Povežite se sa nama

OKO NAS

NAKON URUŠAVANJA MOSTA NA ZAOBILAZNICI OKO ROŽAJA: Namješteni poslovi i udaljene sumnje

Objavljeno prije

na

Urušavanje mosta Veliki Ibarac predstavlja još jedan povod za detaljnu provjeru veza bosanskog Euroasfalta, Bošnjačke stranke i njihovog bivšeg ministra Osmana Nurkovića i tajkunskih poslovnih krugova u Crnoj Gori

 

Kada je prije nekoliko dana došlo do urušavanja mosta u izgradnji na zaobilaznici oko Rožaja, veći dio crnogorske javnosti je prvi put čuo za taj projekat vrijedan preko 20 miliona. Mnogi su prvi put čuli i da ga izvodi bosanska firma Euroasfalt, sa ovdašnjim podizvođačima.

Most nazvan Veliki Ibarac dužine 16o metara, čija je izgradnja bila pri kraju, srušio se prošlog četvrtka iz, za sada, neutvrđenih razloga. Tom prilikom teške tjelesne povrede zadobila su trojica radnika. Jedan je prebačen u KCCG u Podgorici, drugi liječenje nastavlja u beranskoj Opštoj bolnici, dok je treći otpušten na kućno liječenje.

U trenutku rušenja, potvrđeno je iz tužilaštva, na mostu su bila četvorica radnika, dok se peti nalazio u blizini kod pumpe za beton. ,,Prilikom izlivanja betona došlo je do popuštanja konstrukcije, odnosno skele i radnici koji su bili na mostu, njih dvojica – pali su zajedno sa konstrukcijom i povrijedili se. Radnika koji je bio na pumpi, vjerovatno je udario jedan dio skela ili oplata”, kazao je portparol Osnovnog državnog tužilaštva Rožaje, Armin Selmanović. On je pojasnio da je most srušen nakon što je popustila konstrukcija takozvane – teške skele. ,,Tom prilikom se urušio dio mosta između drugog i trećeg stuba”.

Da je bosanska firma Euroasfalt dobila projekat izgradnje zaobilaznice oko Rožaja, mediji u toj državi izvijestili su još 2017. godine. ,,Direkcija za saobraćaj Crne Gore i kompanija Euroasfalt potpisale su ugovor vrijedan oko 40 miliona KM (19,7 miliona eura) o izgradnji druge faze obilaznice Rožaje – saobraćajnici dugoj 2,6 kilometara. Osim radova na trasi, gradiće se dva tunela dužina 1.193 i 693 metra, kao i dva mosta dužina 17,7 i 154,7 metara”, prenijeli su tada mediji u BiH.

Ugovor su potpisali generalni direktor Euroasfalta Hamed Ramić, u ime izvođača, i generalni direktor Savo Parača ispred Direkcije za saobraćaj. ,,Prvi ugovor u Crnoj Gori potpisali smo u decembru prošle godine i već smo u maju uvedeni u posao. Radovi na toj dionici, a radi se o rekonstrukciji i izgradnji trase na dionici Berane – Kolašin, u punom su jeku. Nedavno smo potpisali i ugovor o rehabilitaciji kosina na željezničkoj pruzi Vrbnica – Bar. Potpisivanje ovog ugovora pokazatelj je da smo u Crnoj Gori, dobrodošli te da nas respektiraju kao partnera”, kazao je tada direktor bosanske kompanije.

Tri godine kasnije, prilično nezapaženo je prošla vijest da je Specijalno državno tužilaštvo otvorilo izviđaj kako bi ispitalo poslovanje firme Euroasfalta iz Sarajeva u Crnoj Gori, gde je za tri godine dobila poslove vrijedne više od 60 miliona.

Mediji su prenijeli da će u sklopu izvještaja biti ispitane i eventualne veze te bosanske firme i tadašnjeg ministra pomorstva i saobraćaja u Vladi Crne Gore Osmana Nurkovića i jednog člana njegove porodice.

Tužilaštvo, kažu,  želi da na čistac izvede govorkanja o iznenadnom prodoru ove firme na crnogorsko tržište u posljednje tri godine, odnosno od početka mandata ministra Nurkovića. A nakon što se ime prvog čovjeka Euroasfalta Hameda Ramića, bliskog prijatelja lidera SDA Bakira Izetbegovića i donatora njegove stranke, pominjalo u aferi Zadruga, zbog sumnje da su učestvovali u pranju novca.

,,Iznos koji se pominje (60 miliona) predstavlja bruto vrijednost ugovorenih radova koji su u toku. Sve poslove koje je firma Euroasfalt dobila, dobila je kao najbolji ponuđač, na transparentan i zakonit način, u okviru javno objavljenih tendera. Kako je dobila u Crnoj Gori, firma Euroasfalt dobija i u drugim državama regije i EU”, odgovorio je advokat bosanske kompanije Nedim Ademović. On je negirao poslovne i bilo kakve druge aranžmane sa bivšim ministrom Nurkovićem i članovima njegove porodice.  ,,Gospodina Nurkovića isključivo poznajemo u kapacitetu ministra u Vladi”, izjavio je tada advokat Nedimović insistirajući da nema razloga da kompanija Euroasfalt bude pod bilo kakvim istragama u Crnoj Gori.

Posao sa zaobilaznicom oko Rožaja, vezama Euroasfalta i Bošnjačke stranke, odnosno bivšeg ministra Osma Nurkovića, vjerovatno će tek rasplitati, a ono što se dešavalo sa tunelom kroz Bjelasicu na regionalnom putu Berane – Kolašin, manje- više je poznato, ali, takođe, nije do kraja razjašnjeno.

Međunarodni tender za taj posao je objavljen u februaru 2016, kada je ministar saobraćaja bio Ivan Brajović. Ugovor je potpisao novi ministar Nurković, 2. decembra 2016, nakon što je Vlada Duška Markovića formirana krajem novembra te godine.

Radovi su prvobitno projektovani na 32,6 miliona eura, i na tu cijenu je Euroasfalt dao popust od jedan odsto ili 330 hiljada, ali je zatim zaračunao dva miliona eura za takozvanu privremenu sumu (nepredviđene radove). Na kompletan iznos je uračunat PDV od 19 odsto (stara stopa PDV-a). Tako smo došli do cijene od 41 milion.

Sarajevska firma je procijenila da joj za probijanje tunela Klisura kroz Bjelasicu treba 24,2 miliona eura, a ostatak je potreban za izgradnju povezanih saobraćajnica (Lubnice – Jelovica i Jelovica – Jezerine), kao i saobraćajnu signalizaciju. Radovi su zvanično počeli u maju 2017. godine, uz rok za završetak od tri godine. Jedno vrijeme su bili obustavljeni, tokom 2018, nakon probijanja podzemnih voda u tunelu Klisura (dotok vode kretao se i do 200 litara u sekundi).

U ugovornoj dokumentaciji sa Euroasfaltom nijesu prikazani podizvođači na ovom poslu. Novinari Vijesti su na sajtu podgoričke kompanije Bemax pronašli  informaciju da je i ona angažovana na ovom projektu. Prema javno dostupnim podacima, beranska firma Hidroenergija Montenegro planira da u trup ovog državnog puta u dužini od 4,5 kilometara postavi cijevi za male hidroelektrane (mHE). Mediji su došli do zaključka da se ovaj skupi tunel na regionalnom putu, pa i sam put, grade da bi Bemaks lakše dolazio do malih hidrocentrala, koje je izgradio, i dalje namjerava da gradi sa druge strane Bjelasice, na teritoriji opštine Berane.

Šta se dešava sa istragom koju je pokrenulo crnogorsko Specijalno državno tužilaštvo, za sada se ne zna. Ima osnova makar za ,,udaljene sumnje” o prirodi veza bosanskog Euroasfalta, Bošnjačke stranke i njihovog bivšeg ministra Osmana Nurkovića, kao i tajkunskih poslovnih krugova u Crnoj Gori.

Tufik SOFTIĆ

Komentari

Izdvojeno

DRŽAVNE INISTITUCIJE BEZBJEDNOST NOVINARA: Lijepa obećanja i nerazjašnjeni napadi

Objavljeno prije

na

Objavio:

Brojni slučajevi ukazuju na ozbiljne sistemske probleme u zaštiti novinara u Crnoj Gori, kao i na nedostatak efikasne pravde za počinioce ovih zločina. Neefikasnost istraga i nekažnjivost su postali ključni problemi koji ugrožavaju slobodu medija u zemlji

 

 

U Crnoj Gori se od 2004. godine dogodilo na desetine napada na novinare i novinarke. Od prijetnji, preko verbalnih i fizičkih napada, a svi oni uslijedili su nakon neriješenog ubistva osnivača i glavnog urednika lista Dan Duška Jovanovića. Samo mali broj je riješen, što jasno ukazuje na izražen problem neadekvatne zaštite i nekažnjivosti zločina nad novinarima. Iako je postojala inicijativa o formiranju posebnih jedinica koje bi pomogle u rasvjetljavanju ovih nepočinstava, ona još nije zaživjela.

Istina, u okviru Sektora za borbu protiv kriminala Uprave policije imenovana su tri inspektora koji se bave slučajevima napada na novinare,  ali za sada nema javno dostupnih podataka da je njihov rad na bilo koji način doprinio pomacima kod  neriješenih slučajeva.Međunarodna praksa pokazuje da specijalizovane jedinice, imajući u vidu specifičnu prirodu slučajeva napada na novinare, mogu efikasnije sprovoditi istrage i procesuirati počinioce.

Medijski ekspert Mark Gruber kaže da bi uvođenje takve prakse bilo odlično pod uslovom, kako je naveo, da se uzme u obzir i opšti kontekst: obučenost policijske jedinice, saradnja s medijima i s tužilaštvom, možda s mehanizmom “brzog odgovora”.

Nekoliko napada na novinare u Crnoj Gori izdvajaju se kao posebno komplikovani – zbog brutalnosti, dugotrajnosti istraga i izostanka pravde.

Istraga o surovom ubistvu Jovanovića traje preko 20 godina i problematična je, jer odgovornosti izmiču ne samo naručioci, direktni izvršioci već i oni koji su je neuspješno vodili. Za saučesništvo u ubistvu osuđen je jedino Damir Mandić, kome je Apelacioni sud u aprilu 2017. potvrdio presudu na 19 godina zatvora, koji se okončava sredinom naredne godine.

Ranjavanje novinarke Olivere Lakić ispred njenog stana 2018. godine, izazvalo je veliku zabrinutost za njenu bezbjednost, ali i bezbjednost svih istraživačkih novinara i novinarki u Crnoj Gori. Ni u tom slučaju pravda nije postignuta, iako je Više državno tužilaštvo (VDT) dostavilo zahtjev za sprovođenje istrage protiv nekoliko osoba. Lakić je i ranije bila napadnuta i prijećeno joj je.

Novinar iz Berana Tufik Softić bio je takođe meta dva napada – 2007. i 2013. godine. Prvi put je palicom pretučen ispred kuće, dok je drugi put bomba postavljena ispred njegovog automobila. Istrage su dugo trajale, ali slučajevi su ostali nerazjašnjeni i zatvoreni zbog nedostatka dokaza.

Andrea JELIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 4. oktobra ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

Izdvojeno

NOVI STRATEŠKI PLAN RAZVOJA KOLAŠINA: Prepisivanje spiska želja

Objavljeno prije

na

Objavio:

Izgradnja autobuske stanice, tržnog centra sa pijacom i podzemnom parking garažom, rekonstrukcija Doma mladih i Gorštaka… To su samo  neki od projekata koji su iz dva prethodna prepisani u novi Strateški plan razvoja

 

 

Kolašinci već 15 godina nemaju  autobusku stanicu, a toliko dugo slušaju i obećanja lokalnih vlasti da će je dobiti.

Završetak davno započetih radova obećavali su učesnici svih kampanja za lokalne izbore tokom minule decenije i po. Predlog  Prostorno-urbanističkog plana (PUP), na čije se usvajanje još čeka,  dao je formalno mogućnost da se to stanje promijeni. Još nema konkretnih najava na koji način bi se i za koliko vremena taj projekat mogao okončati.

Lokacija na koju svraćaju pojedini međugradski autobusi u stvari je samo stajalište. Prostor koji se u tu svrhu koristi neuređen je, sa dotrajalim asfaltom, bez potrebene infrastrukture i mobilijara, pa ga izbjegavaju mnogi prevoznici. Zbog toga, putnici često čekaju autobus na improvizovanom stajalištu kod starog motela, na magistrali.

Privatno preduzeće Županovac, prije mnogo godina, započelo je gradnju objekta Autobuske, ali nije uspjelo da nađe način da nastavi radove. Izgradnju je omela, kako je ranije saopštavano, prvo ekonomska kriza, a zatim i činjenica da se objekat nije uklapao u predviđene planske dokumente, jer je za sprat viši.

Nakon što je izgorjela stara zgrada, Županovac je 2008. godine na istoj lokaciji započeo gradnju objekta, “koji je podrazumijevao sve karakteristike moderne autobuske stanice sa brojnim sadržajima”. Od svega toga, do sada je ozidana samo višespratna zgrada površine 2.000 metara kvadratnih. Putnicima je na raspolaganju nekoliko drvenih klupa postavljenih napolju, tik uz objekat u izgradnji.

U međuvremenu, inspekcija rada stavila je plombu na vrata trafičice u kojoj su se mogle dobiti informacije o redu vožnje. Telefon za informacije premješten je u obližnju kafanu, pa putnike o vremenu dolasaka i polaska autobusa obavještavaju zaposleni u tom ugostiteljskom objektu. No, ni to nije obaveza preduzeća “Županovac”, s obzirom na to da zvanično Autobuska stanica ne postoji.

Dragana ŠĆEPANOVIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 4. oktobra ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

Izdvojeno

ZAPLIJENE MARIHUANE NE PRESTAJU: Šverceri rade prekovremeno 

Objavljeno prije

na

Objavio:

Ako je samo u nekoliko akcija na ilegalnim prelazima u Gusinju i Plavu zaplijenjeno preko stotinu kilograma marihuane, i nekoliko stotina na obalama Skadarskog jezera, nameće se pitanje – koliko onda narkotika tim putevima svakodnevno ulazi u našu državu

 

 

Kada je prije nekoliko dana Uprava policije saopštila da je Granična policija iz Ulcinja pronašla je oko 66 kilograma skanka, a dvije osobe pobjegle ka Albaniji, aktuelizovano je pitanje ilegalnih puteva kojima se marihuana i skank prebacuju u Crnu Goru.

Ovih 66 kilograma pronađeno je u rejonu ulcinjskog sela Sukobin.

Ne tako davno u priobalnom dijelu Skadarskog jezera, na obali kanala riječe Morače, u blizini željezničke stanice Zeta, pronađeno je 57 kilograma marihuane. Pretragom medijskih arhiva, može se pronaći još veliki broj policijskih saopštenja o zaplijenama marihuane koja se iz Albanije unosi ilegalno u Crnu Goru.

Iz policije je saopšteno da su postupali po operativnim saznanjima da se u prostoru sela Sukobin, iz Albanije u Crnu Goru krijumčari opojna droga skank.

“Pretragom terena od strane policijskih službenika i upotrebom službenog drona, policijski službenici su 27. septembra, u ranim jutarnjim časovima pronašli tri torbe sa 119 pakovanja, težine oko 66 kilograma, u kojima se nalazila biljna materija zelene boje nalik na opojnu drogu skank. Policijski službenici su na licu mjesta uočili dva nepoznata lica koja su se dala u bjekstvo u pravcu Republike Albanije”, navedeno je u saopštenju UP.

Tufik SOFTIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 4. oktobra ili na www.novinarnica.net

 

 

Komentari

nastavi čitati

Izdvajamo