DRUŠTVO
Šest godina koje su pojeli investitori
Nepunih šest godina nakon osvajanja lokalne vlasti u Budvi koalicija DPS-SDP preživljava tešku političku i moralnu krizu sa krajnje neizvjesnim epilogom.
Poznata turistička opština prva je u istoriji Crne Gore čiji su čelnici uhapšeni i nalaze se u zatvoru zbog sumnje za zloupotrebu službenog položaja. Podizanje optužnice ili oslobađanje zbog navodne umiješanosti u nelegalnu gradnju stambenog naselja na rtu Zavala, u Spužu čekaju predsjednik Opštine Rajko Kuljača, potpredsjednik Dragan Marović, brat bivšeg vicepremijera i potpredsjednika vladajućeg DPS-a Svetozara Marovića. U pritvoru je poslanik i odbornik DPS-a Đorđije Pinjatić i više njihovih saradnika i poslovnih partnera.
Krivične prijave protiv odgovornih u Budvi i dalje pljušte jedna za drugom. Pokretanje istrage za zloupotrebe službenog položaja visi nad glavama i drugog potpredsjednika Budve Lazara Rađenovića, pa čak i šefa budvanskog DPS-a Bora Lazovića.
Mreža za afirmaciju nevladinog sektora, (MANS) čije su krivične prijave protiv budvanskih glavara prethodile istrazi i decembarskom hapšenju, podnijela je nedavno nove. Prema posljednjoj prijavi upućenoj Vrhovnom državnom tužilaštvu, Rađenović i Lazović sumnjiče se da su zloupotrijebili službeni položaj i falsifikovali završne račune opštinskog preduzeća Budva holding. Rađenović obavlja funkciju direktora Budva holdinga, dok je Lazović predsjednik Upravnog odbora firme koja gazduje zemljištem u vlasništvu Opštine. Predmet prijave je i aranžman oko gradnje apartmanskog naselja na lokaciji Galije kod Svetog Stefana u kome je Budva holding u zajednički posao sa kompanijom DC Invest ušla sa 67.000 kvadrata opštinske zemlje, dok je osnivački kapital partnera svega jedan euro. Iza ovog projekta, o kome je Monitor pisao, navodno stoji kapital vlade Kuvajta.
To je druga krivična prijava koju MANS podnosi protiv Lazara Rađenovića, nakon prijave iz decembra prošle godine zbog zloupotrebe službenog položaja i neovlašćenog izdavanja građevinskih dozvola.
Za šefa budvanskog DPS-a i predsjednika fudbalskog kluba Mogren ovo je drugi postupak koji se vodi pred Vrhovnim državnim tužilaštvu. Specijalno tužilaštvo za organizovani kriminal počelo je istragu oko spornog ustupanja 12.000 kvadrata opštinske zemlje na stadionu Lugovi jednom kiparskom preduzeću. Sumnja se da je rukovodstvo kluba Mogren neovlašćeno, bez saglasnosti SO Budva, otuđilo opštinsku zemlju koja je prema podacima Uprave za nekretnine uknjižena na ime firme Novostar Investment Doo. Na toj parceli, koja se nalazi pored turističkog kompleksa Slovenska plaža, pomenuti akteri planirali su gradnju stambeno-poslovno-sportskog objekta za potrebe fudbalskog kluba.
U pripremi je podizanje optužnice protiv većeg broja učesnika u aferi Auto moto iz Budve, mahom članova DPS-a i odbornika u lokalnom parlamentu, koji su pokušali da prisvoje preko 4.000 kvadrata opštinske zemlje.
Vrhovno državno tužilaštvo, pored navedenih slučajeva, ispituje takođe i okolnosti oko gradnje lukskuznog budvanskog tržnog centra TQ Plaza, nelegalne gradnje hotela Avala i sve ugovore koje je opštinska vlast DPSDP sklapala tokom svog mandata.
Ukoliko se sumnje o malverzacijama u ovim poslovima potvrde i navedeni primjeri procesuiraju, samo za pripadnike budvanske vlasti bila bi potrebna posebna zgrada za privođenje i izdržavanje eventualnih kazni.
Za nezakonite radnje sumnjiči se kompletna politička elita Budve. Sa izuzetkom članova SDP-a kojih nema među uhapšenim i osumnjičenim, ali su svojim djelovanjem u lokalnom parlamentu doprinijeli bolesnom stanju u kome se Budva trenutno nalazi.
Kadrovi SDP skoncentrisani su na pozicijama u Javnom preduzeću Morsko dobro, pa osim sekretara za finansije Mihaila Đurovića nemaju svojih članova na izvršnim funkcijama u lokalnoj upravi.
Koalicija demokratskih socijalista i socijaldemokrata na lokalnim izborima u maju 2005, pod nazivom „Koalicija za evropsku Crnu Goru”, sa 19 osvojenih mandata preuzela je vlast koja je bila u rukama prosrpskih stranaka okupljenih oko SNP i Liberalne partije.
Na prijevremenim lokalnim izborima održanim u martu 2009. godine, vlast DPSDP u Budvi potvrđena je sa nevjerovatnih 72,8 odsto glasova.
Sa tako ubjedljivom podrškom, budvanskim socijalistima u vlasti, po njihovim riječima, samo nebo bilo je granica! Tako su se i ponašali. Sa sigurnom glasačkom mašinom u lokalnom parlamentu, sa odbornicima koji su izglasavali sve što treba, uz opaske kako se „zbog glasanja ne ide u zatvor”, sve je bilo dozvoljeno.
Šestogodišnja vladavina koalicije DPSDP došla je poput elementarne nepogode, koja je poznati turistički centar od jedne od najbogatijih opština u Crnoj Gori pretvorila u sirotinjski grad, koji grca u milionskim dugovima i davi se u brojnim aferama u kojima su akteri vodeći funkcioneri grada.
Budva je postala sinonim bespravne gradnje, poligon za nesmetano plasiranje kapitala moćnog graditeljskog lobija. Urbanistička mafija oličena u sprezi državne i lokalne vlasti, korumpiranih planera i revizornih komisija, novobogataša i tajkuna, zagospodarila je gradom koji je zahvatila, na sreću, kratka groznica velikog ruskog investicionog talasa. Bio je to susret enormnog kapitala i kriminala koji ga po pravilu prati.
Primorske ulice, diskoteke i kafei mjesta su sve češćih žestokih obračuna ljudi iz podzemlja koji imaju aktivnu ulogu u urbanizaciji obale. Nije poznato da je na nekom manjem prostoru uletjelo toliko para, a da se ništa pametno ni vrijedno nije napravilo. Budvani nisu imali viziju razvoja svoga grada u skladu sa potrebama građana i turista koji ga posjećuju. Osnovna ideja vodilja bila je svojevrsna privatizacija neizgrađenog prostora koji je na razne domišljate načine sa državnog prelazio u privatno vlasništvo.
Izazov da se mediteranski ambijent grada, njegove zelene površine i atraktivno zaleđe obale pretvore u robu, bio je za lokalni DPSDP zaista prevelik. Nisu odoljeli, naprotiv, svi su u tome učestvovali. I vlast i građani. Kvadrati su ucrtavani svima, linearno, kako bi ključni projekti, stambeni blokovi, soliteri i kule političkih prvaka i tajkuna iz Podgorice i Budve lakše prošli. Ni čelnici SDP-a na kvadrate i nebodere nisu bili gadljivi. Gotovo da nema značajnijeg funkcionera republičkog ili lokalnog nivoa koji nema građevine u pojasu od Jaza do Buljarice.
Zato je u pravu Boro Lazović, prvi čovjek budvanskog DPS-a, koji traži odgovor od vrha svoje partije za razloge pokretanja serije istraga u Budvi, kada se zna da su zajedno bili u poslu preraspodjele opštinske zemlje i betoniranja njene obale. Zar posljednja riječ u oba slučaja nije bila na nadležnim resorima Vlade, Ministarstvu finansija, odnosno Zaštitniku imovinsko-pravnih interesa i Ministarstvu uređenja i planiranja prostora. Da su ministri Igor Lukšić i Branimir Gvozdenović radili svoj posao ni ovakva Budva ne bi bila moguća. Nije fer da za sve nezakonite radnje odgovaraju samo Budvani koji su poslušno servisirali moćnike iz centrale i usput opošljavali pomalo i za sebe.
Branka PLAMENAC
Komentari
Veljko Belivuk, Marko Miljkovići njihova kriminalna grupa se pred Specijalnim sudom u Beogradu terete , za sada, za sedam teških ubistava, silovanje, posjedovanje oružja, dilovanje droge i zločinačko udruživanje. Crnogorsko Specijalno državno tužilaštvo ih tereti da su ilegalno ušli u Crnu Goru u drugoj polovini 2020. gdje su izvršili ubistvo Damira Hodžića, Adisa Spahića i otmicu Mila Radulovića zvanog Kapetan iz Škaljarskog klana, koji je kasnije likvidiran i tajno zakopan na Lovćenu
Skidanje zabrane ulaska u Crnu Goru dvojici elitnih beogradskih kriminalaca 28. decembra 2020. godine je nedavno koštalo slobode dvojicu možda najvažnijih menadžera bivšeg režima Demokratske partije socijalista (DPS). Veljko Belivuk, Marko Miljković i njihova kriminalna grupa se suočavaju sa ozbiljnim optužbama pred Specijalnim sudom u Beogradu. Terete se, za sada, za sedam teških ubistava, silovanje, posjedovanje oružja, dilovanje droge i zločinačko udruživanje.
Crnogorsko Specijalno državno tužilaštvo (SDT) ih tereti da su ilegalno ušli u Crnu Goru u drugoj polovini 2020. gdje su izvršili ubistvo Damira Hodžića, Adisa Spahića i otmicu Mila Radulovića zvanog Kapetan iz Škaljarskog klana. Radulović je kasnije takođe likvidiran i tajno zakopan na Lovćenu. Ova ubistva su dotični komentirali preko SKY aplikacije. Belivuk i Miljković su na ove okolnosti prvi put saslušani u Beogradu krajem 2021. godine od strane tadašnjeg Glavnog specijalnog tužioca (GST) Milivoja Katnića i njegovog zamjenika Saše Čađenovića. Obojica su sada u pritvoru. I Belivuk i Miljković su negirali djela tvrdeći da tada nisu bili u Crnoj Gori jer su imali zabranu ulaska u zemlju.
Međutim, oni su godinama imali podršku osoba iz vrha dva bratska režima – vučićevskog i đukanovićevskog. Suđenje Belivuku i Miljkoviću za ubistvo bivšeg karate reprezentativca Vlastimira Miloševića (upucanog i “overenog u glavu” 30. januara 2017. u centru Beograda) je ogolilo zarobljenost srpskog pravosuđa i države. Maskirani ubica se lagodno ponašao ne obazirući se ni na svjedoke ni na ulični video-nadzor. Terenski operativci srbijanske policije su prikupili obilje dokaza među kojima i tri uzorka DNK Belivuka – jedan na vratima zgrade gdje je živio pokojni Milošević, drugi na vozilu korišćenom za bjekstvo (po policijskoj pretpostavci), dok je navodno treći uzorak nađen na tijelu ubijenog. Zahvaljujući kamerama policija je rekonstruirala rutu kojom su se kretali likvidatori dok je snimak bio dovoljnog kvaliteta da se odradi i antropološko vještačenje. Policija je Belivuku i Miljkoviću oduzela mobilne telefone prilikom hapšenja pet dana nakon ubistva.
Jovo MARTINOVIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od 19. aprila ili na www.novinarnica.net
Komentari
U premijerovom obećanju o “mogućoj” plati većoj od EU prosjeka nema preciznijih rokova pa bi se moglo pokazati da smo mi, a ne Milojko Spajić nepopravljivi optimisti. Dok on to samo vješto koristi
Premijer Milojko Spajić ostaje nepopravljivi optimista. Ili je čovjek sa rijetko viđenim talentom da relativizuje činjenice. Uglavnom, umjesto ispunjenja prošlogodišnjih, predizbornih, obećanja dobili smo nova. Ljepša, bolja, veća. “Do vremena kad Crna Gora bude bila predložena za članicu Evropske unije, mogla bi da ima prosječnu zaradu veću od prosjeka EU”, prenijeli su mediji premijerovu izjavu datu pred Odborom za spoljne poslove Evropskog parlamenta.
Spajić je ovo rekao odgovarajući na pitanja evropskih poslanika. To mu, začudo, nije bilo “gubljenje vremena”. Dolazak u parlament u kome je izabran i gdje je dužan da, makar s vremena na vrijeme, podnosi račune – jeste. Ali, da se vratimo ljepšim temama: kako ćemo trošiti tih skoro 2.200 eura, koliko danas iznosi prosječna neto zarada u Evropskoj uniji? Čim ih zaradimo (uzajmimo) – mi ili država.
Jedni su na ove najave veselo trljali ruke, drugi zbunjeno slijegali ramenima, a traći pokušali racionalizovati premijerovo obećanje. Tražeći odgovor na pitanja kad i kako. I ko će to da plati. A ko da vrati (kredit).
Pomalo bajati podaci s kraja 2022. pokazuju da je prosječna zarada u privatnom sektoru bila za skoro 160 eura manja od prosječne (555 naspram 712 eura, koliko je tada iznosila prosječna neto zarada). Pa kako smo onda dobacili do prosjeka?
Da je broj zaposlenih u javnom i privatnom sektoru jednak, a nije, to bi značilo da je zaposleni koji je platu primao iz državnog ili nekog od lokalnih budžeta, ili je zarađivao u nekom državnom (javnom) preduzeću, prije dvije godine, u prosjeku, primao zaradu za 300 eura veću od zaposlenog u privatnom sektoru. Pošto je odnos broja zaposlenih u javnom i privatnom sektoru ipak nešto drugačiji (više je zapošljenih u privatnim firmama), to znači da je razlika u zaradama jednih i drugih bila još veća. U korist tzv. budžetskih korisnika.
Zoran RADULOVIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od 19. aprila ili na www.novinarnica.net
Komentari
Izbor su pratile brojne primjedbe i sumnje na nepravilnosti. Bratićeva protivkandidatkinja Tanja Bakić tvrdi da Vijeće Filološkog niti Senat nisu sankcinisali Komisiju za pisanje izvještaja o kandidatima, iako su dva člana predala potpuno identične tekstove
Senat Univerziteta Crne Gore je 15. marta ove godine izabrao dr Vesnu Bratić u akademsko zvanje redovne profesorica iz oblasti Anglistika – Anglofona književnost i civilizacija i Engleski jezik na Filološkom fakultetu Univerziteta Crne Gore. Bratić je od kraja 2020. do kraja aprila 2022. bila ministarka prosvjete, nauke, kulture i sporta u 42. Vladi. Bratić nije bila jedina kandidatkinja, pored nje na konkursu za izbor u akademsko zvanje iz navedenih oblasti, koji je raspisan u junu prošle godine, prijavila se i dr Tanja Bakić.
Sam tok konkursa i izbor zanimljivi su zbog brojnih primjedbi i sumnje na nepravilnosti koje su se dešavale tokom njegovog trajanja.
U septembru 2023. imenovana je Komisija za razmatranje konkursnog materijala i pisanje izvještaja u sastavu prof. dr Radojka Vukčevič sa Filološkog fakulteta u Beogradu, prof. dr Janko Andrijašević sa Filološkog fakulteta UCG i prof. dr Zoran Paunović sa Filološkog fakulteta u Beogradu. Nakon što je Andrijašević u oktobru iz zdravstvenih razloga odustao od rada u komisiji, za novog člana je imenovana prof. dr Vesna Lopičić sa Univerziteta u Nišu.
Krajem prošle godine u Biltenu UCG objavljeni su izvještaji o kandidatima članova Komisije. Sva tri člana Komisije pozitivno su ocijenili kandidatatkinju Bratić i dali preporuku da se Bratić izabere.
Prigovor na recenzije, u januaru ove godine, Vijeću Filozofskog fakulteta UCG, upućuje Tanja Bakić. Ona u njemu kao apsurd ocjenjuje da su dva člana komisije potpisala istovjetne recenzije. Dr Bakić tvrdi da su izvještaji prof. dr Zorana Paunovića i prof. dr Radojke Vukčević potpuno identični: ,,Jedina razlika je u tome što je dr Paunović, redovni profesor Univerziteta u Beogradu, koji izvorno govori ekavicu, pokušao da ekavizira tekst profesorke Vukčević, izvorno napisan na ijekavici. Nažalost, u tome nije savim uspio, ostavivši znatan dio predatog teksta u ijekavici”, napisala je dr Bakić.
Predrag NIKOLIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od 19. aprila ili na www.novinarnica.net
Komentari
HAPŠENJE ZORANA LAZOVIĆA I MILIVOJA KATNIĆA: Odoše drugovi, samo njega nema
KRIMINAL U SLUŽBI DRŽAVE I OBRNUTO: Belivuk i Miljković – državni vojnici oba oka u glavi
PREMIJER OBEĆAVA JOŠ VEĆE PLATE: EU da nam zavidi
-
INTERVJU3 sedmicePAULA PETRIČEVIĆ, MIROVNA I FEMINISTIČKA AKTIVISTKINJA: Osokoljeni nacionalistički šerifi se ne boje institucija sistema
-
FOKUS4 sedmicePOLITIKA I DEGRADACIJA PROFESIJE: Ko su policajci zbog kojih je uzdrmana Vlada
-
FOKUS2 sedmiceFAMILIJA ĐUKANOVIĆ NAKON GUBITKA VLASTI: Manje moći, manje profita, ali poslovi traju
-
DRUŠTVO4 sedmiceDRAMA OKO SMJENE DIREKTORA MONTEFARMA: Politički i drugi lobiji
-
DRUŠTVO4 sedmiceKOLAPS ZIMSKE TURISTIČKE SEZONE: Uzdanje se u nebo i državnu kasu
-
DRUŠTVO3 sedmiceHAPŠENJE IGORA KRSTOVIĆA: Jedna lasta ne čini proljeće
-
Izdvojeno4 sedmiceKAKO JE IBAR SPASIO VLADU: Političarenje
-
Izdvojeno3 sedmiceKRIZE VLASTI OD LOKALA DO VRHA: Puca po dubini