Povežite se sa nama

Izdvojeno

DR VLADIMIR CMILJANOVIĆ, SKROMNI ČOVJEK I VELIKI NAUČNIKPobjednik u sportu i u borbi protiv raka

Objavljeno prije

na

Produžio je porodičnu tradiciju – svi su rukometaši ili hemičari. Majka Mira Janjić, bila je poznata, ljevoruka jugoslovenska rukometašica. Vladimir je osvojio skoro sve švajcarske nagrade, ekonomske, naučne i medicinske. Targeted cancer therapy, ciljana kancer terapija, je epohalno dešavanje u onkologiji

 

Hemičar dr Vladimir Cmiljanović je   još 2005. godine na  Univerzitetu u Bazelu radio  na revolucionarnom lijeku za liječenje raka. Danas, kao glavni i izvršni direktor kompanije  Swiss Rockets najavljuje  vakcinu  druge generacije u borbi protiv COVID – 19.  Produžio je  porodičnu tradiciju –  svi su rukometaši ili hemičari. Osvojio je skoro sve švajcarske nagrade, ekonomske, naučne i medicinske. Ipak, posebno mjesto između brojnih pehara, je nagrada Nikola Tesla, koju Srbija dodjeljuje uglednim ličnostima iz dijaspore i regiona.

U Crnu Goru ne dolazi često, ali dolazi rado.  Iz  sela Grabovica na  Durmitoru rodom je djed Todor Janjić, otac Cmiljanovićeve majke Mire. Majka Mira Janjić, nekad  poznata, ljevoruka jugoslovenska rukometašica. Potiču  iz Drobnjaka, ponosno naglašava Cmiljanović. Pukovnik stare Jugoslavije, djed Janjić,  selio se od Beograda, gdje se rodila Cmiljanovićeva majka,  do Kragujevca, gdje će se 1979. roditi naš sagovornik Vladimir Cmiljanović. Otac Dragomir iz Priboja na Limu, rukometaš FAP-a i trener srpskih mladih selekcija. Ljubav prema rukometu i hemiji, prisutna u životu Vladimirovih roditelja, odrediće i njegov, a i život njegove mlađe sestre Nataše.

Vladimir Cmiljanović je skroman čovjek i veliki naučnik. O njegovim sportskim i naučnim uspjesima mnogi su pisali. Već sa 15 godina postao je juniorski  reprezentativac SRJ-a u rukometu. Trenirao ga je slavni Veselin Vujović, Cetinjanin. Poziv da treninge nastavi u rukometnom klubu u Njemačkoj osujetilo je NATO bombardovanje. U danu, kada je trebao da otputuje, granice su zatvorene.

Otići će godinu kasnije. Devetnaestogodišnjak, nakon zavšene prve godine hemije  na Univerzitetu u Kragujevcu,  sa 100 DM u džepu odlazi za njemački grad Lemgo. Evropski poznati  centar vrhunskog rukometa. Predsjednik kluba i njegova porodica srdačno su prihvatili Vladimira. Sa njima je stanovao, učio jezik, intenzivno trenirao. „Ipak, nije bilo prijatno biti u tuđoj zemlji. Sjećanja na noći tokom bombardovanja, još su bila svježa…“, priča Cmiljanović.

Veliki talenat brzo je prepoznat. Ponude stižu iz Hamurga, Hamelna,  ali i iz Bazela. Izbor je olakšala činjenica da su Švajcarci nudili mogućnost da Cmiljanović može trenirati jednom, umjesto tri puta dnevno, kako su to timovi iz Hamburga i Hamelna zahtijevali. Iza  švajcarskog aranžmana, koji je podrazumijevao i plaćene studije, stajao je predsjednik rukometnog kluba, čuveni švajcarski milijarder i bivši rukometaš dr Ernest Schneider.  Poznat i kao zastupnik firme koja se bavi prodajom kubanskih cigara  Davidof

„Ulagao je u mlade talente, finansirao moje studije u Bazelu, a ja sam igrao za njegov klub, tradicionalno uspješan klub. Tako sam zahvaljujući rukometu završio studije hemije“, kaže Cmiljanović.

Završetak studija na Univerzitetu u Bazelu, omogućiće Cmiljanoviću da radi na svom  dječačkom snu,  lijeku za liječenje raka. Bespomoćnost nauke u liječenju ove bolesti,  prerane smrti, bake Savke iz Bioča, majčine majke,  te smrt supruge  njegovog profesora   Bernda Giese, odredili su njegov naučni put. „Osjećao sam da je moja misija na ovoj zemlji da pronađem lijek protiv raka,  kako bih čovječanstvu omogućio kvalitetniji život i spasao ga od ove bolesti. Razmišljao sam, kako na novi način blokirati kancerogene ćelije“, sjeća se dr Cmiljanović.

I napravio je taj džinovski korak. Uz pomoć i podršku  profesora Giese, svjetski poznatog  hemičara,  i biologa Michaela Halla koji je otkrio  enzim mTor,  uslijediće  i otkriće,  koje je omogućilo da se shvati rast živog organizma, pa samim tim i zdravih i kancerogenih ćelija.

„Korak po korak, počeli smo da razvijamo nove metode  gađanja kancerogenih ćelija sa hemijskim supstancama, tako da zdrave čelije ostanu netaknute. Određene mutacije kancera gađaju se specifičnim hemijskim molekulima, a kao rezultat usporava se rast tumora ili potpuno zaustavlja bolest. Počeli smo 2003, već 2005, imali smo projekat. Par godina kasnije, znao sam tačno šta i kako ćemo da radimo. Patentirali smo koncept i naučne rezultate – kako hemijskim supstancama blokirati metaboličke, biohemijske procese u kancerogenim ćelijama, koji dovode do blokade proizvodnje šećera u kancerogenim ćelijama. Kada tumorne ćelije ne proizvode više šećer, gube energiju i počinju da odumiru. Cio svijet je čuo za naš metod, a mi smo dobili globalno priznanje  kroz brojne nagrade“, ponosno govori dr Cmiljanović.

Targeted cancer therapy, ciljana kancer terapija, bila je epohalno dešavanje u onkologiji. U početku, zbog visokih troškova, dostupna samo bogatijima,  vremenom postala je gotovo nezamjenjiv metod liječenja onkoloških bolesti. Švajcarska  je Cmiljanovića 2015. godine   proglasila za najboljeg preduzetnika sjeverno-zapadne Švajcarske. Godinu kasnije, Švajcarska će i rad na   ciljanoj terapiji nagraditi najvećim ekonomskim ordenom Švajcarske, Swiss  Economic Award .

Sa sestrom Natašom, koja je nakon studija hemije u Kragujevcu, došla na doktorske studije u Bazel,  dr Vladimir Cmiljanović je nastavio istraživanja na lijeku protiv raka. Znanje i istraživanja dr Halla pomogli su da Cmiljanovići pronađu   prirodnu supstancu koja blokira taj enzim mTor2.  U saradnji sa farmaceutskom kućom Novartis, na tržište  se 2010,  pojavio lijek  afinitor ili  everolimus. Lijek uspješno pomaže u liječenju raka dojke, bubrega, mozga kod djece i raka  pankreasa. Bio je to ogroman uspjeh.

Brat i sestra Cmiljanović nastavili su rad na  drugoj generaciji tog lijeka, koji je,  kako objašnjava nas sagovornik,  još  efikasniji. „Prodire u mozak i omogućava gađanje moždanih tumora i limfoma“.

Ali, rad Cmiljanovića je prekinut. Novac, koji je sa svih strana stizao, kako bi omogućio nastavak ovog istraživanja,  američki investitor na prevaru je preuzeo. Cmiljanovići su iskusili ono što zovu farmaceutska mafija. „Izgubili smo kontrolu nad našom sopstvenom firmom. Sa puno prevara i na silu. Svo naše znanje i iskustvo oduzeto nam je“, kaže Cmiljanović.

Nije se predao. Posle šest mjeseci osnovao je  firmu Swiss Rockets. Nova kompanija počela je 2018,  sa novim produktima i novim naučnim tehnologijama.  Prodaja medicinske opreme švajcarskim bolnicama, kojom se Cmiljanovićeva firma počela baviti, bio je način da se izbjegne zavisnost od potencijalnih investitora. Korona virus postao je šansa.  Među prvima u Evropi nudili su maske i rukavice iz Kine. Ovaj posao donio je toliko novca da je Cmiljnović uspio da otkupi onu prvu, prevarom oduzetu kompaniju.

Cmiljanović je novac investirao opet u nauku. Radi na vakcini  druge generacije protiv kovida 19, tzv. raketnoj vakcini, koja omogućava da se naš imuni sistem štiti protiv svih virusa i na duge staze.

„Naučili smo kako možemo napraviti pravi koronavirus i kako da ga oslabimo. Bio je to veliki izazov, ali uspjeli smo zahvaljujući saradnji sa nekoliko top švajcarskih i njemačkih univerziteta“,  objašnjava Cmiljanović. Dosadašnja ispitivanja, rađena na životinjama, pokazala su da je vakcina druge generacije znatno  djelotvornija. „Uspješne vakcine  prve generacije su u velikom procentu, oslabile smrtne posljedice infekcije virusom kovid 19. Ali, opasanost od ovog virusa nije prestala“, ubijeđen je naš sagovornik.

Od Švajcarskih državnih autoriteta dr Cmiljanoviću je stigao poziv da se  sretnu 22. avgusta, kako bi se dogovorili da se tehnologija, na kojoj on radi, ubuduće koristi za sve potencijalne viruse.

Paralelno,  dr Cmiljanović nastavlja rad na  velikim studijama posvećenim lijeku protiv raka. Onom projektu, kojeg  je uspio da poslije četiri godine povrati.

Vladimir Cmiljanović je otac  četvoro djece, ćerke  Janine koja ima 12 godina, sina Vanje od deset,  Kijana od  pet i Danila od  godinu dana. Živi sa vrsnom naučnicom, dr Nadeždom Grachevom. Nagradu Mari Kiri, koju je njegova supruga dobila,  dr Vladimir Cmiljanović sa velikim ponosom ističe.

Lidija KOJAŠEVIĆ SOLDO

Komentari

FOKUS

POTVRĐENA OPTUŽNICA PROTIV BIVŠIH ČELNIKA PLANTAŽA: U nebranom grožđu

Objavljeno prije

na

Objavio:

Afera briketi će, izvjesno, epilog imati u sudnici. To ne znači da se stavlja tačka na dugogodišnje pustošenje jednog od (nekada) najprepoznatljivijih privrednih brendova Crna Gore

 

Dvije godine i dva mjeseca nakon što su, u julu 2022., po nalogu SDT-a, privedeni na saslušanje a potom i zadržani u pritvoru do jeseni te godine,  podgorički Viši sud potvrdio je optužnicu protiv nekadašnjih članova odbora direktora Plantaža AD: Veselina Vukotića (predsjednik borda 2006 -2020.), Boža Mihailovića, Dušana Perovića, Anice Hajduković (nije joj određen pritvor), Đorđija Rajkovića i Seada Šahmanovića. S njima, za zloupotrebu položaja u privrednom poslovanju, optužena je i  dugogodišnja izvršna direktorica kompanije Verica Maraš (od 2008. do 2020.). Ona je, u istoj akciji SDT-a i specijalnog policijskog odjeljenja privedena u avgustu 2022. godine, a iz pritvora je izašla otprilike kada i njene kolega iz nekadašnjeg Odbora direktora.

Optuženi su, prema optužnici, navodno krivično djelo počinili od decembra 2019. do aprila 2020. godine, saopštio je specijalni tužilac i portparol SDT-a Vukas Radonjić. „Optuženi nijesu vršili svoju dužnost u postupku zaključenja očigledno štetnog vansudskog poravnanja, sa privrednim društvom OMP-Engineering DOO, pa su mu tako, usljed djelimičnog izvršenja očigledno štetnog poravnanja, pribavili protivpravnu imovinsku korist, a oštećenom (Plantaže AD – primjedba Monitora) nanijeli imovinsku štetu u visini od 384.672,40 eura”, zaključio je specijalni tužilac navodeću da je za to krivično djelo zaprijećena kazna od dvije do deset godina zatvora.

Afera briketi počinje u novembru 2009., kada su Plantaže objavile poziv za prikupljanje ponuda „u cilju rješavanja problema otpadnih sirovina i otpadnih voda koje nastaju u procesu proizvodnje, a posebno otpada koji se javlja orezivanjem vinove loze i stabala“. Tražio se investitor koji će da izgradi fabriku i kupi opremu za prizvodnju briketa od vinove loze. I da garantuje plasman gotovih proizvoda. Na Plantažama je bilo da obezbijede sirovinu za proizvodnju, minimalno 10 hiljada tona sirovine (lozove orezine) godišnje.

U posao se ušlo sa kompanijom OMP, novoosnovanom firmom iz Podgorice koju su formirali: Oleg Obradović (30 odsto vlasništva), Miodrag Ivanović (30 odsto), Predrag Bošković (30 odsto) i pravno lice Consulting Company doo Zenica (10 odsto vlasništva).Naručena je studija izvodljivosti. Taj dokument je izradio Željko Cumbe, samostalni konsultant i ekspert za bio masu ali i vlasnik Consulting Company koja u OMP ima 10 odsto vlasništva. Po njegovoj analizi, posao obećava decenijski profit reda veličine od dva miliona eura pa naviše. Plantaže i OMP, 20. septembra 2010, osnivaju zajedničko preduzeće – Plant OMP. Fabrika  je izgrađena, kupljena je i montirana oprema za proizvodnju, a nakon toga se ispostavilo da fabrika ne može da radi. Isporučena oprema nije adekvatna za preradu lozove orezine.

Zoran RADULOVIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 13. septembra ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

HORIZONTI

VUČIĆEV REŽIM OTVORENO O PLANOVIMA ZA CRNU GORU: Srpski svet i narko biznis pod istom kapom 

Objavljeno prije

na

Objavio:

Krajem avgusta je objavljena hagiografija (svetačko žitije) Marka Parezanovića, koji ima već četvrt stoljeća dug staž u Službi. Taj  srpski Džejms Bond gradi i  jača srpski identitet u regionu. Navodi se da je “njegov rad u Crnoj Gori od velikog značaja”, prije svega “rezultati popisa koji još uvijek nije objavljen…” Magazin Poredak,  čiji tekst prenose Novosti Milorada Vučelića , objašnjava da su strategije Parezanovića uključivale  “niz specijalnih operacija koje su obezbijedile trajan uticaj na političku i kulturnu scenu Crne Gore”

 

Krajem avgusta je objavljena hagiografija (svetačko žitije) Marka Parezanovića – Čoveka u vihoru legendi i kontroverzi kako ga je u naslovnici predstavio opskurni Magazin Poredak. Tekst je odmah prenesen u režimskim Novostima čiji glavni i odgovorni urednik je Milorad Vučelić, glavni ratni propagandista Slobodana Miloševića iz 90-tih. Novosti su ove godine dobile za “naročite zasluge za Republiku Srbiju i njene građane, a povodom 70 godina rada u oblasti novinarstva i izdavačke djelatosti” Sretenjski orden prvog stepena (za Dan državnosti) koji je Vučeliću direktno uručio sadašnji gospodar Srbije. Tekst o “jednom od najznačajnijih i najintrigantnijih figura u srpskom bezbednosnom aparatu” su prenijeli još neki velikosrpski mediji.

Parezanović koji ima već četvrt stoljeća dug staž u Službi (državna bezbjednost ili BIA) je stigao “u sam vrh operativnog sastava BIA… isključivo (zbog) izuzetne inteligencije, čelične volje, odvažnosti, neumornog rada i zasluga u oblasti kontraobaveštajnog i obaveštajnog rada”. Dobitnik je velikog broja odlikovanja, a navodno se posebno ponosi na ordenje dobijeno od predsjednika Srbije, Rusije i Republike Srpske (RS) koja se u tekstu naziva državom. Parezanović je, piše u tekstu, “mnogo više od običnog državnog službenika – on je i jedan od najbližih i najodanijih saradnika predsednika Srbije Aleksandra Vučića, ali i jedan od ključnih arhitekata novog srpskog sveta”. Dalje se opisuje prisni odnos između Parezanovića i gospodara Vučića, o čemu se “sada već ispredaju čitave legende”. On se žrtvuje za gospodara ali i gospodar brine o njemu i navodno mu je 2020. godine “bukvalno spasio život”. Parezanović je zbog svoje borbe za Srbiju, tj. njenog gospodara “meta stranih obavještajnih službi i njihovih saradnika”. On otkriva izdajnike srpstva u redovima opozicije, nevladinog sektora i nezavisnih medija.

Uprkos svemu, ovaj srpski Džejms Bond je “nastavio da gradi i jača srpski identitet u regionu”. Navodi se da je “njegov rad u Crnoj Gori od velikog značaja”, prije svega “rezultati popisa koji još uvijek nije objavljen…i sve veći broj onih koji se opet izjašnjavaju kao Srbi je dokaz obnovljenog srpstva u toj zemlji”. Vučićevo glasilo naglašava da taj “proces nije slučajan, već je posledica dobro organizovanih aktivnosti koje su vodile ka kulturnom i nacionalnom preporodu Srba u Crnoj Gori”. Objašnjava da su “strategije (Parezanovića) bile dugoročne i uključivale su niz specijalnih operacija koje su obezbedile trajan uticaj na političku i kulturnu scenu Crne Gore”.

Jovo MARTINOVIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 13. septembra ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

DRUŠTVO

SKRIVANJE RATNIH ZLOČINA 90-IH U UDŽBENICIMA ISTORIJE: Ćutanje s predumišljajem

Objavljeno prije

na

Objavio:

Udžbenici i kurikulumi nastavnog predmeta Istorija ne obrađuju u dovoljnoj mjeri učešće Crne Gore u ratovima 1990-ih godina. Obuhvataju samo osnovne činjenice i događaje iz tog perioda, a često izostaju detaljne analize i kritički osvrti na ulogu Crne Gore u tim sukobima, ukazuju istoričari Igor Radulović i Miloš Vukanović, autori  Priručnika za nastavnike – Ratni zločini 90-ih u presudama crnogorskog pravosuđa, koji je nedavno publikovao Centar za građansko obrazovanje

 

 

,,Nauka i praksa su pokazale da se u društvima koja se ne suočavaju na pravi način sa svojom prošlošću, dramatično povećava mogućnost obnove sukoba… Izučavati kontroverzne teme, poput sukoba na prostoru bivše Jugoslavije, fundamentalno je važno za razvoj kritičkog mišljenja mladih”, navodi se na početnim stranama Priručnika za nastavnike – Ratni zločini 90-ih u presudama crnogorskog pravosuđa, istoričara Igora Radulovića i Miloša Vukanovića, koji je nedavno publikovao Centar za građansko obrazovanje.

U Priručniku je dat pregled dosadašnje prakse nesuočavanja u udžbenicima. U udžbeniku za IX razred napad na Dubrovnik, rat u BiH i Hrvatskoj se spominju. Međutim, ne postoji niti jedan pomen zločina koji su počinili crnogorski građani tokom tog perioda, čak ni na dubrovačkom ratištu.

U udžbeniku za IV razred gimnazije, raspad Jugoslavije je detaljnije obrađen, a posebno poglavlje naslovljeno je „Crna Gora u vrijeme nestanka Jugoslavije 1991-2000.” Ipak, ne spominje se niti jedan ratni zločin počinjen na teritoriji Crne Gore, dok je napad na Dubrovnik stavljen u prethodno poglavlje „Nestanak Jugoslavije i građanski rat” uz objašnjenje da ga je napala JNA, a bez navođenja ikakve veze sa Crnom Gorom.

,,Učenicima se uskraćuju informacije kroz nepominjanje uloge Crne Gore u ratu na prostoru bivše Jugoslavije kao ni zločina na njenoj teritoriji. Naučne smjernice o predavanju kontroverznih događaja iz prošlosti, osim stvaranja kompletne slike, podrazumijevaju i davanje vrijednosnog suda do kojeg je došla istorijska nauka, država i sudovi. Imajući u vidu da su se crnogorske i međunarodne institucije odavno izjasnile i dale svoju ocjenu o glavnim događanjima, ostaje nejasno zbog čega ovi događaji nijesu pomenuti”, pitaju se autori.

Navode i da udžbenici i kurikulumi nastavnog predmeta Istorija u Crnoj Gori ne obrađuju u dovoljnoj mjeri učešće Crne Gore u ratovima 1990-ih godina. Obuhvataju samo osnovne činjenice i događaje iz tog perioda, a često izostaju detaljne analize i kritički osvrti na ulogu Crne Gore u tim sukobima. ,,Na ovaj način učenici/e stvaraju nekompletnu sliku o datom periodu i ne stiču potpun uvid u važan dio savremene istorije svoje države. Ovakav pristup može uticati na razumijevanje istorijskih procesa i otežava suočavanje s prošlošću”, piše u Priručniku.

Predrag NIKOLIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 13. septembra ili na www.novinarnica.net

Komentari

nastavi čitati

Izdvajamo