Samir Tuša nije jedini pripadnik romske populacije, koji može da ispriča ličnu priču o vršnjačkom nasiju koje je doživio u školi. To je ujedno priča o obrazovnom sistemu, ali i sistemu uopšte, koji nema adekvatan odgovor na vršnjačko nasilje. U takvom ambijentu, jasno je, posebno su ugroženi oni koji pripadaju ionako ranjivim kategorijama
,,Kao pripadnik RE populacije prošao sam kroz veoma težak put prihvatanja od strane većinske populacije. Sve je počelo još u osnovnoj školi. Osjećao sam se kao da sam sâm, izdvojen, kao da se razlike među nama ne mogu prevazići”, priča za MonitorSamir Tuša iz Herceg Novog, sada student prve godine Fakulteta za turizam i hotelijerstvo u Kotoru.
Još kao dječak, učenik osnovne škole, uzalud je, objašnjava, pokušavao da pronađe svoje mjesto među drugovima iz većinske populacije. ,,Oni su imali iskrivljenu sliku o meni, o populaciji kojoj pripadam, a sve zbog roditelja koji im nijesu dozvoljavali da se druže sa pripadnikom RE populacije”.
Stvari su postale, objašnjava, posebno loše u srednjoj školi. Tada je postao žrtva verbalnog i psihičkog nasilja. ,,Imao sam veliki problem zbog jednog učenika iz mog odjeljenja . Širio je razne dezinformacije o meni, samo zbog toga što sam Rom”, priča Samir.
On dalje objašnjava da nije imao podršku drugih učenika iz razreda, ali, ni uprave škole. ,,Učenici sa kojima sam bio u dobrim odnosima nijesu imali hrabrosti da mu skrenu pažnju da to ne radi. Obratio sam se i upravi škole, koja nije imala adekvatnu mjeru zaštite. Rekli su mi da trpim to što mi se dešava dok ne dođe do većeg prekršaja”. Psihička tortura, priča Samir, trajala je pune tri godine, a on je i pored toga uspio da bude odličan i uzoran učenik.
Samir, nažalost, nije jedini pripadnik romske populacije koji može da ispriča sličnu priču. Nije za utjehu ni to što takve priče, o nasilju koje trpe u školi, mogu da ispričaju i mnoga druga djeca u Crnoj Gori, svih nacionalnosti. To je priča o obrazovnom sistemu, ali i sistemu uopšte, koji nema adekvatan odgovor na vršnjačko nasilje. U takvom ambijentu, jasno je, posebno su ugroženi oni koji pripadaju ionako ranjivim kategorijama.
Po etničko/rasnom kriterijumu u svim zemljama Evrope najviši stepen distance je izražen prema Romima (29,2%). U izvještaju ombudsmana za 2017. godinu navodi se da rezultati dostupnih istraživanja javnog mnjenja o percepciji diskriminacije pokazuju da su Romi u vrhu liste najdiskriminisanijih grupa i u crnogorskom društvu.
,,Marginalizacija i društvena isključenost Roma dominantno je uzrokovana nedostatkom održivih rješenja u oblasti obrazovanja, zapošljavanja i socio-ekonomskog statusa”, konstatuje se i navodi da je preko 80 posto ove populacije nazposleno, da je tek 17 posto završilo osnovno obrazovanje, 5,8 posto srednju školu, dok samo po jedan posto RAE populacije posjeduje diplomu o završenom višem, odnosno visokom obrazovanju.
Pravo na zaštitu od svih oblika nasilja predstavlja osnovno pravo svakog djeteta, a utvrđeno je Konvencijom o pravima deteta i nizom međunarodnih i regionalnih ugovora u oblasti zaštite ljudskih prava koje je Crna Gora ratifikovala. Iako crnogorsko zakonodavstvo ne poznaje sam pojam vršnjačko nasilje , mnogi propisi i zakoni bave se maloljetničkim nasiljem. Bez obzira na pravni okvir, i činjenicu da je program Škole bez nasilja do sada sproveden u 45 crnogorskih škola, problem vršnjačkog nasilja se i dalje ne tretira na pravi način.
To smatraju i oni koji redovno prate ovu oblast. Kristina Mihailović , izvršna direktorica Udruženja roditelja, na pitanje da li obrazovni sistem adekvatno tretira pitanje vršnjačkog nasilja i da li nadležne institucije dovoljno rade na prevenciji vršnjačkog nasilja odgovara: „Trenutno, ne“.
„Trenutno se ne možemo pohvaliti time da se i ono malo propisa koji se bave ovom tematikom primijenjuju. Zbog toga se mora urediti oblast odgovornosti, jer je sada gotovo nema“, kaže ona. Ukazuje i da nikada nije bilo toliko nasilja kao sada. ,,Nikad ga više nije bilo, a kada razmišljamo o djeci i njihovom ponašanju, zaboravljamo i vrlo olako ih optužimo kao isključive krivce. Nikako da shvatimo da se oni samo ponašaju u skladu sa onim što je opšte prihvaćeno i što im je svakodnevica”.
Ona objašnjava da im se roditelji obraćaju iz različitih razloga. „Od toga da su djeca koja trpe nasilje morala da se presele u drugu školu jer je to bio jedini način da se spasu, do toga da su godinama prolazili kroz pakao a da su svi oko njih tvrdili da ništa ne mogu da urade”, priča. ,,Nerijetko se desi da imamo situaciju da nas iz jedne škole kontaktira više roditelja, djece različitih uzrasta, jer jedno dijete ili grupica maltretira sve redom i konstatuje se da mu/im se ne može ništa”.
Da je vršnjačko nasilje u Crnoj Gori problem koji se ne rješava adekvatno, te da na njega posebno nemaju odgovor škole i obrazovni sistem, koje najčešće tek prebacuju učenike iz odjeljenja u odjeljene, kao da to rješava problem, konstatovao je i ombudsman u Izvještaju o radu iz 2017. godine.
,,Zapažamo da obrazovna ustanova angažuje sve raspoložive kapacitete u cilju sprovođenja mjera za adekvatno kažnjavanje učenika koji su učestvovali u nasilju. Međutim, stiče se utisak da ni škola, niti druge službe ne preduzimaju konkretne radnje i mjere da ispitaju uzroke određenih ponašanja i pravovremeno reaguju kako bi spriječile dalje konflikte i pomogle učeniku/cima koji pokazuju neprihvatljivo ponašanje”, konstatuje se u tom dokumentu. ,,Praksa rješavanja nasilničkog ponašanja prebacivanjem učenika iz jednog odjeljenja u drugo ili isključivanjem učenika iz škole bez analize uzroka devijantnog ponašanja i pružanja pomoći djetetu da problem prevaziđe i ponašanje promijeni, nije u skladu sa najboljim interesom djeteta, niti sa ciljevima obrazovanja i vaspitanja”, takođe se konstatuje u Izvještaju.
U istom dokumentu se navodi i da je u toj godini ombudsman utvrdio tri slučaja govora mržnje, od kojih su dva bila upućena pripadnicima romske populacije.
Kao poseban problem, Kristina Mihajlović navodi i to što nema adekvatne evidencije o broju slučajeva vršnjačkog nasilja, pa samim tim ni onim slučajevima koji se tiču nasilja nad romskom populacijom. Iz Ministarstva prosvjete su najavili promjene u tom smjeru, ali za sada nema rezultata u praksi.
U Osnovnoj školi ,,Božidar Vuković Podgoričanin“, koja se nalazi u podgoričkom naselju Konik, koje naseljava uglavnom romska populacija, kažu da oni vode evidenciju, i da je tokom ove školske godine registrovano – 14 slučajeva vršnjačkog nasilja.
,,U našoj školi, kao i u svakoj drugoj, imamo slučajeve vršnjačkog nasilja. Kada govorimo o djeci iz romske i egipćanske zajednice, imamo slučajeve gdje su oni i žrtve, ali i počionioci vršnjačkog nasilja. Škola prema svoj djeci postupa jednako, bez obizira na etničku ili vjersku pripadnost”, tvrde u Pedagoškoj službi te škole. ,,Kada se desi neki slučaj vršnjačkog nasilja, preduzimaju se iste mjere prema svoj djeci. Pozivaju se roditelji na razgovor sa upravom i radi se individualno sa djetetom koje je počinilac vršnjačkog nasilja. Razredni starješina iznosi slučaj na sjednici Odjeljenskog vijeća i informiše roditelje. Kada se utvrdi nasilje, učenik daje izjavu, Odjeljensko vijeće donosi odluku o izricanju vaspitne mjere. Postupak mogu pokrenuti svi zaposleni u školi, roditelji i djeca”, navode oni.
U najnovijem Izvještaju ombudsmana za prošlu godinu, ukazuje se na činjenicu da sve manje djece prijavljuje nasilje, te da to najčešće rade njihovi roditelji.
,,Zbog vršnjačkog nasilja, u većini slučajeva, obraćali su se roditelji djece, a ne djeca. Ovo nas dovodi do pitanja: da li su djeca postala tolerantnija na različite oblike nasilničkog ponašanja i komunikacije, da li imaju povjerenja u službe pomoći i podrške ili pokušavaju da svoj ‘problem’ riješe sama”, konstatuje se u tom dokumentu i ukazuje da je neprepoznavanje nasilja od strane djece posebno izraženo u virtuelnom svijetu.
Možda virtuelni svijet utiče na (ne)percipiranje nasilja, ali je očito da u realnom svijetu, u školi koja treba da bude sigurno okruženje, ona djeca koja poput Samira Tahirija zatraže pomoć, nerijetko dobiju odgovor – trpi.
Serdjan BAFTIJARI
PROJEKAT JE PODRŽAN U OKVIRU ŠIREG PROJEKTA “KOALICIJA PROTIV VRŠNJAČKOG NASILJA U CRNOGORSKIM ŠKOLAMA” KOJI REALIZUJE NVO RODITELJI U SARADNJI SA PROJEKTNIM PARTNERIMA NVO JUVENTAS, UNIJOM SREDNJOŠKOLACA CRNE GORE I CENTROM ZA PODRŠKU LOKALNOM I REGIONALNOM RAZVOJU UZ INSTITUCIONALNU PODRŠKU MINISTARSTVA PROSVJETE. PROJEKAT FINANSIRA DELEGACIJA EVROPSKE UNIJE U CRNOJ GORI I KOFINANSIRA MINISTARSTVO JAVNE UPRAVE CRNE GORE. STAVOVI I MIŠLJENJA IZNIJETI U TEKSTU NE ODRAŽAVAJU STAV EUD.
Nakon smrti devetogodišnjeg dječaka u Baru i bebe u Nikšiću Ministarstvo zdravlja i tužilaštvo provjeravaju postupanje više zdravstvenih ustanova. Ovi i raniji slučaj smrti jedanaestogodišnjeg dječaka iz Nikšića otvaraju brojna pitanja odgovornosti i kontrole kvaliteta u zdravstvu, dok porodice čekaju konačne nalaze
žDevetogodišnji dječak iz Bara preminuo je 15. novembra, tri dana nakon što je dobio boginje i imao visoku temperaturu. Primorski portalje objavio da su roditelji dijete poveli na pregled pedijatru u Opštu bolnicu Bar tokom noći između 14. i 15. novembra, ali da je dežurni pedijatar procijenio da pacijenta te noći ne hospitalizuje. Zdravstveno stanje dječaka se dodatno pogoršalo kroz nekoliko sati. U subotu ujutro je preminuo.
Direktor Opšte bolnice u Baru „Blažo Orlandić“ dr Miroslav Knežević, saopštio je da su s tugom primili vijest o tragičnoj smrti dječaka i naglasio da je u skladu sa standardnim procedurama, bolnica pokrenula internu provjeru svih aspekata pružene njege.
,,Uz razumijevanje i pravo javnosti da zna, molimo i medije i zainteresovanu javnost da dozvole nadležnim institucijama da profesionalno i nepristrasno obave sve radnje iz svojih nadležnosti kako bi eventualna odgovornost bila adresirana bez prejudiciranja i targetiranja bilo koje zdravstvene ustanove, uključujući i privatne, koje su takođe učestvovale uprocesu liječenja i njege pacijenta”, kazao je Knežević.
Iz Ministarstva zdravlja, na čijem čelu je Vojislav Šimun, saopštili su da istražuju okolnosti povodom smrti dječaka i da će pokrenuti sveobuhvatan stručni nadzor u svim zdravstvenim ustanovama koje su učestvovale u zbrinjavanju djeteta u privatnom i u javnom sektoru.
,,Nadzor će obuhvatiti tok pružene zdravstvene zaštite, postupanje medicinskog osoblja i ispunjenost stručnih procedura. Ovaj proces biće sproveden temeljno, objektivno i transparentno”, piše u saopštenju Ministarstva zdravlja. Dodali su da će obdukcioni nalaz, koji će biti urađen u skladu sa medicinskim protokolima, pokazati uzrok iznenadne smrti dječaka.Ministarstvo i Institut za javno zdravlje apeluju na javnost da se uzdrži od spekulacija do okončanja zvaničnih postupaka i naglasili da je važno obezbijediti stručnim službama uslove za nepristrasan rad i omogućiti porodici mir, podršku i dostojanstvo.
Više državno tužilaštvo u Podgorici formiralo je predmet povodom smrti devetogodišnjaka u Baru.Iz tužilaštva, kojim rukovodi Lepa Medenica, saopštili su da je predmet u izviđaja ,,tokom kojeg je data naredba za obdukciju tijela, te zatraženo dostavljanje kompletne medicinske dokumentacije i pribavljanje potrebnih obavještenja, a sve u cilju donošenja date odluke u predmetu”. VDT je takođe apelovalo na javnost za suzdržanost u ovim teškim trenucima.
Ovo je druga smrt djeteta koja je uznemirila javnost za manje od mjesec. U Opštoj bolnici u Nikšiću je 25. oktobra preminula beba stara svega tri dana. Prema preliminarnom nalazu vještaka beba se ugušila.
Roditelji su javnost informisali da je, prema preliminarnom obdukcionom nalazu, smrt bebe nastupila oko 21.10 sati u subotu i da je uzrok gušenje hranom prilikom bljuckanja. Naveli su da je beba ostavljena sama, bez prisustva osoblja koje bi moglo reagovati.Beba je, prema njihovim riječima, rođena zdrava i ocijenjena najvišom ocjenom, a porođaj je prošao bez komplikacija. Porodica smatra da obdukcioni nalaz „ukazuje na mogući nemar zaposlenih”. ,,U subotu, dana 25. oktobra novorođenčetu je konstatovana žutica. Povedena je od majke oko 18.30 časova toga dana u sobu za fotosintezu, u kojoj je trebalo da ostane 24 sata i više se nije vratila”, izjavili su roditelji.
I taj slučaj ispituje Više državno tužilaštvo u Podgorici.
U VDT je formiran predmet i nalazi se u fazi izviđaja. Naložena je obdukcija, a iz tužilaštvo su kazali da preduzimaju sve potrebne mjere radi donošenja odluke.
Dr Zoran Mrkić, direktor Opšte bolnice u Nikšiću, kazao je da je nakon smrti bebe sprovedena interna provjera, ali i eksterni nadzor Komisije Ministarstva zdravlja, koja je saslušala zaposlene i provjerila dokumentaciju. Prvi rezultati su da su dvije medicinske sestre koje su, u subotu, 25. oktobra, kada je došlo do smrti novorođenčeta, bile u smjeni suspendovane, a najavljeno je da će protiv njih biti pokrenut i disciplinski postupak. ,,U pitanju su dvije sestre koje rade na odjeljenju neonatologije i koje su te noći bile u smjeni. Sestre su supendovane do okončanja istražnog postupka i dobijanja zvaničnog obdukcionog nalaza”, kazao je Mrkić.
Samo dva dana nakon smrti bebe, dio zaposlenih u Opštoj bolnici Nikšić protestovao je ispred te ustanove, tvrdeći da trpe mobing od direktora dr Zorana Mrkića i menadžmenta, koji, kako kažu, dijele otkaze i smjenjuju kadrove mimo pravila.
,,Složićete se da mi je mnogo važnije trenutno da utvrdimo šta se desilo sa djetetom koje je preminulo, da organizujem rad u porodilištu, jer i danas ima žena koje čekaju porođaj”, izjavio je Mrkić dodajući da je „zgrožen okupljanjem zaposlenih, maltene dva dana nakon smrti novorođenčeta u bolnici“.
Direktor bolnice u Nikšiću je oštro reagovao na protest dijela zaposlenih i poručio im da mora da se radi, da se ima znanje i da ne smije da se krade. ,,Kad tražim od čistačice da očisti nešto, to im je mobing. Ako tražim da upotrijebi mokru krpu, kaže da se to opiše dodatno u aneksu ugovora. Kad pošaljemo čistačicu sa jednog odjeljenja na drugo, ona tuži, treba da dobije aneks kao da presađuje srce. Ne možete vjerovati do koje mjere je sve to urušeno svih ovih godina, svako misli da ima neograničena, neka kosmička prava da može svaki čas da kreira put ove bolnice. Mora da se radi, mora nešto da se zna i ne smije da se krade. Ko god bude radio ovaj posao, moraće da ga radi ovako. Ništa drugo ja od zaposlenih nijesam tražio”, kazao je Mrkić.
U Opštoj bolnici u Nikšiću liječen je i Lazar Kankaraš, jedanaestogodišnji dječak, koji je u decembru prošle godine preminuo u Kliničko-bolničkom centru Crne Gore (KCCG).Dječak koji je bio zdrav, trenirao džudo, nakon pada sa bicikla i šivenja rane na koljenu, u avgustu 2024., zbog stalne temperature, bio je pacijent više državnih i privatnih zdravstvenih službi: Dom zdravlja Nikšić, Opšta bolnica (OB) Nikšić, Dječje bolnice u KCCG i dvije privatne klinike iz Nikšića i Podgorice.
Razlog njegovih upornih simptoma, otkriven je tek pet dana prije nego što je preminuo – infektivna upala srca (endocarditis). Infektivni endokarditis. Još uvijek nije otkriveno kako je dječak, za kojeg se nije ni znalo da ima srčanu manu do nekoliko dana pred smrt, naglo preminuo od teškog oboljenja, uprkos redovnim višemjesečnim posjetama nizu ljekara zbog hronične groznice. Državne institucije u kojima se dječak liječio pokrenule su komisije za kontrolu kvalitelta: KCCG, OB Nikšić i Dom zdravlja Nikšić.
Komisija za kontrolu kvaliteta OB Nikšić utvrdila je da nije došlo do nepravilnog liječenja u toj instituciji.
,,Povodom ovog slučaja zasijedala je i Komisija za kontrolu kvaliteta Kliničkog centra Crne Gore”, saopštili su početkom ove godine iz Ministarstva zdravlja, dodajući da su ih ,,zbog kompleksnosti slučaja obavijestili da će zatražiti angažovanje eksternih članova iz oblasti dječije kardiologije i dječije kardiohirurgije, te će se nakon toga dostaviti nalaz Ministarstvu”.
U Višem državnom tužilaštvu u Podgorici, formiran je predmet povodom ovog slučaja. Monitoru su iz VDT-a, prošlog mjeseca, odgovorili da su formirali predmet radi preispitivanja procedure liječenja u slučaju smrti jednog maloljetnog lica, te da se predmet nalazi u fazi izviđaja.
,,Tužilaštvo u fazi izviđaja je preduzelo sve mjere i radnje u cilju rasvjetljavanja konkretnog događaja, kao i donijelo naredbu za sudskomedicinsko vještačenje od strane Instituta za sudsku medicinu Medicinskog fakulteta Univerziteta u Beogradu koja je dostavljana putem međunarodne pravne pomoći tom Institutu, a koji nalaz i mišljenje nijesu još uvijek dostavljeni”, naveli su iz VDT-a.
Bliži se godišnica smrti, a roditelji dječaka, koje je Monitor kontaktirao, kažu da već mjesecima nemaju nikakve informacije iz nadležnih zdravstvenih institucija i tužilaštva.
Presudu je donijela sutkinja podgoričkog Višeg suda Sonja Keković koja je kao dokaz prihvatila skaj komunikaciju koju je priložilo Specijalno državno tužilaštvo. Zvicer je zbog međunarodnog šverca kokaina u odsustvu nepravosnažno osuđen na 16 godina zatvora, zbog optužbe da je 2020.godine organizovao kriminalnu grupu koja je pokušala da prokrijumčari 743 kilograma kokaina, zaplijenjenih u holandskoj luci Roterdam
Vođi kavačkog kriminalnog klana, Kotoraninu Radoju Zviceru, koji je godinama u bjekstvu, a već deceniju puni stranice crne hronike domaćih, regionalnih i međunarodnih medija, tek nedavno je izrečena prva skaj presuda u podgoričkom Višem sudu. Zvicer je nepravosnažno osuđen zbog međunarodnog šverca kokaina na 16 godina zatvora, zbog optužbe da je u avgustu 2020.godine organizovao kriminalnu grupu koja je pokušala da prokrijumčari 743 kilograma kokaina, zaplijenjenih u holandskoj luci Roterdam.
Presudu je donijela sutkinja podgoričkog Višeg suda Sonja Keković koja je kao dokaz prihvatila skaj komunikaciju koju je priložilo Specijalno državno tužilaštvo. Advokati odbrane odavno porblematizuju skaj komunikaciju kao dokaz.
Odbjegli vođa kavačkog klana je prema presudi, krajem juna 2020. godine na kriptovanoj aplikaciji SKY ECC formirao čat grupu sa Draganom Kneževićem, Slobodanom Kašćelanom, Milanom Vujotićem i Igorom Božovićem gdje ih je obavještavao da je u Južnoj Americi dogovorio nabavku i prekomorski transport iz Ekvadora u Evropu – 743 kilograma kokaina, upakovanog u 1.080 paketa sa bananama po nabavnoj cijeni od 5.000 američkih dolara po kilogramu.
Zvicer je, navodi se, saradnike obavještavao i da prekookeanski brod sa tovarom droge, za čiju kupovinu su zajednički obezbijedili 1.455.000 eura, kreće iz Ekvadora – 17. jula 2020. godine. Izvještavao ih je o pomorskim rutama kretanja prekookeanskog broda sa kupljenim kokainom, o izgledu kartonskih paketa u kojima je droga bila filovana bananama, te da njemu od ukupne količine kokaina pripada 45 kilograma, Vujotiću 25, Kneževiću 20, a Kašćelanu i Božoviću po 10 kilograma kokaina.
Kako se dalje navodi u presudi, Zvicer grupu obavještava i o zaplijeni droge šaljući im dvije slikovne poruke sa fotografijama, od kojih je na jednoj vidljiv novinski tekst i izgled zaplijenjenog kokaina, a na drugoj novinski tekst o zaplijeni 743 kilograma kokaina, a koji su objavljeni na holandskim portalima.
Ovo nije jedini postupak koji je protiv Zvicera, kao šefa kriminalne organizacije, formiran od strane SDT. Za njim je u maju ove godine na zahtjev crnogorske kancelarije Interpola raspisana i javno objavljena crvena potjernica. Crna Gora ga potražuje zbog šest teških ubistava, ubistva, ubistva u pokušaju, krijumčarenja droge…
“ Zvicer se međunarodno potražuje po potjernici NCB Interpola Podgorica, radi vođenja kaznenog postupka pred Višim sudom u Podgorici zbog sumnje da je izvršio: sedam krivičnih djela stvaranje kriminalne organizacije iz čl. 401a, šest krivičnih djela teško ubistvo iz čl. 144, krivično djelo ubistvo iz čl. 143, pet krivičnih djela neovlašćena proizvodnja, držanje i stavljanje u promet opojnih droga iz čl. 300, kazneno djelo nedozvoljeno držanje oružja i eksplozivnih materija, iz članka 403, kazneno djelo pokušaj ubistva putem podstrekavanja iz čl. 143 KZ CG”, saopšteno je iz Uprave policije.
Na zahtjev Austrije Zvicerovo ime je dodato na listu najtraženijih bjegunaca, ali u ovom trenutku ne postoje ni operativni podaci o tome gdje se krije vođa kavačkog kriminalnog klana.
Prema dostupnim informacijama Zvicer je sve do optužbi za teška krivična djela koja mu se danas stavljaju na tereti više puta osuđivan. Kriminalni dosije počeo je da ispisuje još kao dvadesetogodišnjak 2002. godine kada je pred kotorskim Osnovnim sudom osuđen uslovno zbog krivičnog djela falsifikovanje isprave. Do 2012.godine osuđivan je više puta, zbog neovlašćene proizvodnje, držanja i stavljanja u promet opojnih droga, nanošenja teških tjelesnih povreda i falsifikovanje isprava.
Da je Zvicer vođa kavačkog kriminalnog klana do javnosti je stigla informacija ne od službi bezbjednosti, već preko snimka koji je osvanuo na Jutjubu krajem decembra 2017. godine. Naslovljen kao „Kavački klan“, snimak sa očigledno prisluškivanim razgovorima pripadnika ove kriminalne grupe, ali i njihovim aktivnostima nije ostavljao dilemu ko je zapravo na čelu klana. Zvicer, iako je tada bio u Crnoj Gori, u Kotoru, nije uhapšen. Službe bezbjednosti pravdale su se da snimak koji je postavljen na Jutjubu nije dokaz da nekog uhapsite i okrivite za neko krivično djelo.
Krajem maja 2020. godine Zvicer i njegova supruga Tamara su bili glavna vijest, ne samo u Crnoj Gori već i u svijetu. Vođa kavačkog kriminalnog klana u Ukrajini, u elitnom kraju Kijeva, našao se na meti pripadnika suprotstavljene kriminalne grupe – škaljaraca.
Nedugo nakon pokušaja ubistva, u Odesi su uhapšeni Baranin Stefan Mandić Đukić, Podgoričanin Emil Tuzović zvani Čečen i dvojica srpskih državljana – Milan Branković i Petar Jovanović. Nedugo nakon napada, ukrajinske službe saopštile su da su osumnjičeni u tu državu stigli početkom maja 2020. godine, i da su pratile Zvicera i njegovu porodicu. Uz pomoć nekoliko Ukrajinaca atentatatori su kupili vozila, oružje i svu potrebni tehnologiju za praćenje mete. Oni su pratili svaki korak „kavčanina“ kako bi se što prije upoznali sa njegovom svakodnevnom rutinom.
Nije video nadzor tada u Kijevu snimio samo napadače. Jedna od postavljenih kamera snimila je i Tamaru Zvicer nakon pucnjave. Vjeruje se da je spasila život suprugu, a snimak je obišao svijet.
Nakon oporavka od ranjavanja, Zvicer se sa porodicom se iz Ukrajine vratio u Kotor. Početkom 2021. godine bio je domaćin bezbjednosno interesantnim osobama iz Srbije Veljku Belivuku i Marku Miljkoviću, zbog čijeg ulaska u Crnu Goru će nekoliko mjeseci kasnije uslijediti prva hapšenja policijskih funkcionera, ali biti pokrenuta i afera koja traje do danas.
Zvicer je, prema operativnim podacima bezbjednosnih službi, napustio Crnu Goru u februaru 2021. godine, za vrijeme Vlade Dritana Abazovića. Nikada nije pokrenuta istraga o tome kako je i uz čiju pomoć napustio državu.
U međuvremenu srpski nadležni organi došli su do dokaza da je Zvicer koristio lažna dokumenta, zbog čega mu je suđeno i presuđeno u odsustvu pred novosadskim Višim sudom. U septembru 2022. godine osuđen je u Višem sudu u Novom Sadu na dvije i po godine zatvora zbog posjedovanja lažnog pasoša.
Tada je osuđen i bivši policajac Milenko Đukić, koji je, prema presudi, pomogao vođi kavačkog klana da dobije lažnu ličnu kartu i pasoš na ime Slobodan Zec. Lažni pasoš Zvicer je koristio šest puta tokom 2015. i 2016. prilikom prelaska granice.
Na račun vođe kavačkog kriminalnog klana stizale su i teške optužbe od strane vrha Srbije. U januaru 2022. godine tadašnji ministar unutrašnjih poslova Srbije Aleksandar Vulin saopštio je da je kriminalna organizacija na čijem je čelu je Zvicer, planirala ubistvo predsjednika Srbije Aleksandra Vučića. Vulinove tvrdnje nikada nijesu potkrijepljene dokazima.
Sve veći problem zauzimanja javnih površina havarisanim, napuštenim ili vozilima namijenjenim daljoj prodaji, postao je višedimenzionalan izazov u Crnoj Gori. Analiza predstavljena u prvoj polovini ovog mjeseca, ukazala je na alarmantne podatke i predložila niz konkretnih mjera za rješavanje ovog problema
Sa preko 300.000 registrovanih motornih vozila u Crnoj Gori u 2024. godini, parking kapaciteti su pod sve većim pritiskom. Havarisana i napuštena vozila dodatno smanjuju raspoloživi prostor i predstavljaju ozbiljnu prijetnju životnoj sredini. To je konstatacija iz Analize koju je pripremila Zajednica opština Crne Gore, koja detaljno ukazuje na brojne probleme od smanjenja broja raspoloživih parking mjesta, preko narušavanja izgleda naselja i ugrožavanja bezbjednosti, do stvaranja ekoloških rizika i nelojalne konkurencije registrovanim auto-placevima.
U nekoliko lokalnih uprava sa sjevera Crne Gore Monitoru su kazali da je ta oblast rastući ekološki i komunalni krizni problem. Kažu da dotrajala vozila često završavaju ne samo na javnim površinama, već i u osjetljivim ekosistemima poput korita rijeka i na divljim deponijama.
Evidentan je nedostatak preciznih podataka. Predstavnici lokalnih samouprava priznaju da ne znaju tačan broj takvih vozila, niti posjeduju bilo kakvu evidenciju o tome na koji se način do sada postupalo sa ovim olupinama i pod kojim propisima.
„Havarisana i napuštena vozila dodatno smanjuju raspoloživi prostor i predstavljaju ozbiljnu prijetnju životnoj sredini. Oštećene karoserije, razbijena stakla i curenje tečnosti iz ovih vozila ugrožavaju građane i narušavaju urbani pejzaž, stvarajući utisak zapuštenosti naselja. S druge strane, vozila ostavljena na javnim površinama sa oznakom “na prodaju”, iako često propisno parkirana i formalno bez prekršaja saobraćajnih propisa, predstavljaju nelojalnu konkurenciju registrovanim auto-placevima i oduzimaju neophodna parking mjesta građanima. Njihovi vlasnici na ovaj način izbjegavaju troškove zakupa prostora i poreze“, navode iz Zajednice Opština dio zapažanja analize, posvećene tom višestrukom problemu.
Analiza obuhvata i pregled postojećeg zakonskog okvira, ali i konstatacije da aktuelni propisi ne daju dovoljno jasne mehanizme za postupanje u slučajevima kada su vozila parkirana u svrhu prodaje ili kada su dotrajala, a imaju registarske tablice. U tom smislu izdvajaju se pozitivna rješenja usvojena u opštinama Herceg Novi, Budva i Prijestonica Cetinje, koje su, kako ocjenjuju za Monitor iz Zajednice opština, „razvile vrlo efikasan model uklanjanja napuštenih i oštećenih vozila sa javnih površina“. U tim opštinama jasno su definisani i rokovi za preuzimanje vozila, mogućnost njihovog tretiranja kao otpada i uspostavljene jasne procedure za utvrđivanje vlasništva.
„Pored opšte zabrane ostavljanja neispravnih odnosno havarisanih vozila na javnim površinama, opštine uglavnom nisu detaljnije propisale način postupanja sa ostavljenim odnosno napuštenim vozilima, ali je uočena pozitivna praksa opština Herceg Novi, Budva i Prijestonice Cetinje. Na primjer, Odluka o komunalnom redu Opštine Herceg Novi, članom 39 definisala je zabranu ostavljanja takvih vozila na javnim površinama. Propisano je i da se uklanjanje obavlja subjektu kojem su povjereni poslovi uklanjanja nepropisno parkiranih vozila, po nalogu komunalnog policajca odnosno komunalnog inspektora, o trošku vlasnika“, objašnjavaju u Zajednici opština.
Tim propisom vlasniku je utvrđen rok od 60 dana da preuzme vozilo odnosno plovilo. U protivnom, vozilo ili plovilo postaje otpad i upućeno je na primjenu propisa o upravljanju otpadom. Ukoliko je vlasnik nepoznat ili se ne može utvrditi, opština snosi troškove uklanjanja vozila odnosno plovila. Ako se naknadno utvrdi vlasnik, predviđeno je pravo na regresnu naplatu troškova.
U Budvi je slično, pa je član 46 Odluke regulisano postupanje sa dotrajalim, oštećenim i napuštenim vozilima na javnim površinama. Dodatno, u odnosu na Herceg Novi, komunalni policajci i inspektori ovlašćeni su da intervenišu i kada se vozilo nalazi na “površinama u javnom korišćenju”. Te površine, definisane članom 4 Odluke, odnose se na dijelove urbanističkih parcela sa stambenim ili drugim objektima koji, iako planski nisu javni, dostupni su većem broju građana, poput uređenih saobraćajnih, komunikacionih i zelenih površina unutar i između zgrada, tržnih centara, kolonada i pasaža. Cetinje ima gotovo identičan opštinski propis kao Budva.
Nažalost, druge opštine nijesu se bavile tim problemom, ali prostor za djelovanje mogle bi naći u Zakonu o upravljanju otpadom. Tako je Zakonom koji se odnosi na upravljanje otpadom definisano da je otpadno vozilo „vozilo koje se smatra otpadom, napušteno vozilo ili vozilo koje se ne može koristiti za osnovnu namjenu“; te da ta vrsta otpada pripada kategoriji komunalnog i posebnoj vrsti otpada (tačka 46). Zakon takođe predviđa da je imalac otpadnog vozila „dužan da otpadno vozilo preda na mjesta koja su predviđena za tu vrstu otpada u okviru sistema preuzimanja, sakupljanja i obrade otpadnih vozila.“.
Međutim, kako objašnjavaju u Zajednici opština „sistem preuzimanja, sakupljanja i obrade otpadnih vozila, koji nakon upotrebe postaju otpad, kao mehanizam produžene odgovornosti proizvođača još nije zaživio“. Podsjećaju da je licenciran veći broj trgovaca otpadnih vozila, takozvanih auto-otpada, kojima se otpadna vozila mogu predati uz nadoknadu. „Deponija D.O.O. – Podgorica“, takođe, obavlja otkup otpadnih vozila, a najavilo je i uspostavljanje usluge preuzimanja otpadnih vozila.
„Zakon o bezbjednosti saobraćaja na putevima i Zakon o komunalnim djelatnostima daje ovlašćenje opštinama da urede pitanje postupanja sa dotrajalim, havarisanim i napuštenim vozilima, kao i vozilima namijenjenim daljoj prodaji parkiranim na javnim površinama za parkiranje. Primjeri pozitivne prakse opština kao i model Odluke o komunalnom redu Zajednice opština mogu poslužiti za normiranje postupanja“, poručuju iz Zajednice Opština.
U Analizi su, u okviru predloga mjera, sugerisali da treba definisati pojmove „dotrajalo vozilo“ i „olupina“. Kažu i da je „potrebno odlukama o komunalnom redu eksplicitno propisati zabranu parkiranja vozila namijenjenih za dalju prodaju na javnim površinama, uz propisivanje novčanih sankcija za kršenje te zabrane, kao i mogućnost premještanja tih vozila“.
„Opština na čijoj teritoriji nema auto-placeva, ako procijeni da je to od interesa za lokalno stanovništvo, Odlukom o komunalnom redu može odrediti lokacije namijenjene za tu svrhu.Predlog norme bi mogao glasiti: „Zabranjeno je ostavljanje vozila namijenjenih za prodaju na javnim površinama koje nijesu predviđene za tu namjenu.“
Među operativnim mjerama predloženo je da javna služba utvrdi troškove premještanja i čuvanja vozila, koje vlasnik plaća ako vozilo preuzme u određenom roku (npr. 60 dana). Ako vozilo ima tablice, identifikacija vlasnika vrši se preko registara ili MUP-a, a vlasnik se obavještava o lokaciji vozila. Nakon isteka roka čuvanja, vozilo se predaje auto-otpadu, a dobijena nadoknada pokriva troškove.
Na kraju prošle godine broj registrovanih motornih i priključnih vozila u Crnoj Gori je iznosio 306.665 vozila (u 2023. godini je bilo 285.273 vozila). Prema Izvještaju o stanju bezbjednosti saobraćaja na putevima za prošlu godinu, identifikovana prosječna starost vozila je 17,30 godina. Što se tiče prosječne starosti voznog parka putničkih vozila ona je nešto veća i iznosi 17,60 godina. Najveća prosječna starost voznog parka je evidentirana u opštinama Šavnik (20,46), Andrijevica (20,14), Plužine (19,85) i Petnjica (20,01), dok je u opštinama Budva (13,03), Tivat (13,27), Kotor (13,64) i Podgorica (13,90) evidentirana najmanja prosječna starost vozila.
DRUŠTVO4 sedmice
DRUŠTVO4 sedmice
Izdvojeno4 sedmice
INTERVJU4 sedmice
INTERVJU4 sedmice
DRUŠTVO3 sedmice
FOKUS4 sedmice
FOKUS3 sedmice