Povežite se sa nama

OKO NAS

Na kraju puta

Objavljeno prije

na

Da li se, poslije četiri godine potrage, konačno približio trenutak hapšenja odbjeglog narkobosa Darka Šarića? Koordinator svih službi bezbjednosti u Srbiji i potpredsjednik srpske Vlade Aleksandar Vučić tvrdi da jeste. Srpski dnevnik Blic objavio je ovih dana kako se, navodno, specijalni timovi bezbjednosnih službi nalaze „na korak od hapšenja Šarića” i kako se očekuje da ovaj svjetski bjegunac broj jedan bude priveden pravdi do kraja decembra.

Ovaj list piše da će odbjegli Pljevljak biti samo dio do sada najveće policijske akcije protiv mreže trgovaca drogom na prostorima Balkana. Prema izvorima Blica specijalni tim koji je potpuno zatvoren i sa čijim je sastavom upoznat samo Vučić, prvi put se u istragama približio poznatom narko-bosu, optuženom za šverc više tona kokaina iz Južne Amerike.

,,Tim je oformljen tajno kako bi se izbjeglo da informacije cure u javnost. Dešavalo se da i do samog Šarića dođu informacije koje nisu smjele i zbog toga je Vučić odlučio da oformi grupu u koju ima potpuno povjerenje i koja bi ovaj posao trebalo da privede kraju. Takođe, na ovaj način je izbjegnuto da se na policajce vrši bilo kakav pritisak”, rekao je dobro obaviješteni sagovornik tog lista.

Šarić je ranije, zahvaljujući „curenju informacija”, u više navrata uspio da izbjegne hapšenje, ali su oni koji sada rade na njegovom identifikovanju i lociranju, uvjereni da se to neće dogoditi. Ukoliko tako bude, postoji mogućnost da jedan od najvećih izazova s kojim su srpske bezbjednosne službe suočene bude riješen do kraja godine.

,,Sprema se najveća akcija u borbi protiv trgovine narkoticima i organizovanog kriminala do sada. Spremni su registri, sve neophodne informacije i čeka se pravi trenutak”, naveo je izvor Blica.

Razbijanje Šarićevog narko-klana počelo je prije skoro pet godina akcijom Balkanski ratnik, koju je započela urugvajska policija, u saradnji sa srpskom BIA i američkom DEA. Tada je zaplijenjeno više od dvije tone kokaina, a uhapšeno je više članova Šarićeve ekipe.

Beogradska policija u isto vrijeme je uhapsila Šarićeve saradnike, koji su se zatekli u Srbiji, dok je potjernica za Pljevljakom raspisana krajem januara 2010. Deset mjeseci kasnije, 16. oktobra 2010, u Crnoj Gori je uhapšen Darkov mlađi brat Duško Šarić zbog optužbe da je u Italiji bio organizator grupe koja je preprodavala kokain.

Potraga za starijim Šarićem tako traje već skoro četiri godine, a za to vrijeme mogle su se čuti razne špekulacije o tome gdje se on krije. Španska policija je, najprije, 2011. godine otkrila i zaplijenila njegov apartman u Marbelji, pa se sumnjalo da je, između ostalog, i tu boravio. Početkom 2012. policija u Južnoj Africi navodno je locirala osobu koja je odgovarala opisu Darka Šarića. U januaru ove godine pojedini mediji su pisali da je Darko u Švajcarskoj i da odatle pokušava da se premjesti u zemlje balkanskog regiona.

Da je vođa ovog jedinog kartela na Balkanu utočište pronašao na relaciji Bosna i Hercegovina – Albanija, pisalo se u januaru 2013. godine, da bi u oktobru iste, to jest ove godine, u medijima osvanula infomracija da se Šarić krije u Crnoj Gori.

Nije Darku Šariću bilo teško da šeta i da se uspješno krije četiri godine. Monitor je odavno otkrio da odbjegli narkobos posjeduje čak jedanaest pasoša, od kojih su srpski i slovački na njegovo ime, dok su svi ostali s lažnim identitetom. Tako, na primjer, hrvatski pasoš glasi na ime Josip Vrhovec, a italijanski na ime Domenik Petroneli. Bugarski pasoš je pod imenom Emil Nikolaj, a grčki pod lažnim identitetom Kalirometis Kristofor Nestor. Pored ovih, Šarić posjeduje pasoše još najmanje pet država, među kojima su Litvanija, Rusija, Švajcarska i Južnoafrička Republika. Sve pasoške fotografije su različite, a na nekima je mijenjao i izgled, kao na primjer, na italijanskom pasošu, gdje ima dužu kosu vezanu u rep.

Upravo zbog toga ne treba da čudi što iz različitih izvora i dalje stižu potpuno oprečne informacije o tome gdje se trenutno krije i kuda se u posljednjih nekoliko godina kretao jedan od trojice najtraženijih balkanskih bjegunaca. Dok jedni kažu da je ovaj narkobos u regionu, ili da je odatle otišao prema istoku, drugi ga traže na zapadu, u trouglu Sen Galen – Cirih – Ženeva.

Prema Monitorovoj, veoma pouzdanoj informaciji, Darko Šarić je iz Crne Gore izašao 10. oktobra 2009. godine, kada je s podgoričkog aerodroma odletio u Ženevu, istim avionom u kojem je navodno bilo i crnogorskih državnih zvaničnika. Za taj let iskoristio je slovački pasoš. U prvom navratu sklonio se kod svog drugara i drugara crnogorskih vlasti, švercera duvana Stanka Subotića.

Nakon toga, 20. decembra iste godine Šarić je otišao u Pariz. Poslije dvadesetak dana, 16. januara 2010. godine, vratio se u Švajcarsku, u Cirih. Samo pet dana kasnije, 21. januara otišao je u Italiju, na skijanje.

„Šarić je u Južnu Afriku otputovao 3. aprila 2011. godine, s grčkim pasošem. U toj zemlji boravio je oko godinu dana. Poslije toga vratio se u Švajcarsku gdje se skrivao u trouglu Sen Galen – Cirih – Ženeva. Neki obavještajni izvori tvrde da je još uvijek tamo”, kaže naš izvor iz policije.

Taj izvor navodi da sve govori u prilog tome kako su odbjeglom narkobosu čitavo vrijeme na tragu bili agenti američke Agencije za borbu protiv droge (DEA), i da je on, dok je boravio u Južnoafričkoj Republici sarađivao s njima, obezbijedivši im neke vrlo važne informacije.

Ovaj izvor ranije je ispričao da je odbjegli narkobos bio na meti svjetskih obavještajnih agencija mnogo prije pokretanja akcije Balkanski ratnik, i ta akcija je u stvari bila kruna obavještajno-operativnog praćenja pomoću najsavremenije tehnologije, ali i ljudi na terenu, od Balkana i Evrope, do Sjedinjenih Američkih Država i Južne Amerike.

Monitorov izvor iz crnogorske policije kaže da su starijeg Šarića američka Agencija za borbu protiv droge (DEA) i srpska Bezbjednosno informativna agencija (BIA) počele da prisluškuju čak šest-sedam godina prije pokretanja akcije i početka hapšenja saradnika ovog odbjeglog kriminalca, čije se hapšenje sada najavljuje do kraja mjeseca.

„Po zamolnici BIA-e Darka Šarića je pratila i francuska obavještajna služba, odnosno Direkcija za nadzor teritorije (DST), za vrijeme njegovog boravka u toj zemlji. DEA je pratila kontakte klana Šarić u Argentini i Urugvaju, odnosno Montevideu. Ubačeni operativci američke Agencije za borbu protiv droge bili su čak angažovani i sudjelovali u jednoj akciji doturanja kokaina, sve u cilju prikupljanja dokaza za pokretanje akcije Balkanski ratnik nekoliko godina nakon toga”, priča naš izvor.

Sve govori u prilog tome da je narko banda Darka Šarića po svemu na Balkanu bila jedina s odlikama kartela, po uzorima na južnoameričke narko kartele, odnosno da je imala internacionalni i međunarodni karakter.

„Sve drugo na Balkanu ima odlike organizovanih kriminalnih grupa. Kartela nema čak ni u Albaniji, ni na Kosovu. Sve druge narko bande, u odnosu na Darkov kartel, imale su niži stepen organizacije, s odlikama organizovanih kriminalnih grupa”, objašnjava Monitorov izvor.

Za razbijanje kartela Darka Šarića bilo je potrebno mnogo obavještajnog rada. Vjerovatno će strani agenti prije nas saznati ko je na vrhu piramide koju danas zovemo kartelom Darka Šarića. U svakom slučaju s nestrpljenjem se očekuje kraj godine i najava Šarićevog hapšenja. Ako, na kraju puta, ovaj narkobos progovori, moglo bi biti potresa na Balkanu. Ko je bio na vrhu piramide možda bi se moglo znati po tome gdje će biti epicentar tog zemljotresa. Simbolično ili ne, ovih dana se treslo u Spužu.

Tufik SOFTIĆ

Komentari

Izdvojeno

DRŽAVNE INISTITUCIJE BEZBJEDNOST NOVINARA: Lijepa obećanja i nerazjašnjeni napadi

Objavljeno prije

na

Objavio:

Brojni slučajevi ukazuju na ozbiljne sistemske probleme u zaštiti novinara u Crnoj Gori, kao i na nedostatak efikasne pravde za počinioce ovih zločina. Neefikasnost istraga i nekažnjivost su postali ključni problemi koji ugrožavaju slobodu medija u zemlji

 

 

U Crnoj Gori se od 2004. godine dogodilo na desetine napada na novinare i novinarke. Od prijetnji, preko verbalnih i fizičkih napada, a svi oni uslijedili su nakon neriješenog ubistva osnivača i glavnog urednika lista Dan Duška Jovanovića. Samo mali broj je riješen, što jasno ukazuje na izražen problem neadekvatne zaštite i nekažnjivosti zločina nad novinarima. Iako je postojala inicijativa o formiranju posebnih jedinica koje bi pomogle u rasvjetljavanju ovih nepočinstava, ona još nije zaživjela.

Istina, u okviru Sektora za borbu protiv kriminala Uprave policije imenovana su tri inspektora koji se bave slučajevima napada na novinare,  ali za sada nema javno dostupnih podataka da je njihov rad na bilo koji način doprinio pomacima kod  neriješenih slučajeva.Međunarodna praksa pokazuje da specijalizovane jedinice, imajući u vidu specifičnu prirodu slučajeva napada na novinare, mogu efikasnije sprovoditi istrage i procesuirati počinioce.

Medijski ekspert Mark Gruber kaže da bi uvođenje takve prakse bilo odlično pod uslovom, kako je naveo, da se uzme u obzir i opšti kontekst: obučenost policijske jedinice, saradnja s medijima i s tužilaštvom, možda s mehanizmom “brzog odgovora”.

Nekoliko napada na novinare u Crnoj Gori izdvajaju se kao posebno komplikovani – zbog brutalnosti, dugotrajnosti istraga i izostanka pravde.

Istraga o surovom ubistvu Jovanovića traje preko 20 godina i problematična je, jer odgovornosti izmiču ne samo naručioci, direktni izvršioci već i oni koji su je neuspješno vodili. Za saučesništvo u ubistvu osuđen je jedino Damir Mandić, kome je Apelacioni sud u aprilu 2017. potvrdio presudu na 19 godina zatvora, koji se okončava sredinom naredne godine.

Ranjavanje novinarke Olivere Lakić ispred njenog stana 2018. godine, izazvalo je veliku zabrinutost za njenu bezbjednost, ali i bezbjednost svih istraživačkih novinara i novinarki u Crnoj Gori. Ni u tom slučaju pravda nije postignuta, iako je Više državno tužilaštvo (VDT) dostavilo zahtjev za sprovođenje istrage protiv nekoliko osoba. Lakić je i ranije bila napadnuta i prijećeno joj je.

Novinar iz Berana Tufik Softić bio je takođe meta dva napada – 2007. i 2013. godine. Prvi put je palicom pretučen ispred kuće, dok je drugi put bomba postavljena ispred njegovog automobila. Istrage su dugo trajale, ali slučajevi su ostali nerazjašnjeni i zatvoreni zbog nedostatka dokaza.

Andrea JELIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 4. oktobra ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

Izdvojeno

NOVI STRATEŠKI PLAN RAZVOJA KOLAŠINA: Prepisivanje spiska želja

Objavljeno prije

na

Objavio:

Izgradnja autobuske stanice, tržnog centra sa pijacom i podzemnom parking garažom, rekonstrukcija Doma mladih i Gorštaka… To su samo  neki od projekata koji su iz dva prethodna prepisani u novi Strateški plan razvoja

 

 

Kolašinci već 15 godina nemaju  autobusku stanicu, a toliko dugo slušaju i obećanja lokalnih vlasti da će je dobiti.

Završetak davno započetih radova obećavali su učesnici svih kampanja za lokalne izbore tokom minule decenije i po. Predlog  Prostorno-urbanističkog plana (PUP), na čije se usvajanje još čeka,  dao je formalno mogućnost da se to stanje promijeni. Još nema konkretnih najava na koji način bi se i za koliko vremena taj projekat mogao okončati.

Lokacija na koju svraćaju pojedini međugradski autobusi u stvari je samo stajalište. Prostor koji se u tu svrhu koristi neuređen je, sa dotrajalim asfaltom, bez potrebene infrastrukture i mobilijara, pa ga izbjegavaju mnogi prevoznici. Zbog toga, putnici često čekaju autobus na improvizovanom stajalištu kod starog motela, na magistrali.

Privatno preduzeće Županovac, prije mnogo godina, započelo je gradnju objekta Autobuske, ali nije uspjelo da nađe način da nastavi radove. Izgradnju je omela, kako je ranije saopštavano, prvo ekonomska kriza, a zatim i činjenica da se objekat nije uklapao u predviđene planske dokumente, jer je za sprat viši.

Nakon što je izgorjela stara zgrada, Županovac je 2008. godine na istoj lokaciji započeo gradnju objekta, “koji je podrazumijevao sve karakteristike moderne autobuske stanice sa brojnim sadržajima”. Od svega toga, do sada je ozidana samo višespratna zgrada površine 2.000 metara kvadratnih. Putnicima je na raspolaganju nekoliko drvenih klupa postavljenih napolju, tik uz objekat u izgradnji.

U međuvremenu, inspekcija rada stavila je plombu na vrata trafičice u kojoj su se mogle dobiti informacije o redu vožnje. Telefon za informacije premješten je u obližnju kafanu, pa putnike o vremenu dolasaka i polaska autobusa obavještavaju zaposleni u tom ugostiteljskom objektu. No, ni to nije obaveza preduzeća “Županovac”, s obzirom na to da zvanično Autobuska stanica ne postoji.

Dragana ŠĆEPANOVIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 4. oktobra ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

Izdvojeno

ZAPLIJENE MARIHUANE NE PRESTAJU: Šverceri rade prekovremeno 

Objavljeno prije

na

Objavio:

Ako je samo u nekoliko akcija na ilegalnim prelazima u Gusinju i Plavu zaplijenjeno preko stotinu kilograma marihuane, i nekoliko stotina na obalama Skadarskog jezera, nameće se pitanje – koliko onda narkotika tim putevima svakodnevno ulazi u našu državu

 

 

Kada je prije nekoliko dana Uprava policije saopštila da je Granična policija iz Ulcinja pronašla je oko 66 kilograma skanka, a dvije osobe pobjegle ka Albaniji, aktuelizovano je pitanje ilegalnih puteva kojima se marihuana i skank prebacuju u Crnu Goru.

Ovih 66 kilograma pronađeno je u rejonu ulcinjskog sela Sukobin.

Ne tako davno u priobalnom dijelu Skadarskog jezera, na obali kanala riječe Morače, u blizini željezničke stanice Zeta, pronađeno je 57 kilograma marihuane. Pretragom medijskih arhiva, može se pronaći još veliki broj policijskih saopštenja o zaplijenama marihuane koja se iz Albanije unosi ilegalno u Crnu Goru.

Iz policije je saopšteno da su postupali po operativnim saznanjima da se u prostoru sela Sukobin, iz Albanije u Crnu Goru krijumčari opojna droga skank.

“Pretragom terena od strane policijskih službenika i upotrebom službenog drona, policijski službenici su 27. septembra, u ranim jutarnjim časovima pronašli tri torbe sa 119 pakovanja, težine oko 66 kilograma, u kojima se nalazila biljna materija zelene boje nalik na opojnu drogu skank. Policijski službenici su na licu mjesta uočili dva nepoznata lica koja su se dala u bjekstvo u pravcu Republike Albanije”, navedeno je u saopštenju UP.

Tufik SOFTIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 4. oktobra ili na www.novinarnica.net

 

 

Komentari

nastavi čitati

Izdvajamo