Jedni tvrde da su smjene u ANB -u  koje sprovodi novi direktor Ivica Janović čistka koja otvara vrata za političke kadrove, drugi da se radi upravo suprotno – o čišćenju političkih poslušnika i duplih agenata. Šta god da je po srijedi, očigledni su različiti tonovi partnera u vlasti oko bezbjednosnog sektora

Nakon što je Vlada Milojka Spajića imenovala Ivicu Janovića za vd, a potom i direktora u punom mandatu Agencije za nacionalnu bezbjednos (ANB) , pojačana je kadrovska aktivnost u toj službi.

Samo tokom prošlog mjeseca dvadesetak službenika je degradirano, a najmanje deset njih je poslato kući. Platu će primati iako ne dolaze na posao.

“To su uglavnom iskusni operativci i profesionalci, koji su sada postali meta unutar-agencijske ‘čistke’. Nekoliko njih je poslato kući bez konkretnog radnog zadatka, a i dalje primaju platu. Niko od njih nije dobio rješenje o novom rasporedu, niti im je objašnjeno do kada će ‘čekati’ i na kojem zakonskom osnovu mogu primati platu a ne dolaziti na posao. Takođe, niko nije formalno obaviješten o mogućoj suspenziji. Pozadina svega ovoga je uklanjanje profesionalaca kako bi se otvorila vrata za politički, rodbinski ili prijateljski povezane kadrove, bliske dugogodišnjim agentima koji su okružili novog direktora. Dobar dio podnio je žalbe Vladinoj Komisiji za žalbe i očekuju odgovor”, objavile su Vijesti pozivajući se na svoje izvore.

Više sagovornika Monitora, međutim,  tvrdi da je u ovom slučaju riječ o suprtonom procesu –  čišćenju Agencije od dvostrukih agenata i političkih poslušnika.

Među onima koji su poslati kući je i donedavni direktor tajne policije Boris Bato Milić, ali i nekoliko njegovih saradnika.

Dobro upućeni sagovorici tvrde i da pored javne hajke protiv ovakvih odluka Janovića , razloga da sadašnji vrh tajne policije počisti dvorište koje je uređivao Milić ima više nego dovoljno. Upravo je u vrijeme njegovog mandata, tvrde,  omogućeno da se pojednim osobama iz dosijea izbrišu kompromitujući podaci, ali i da se nekima izda pozitivna ocjene kako bi mogli nesmetano da obavljaju poslove u Ministarstvu unutrašnjih poslova.

Sa olakim izdavanjem negativnih ocjena prestalo se, tvrdi Monitorov sagovornik, upravo dolaskom Janovića za prvog tajnog operativca, a za jednog od njegovih savjetnika bivšeg direktora Uprave policije Zorana Brđanina. Janović se  navodno odlučio na provjeru  kadra koji je dobio u nasleđe.

Jedan od razloga za nezadovoljstvo među pripadnicima tajne policije je i taj što je ponovo aktiviran i unaprijeđen službenik ANB-a, Filip Đuranović, koga je bivši premijer Dritan Abazović javno optužio da je bio administrator portala Udar.

“To je ime za koje postoje operativni podaci, vidjećemo što će biti u svemu, da je bio jedan od administratora portala. To je lice koje je u jednom trenutku udaljeno iz ANB, kasnije je vraćen”, rekao je Abazović 2. aprila 2024. godine.

Koliko su zakonite smjene i rokade  koje Janović vuče poslednjih mjeseci biće poznato nakon okončanih sudskih sporova, ali i nakon odluke Vladine komisije za žalbe kojoj se do sada obratilo 14 službenika Agencije za nacionalnu bezbjednost.

Smjene i preraspodjele poslova, u ovom trenutku nijesu sporne samo službenicima ANB. Očigledni su i različiti tonovi partnera u vlasti oko bezbjednosnog sektora, odnosno Agencije za nacionalnu bezbjednost.

Demokrate su nakon smjene Milića izgubile uticaj na tajnu službu.  Iako se nedavna  izjava člana Odbora za bezbjednost i odbranu i predsjednika Kluba poslanika Demokrata, Borisa Bogdanovića,  činila kao podrška Janoviću,  ima signala i da stvari među partnerima u Vladi nijesu  baš tako sjajne.

“Svaka služba, pa i ANB, mora služiti interesima države i građana, a ne interesima pojedinaca, klanova ili neformalne mreže uticaja. Zato podržavam reorganizaciju i unutrašnje promjene koje imaju za cilj izgradnju funkcionalnog, operativnog i zakonitog sistema. Istovremeno, podsjećam da je veting koji su pokrenuli potpredsjednik Vlade Aleksa Bečić, ministar unutrašnjih poslova i direktor Uprave policije, a koji već daje rezultate u policiji, nezaustavljiv proces i da će, kao što je i najavljeno, biti nastavljen i u sektoru odbrane i bezbjednosti, uključujući ANB”, kazao je Bogdanović i zaključio da službe moraju biti oslobođene od neformalne kontrole i nezakonitog uticaja.

Samo par  sati kasnije isplivala je informacija da ANB nije odobrila pristup tajnim podacima državnoj sekretarki MUP-a Dragani Kažanegri Stanišić iz redova Demokrata čiji suprug Šakoje godinama važi za bezbjednosno interesantnu osobu.

Kažanegra Stanišić  je nedavno gostujući na jednoj televiziji kazala da bi  „kada bi bila u prilici, očistila  ANB od temelja do krova onako kako mi to radimo u Ministarstvu unutrašnjih poslova“.  Njen stav podržao je i Bečić .

Ostalo je nerazjašnjeno i da li  su potezi koje vuče Janović, jedan od razloga  nedavne izjave šefa crnogorskog parlamenta Andrije Mandića da se rasformira sadašnja i napravi nova Agencija za nacionalnu bezbjednost.

“Bezbjednosni sistem Crne Gore je kontaminiran, ANB treba rasformirati i formirati novu službu koja će raditi za interes građana ove zemlje”, kazao je Mandić na sjednici Anketnog odbora za postupanja državnih organa u političkim ubistvima i napadima na novinare i intelektualce, uključujući djelovanje „Crnih trojki”, stoji u Mandićevoj objavi na društvenoj mreži X.

Samo dan kasnije nakon što je Mandić saopštio da ANB treba rasformirati, ministri iz NSD-a Slaven Radunović, Budimir Aleksić, Simonida Kordić podržali su ipak predlog za imenovanje Janovića.

Svetlana ĐOKIĆ

Na sjeveru Crne Gore neuređene i nezakonite deponije godinama funkcionišu kao „privremene“, iako ne ispunjavaju zakonske uslove. Lokalni organi ignorišu obaveze, ne plaćaju naknade, a štetu snose građani i priroda. Zatvaranje deponije Mostina u Rožajama podsjetilo je na  razmjere problema koji traje decenijama bez institucionalne reakcije

Iako Zakon o upravljanju otpadom jasno propisuje obavezu lokalnih samouprava da obezbijede uređene lokacije za privremeno skladištenje komunalnog otpada, većina opština na sjeveru Crne Gore te obaveze sistematski ignoriše. Lokalne uprave i komunalna preduzeća godinama koriste neuređene deponije, bez osnovne infrastrukture i bez zakonom propisanih mjera zaštite, ne plaćajući naknade predviđene za takve propuste.

Istovremeno, prema Zakonu o upravljanju otpadom, lokalne samouprave su dužne da obezbijede adekvatne lokacije za privremeno skladištenje komunalnog otpada, kao i da ne skladište otpad na tim lokacijama duže od godinu dana. U slučaju nepoštovanja ovih obaveza, propisana je godišnja naknada po toni otpada, koju su lokalne uprave dužne da uplate Fondu za zaštitu životne sredine.  I ta obaveza je do sada uspješno izbjegavana.

Odabrana lokacija za privremeno odlaganje otpada mora da bude ograđena, kako bi se spriječilo prisustvo neovlašćenih lica, domaćih i divljih životinja i nelegalno odlaganje otpada. Takođe, mora biti opremljena vagom za mjerenje količine otpada koji se privremeno skladišti, te mora imati organizovanu čuvarsku službu i službu za prijem otpada i održavanje privremenog skladišta. Propisane su još brojne druge obaveze. Međutim, prema podacima iz Nacrta Plana upravljanja otpadom do 2029. godine, u Crnoj Gori postoji svega 18 kontrolisanih odlagališta, a nijedno nije na sjeveru.

Prema MERS-u (Izvještaju o sprovođenju Državnog plana upravljanja otpadom za 2023. godinu), u Crnoj Gori postoji 334 nezakonita odlagališta otpada. Među njima su, u tabelama koje su sastavni dio novog Plana, i deponije koje lokalna komunalna preduzeća godinama koriste, iako su formalno “privremene”.

Rožajska deponija Mostine, koja je zvanično privremeno odlagalište, krajem maja, zatvorena je zvaničnim rješenjem Agencije za zaštitu životne sredine. DOO Komunalno Rožaje je naloženo da “u cilju otklanjanja neposredne opasnosti od štete po životnu sredinu i smanjenja rizika po zdravlje ljudi, obustavi svako dalje odlaganje i skladištenje otpada i da ga fizički obezbijedi.” Na toj deponiji, kako je konstatovano u rješenju, ne postoji protivpožarna zaštita, ne obavlja se selekcija otpada, ne postoji kolska vaga za mjerenje otpada – mjerenje i evidencija se vrše u gradu. Otpad životinjskog porijekla odlaže se u jednu rupu na samom odlagalištu i posipa krečom, a psi lutalice raznose taj otpad.

Agencija je rješenje o obustavi donijela nakon dugotrajnog pritiska javnosti i angažovanja građana i nevladinog sektora. Kako za Monitor kažu iz NVO Promjene iz Rožaja, ta odluka predstavlja veliku pobjedu građanske upornosti i ekološke svijesti.

“Međutim, rješenjem je otvoreno i važno pitanje: koliko dugo će se koncept ‘privremenih deponija’ koristiti kao izgovor za kontinuirano zagađivanje prirode i zaobilaženje zakona? Mostina je bila privremena samo na papiru. U stvarnosti, ona je više od deset godina funkcionisala kao stalna tačka za odlaganje otpada – bez adekvatne infrastrukture, bez kontrole, bez sanitarnih uslova i, što je najopasnije, bez strategije zatvaranja. Takva praksa je nedopustiva i mora prestati”, poručuju iz te NVO.

Sagovornici Monitora podsjećaju da “na teritoriji Crne Gore i dalje postoji niz tzv. ‘privremenih’ odlagališta koja godinama funkcionišu van zakonskih i ekoloških okvira”. Takva rješenja, kako kažu, “često su nametnuta zbog institucionalne neefikasnosti i političkih kalkulacija, a proizvode dugoročne štete koje građani plaćaju kroz zagađenu zemlju, vodu i vazduh.”

Iz NVO Promjene pozivaju sve nadležne institucije, posebno lokalne samouprave i komunalna preduzeća, da prestanu koristiti “privremeni” status kao trajno rješenje, da započnu plansko zatvaranje i sanaciju postojećih privremenih odlagališta, te da rade na sistemskom, dugoročnom modelu upravljanja otpadom koji uključuje reciklažu, selekciju i održivu infrastrukturu.

“Mostina se zatvara, ali ne smije se dozvoliti da negdje sutra nikne nova ‘privremena Mostina’. Ekološki problemi ne mogu se gurati pod tepih improvizovanim rješenjima. Vrijeme je da se odgovornost vrati u zakon i institucije”, poručuju iz rožajske NVO.

I bez novih lokacija, stare i “privremene”, uz veliki broj tzv. “divljih” deponija koje koriste lokalna komunalna preduzeća, stvaraju ogromne probleme. Iz Ministarstva ekologije, održivog razvoja i razvoja sjevera najavili su da bi ti problemi trebalo da se riješe novim Planom upravljanja otpadom.

Kako bi se taj plan sproveo, u Ministarstvu procjenjuju da je potrebno 400 miliona eura u naredne četiri godine – i to samo za infrastrukturu za upravljanje otpadom. Plan predviđa modernizaciju sistema sakupljanja i transporta otpada, reorganizaciju uslužnih područja, novi dizajn zoniranja, poboljšanje planova ruta, razvoj mreže transfer stanica i reciklažnih centara, te jačanje sistema za sakupljanje otpadnih jestivih ulja i masti.

U dokumentu se navodi i da “skoro svaki grad u Crnoj Gori ima neuređeno odlagalište otpada, koja predstavljaju veliki pritisak na životnu sredinu”. U naredne četiri godine planirana je izgradnja četiri regionalna centra za upravljanje otpadom – centralni u Podgorici i Nikšiću, sjeverni u Bijelom Polju, i primorski u Baru.

Predviđena je i organizacija sakupljanja, privremenog skladištenja i odvoza otpada od strane privrednih društava ovlašćenih od Agencije za zaštitu životne sredine. Iz civilnog sektora tvrde da je sadašnje haotično stanje u velikoj mjeri odgovornost nadležnog ministarstva i Agencije. Iz NVO Euromost su kazali da očekuju da se rješenja poput onog za rožajsku deponiju “donesu i za ostala nelegalna odlagališta na sjeveru Crne Gore i da se konačno krene u realizaciju izgradnje regionalne deponije”.

Iz te NVO kažu  da Ministarstvo i Agencija “godinama krše Zakon o upravljanju otpadom, jer su dopustili da se u opštinama na sjeveru Crne Gore otpad decenijama skladišti na privremenim, neuslovnim lokacijama”. Ni jedno od tih odlagališta, kako tvrde, nije dobilo saglasnost Agencije, čime je načinjena milionska šteta životnoj sredini. Takođe, nisu plaćene zakonom utvrđene naknade za svaku tonu tako odloženog otpada.

“To je razlog i za reakciju tužilaštva. Dopušteno je da komunalna preduzeća u opštinama na sjeveru Crne Gore već 20 do 30 godina ne plaćaju zakonski propisane obaveze”, saopštili su iz NVO Euromost.

Rožajska Mostina je “privremeno” odlagalište od 2012. godine, međutim, u nekim opštinama lokacije se kao privremene koriste mnogo duže. Na primjer, kolašinska gradska deponija u Bakovićima koristi se od 1984. godine.

“Lokacija je određena opštinskom odlukom i pokriva značajan broj parcela u industrijskoj zoni koje su devastirane. Riječ je o talasastoj zaravni koja se završava strmom kosinom ka rijeci Plašnici, blizu njenog ušća u Taru. Površina zahvaćena otpadom je oko pet hektara. Deponija Bakovići predstavlja ozbiljan ekološki problem, posebno s aspekta ugroženosti rijeke Tare”, navodi se u dokumentaciji za projekat zatvaranja i rekultivacije.

Investitori su odbacili mogućnost izmještanja deponije zbog visokih troškova i složenosti procedure.  Za predviđene radove, koji još nijesu počeli, biće potrebno najmanje  dvije godine.

Smeće iz Berana godinama se transportuje na privremenu deponiju iznad sela Rujišta, udaljenu više od 30 kilometara. Lokalna uprava više puta je ukazivala da je takvo rješenje problematično, ali da nemaju drugo dok se ne izgradi regionalna deponija.

Slično je i u Mojkovcu, otpad se odlaže na obali Tare. Ipak, ta opština je među rijetkima koje su dobile reciklažno dvorište i transfer stanicu, u koje je uloženo dva miliona eura. Sanacija deponije Zakršnica, koja se nalazi nadomak centra Mojkovca, započeta je 2023. godine. Međutim, nova lokacija još nije obezbijeđena, pa će se postojeća koristiti dok se ne izgradi regionalna deponija.

U preporukama Evropske unije jasno je naznačeno da se na sjeveru Crne Gore mora izgraditi regionalna deponija sa reciklažnim centrom, gdje bi se vršila selekcija otpada i proizvodio energent s višestrukom korisnom namjenom.

                                                                                                            Dragana ŠĆEPANOVIĆ

Vojo Laković, savjetnik bivšeg premijera Zdravka Krivokapića za bezbjednost, objavio je dio imena  nekadašnjih pripadnika ozloglašene Sedme uprave. Među njima su ljudi bliski Đukanoviću protiv kojih danas pravosuđe vodi postupke, ali i oni koji su sada nadležni za borbu oprotiv organizovanog kriminala

Godinama se u  javnosti mogu čuti razne verzije o ozloglašenoj Sedmoj upravi. O tome ko su sve bili pripadnici Sedme uprave, nije se mnogo znalo.

Prema dostupnim informacijama Sedma uprava formirana je 1997. godine kao dio tadašnje tajne službe, kada je na čelo Crne Gore došao Milo Đukanović, nakon pobjede na predsjedničkim izborima. U isto vrijeme kreće i priča o švercu cigareta za koji su politički protivnici optuživali Đukanovića, protiv koga je u Italiji 2001. i pokrenut postupak. Aktuelna većina u Crnoj Gori je i danas uvjerena da je osnivač Uprave bio bivši ministar policije Vukašin Maraš, čovek od ogromnog povjerenja Đukanovića.

Sedma uprava se u javnom i političkom diskursu povezuje s prikrivenim operacijama, neregistrovanim aktivnostima i djelovanjem izvan formalnih zakonskih okvira. Iako su nadležni  tvrdili da je riječ o legalnoj kontraterorističkoj jedinici, nedostatak transparentne dokumentacije i institucionalne memorije u vezi s njenim postojanjem podgrijava sumnje o njenoj stvarnoj funkciji i mandatu. Ukinuta je 2005. godine.

O Sedmoj upravi i njenim članovima nedavno je javno progovorio profesor i bivši savjetnik nekadašnjeg premijera Zdravka Krivokapića za bezbjednost, Vojo Laković. Nabrojao je više imena među kojima su i ljudi bliski Đukanoviću, protiv kojih danas pravosuđe vodi postupke, ali i oni koji su sada nadležni za borbu oprotiv organizovanog kriminala.

Laković je gostujući na Aplus  televiziji kazao da su članovi Sedme uprave bili, između ostalih,  Samir Usanagić, ujak Damira Mandića, Zoran Lazović protiv koga tužilaštvo vodi postupak  i nedavno uhapšeni bivši agent ANB Duško Golubović.

“Članovi su bili i Periša Vukašinović, Mirko Nikčević, Miško Pejović i Ljubiša Mijatović, što je jako zanimljivo. Mijatović je bio konekcija sa tadašnjim predsjednikom Crne Gore Milom Đukanovićem. Član je bio i sadašnji profesor Veselin Konatar, zatim Zoran ‘Žuti’ Đukanović, čovjek od Đukanovićevog povjerenja. Tu su i Aleksandar Šaković, Predrag Šuković i Bato Milić. Imam još imena, a kad dođe vrijeme, objaviću taj spisak. Tu je i sekretarica Mila Kovačević, ‘crna kutija’ Sedme uprave”, kazao je Laković.

Pomenuo je i da je šef Sedme uprave bio istaknuti funkcioner tadašnje Službe državne bezbjednosti Crne Gore Darko Beli Raspopović, koji je ubijen 2001. Godine. “Mjesto šefa Sedme uprave je nuđeno Dacu Pejoviću, šefu DB-a iz Bara, ali je on to odbio”, kazao je Laković.

Samir Usenagić je bio je poznati crnogorski karatista i kik-bokser. Bio je pripadnik MUP-a Crne Gore, ali je tajnim akcijama bio vezan i za Službu DB.

Sumnjičen za napad na Duška Jovanovića 2000. godine, kada su direktora redakcije “Dana” pretukla trojica napadača. Podgorički mediji su tada tvrdili da su napad izvele “crne trojke”, specijalne antiterorističke jedinice, ali istraga nije došla ni do jednog izvršioca, pa ni do Usenagića.

Ubijen  u 36. godini života, 8. maja 2001. godine u Podgorici. Istraga za ubistvo je pokrenuta protiv Željka Bulatovića, koji je kasnije osuđen na 14 godina zatvora.

Darko Beli Raspopović bio je visoki funkcioner crnogorske državne bezbjednosti. Takođe je bio poznati karatista. Ubijen je 2001. u centru Podgorice, nedaleko od svog stana. Naočigled velikog broja građana ubica mu je prišao s leđa i ispalio rafal iz “škorpiona” s prigušivačem. Prethodno je, u januaru 1998. godine,   pod Raspopovićev automobil, parkiran ispred stana u centru Podgorice, podmetnut  eksploziv.  O pokušaju ubistva Raspopovića 1998. i njegovoj likvidaciji tri godine kasnije nadležni  nijesu mnogo govorili. Medjima je dostavljeno šturo saopštenje  da će javnost biti blagovremeno obaviještena o rezultatima istrage. Rezultata nije bilo.

Borisa Bata Milića za vršioca dužnosti direktora ANB  Vlada Crne Gore imenovala je 8. oktobra 2022. godine na telefonskoj sjednici, na osnovu pribavljenih saglasnosti većine članova, a na predlog tadašnjeg premijera  Dritana Abazovića. Njegovo imenovanje uslijedilo je dan nakon što je Abazović smijenio direktora ANB-a Sava Kenteru.

Milić skoro trideset godina pokriva pozicije u sklopu bezbjednosnih institucija Crne Gore. Nakon što je za direktora tajne policije imenovan Dejan Vukšić, bio je načelnik sektora u ANB za kontraobavještajnu zaštitu. Smijenjen je sredinom decembra prošle godine. Prema nezvaničnim informacijama, Milić je navodno želio da napusti mjesto prvog čovjeka ANB-a, nakon brojnih propusta u toj službi, prevashodno prepuštanja ANB-a agenturi srpske BIA.

Budvanin Ivan Delić uhapšen je nedavno u Dubaiju, po potjernici koju su za njim raspisali crnogorski organi zbog krijumčarenja narkotika na transnacionalnom nivou.  Pominjan je u više slučajeva ubistava, bio je meta više oružanih napada, uključujući i atentat kojom prilikom je ubijen nedužni mladić. Protiv njega su vođenje brojne istrage, ali nikada nije pravosnažno osuđen.

Delić je prvi put doveden u vezu s ubistvom ministra odbrane Savezne Republike Jugoslavije (SRJ) Pavla Bulatovića, koji je likvidiran 7. februara 2000. godine u Beogradu. Anketni odbor Skupštine SRJ, na čijem je čelu bio Vojislav Šešelj, označio ga je kao osumnjičenog, navodeći da je motiv mogao biti Bulatovićevo protivljenje švercu oružja i cigareta. Delić je negirao optužbe, tvrdeći da je u vrijeme ubistva bio u Budvi, što su potvrdili i njegovi svjedoci. Istraga nije dovela do dokaza protiv njega.

I Delić je saslušavan u istrazi ubistva Duška Jovanovića. U vrijeme ubistva nalazio se u Velikoj Britaniji a po dolasku u Crnu Goru dao je izjavu policiji, saopštila je njegova advokatica Tatjana Pavličić. Viši sud u Podgorici, nedavno je stavio zabranu raspolaganja imovinom Delića, zbog sumnje da je stečena kriminalom. U pitanju su hiljade kvadrata zemljišta i više desetina stambenih prostora, apartmana, garaža… Blokirane su i dvije trospratne vile sa apartmanima nedaleko od Petrovca.

O Ljubiši Mijatoviću se počelo govoriti kada se pojavio kao gost na svadbi Safeta Kalića, rožajskog narkobosa u bjekstvu, gdje je bio skupa sa pripadnicima ANB, ali i surčinskog klana. Mijatović je bio načelnik SDB-a u Beranama, centru koji „pokriva” Rožaje. U procesu za zločin deportacija iz 1992. pojavio se kao svjedok. Jedan od optuženih Milorad Šljivančanin, bivši komandir CB Herceg Novi, ustvrdio je da ga je krajem avgusta 1997. godine Mijatović pozvao po naređenju tadašnjeg šefa SDB-a Vukašina Maraša i tražio od njega da mu preda sve papire vezane za deportaciju. Mijatović je to na sudu negirao. U vrijeme deportacija, zločina koji vodi do Đukanovića, Mijatović je, prema sopstvenom svjedočenju, bio u službi javne bezbjednosti u Budvi.

Imao je debele razloge da bude lojalan svom šefu. Đukanović je Mijatovićevoj NVO Naša krila u prvoj polovini 2000-ih bez naknade ustupio dva vojna aviona, takozvana supergaleba, vrijedna oko šest miliona eura. Taj slučaj je bio predmet interesovanja skupštinskog odbora za bezbjednost.

Dugogodišnji funkcioner u bezbjednosnom sektoru, agent i bivši službenik Uprave policije, Duško Golubović, koji uhapšen  9.maja u akciji SPO-a, više od dvije decenije bio je agent tajne službe, a kasnije i službenik Uprave policije.

Nakon što su 2015. tokom reforme službe, pokrenute nakon brojnih pritisaka od stranih partnera, bili primorani da napuste ANB , Golubović i Zoran Lazović su, poslije četiri godine,  vraćeni  u Upravu policije.

Golubović je  2019. zapošljen u UP bez javnog oglašavanja, jer je radno mjesto koje je pokrivao u tadašnjem SBPOK navodno bilo označeno stepenom tajnosti…

U penziju je otišao u ljeto 2023. godine, kada je podnio zahtjev za odlazak, a nakon što je u aprilu te godine odlukom tadašnjeg koordinatora SBPOK i načelnika Specijalnog policijskog odjeljenja Predraga Šukovića formalno prestao da postoji taj Odsjek u organizacionoj šemi UP.

Karijeru Golubovića pratile su brojne kontroverze i medijski navodi, kao i nedavno istraživanje NVO MANS o ogromnoj, milionskoj vrijednosti i nesrazmjeri njegove imovine sa platom koju je decenijama primao u državnom sektoru.

I Golubović je saslušan  prošlog ljeta u istrazi ubistva urednika lista “Dan” Duška Jovanovića,  u svojstvu građanina. Trenutno je u pritvoru zbog pranja novca.

Karijera Zorana Lazovića ,koji je važio za jednog od najuticajnih bezbjednjaka, počela je 80-ih godina u bjelopoljskom “Imaku”. Tokom ratne agresije JNA na Dubrovnik, Lazović  bio komandant diverzantske jedinice vojske. Nakon toga zapošljava se u MUP gdje postaje šef jedinice za specijalne zadatke i antiterorističke jedinice MUP-a. Poslije epizode u javnoj, Lazović prelazi u tajnu službu i postaje jedan od ključnih agenata. Njegov napredak u službi počeo je nakon podjele DPS 1997. kada je Đukanovićevo krilo bilo suočeno sa velikim kadrovskim problemima u službi na sjeveru države. U vrijeme mandata Duška Markovića u ANB-u, od 2005. do 2010. godine, Lazoviću su povjerene brojne funkicije.

Afera oko njegovog prisustva na svadbi Safeta Kalića nikada nije do kraja rasvijetljena. ANB je tvrdio da je Lazović bio na svadbi po službenoj dužnosti, a tajna služba je kasnije odbila da objavi “tajne podatke”.

U aprilu prošle godine uhapšen je zbog sumnje da je organizovao kriminalnu grupu koja je pomagala pripadnicima kavačkog kriminalnog klana. On tvrdi da je nevin i da se radi o političkom progonu.

Među pripadnicima Sedme uprave, čija je imena objavio Laković, je i Predrag Šuković, šef Specijalnog policijskog odjeljenja (SPO). Bio je dugogodišnji policijski inspektor, a  2016. godine ranjen je u centru Podgorice. Na njega je pucala nepoznata osoba, koja nikada nije identifikovana. Jedinom osumnjičenom se sudilo više od sedam godina, nakon čega je oslobođen optužbi.

Prethodno je, godinu ranije, bio uhapšen jer je pod pseudonimom na jednom portalu navodno prijetio tadašnjem premijeru Dušku Markoviću.

Šuković je postavljen za šefa SPO u aprilu 2022. nakon čega je Specijalno tužilaštvo uhapsilo ili procesuiralo više policijskih službenika za koje se sumnja da su bili povezani sa kriminalnim grupama.

Svetlana ĐOKIĆ