Kolašinci čekaju izbor četvrtog predsjednika Opštine, za samo pet godina.   Dosadašnji različiti pristupi u obavljanju te funkcije zbunjuju  oko onoga što treba da su prioriteti grada. Iza bivših predsjednika, ostajali su, mahom, započeti projekti i nagovještaj raznolikih vizija  razvoja varoši

Kolašin bi uskoro trebalo da dobije novog predsjednika Opštine, nakon što je dosadašnji Vladimir Martinović   postao ministar turizma, ekologije, održivog razvoja i razvoja sjevera.  Prvi čovjek lokalne izvršne vlasti u tom gradu biće, ubuduće, najvjerovatnije, Petko Bakić,  dugogogodišnji predsjednik Opštinskog odbora (OO) Demokrata, trenutno zapošljen kao vatrogasac.  On će, ukoliko vladajuća većina bude poštovala Zakon o lokalnoj samoupravi, na funkciju biti izabran već tokom novembra.  Tako će Kolašin postati  opština rekorder prema broju predsjednika Opštine, koji su se, bilo da su morali ili “napredovali”,   smijenili na toj funkciji od 2018. godine do sada.

Do sredine maja prošle godine, varoš je, skoro četiri godine,  vodio Milosav Bulatović  iz Demokratske partije socijalista (DPS). Ostavku na funkciju podnio je nakon  što ga je Specijalno odjeljenje za organizovani kriminal, korupciju, terorizam i ratne zločine Višeg suda u Podgorici proglasilo krivim za zloupotrebu službenog položaja. Sud mu je za to krivično djelo odredio i uslovnu osudu od šest mjeseci zatvora na dvije godine.

Bulatović je proglašen krivim jer je na početku svog mandata 2018. godine   u prijavi za stručno osospobljavanje Policijskoj akademiji u Danilovgradu svojeručnim potpisom i pečatom lažno prikazao da Marko Matović radi na poslovima komunalnog policjaca.  Iako je  dugo tvrdio da zbog toga ne treba da podnosi ostavku, jer je “pomagao mladom, obrazovanom čovjeku”,  ipak, pod pritiskom svoje, ali i partija tadašnje kolašinske opozicije,  bio je prinuđen da to učini.

Naslijedila ga je, početkom juna prošle godine partijska koleginica Marta Šćepanović, čiji su mandat skratili lokalni izbori i poraz DPS u toj varoši. Nakon toga, u decembru na funkciju predsjednika Opštine izabran je  Martinović, nosilac izborne liste Demokrata i Ujedinjene Crne Gore. Mogućnost da preuzeme jedan od 19 resora u  Vladi Milojka Spajića, skratila je i njegov mandat, pa će ga naslijediti partijski kolega Bakić.

Iz vladajuće većine, koju čine, pored Bakićeve stranke i Pokret Evropa sad (PES) , koalicija Za budućnost Crne Gore (ZBCG), Socijalistička narodna partija (SNP) i URA, nedavno su uvjerili sugrađane da ta promjena nije i promjena strateških opredjeljenja. Nekoliko dana prije toga, priznali su da ih Martinović nije obavještavao o svojim ambicijama, te da su o tome da će biti ministar saznali iz medija. To je donekle i pokazalo da odnosi u vladajućoj koaliciji nijesu harmonični, kako su predstavljali konstituenti. Ipak, pristali su da podrže “bilo kojeg kandidata, kojeg Demokrate, kao najjača stranka u Kolašinu, predlože”.

Na pitanja Monitora koliko će, eventualne, štete nanijeti  odlazak dosadašnjeg predsjednika Opštine, ni iz iz jednog političkog subjekata koji čini vladajuću većinu nijesu precizno odgovorili. Navodno,  čekaju da predlog  Demokrata postane zvaničan. Martinović, u Kolašinu, pred sam kraj građevinske sezone, ostavlja nekoliko započetih, a nezavršenih projekata.  Najzančajniji od njih je rekonstrukcija hidrotehničke infrastrukture u Ulici Boška Rašovića. Ti radovi “teški” skoro million eura i finansirani od sredstava iz fonda ekonomskog državljanstva, trebalo je da budu okončani još početkom oktobra. Međutim, prema stanju na terenu, to se neće desiti, kako je naknadno saopšteno, ni tokom novembra. Nije završena ni adaptacija Spomen doma, takođe, jedan od projekata za koje je predsjednik Opštine tvrdio da “treba da raduju sve Kolašince”. Iako se ne može umanjiti značaj činjenice da su to prvi radovi, tokom minulih nekoliko decenija, na objektu koji je simbol grada i oni su se previše otegli, ali i  poskupili. Tako će, kako je nedavno saopšteno iz Martinovićevog kabineta, “novo ruho”, zgrade podignute u znak sjećanja na ZAVNO Crne Gore i Boke, koštati, umjesto, planiranih pola milona, čak 650.000 eura.  Još nijesu završeni radovi ni na rezervoaru u Dulovinama, koji je gradu trebalo da obezbijedi urednije vodosnabdijevanje.

Martinovićevih nepunih 12 mjeseci na čelu Kolašina obilježilo je i višestruko povećanje cijene naknada za komunalno opremanje građevinskog zemljišta. Tim potezom, kojim je namjeravao da  “umiri hipergradnju i napuni opštinsku kasu, u korist poboljšanja kvaliteta života sugrađana”, razljutio je investiture, pa je sa adresa krupnog kapitala još  trpi brojene kritike Istovremeno, često i rado se hvalio da je Kolašin “najveće gradilište u Crnoj Gori”.  Njegov  mandat obilježio je i povratak Tango kampa, čiji organizatori, pet-šest godina prije toga, nijesu imali adekvatnu podršku sa lokalnog nivoa.  U zasluge bi mu se moglo pripisati i što nije na zaposlene, pa i neke “stare” funkcionere lokalne uprave primijenio politički revanšizam. Sastav njegovog kabineta, ako su izuzmu dva nova potpredsjednika (Iz PES I SNP) ostao je isti kao i kod Bulatovića i Šćepanović. Nije mijenjao ni polovinu sekretara lokalnih sekreterijata.

Nosiocu liste Demokrata i Ujedinjene sigurno nije bilo jednostavno na funkciji nakon što je Šćepanović, za samo nekoliko mjeseci, napravila  niz poteza na koje su Kolašinci dugo čekali. Njen mandat bio je posvećen nastojanju da od opasnosti hipergradnje zaštiti arhitektonsku autentičnost centra garda. Takođe, zahvaljujući kvalitetnoj saradnji sa civilnim sektorom, incirala je i zaštitu nekoliko vrijednih prostora na području opštine (Mrtvica, Dulovine, Kapetnovo jezero…). Zbog tih učinaka, ali i zbog posvećenosti  unaprjeđivanju zelenih površina i mobilijara po gradu, zavrijedila je brojne pohvale i od političkih neistomišljenika.  Martinovićeva posvećenst tim oblastima i projektima koje je započela nije bila bila  jasno vidljiva.

Međutim, Šćepanović se nije  mnogo bavila devastacijom prostora u prigradskim naseljima, na Bjelasici, najavom gradnje na rubu Tare…  Dobro je sarađivala sa pojedinim predstavnicima krupnog  kapitalom, a, zahvaljujući tome,  Kolašin je dobio i prve  sitnije donacije od investitora.

Dobar odnos sa investitorima i prenaglašeno zadovoljstvo zbog toga što se u Kolašinu gradi po detaljnim urbanističkim planovima, koje je struka više puta okarakterisala kao nekvalitetne, tokom  cijelog mandata,  pokazivao je Bulatović. Godine tokom kojih je bio na čelu lokalne izvršne vlasti obilježio je čestim “svojatanjem”  projekta relizovanim novcem  iz državne kase, istovremno oskudni lokalni kapitalni budžet tek djelimično i selektivno je  realizovan.   što treba pohvaliti da je, za vrijeme Bulatovićevog mandata, značajno povećana podrška poljoprivredi, kulturi i sportu. No to nije  bilo dovoljno da izbjegne “titulu” predsjednika, koji se “malo miješao u svoj posao”.

Nakon svega, onima koji žive u Kolašinu, nemoguće se oteti utisku da su, od 2018-e, do sada, vidjeli tri posve različita shvatanja, ali i tri različita načina obavljanje funkcije predsjednika/ce Opštine. Takođe, i različito rangiranje priroriteta u mnogim oblastima, ali i raznovrsne senziblitete pri komunikaciji sa opozicijom, medijama, civilnom sektorom, građanima… To je, donekle, stvorilo i konfuziju oko toga u kojem pravcu grad treba da ide. Nema dileme, da će Bakić biti posvećen svemu onome čemu i njegov predhodnik. Takođe, malo je vjerovatno da će biti iznenađenja u pristupu ključnim započetim  projektima. Šta je lokalnoj vlasti sve bitno, biće jasnije nakon što se završi izrada dugo čekanog Strateškog plana razvoja te opštine.  Već na početku izrade tog dokumenata,  najavljeno je da su priroiteti značajno drugačiji nego prije pet godina.

                                                                                                Dragana ŠĆEPANOVIĆ