičnom postupku i više sudova kako našeg tako i u regionu, zauzelo je stav da kopija isprave i dokumenta sama po sebi, bez originala ili bez posebne potvrde o autentičnosti ne može biti dokaz upravo zato što se u krivičnim stvarima cijeni visok standard dokazivanja (van razumne sumnje), navodi se u prvostepenoj presudu uz citiranje mišljenja sudova u Srbiji, Hrvatskoj i BiH.

,,Misteriozni” nestanak dokumentacije bi trebao da bude novi posao za SDT, o kojem za sada nema informacija.

Predrag NIKOLIĆ

Iz konkursa u konkurs, sve je manje kandidata za šefa policije. Razlog slaboj zainteresovanosti je, kako tvrde dobro upućeni sagovornici Monitora, politička kontrola bezbjednosnog sektora.  Prije pet godina, nakon pada Demokratske partije socijalista, za direktora Uprave policije prijavilo se rekordnih 19 kandidata. Na posljednjem konkursu tek – dva

Iz godine u godinu sve je manje onih koji se prijavljuju da rukovode  Upravom policije. To je pokazao i konkurs koji je nadavno zatvoren, na koji se osim aktulenog vršioca dužnosti direktora Uprave policije Lazara Šćepanovića prijavio još  i dugogodišnji funkcioner Uprave policije, doskorašnji načelnik kolašinske policije Zoran Braunović.

Razlog slaboj zainteresovanosti, kako tvrde dobro upućeni sagovornici Monitora, je politička kontrola bezbjednosnog sektora.  Šefovi policije biraju se na osnovu volje vladajuće većine, a naročito onih koji upravljaju Sektorom bezbjednosti, u ovom slučaju  Demokrata.

Po Zakonu,  direktora policije biraju članovi Vlade na prijedlog ministra, u skladu sa Zakonom o unutrašnjim poslovima. Direktor potom za svoj rad odgovara ministarstvu unutrašnjih poslova i Vladi.

Prije pet godina, nakon pada Demokratske partije socijalista, za direktora Uprave policije prijavilo se rekordnih 19 kandidata, nakon čega je Vlada Zdravka Krivokapića dala povjerenje dugodišnjem policijskom službeniku Zoranu Brđaninu, čiji mandat su obilježile, kako je to sud utvrdio, njegove nezakonite smjene.

Od 2020.godine,  Brđanin je bio jedini direktor policije u punom mandatu. Nakon njegove prve nezakonite smjene, vlada Dritana Abazovića  je za vršioca dužnosti direktora policije imenovala  Nikolu Terzića, koji je sa te pozicije smijenjen u decembru 2023. godine. Fotelja direktora policije, kako je to sud i naložio, ponovo je tada pripala Brđaninu, koji je funkciju obavljao sve do sredine marta 2024.godine, kada je Vlada Milojka Spajića, tri sata nakon ponoći, imenovala Aleksandra Radovića za vršioca dužnosti direktora Uprave policije. Ujedno, većinom glasova Vlada nije prihvatila predlog ministra unutrašnjih poslova Danila Šaranovića da vršilac dužnost direktora policije bude Lazar Šćepanovića, koji je bio ministrov jedini kandidat.

Tu noć obilježile su burne rasprave u zgradi Vlade. Šaranović je tom prilikom uputio pismo upozorenja premijeru Spajiću, u kom je naveo da je Vlada, tako što nije izabrala kandidata ministra policije,  prekršila zakon.

Iste noći, čekalo se i da ministar dostavi informacije o biografiji svih kandidata za vd direktora policije koje je tražio premijer, a o čemu je usvojen zaključak na vladi. Većina u Vladi smatrala je da su svi koji su se prijavili za ovu funkciju kandidati za v.d. i da će se o njima raspravljati.  Šaranović to nije uradio.

Radović je funkciju vršioca dužnosti obavljao sve do jula 2024.godine. Podnio je ostavku nakon što je Upravni sud po treći put presudio u korist smijenjenog direktora Uprave policije Zorana Brđanina.

“Premijeru i ministarstvu unutrašnjih poslova podnio sam ostavku na mjesto koje pokrivam jer ne želim da se borim za fotelju”, saopštio je tada Radović na konferenciji za medije. On je tada naglasio da je presuda Upravnog suda, po kojoj je Brđanin protivpravno razriješen sa mjesta direktora UP, obavezujuća.

“Presuda suda obavezuje i ja sam uvijek bio za poštovanje sudskih odluka. Da bi ja bio razriješen treba da postoji prijedlog ministra. Takav prijedlog nije podnešen. Ja sam,  da bih olakšao funkcionisanje UP, ne želeći da otežavam stanje u UP, sam podnio ostavku premijeru i ministarstvu”, obrazložio je Radović.

Vlada Crne Gore je 16. decembra 2024. izabrala jednoglasno Šćepanovića za vd direktora Uprave policije, a u junu ove godine mandat mu je produžen još šest mjeseci. Ranije je obavljao funkciju pomoćnika direktora UP za Sektor za borbu protiv kriminala.

Na nedavno održanom Forumu za vladavinu prava, Šćepanović je izrazio nadu da će direktor Uprave policije biti izabran do kraja godine.

„ Ukoliko dobijem poziciju da budem lider u narednom periodu, pokrenuću sve mehanizme da Uprava policije sa Ministarstvom unutrašnjih poslova i Vladom kadrovska rješenja iz vd prebaci u puni mandat, čime bi se osigurala samostalnost u radu i smanjio rizik od demotivacije policijskih službenika za dalji rad. Moj zalog je borba protiv kriminala posljednjih 15 godina, dominantno izražen u protekle dvije godine. Naravno da ću se prijaviti za direktora policije i da će sa mnom na čelu UP Crna Gora zatvoriti sva poglavlja i ući u Evropsku uniju“,  kazao je Šćepanović na nedavno održanom Forumu za vladavinu prava.

Drugi kandidat Zoran Braunović je u julu smijenjen sa pozicije načelnika Odjeljenja bezbjednosti Kolašin. Braunović je dugogodišnj policijski službenik. Prema javno dostupnim informacijama osnovno i srednje obrazovanje stekao je u Podgorici, a visoko obrazovanje  na Fakultetu političkih nauka u Beogradu.

Rad u policiji započeo je još 1987. godine. Obavljao je poslove komandira policije u Plužinama i na Cetinju, poslove šefa Jedinice policije u vezi sa motornim vozilima u Centru bezbjednosti Podgorica, inspektora kriminalističke policije za suzbijanje privrednog kriminaliteta. Tokom radnog angažmana  nagrađen je 1995/1996 kao najbolji komandir stanice policije u Crnoj Gori.

Javno je saopštavao da je spreman da svjedoči pred Anketnim odborom Skupštine o, kako je naveo, saznanjima o nezakonitim radnjama unutar državnih institucija, uključujući policiju i strukture poznate kao „crne trojke“.

Braunović se javio i na prethodni konkurs za izbor šefa Uprave policije, kao jedan od sedam kandidata. Nije bio među kandidatima koje su „gurali“ PES ili Demokrate, odnosno Vlada i vrh policije. Na konkursu za direktora policije 2021. godine bio je četvrti od 19 tadašnjih kandidata u trci za šefa Uprave policije.

„Za direktora može biti postavljena osoba koja pored opštih uslova za zasnivanje radnog odnosa državnih službenika i namještenika ima najmanje deset godina radnog iskustva na poslovima sa VII1 stepenom kvalifikacije obrazovanja, od kojih najmanje pet godina na rukovodećim radnim mjestima u Policiji, Ministarstvu, Ministarstvu odbrane ili Agenciji za nacionalnu bezbjednost, odnosno najmanje pet godina na sudijskoj ili tužilačkoj funkciji”, navodi se u Zakonu o unutrašnjim poslovima.

Direktor policije, piše, ne može biti član političke partije, niti partijsko djelovati, u momentu kandidovanja, za vršenje funkcija, kao ni pet godina prije podnošenja kandidature za mjesto direktora policije.

Svetlana ĐOKIĆ