HORIZONTI
U SJENCI RATA U UKRAJINI BRISEL OPET PRIČA SLATKE PRIČE ZAPADNOM BALKANU: Obećanja, obečanja
Objavljeno prije
2 godinena
Objavio:
Monitor onlineIma li razlike između Berlinskog procesa i Otvorenog Balkana?
Jednodnevni samit lidera EU i Zapadnog Balkana 6. decembra se prvi put održao van granica Evropske unije – u glavnom gradu Albanije Tirani. U deklaraciji usvojenoj na samitu, EU „ponovo potvrđuje svoju punu i nedvosmislenu posvećenost perspektivi članstva Zapadnog Balkana u Evropskoj uniji i poziva na ubrzanje procesa pridruživanja“.
Predsjednik Savjeta EU Šarl Mišel rekao je na završnoj konferenciji za novinare da je samit zapravo ,,pisanje istorije” jer je to prvi samit u regionu gdje su on i predsjednica Evropske komisije (EK) Ursula fon der Lajen zajedno za istim stolom sa liderima regiona. Mišel je naglasio i da je deklaracija „zaista važna jer sadrži neke konkretne obaveze koje su dodate pristupnom procesu“, te da će budućnost evropske djece „biti sigurnija i bolja sa zemljama Zapadnog Balkana koje su dio EU“.
Lideri balkanskih feuda su, sa druge strane, ponovo formalno potvrdili svoju posvećenost „vrijednostima EU kao što su demokratija, vladavina prava i borba protiv korupcije i organizovanog kriminala“.
Osim klišea, protokola i kurtoazije poslat je i apel balkanskim zemljama koje to još nisu učinile da se usklade sa spoljnom politikom EU. Ovim se jasno aludiralo na Srbiju koja je odbila uvesti sankcije svom tradicionalnom sponzoru Rusiji i pored toga što je Srbija glasala rezolucije Ujedinjenih nacija (UN) kojima je osuđena ruska agresija na Ukrajinu.
Žozep Borelj, evropski šef vanjske politike i bezbjednosti je evropski put ipak nazvao „dvosmjernom ulicom“ dodavši da Evropa očekuje ključne reforme u regionu koji treba „pokazati volju da prihvati ambiciju i duh EU“. Borelj je zaključio da „mnogi to rade ali vidimo i oklijevanja“.
Do početka godine koju je obilježila ruska agresija na Ukrajinu, entuzijazam za primanje zemalja Zapadnog Balkana u EU je bio nizak. Mnogi u evropskom bloku su se žalili da su druge balkanske zemlje (Rumunija, Bugarska i Hrvatska) prerano primljene u Uniju i da im je progledano kroz prste. Nadalje, problemi koje Brisel ima sa defakto jednopartijskim sistemima u Mađarskoj i Poljskoj dodatno su podstakle stare članice da ne reskiraju sa prijemom problematičnih zemalja od kojih neke imaju skoro sve odlike mafijaških autoritarnih režima.
Spor i neefikasan proces pridruživanja i nedostatak volje za istim, ne samo od strane mnogih političara EU, već i od balkanskih autokrata, doveli su do opšteg razočaranja u proces pridruživanja u regionu, uz masovnu depopulaciju radno sposobnog stanovništva i odlazak u EU trbuhom za kruhom. U nekim slučajevima došlo je i do nazadovanja prema demokratskim reformama jer je perspektiva članstva sve dalja.
Ruska invazija na Ukrajinu je donekle dala vjetar u leđa posustalom proširenju, jer je snaženje evropske bezbjednosti i suprotstavljanje ruskom uticaju u regionu nešto što su i sami protivnici proširenja u EU prepoznali kao jedan od prioriteta.
Albanija i Sjeverna Makedonija su dobile dugo očekivano odobrenje za početak pregovora o pridruživanju, a EU je takođe dala status kandidata Ukrajini i Moldaviji ranije ove godine. Trenutno status kandidata za članstvo imaju četiri od šest zemalja Zapadnog Balkana, a Crna Gora i Srbija su najnaprednije u procesu pregovora – u smislu formalnog otvaranja pregovaračkih poglavlja. Koliko je dosadašnji proces neučinkovit najbolje govori primjer Crne Gore koja je otvorila sva 33 poglavlja i po tome je „lider“ u EU pristupnim pregovorima. To često naglašavaju pro-Đukanovićevski lokalni političari kao i neki predstavnici EU iz istočne Evrope koji imaju (možda plaćene) simpatije i za miloističku Crnu Goru i putinističku Rusiju. Međutim, nakon 10 i po godina pregovora naša zemlja je uspjela privremeno zatvoriti svega tri poglavlja. U smislu spremnosti za članstvo, Crna Gora ima od Evropske komisije maltene isti broj bodova kao i Sjeverna Makedonija koja nije ni pregovarala, pa je jasno o kakvom se „liderstvu“ ili „učinku“ Crne Gore radi.
Na samitu je i predsjednica Kosova Vjosa Osmani-Sadriu ponovila planove njene zemlje da podnese zahtjev za članstvo u EU iako pet zemalja EU i dalje ne priznaje Kosovo kao nezavisnu državu. Kosovska predsjednica je takođe pozvala Brisel na konkretnu akciju, rekavši po dolasku na samit da je „potrebno da EU pređe sa riječi na djela”.
Od konkretnih djela su se profilirala dva koncepta koja su navodno dizajnirana da idu uporedo sa pristupnim reformama i pregovorima kako bi iste potpomogli. Riječ je o nedavno reaktiviranom Berlinskom procesu i inicijativi Otvoreni Balkan oko koje se vode velike debate u Crnoj Gori, uz primjesu svih mogućih teorija zavjere. Oba predložena projekta su došla u vremenu nakon izjave Žan-Klod Junkera (ranijeg predsjednika Evropske komisije) 2014. godine da neće biti nove runde proširenja pod njegovim petogodišnjim mandatom. To se sve dešavalo u vremenu oporavka EU od finansijske krize i prije referenduma o izlasku Britanije iz EU.
Junkerove riječi su bile prva nedvosmislena i javna objava da je došlo do zamora od proširenja. Istovremeno u našem regionu je došlo do rasta nedemokratskih trendova i umora od reformi čije bi iskreno sprovođenje moglo ugroziti lidere nekih država koji su ogrezli u kriminalu.
Da bi se održala evropska perspektiva u regionu, makar i fiktivna, i samim tim i njegova bezbjedonosna stabilnost, činilo se da je regionalna saradnja pogodan alat za kakav takav podsticaj. Mnogi su ukazivali da u suprotnom ne bi bilo motiva za Beograd i Prištinu da idu ka normalizaciji odnosa ako bi izgledi za članstvo u EU isparili.
Berlinski proces je startovan pod tadašnjom kancelarkom Angelom Merkel kroz niz redovnih sastanaka na visokom nivou između lidera Zapadnog Balkana i nekoliko zemalja EU koje su naklonjene proširenju. Tokom godina, Berlinski proces je podsticao regionalnu saradnju i sektorske integracije čije najveće dostignuće je nesumnjivo bio Program povezivanja (Connectivity Agenda) sa fokusom na fizičku, digitalnu i međuljudsku povezanost. Takođe je omogućio veći uticaj civilnog društva u proces evropskih integracija a da nije vodio stvaranju novih mehanizama, institucija ili šema finansiranja.
Obznanjeni cilj je bio članstvo u EU jednog dana. Osim toga, Berlinski proces je pospješio ekonomsku saradnju kroz akcioni plan za Regionalni ekonomski pojas (REA) sa ciljem brisanja prepreka za protok ljudi, robe, usluga i kapitala. Nadovezujući se na pomenuto, samit u Sofiji (2020. godine) je dodatno inicirao Zajedničko regionalno tržište (CRM) koje bi bilo skladu sa zakonima i propisima EU.
Godinu dana prije ideje o CRM-u, lideri Albanije, Sjeverne Makedonije i Srbije obznanili su svoju viziju uspostavljanja mehanizma regionalne saradnje, tada neformalno nazvana Mini-Šengen. Kasnije je zvanično nazvana Inicijativa Otvoreni Balkan koja u potpunosti slijedi ideje REA i CRM-a sa fokusom na ekonomiju i slobodu protoka ljudi, roba, usluga i kapitala. Ono što je novo kod Otvorenog Balkana je zapravo da je ta inicijativa regionalna, ali opet donekle pod patronatom Sjedinjenih Američkih Država kao neka vrsta rivalstva sa tadašnjom Merkelinom administracijom oko primata na ovom politički trusnom terenu.
U studiji slučaja i poređenja ove dvije inicijative španski analitički konzorcijum Evropski institut za Mediteran (EIMed) koji čine mnoge vladine i nevladine organizacije iz EU je primijetio da Otvoreni Balkan ima ili planira sve postojeće mehanizme Berlinskog procesa samo što bi oni bili isključivo pod nadzorom lokalnih aktera. Najveća razlika između dva prijedloga su u momentima dijametralno različite reakcije, pogotovo od država koje nisu pokazale previše entuzijazma ni za Berlinski proces – prevashodno BiH i Kosovo. Kritike uključuju prije svega strah od političke i ekonomske sfere u kojoj će dominirati Beograd (kao nekada u Jugoslaviji), i potencijalni priliv malignih uticaja trećih aktera (Rusija i Kina).
Što se tiče praktičnih razlika, Zajedničko regionalno tržište (CRM) obuhvata svih šest država Zapadnog Balkana. U tom smislu, CRM se čini kao pouzdanija opcija za regionalnu saradnju. Ono što je nedostak CRM-a je snažna ruka tj. regionalno vlasništvo i lakše upravljanje CRM-om što Otvoreni Balkan nastoji pojednostaviti uz direktne razgovore između aktera i ad hoc aranžmane.
U Crnoj Gori blok oko predsjednika države Mila Đukanovića je uvijek isticao snažno protivljenje Otvorenom Balkanu nazivajući ga Vučićevom prikrivenom oblandom za Veliku Srbiju (na koju su se eto upecali i Albanci i Makedonci i koju sada navodno i Amerikanci pomažu) i da je cilj te inicijative gutanje Crne Gore kao države. Nedavno reaktiviranja Berlinskog procesa je proslavljeno kao fatalni udarac OB-u. U analizi Evropskog instituta za Mediteran (IEMed) se zaključuje da je „uprkos nekim razlikama, CRM (kao proizvod Berlinske inicijative) i inicijativa Otvoreni Balkan u suštini predstavljaju iste ideje i ciljeve“. IEMed smatra da su dobrodošle sve ekonomske regionalne saradnje ali da je posebno pitanje koliko će to region stvarno približiti članstvu.
Na kraju, još jedna zajednička stvar za oba projekta je odsustvo bilo kakve saradnje na polju vladavine prava i borbe protiv kriminala, što je osnovni i glavni uslov prije iole ozbiljnog razgovora o članstvu u EU.
Jovo MARTINOVIĆ
Komentari
IZDVOJENO
-
Preko Tirane na Zapad
-
KRIZA LOKALNE VLASTI U ANDRIJEVICI: Političari u svađi, grad u bijedi
-
KOLAŠIN ŽELI DA SAČUVA SVOJ NAJVREDNIJI RESURS: Ljepota bez zaštite
-
Izraz u slučaju opasnosti
-
PRODUŽENJE SEZONE U ULCINJU: Što je lijepo može i duže da traje
-
DR IRENA RADOVIĆ: MOBING U CRNOJ GORI (X): Odluka Evropskog suda u slučaju Špadijer
HORIZONTI
VUČIĆEV REŽIM OTVORENO O PLANOVIMA ZA CRNU GORU: Srpski svet i narko biznis pod istom kapom
Objavljeno prije
7 danana
13 Septembra, 2024Krajem avgusta je objavljena hagiografija (svetačko žitije) Marka Parezanovića, koji ima već četvrt stoljeća dug staž u Službi. Taj srpski Džejms Bond gradi i jača srpski identitet u regionu. Navodi se da je “njegov rad u Crnoj Gori od velikog značaja”, prije svega “rezultati popisa koji još uvijek nije objavljen…” Magazin Poredak, čiji tekst prenose Novosti Milorada Vučelića , objašnjava da su strategije Parezanovića uključivale “niz specijalnih operacija koje su obezbijedile trajan uticaj na političku i kulturnu scenu Crne Gore”
Krajem avgusta je objavljena hagiografija (svetačko žitije) Marka Parezanovića – Čoveka u vihoru legendi i kontroverzi kako ga je u naslovnici predstavio opskurni Magazin Poredak. Tekst je odmah prenesen u režimskim Novostima čiji glavni i odgovorni urednik je Milorad Vučelić, glavni ratni propagandista Slobodana Miloševića iz 90-tih. Novosti su ove godine dobile za “naročite zasluge za Republiku Srbiju i njene građane, a povodom 70 godina rada u oblasti novinarstva i izdavačke djelatosti” Sretenjski orden prvog stepena (za Dan državnosti) koji je Vučeliću direktno uručio sadašnji gospodar Srbije. Tekst o “jednom od najznačajnijih i najintrigantnijih figura u srpskom bezbednosnom aparatu” su prenijeli još neki velikosrpski mediji.
Parezanović koji ima već četvrt stoljeća dug staž u Službi (državna bezbjednost ili BIA) je stigao “u sam vrh operativnog sastava BIA… isključivo (zbog) izuzetne inteligencije, čelične volje, odvažnosti, neumornog rada i zasluga u oblasti kontraobaveštajnog i obaveštajnog rada”. Dobitnik je velikog broja odlikovanja, a navodno se posebno ponosi na ordenje dobijeno od predsjednika Srbije, Rusije i Republike Srpske (RS) koja se u tekstu naziva državom. Parezanović je, piše u tekstu, “mnogo više od običnog državnog službenika – on je i jedan od najbližih i najodanijih saradnika predsednika Srbije Aleksandra Vučića, ali i jedan od ključnih arhitekata novog srpskog sveta”. Dalje se opisuje prisni odnos između Parezanovića i gospodara Vučića, o čemu se “sada već ispredaju čitave legende”. On se žrtvuje za gospodara ali i gospodar brine o njemu i navodno mu je 2020. godine “bukvalno spasio život”. Parezanović je zbog svoje borbe za Srbiju, tj. njenog gospodara “meta stranih obavještajnih službi i njihovih saradnika”. On otkriva izdajnike srpstva u redovima opozicije, nevladinog sektora i nezavisnih medija.
Uprkos svemu, ovaj srpski Džejms Bond je “nastavio da gradi i jača srpski identitet u regionu”. Navodi se da je “njegov rad u Crnoj Gori od velikog značaja”, prije svega “rezultati popisa koji još uvijek nije objavljen…i sve veći broj onih koji se opet izjašnjavaju kao Srbi je dokaz obnovljenog srpstva u toj zemlji”. Vučićevo glasilo naglašava da taj “proces nije slučajan, već je posledica dobro organizovanih aktivnosti koje su vodile ka kulturnom i nacionalnom preporodu Srba u Crnoj Gori”. Objašnjava da su “strategije (Parezanovića) bile dugoročne i uključivale su niz specijalnih operacija koje su obezbedile trajan uticaj na političku i kulturnu scenu Crne Gore”.
Dovoljno je podsjetiti se “pastirske posete” srpskog patrijarha Porfirija Perića Crnoj Gori u predvečerje popisa kada je pozivao “vjerni narod” da se izjasne kao Srbi. Sada je sasvim očito da je Porfirije došao u saglasju sa BIA-e koja je rukovodila i svim drugim aktivnostima u Crnoj Gori. Krajnji cilj ovog manifesta srpskog sveta je jasan – nestanak Crne Gore i brisanje njenog identiteta. Isto je najavio u predizbornom spotu Srpske napredne stranke (SNS) njen formalni predsjednik a sada i formalni premijer Miloš Vučević rekavši da je cilj Beograda da “srpski rod bude pod jednom kućom” pokazavši na RS i Crnu Goru.
Na ovakve jasno izrečene velikosrpske namjere Beograda nije bilo ni zvanične ni nezvanične reakcije u Crnoj Gori već skoro dvije sedmice. Vlada koja po Ustavu vodi unutrašnju i vanjsku politiku ćuti dok njeni pojedini ministri i potpredsjednici iz partija Vučićevskog bloka (NSD-DNP-SNP) obavljaju poklonička putovanja u Beograd i raportiraju Vučeviću i Goranu Vesiću, akterima brojnih korupcionaških afera.
Premijer Milojko Spajić koji za sebe kaže da je etnički Crnogorac nema šta da kaže na ovu temu, vjerovatno jer je i on obuhvaćen “nizom specijalnih operacija” BIA-e i njenog načelnika operative. Valja se podsjetiti blamiranja Spajića objavom njegovog srpskog prebivališta i državljanstva pri pokušaju predsjedničke kandidature i kasnije dovođenje Do Kvona. Do Kvonu je Srbija pružila utočište i omogućila nastavak “biznisa” (kao i ranije Svetozaru Maroviću) uprkos potjernici iz Južne Koreje i posjete korejskih tužilaca Beogradu. Kada su se Amerikanci pridružili gonjenju, Kvon je organizovano prebačen u Crnu Goru kod “brata Abaza” da bi se koristio protiv Spajića u kampanji za parlamentarne izbore. Spajić je tada prestižnom američkom listu Vol Strit Žurnal (Wall Street Journal) rekao da iza kampanje protiv njega stoji srpska tajna služba.
Parezanović je mnogo više od operativca BIA-e. Po riječima Željka Ivanovića u Vijestima, on je Vučiću ono što je (Zoran) Lazović bio Đukanoviću. Ipak, Zapad je zahvaljujući dekodiranju SKY aplikacije rasvijetlio uloge i Lazovića i Parezanovića. Lazović je u zatvoru nakon silaska Đukanovića sa vlasti tokom koje je “Crna Gora istrulila kroz korupciju i postala utočište za trgovce drogom i švercere cigareta” – kako je nedavno opisao Njujork Tajms (New York Times). Vučić i dalje drži svu vlast i štiti Parezanovića, iako po Ustavu ima samo ceremonijalna ovlašćenja. Po riječima beogradskog advokata Ivana Ninića, ako bi Parezanović potonuo potopio bi i Vučića.
Mreža za istraživanje kriminala i korupcije KRIK je početkom marta ove godine objavila detalje iz procurjelog policijskog dokumenta iz predmeta o Darku Šariću. U dokumentu su bivši ministar unutrašnjih poslova Nebojša Stefanović i BIA načelnik Marko Parezanović označeni kao pomagači Šarićevog narko biznisa. Tužilac za organizovani kriminal Mladen Nenadić ih je zaobišao. Iz SKY prepiske se vidi da su pripadnici Šarićevog klana tražili način da se utiče na sudiju Milimira Lukića, predsjedavajućeg vijeća Apelacionog suda da bi se ishodovala što povoljnija presuda i izlazak iz zatvora. Stefanović (Edo na SKY aplikaciji) i Parezanović (Markus) su organizovali sastanak u sjedištu BIA-a kako bi se pomoglo Šariću. Bio je prisutan i predsjednik Apelacionog suda Duško Milenković koji je izjavio da je Lukić „težak za bilo koju vrstu pritiska, osim institucionalnog“ -tj. od strane države, te da problem može riješiti “samo jedan čovek” – koga su članovi klana zvali Oskar. Jedan policajac je na kraju objasnio preko telefona Šariću da “misli da Oskar hoće da bude taj koji će na kraju rešiti“ stvar. Prljavi policajac je označio Markusa da “jedino on može da ode kod Oskara” i “da hoće to da uradi” jer je “Markus od poverenja Oskaru”. Parezanović je nakon sastanka sa Oskarom javio “da je sve ok”. Na kraju se desilo da je Vrhovni sud uklonio sudiju Lukića iz vijeća koje je odlučivalo o presudi. Presuda je umanjena za godinu dana i Šarić je izašao iz CZ-a nakon osam godina i vratio se u vilu na Dedinju.
Osim što je izdejstvovao oslobađanje Šarića, prema dokumentima u koje je KRIK imao uvid, vidi se da je Markus davao podršku Šarićevoj grupi. Pohvalio ih je nakon što su, preko svojih novinara, u medije plasirali negativne tekstove o svjedoku Joksoviću. SKY poruke otkrivaju i da je Parezanović Šarićevoj grupi prenosio povjerljive podatke i sređivao puštanje iz pritvora huligana bliskih narko klanu. Kasnije će se utvrditi i da je Šarić dok je bio u Centralnom zatvoru (CZ) u Beogradu koristio čak četiri kripto telefona i upravljao narko poslovima iz zatvora i dogovarao likvidacije suparnika u Grčkoj i Ekvadoru.
Krivičnom prijavom koju je policija podnijela 15. aprila 2022. godine Tužilaštvu za organizovani kriminal protiv Šarićeve grupe nisu obuhvaćeni Stefanović i Parezanović iako se u njoj jasno navodi da se oni kriju iza nadimaka Edo i Markus i da su usluživali narko klan. U tekstu optužnice protiv Šarića se ova dvojica uopšte ne pominju. Policija u prijavi nije otkrila ko je Oskar. Opozicija i nezavisni analitičari su prepoznali Vučića u opisima svemoćnog Oskara dok je režim negirao da se radi o Vučiću. Apelacioni sud je prošle godine čak odbacio SKY kao dokaz na sudu. Stefanović nije odgovarao na prozivke dok je Parezanović izjavio da nema SKY telefon i da nije kontaktirao sa Šarićevim klanom.
Parezanović je zajedno sa još jednim promoterom Srpskog sveta i narko biznisa Aleksandrom Vulinom (sadašnjim potpredsjednikom Vlade i bivšim šefom BIA-e i MUP-a) predstavljao Srbiju u Sankt Petersburgu na Međunarodnom forumu bezbjednosti od 23. do 25. aprila ove godine. Vulin, osim što je pod američkim sankcijama zbog veza sa Rusijom i poslovima sa drogom, označen je i od strane dvojice inspektora srpske policije kao jedan od pokrovitelja farme Jovanjica na kojoj je zaplijenjeno 1.6 tona marihuane.
Bivši direktor Vojno-bezbednosne agencije (VBA) Momir Stojanović izjavio je polovinom juna Beti da je od 2012. godine osnovna djelatnost BIA-e da štiti političku vlast i organizovani kriminal i “sve instrukcije i zadatke o radu BIA-e daje Vučić”. Srpski i narko svet su očito “pod istom kućom” kako Vučević predizborno najavi.
Jovo MARTINOVIĆ
Komentari
HORIZONTI
POSJETA ŠEFA CIA-E REGIONU: Znak da su politike ušle u opasnu fazu
Objavljeno prije
3 sedmicena
30 Augusta, 2024Mnogi smatraju dolazak Vilijama Bernsa prošle sedmice znakom da mnogo toga u našem regionu nije u redu. Berns je posjetio BiH, Srbiju i Kosovo – države van NATO saveza, okružene zemljama članicama. U BiH i na Kosovu su objavljeni snimci i detalji sa kime se Berns sreo i koje su bile teme razgovora. Srbijanske vlasti nisu zvanično ni potvrdile Bernsovu posjetu a kamoli s kim je i o čemu je razgovarao u Beogradu
Dolazak direktora američke Centralne obavještajne agencije (CIA) Vilijama Bernsa na zapadni Balkanu nije nešto što predstavlja uobičajenu diplomatsku aktivnost. Berns je inače bivši diplomata, ranije je bio i američki ambasador u Rusiji. Na čelu CIA-e se nalazi od januara 2021. godine i jedna je od osoba od najvećeg povjerenja predsjednika Džozefa Bajdena. Mnogi smatraju Bernsov dolazak prošle sedmice znakom da mnogo toga u našem regionu nije u redu, jer šef američkih obavještajaca stiže u vremenu opasne eskalacije sukoba na Bliskom istoku i Ukrajini. Berns je posjetio Bosnu i Hercegovinu, Srbiju i Kosovo – države koje su van NATO a okružene zemljama članicama. U BiH i na Kosovu su objavljeni snimci i detalji sa kime se Berns sreo i koje su bile teme razgovora. Posjeta Beogradu 21. avgusta je bila bez objava. Srbijanske vlasti taj dan nisu čak ni zvanično potvrdile Bernsovu posjetu, a kamoli s kim je i o čemu je razgovarao u Beogradu.
Berns je prvo stigao u Sarajevo 20. avgusta. Tamo se sastao sa direktorom BH Obavještajno-sigurnosne agencije (OSA) Almirom Džuvom, ministrom vanjskih poslova Elmedinom Konakovićem i članovima Predsjedništa BiH, uključujući i Željku Cvijanović. Ona je na američkoj listi sankcija od kraja jula prošle godine. Radio slobodna Evropa (RSE) je citirala neimenovanog američkog zvaničnika koji je rekao da je razlog dolaska Bernsa u Sarajevo, između ostalog, zabrinjavajuća secesionistička retorika i djelovanje predsjednika BH entiteta Republika Srpska (RS) Milorada Dodika i Vlade RS-a. Cvijanovićka nakon razgovora nije iznosila detalje sastanka niti da li je i kakva poruka poslata njenom šefu Dodiku. Cvijanovićka je opisala Bernsa kao „učtivog sagovornika sa impresivnom biografijom koji uveliko odudara od raznih nadobudnih prethodnih sagovornika“ i da je sastanak sa njim bio „preozbiljan“. Idući dan, kada je Berns već bio u Beogradu, Dodik je u pomirljivom tonu na društvenoj mreži X objavio da „Republika Srpska nikada nije sporila suverenitet i teritorijalni integritet Bosne i Hercegovine shodno Dejtonskom sporazumu i secesija nikada nije bila naša politika“. Dodik je istakao i značaj „borbe protiv terorizma…i u tom kontekstu je značajna posjeta BiH direktora Bernsa“.
Vrh RS-a predvođen Dodikom (uz premijera, predsjednika skupštine i ministra pravde) se nalazi na crnoj listi zbog prijetnji Dejtonskom mirovnom sporazumu (kojim je okončan rat 1995.god.), integritetu i suverenitetu BiH. Okidač je bilo usvajanje u Skupštini RS-a dva antidejtonska zakona o nepoštovanju odluka Ustavnog suda BiH i Visokog predstavnika. Amerika tereti Dodika i članove njegove porodice i za rasprostranjenu korupciju i potčinjavanje institucija RS-a njihovim privatnim interesima. Posljednji par godina Dodik i njegovi saradnici su intenzivirali toksičnu nacionalističku retoriku uz zvanično revidiranje istorije. To uključuje i odbacivanje ranijih nalaza Vlade RS-a o genocidu u Srebrenici. Dodik i njegovi ne kriju da je krajnji cilj kampanje priključenje RS-a Srbiji i stvaranje Srpskog sveta koji je postao novi termin za Veliku Srbiju u koju, po njima, treba ući i Crna Gora.
Bošnjački političari su pozdravili posjetu direktora Bernsa. Konaković je rekao da posjeta “jednog od ključnih ljudi američke administracije pokazuje posvećenost SAD-a… i da je BiH u samom vrhu prioriteta američke vanjske politike”. Šef OSA-e Džuvo je rekao da je Berns podržao saradnju obavještajnih agencija, „ali i državu BiH”.
(Ponovna) saradnja sa domaćom agencijom je novina jer stvari nisu ružičaste ni u Federaciji BiH. Bivši šef OSA-e Osman Mehmedagić Osmica je stavljen polovinom marta prošle godine na američku crnu listu zajedno sa narko bosom Edinom Gačaninom. Osmica i Gačanin se u objavi Stejt dipartmenta označavaju kao osobe koje su „ugrozile vladavinu prava, podrivale institucije, opstruirale ili ugrožavale Dejtonski sporazum i materijalno doprinijele međunarodnom širenju narkotika“. Osmica se optužuje i za zloupotrebu državnih institucija u korist Stranke demokratske akcije (SDA). Osmica je bio direktor OSA-e 8 godina, sve do 23. februara prošle godine. Ovaj nekadašnji tjelohranitelj Alije Izetbegovića je negirao veze sa kriminalom i rekao da se stavlja na raspolaganje pravosudnim organima. Na crnoj listi je i bivši premijer Federacije BiH Fadil Novalić zbog zloupotrebe ličnih podataka penzionera u korist SDA pred izbore 2018. godine.
Dan nakon Sarajeva Berns se sastao sa predsjednikom Srbije Aleksandrom Vučićem što je on potvrdio tek dva dana nakon sastanka i odlaska Bernsa za Prištinu. Medijima je rekao da je odsustvo javnosti sa takvih sastanaka stvar dogovora sa gostima, i „obično kada razgovarate sa šefovima službi…nema nikakvih izjava ili čega već“. Vučić je rekao da su teme razgovora bile „budućnost zemlje i regiona“ i da su imali „vrlo koristan, pristojan i rekao bih važan sastanak“ i da je „to sve što po tom pitanju može da se kaže“. Međutim, jedan od predsjednikovih medijskih stubova, tabloid Informer, je imao puno više detalja. Tu je veliki naslov Direktor američke obaveštajne službe vršlja po Balkanu, pravi plan rušenja Vučića sa još dva istaknuta teksta pod naslovom: Posustali organizatori Beomajdana (antilitijumski protesti) pod dodatnim pritiskom! CIA zahteva rezultate i Pakleni plan – CIA sprema atentat na Putina.
Momir Stojanović, penzionisani direktor Vojne bezbednosne agencije (VBA) u razgovoru za Glas Amerike tvrdi da ćutanje u Srbiji „ukazuje da sigurno zvaničnici u Beogradu nisu zadovoljni rezultatima tih razgovora, jer da jesu i te kako bi to podelili sa javnošću u Srbiji“. Stojanović kaže „da su najverovatnije poslate neke ultimativne poruke u pogledu krize i u BiH i na Kosovu i Metohiji“. I drugi analitičari se slažu sa njim da je to bila jedna od glavnih tema razgovora, uz nastojanja Amerikanaca da ograniče ruski uticaj u regionu. „Dok je Berns još bio u Beogradu, Vučić je primio ruskog ambasadora koji je bio veoma zainteresovan da čuje šta to Amerikanci imaju da kažu na ono što se ovde naziva bratska saradnja“ kazao je vanjsko – politički komentator i novinar Boško Jakšić. Jakšić ima i razumijevanja za ćutanje medija. „Sama činjenica da predsednik Srbije razgovara sa šefom CIA-e, koja se godinama proglašava za glavnog zaverenika protiv Srbije… bila bi nepopularno primljena u značajnom delu srpske javnosti“, obasnio je on.
Analitičari i diplomatska zajednica smatraju da je glavni cilj SAD održavanje stabilnosti, tj. u ovom slučaju ukroćavanje Dodika u Bosni i držanje stvari pod kontrolom na sjeveru Kosova. SAD su posebno zainteresirane da se ne ponove krvava dešavanja iz Banjske na sjeveru Kosova prošle godine čiji akteri su bili dobro naoružani paramilitarci pod komandom narko bosa i štićenika Beograda Milorada Radoičića. Radoičić i njegov partner Zvonko Veselinović (najpoznatiji kod nas po objavljenoj u Vijestima SKY prepisci i proslavi prve milijarde sa predsjednikovim bratom) su na američkoj crnoj listi zbog organizovanog kriminala – prije svega trgovine narkoticima. Zbog iste stvari je na listu stavljen i Aleksandar Vulin, jedan od potpredsjednika Vlade Srbije i blizak prijatelj Moskve. Da li su i narko bosovi pod državnom zaštitom i transnacionalni kriminal bili teme razgovora u Beogradu ostaje nepoznato.
Dok za Radoičića, Veselinovića, Šariće i druge nema problema u Srbiji, Vulin je prije dva dana javno rekao da on stoji iza spiskova politički nepodobnih osoba iz regiona kojima je otežan ili zabranjen ulazak u Srbiju zbog „pretnje nacionalnoj bezbednosti“ ili „verbalnih delikata“ koji više ne postoje u srbijanskom zakonu. Navodno je lista napravljena dok je Vulin bio na čelu MUP-a i BIA-e. Među „opasnima“ su se našli i sarajevski glumac Feđa Štukan i hrvatska pjevačica Severina Vučković koja je satima držana na granici uz traženje da se izjasni o Srebrenici, Tuđmanu, Oluji… Štukan je vraćen sa aerodroma u Beogradu prvim letom za BiH uz obrazloženje da mu je zabranjen ulazak u zemlju zbog „nacionalne bezbednosti“. U prošlosti je viđen na jednom protestu u Beogradu. Ranije je vraćena sa beogradskog aerodroma i bivša crnogorska ministarka evropskih integracija Jovana Marović zbog kritičkih stavova o Otvorenom Balkanu. Crnogorski poslanici koji su glasali za rezoluciju o genocidu u Srebrenici su redovno zadržavani i ispitivani na srbijanskoj granici prilikom ulaska. Slična maltretiranja su doživjeli i neki novinari.
Kada su u pitanju granice, ili njihovo brisanje, namjere premijera Kosova Albina Kurtija da otvori most na Ibru koji je do sada efektivno dijelio Mitrovicu po etničkim linijama, je izazvala puno kritika sa Zapada. Američki i drugi zapadni zvaničnici traže od Kurtija da ne povlači poteze koji će ugroziti krhki mir i etnički balans.
Ostaje nada da će Bernsova posjeta Balkanu doprinijeti stabilnosti i smirivanju tenzija.
Jovo MARTINOVIĆ
Komentari
HORIZONTI
LITIJUMSKI IZAZOVI ZA SRBIJANSKU VLAST: Između dvije vatre
Objavljeno prije
1 mjesecna
16 Augusta, 2024Zloupotreba sportista, agresivni nacionalizam i teorije zavjera kao odgovor Vučićeve vlasti na proteste . Provučićevske partije u Crnoj Gori (NSD, DNP i SNP) za sada ćute o litijumu. Krajem avgusta će u Beogradu biti održan skup srpske dijaspore na kojima će se i oni pojaviti, kako nezvanično saznajemo. Provučićevski mediji u Crnoj Gori one koji se protive režimu i Rio Tintu nazivaju “drugosrbijanskim nadničarima”
Masovni protesti u Beogradu protiv obnovljene dozvole anglo-australijskoj rudarskoj kompaniji Rio Tinto da rudari litijum u dolini Jadra na zapadu zemlje kao da su zatekli državne vlasti. Snimci dronom centra Beograda sa desetinama hiljada demonstranata su izazvale nervozne reakcije srbijanskih zvaničnika koji izgleda nisu računali na toliku masovnost u doba godišnjih odmora.
Formalni premijer Srbije Miloš Vučević se odmah obrušio na demonstrante nazvavši ih “raspalom bandom (koji) idu da blokiraju, ne znaju ni sami šta… da ugroze funkcionisanje normalnim ljudima”. To su za Vučevića “kukavice i lažovi…koji otvoreno i monstruozno prete smrću predsedniku”. Po ustaljenom udbaškom stilu Vučević ih je optužio da ugrožavaju Srbiju “zarad ličnih interesa koje podržavaju i Kurti, i ustaše i strane službe“. Ministar unutrašnjih poslova (MUP) Ivica Dačić je, nakon što je drastično umanjio broj prisutnih, rekao da su demonstracije urađene “po receptu obojenih revolucija” aludirajući na Ukrajinu 2014. kada je svrgnuta mafio-kleptokratska vlast Viktora Janukoviča. Kazao je da su demonstranti “blokirali i železničku stanicu Prokop, najlepšu u ovom delu sveta i ponos svih građana Srbije, koju je ova vlast napravila”. Dačić je najavio i krivične i prekršajne prijave protiv onih koji su blokirali saobraćajnice dok su njih trojica ekspresno dobili kazne od 40 i 30 dana zatvora. Predsjednica Skupštine Ana Brnabić je dan prije skupa rekla da je “jedini cilj protesta nasilno svrgavanje (predsjednika Vučića i vlasti koju je narod demokratski izabrao na izborima…i otimanje države”). Za nju je “litijum bogatstvo Srbije, šansa koju bi samo neprijatelj želeo da propustimo”. Istovremeno su režimski mediji objavili da su ruske službe upozorile Predsjednika da se sprema “majdanizacija Srbije” iza koje stoje neke zapadne službe.
Da “neprijatelji Srbije” vrebaju sa svih strana, poručio je i dan nakon protesta predsjednik Vučič. Rekao je da “razume oduševljenje u Prištini” zbog demonstracija kao i želju svih drugih “da Srbiji bude lošije” uključujući i “Zagreb, Sarajevo i zvaničnu Podgoricu”. I zbog neprijateljstva prema Srbiji iz vana “svakom normalnom čoveku” u Srbiji treba biti “jasno na kojoj strani treba da bude” – tj. njegovoj.
Predsjednika je podržala i turbo folk pjevačica Jelena Karleuša, jedan od medijskih (i duhovnih) stubova Srpske napredne stranke (SNS). Karleuša je rekla da proteste predvodi “neuspješni pjevač”, “ubica životinja i silovatelj Topalko (Milan Topalović)”. Po njenim riječima Topalko je “psiho (koji) nije mogao pobijediti ni u Zvezdama Granda a ne Vučića”. Karleuša je uputila i prostačke uvrede proslavljenoj glumici Svetlani Ceci Bojković, koja je bila jedna od govornica na protestu kao i ostalim demonstrantima. Ustvrdila je da na protestu nije bilo stručnjaka već “non-stop pijana” glumica koja “baulja i čarlija” preporučivši da joj se oduzme “pljoska iz koje cuga” a da “Topalka vežu natrag u štalu”. Po Karleuši “neuki” demonstranti trebaju prestati “da maltretiraju normalne građane” usporedivši njihovo mišljenje sa muškim genitaljama. Ova srbijanska pjevačica je nedavno bila u emisiji na Happy TV zajedno sa predsjednikom Vučićem, ministrom Dačićem i liderom Demokratske narodne partije (DNP) Milanom Kneževićem koji ju je pozvao da održi koncert u Zeti čiji gradonačelnik je iz redova njegove stranke. Emisija je bila prilika da se dva političara i turbo folk pjevačica utrkuju ko će više komplimenata i izjava lojalnosti udijeliti gospodaru Vučiću.
Međutim, ni svi u Vučićevom okruženju ne misle isto kada je u pitanju kopanje litijuma koje može imati opasne posljedice po zdravlje ljudi i okoline i po čemu je kompanije Rio Tinto do sada bila neslavna diljem planete. Poznati filmski režiser i prijatelj srpskog establišmenta Emir Kusturica je u autorskom tekstu na svom portalu Iskra izrazio rezerve prema projektu rekavši da je narod dovoljno uplašen i neće odustati od ideje Rio Tinto, Marš sa Drine. Kusturica je izrazio neslaganje sa teorijama zavjera da je taj slogan “smišljen u leglu obojenih revolucija” već su ga skovali “ljudi koji žive na Drini” i u čijoj neposrednoj blizini treba biti rudnik.
Vrh srpske crkve (SPC) je čvrsto pod kontrolom Vučića i njegovih službi, prije svega patrijarh Porfirije i Sinod (crkvena vlada). Ipak, kod par episkopa su se pojavili disonantni tonovi. Krajem jula se u svojoj besjedi mitropolit zvorničko – tuzlanski Fotije usprotivio “prekopavanju Srbije uzduž i poprijeko”. Poručio je da ako je cijena zarade “potpuno uništenje našeg naroda i naše zemlje…šta će nam onda to?” Prije nekoliko dana je episkop dizeldorfski i njemački Grigorije javno poručio da “kao hrišćanin i episkop, kao građanin i čovjek – ne podržavam iskopavanje litijuma i uništavanje plodne Doline Jadra ili bilo koje druge”. Patrijarh, koji se ranije bez problema pojavio u predizbornom spotu Vučićeve SNS pored svog gospodara, ne oglašava se i pored upornih pitanja nezavisnih medija.
Provučićevske partije u Crnoj Gori (parlamentarne NSD, DNP i SNP) za sada ćute o litijumu. Krajem avgusta će u Beogradu biti održan skup srpske dijaspore na kojima će se i oni pojaviti, kako nezvanično saznajemo. Od njih srbijanska javnost i ekološki aktivisti ne očekuju nikakvu podršku. Provučićevski mediji u Crnoj Gori one koji se protive režimu i Rio Tintu nazivaju “drugosrbijanskim nadničarima”.
Ne oglašavaju se ni srbijanski sportisti koji su imali zapažene uspjehe na Olimpijadi u Parizu i kojima je režim priredio zvanični doček po povratku. Prvo ih je primio Predsjednik i slikao se sa njima u svom uredu na Andrićevom vencu. Njihova slava je bila i njegova slava. Kasnije je pred oko 14 hiljada građana, prema nezvaničnim procjenama, priređeno, i direktno televizijski prenošeno, slavlje ispred Starog dvora. Klicalo se Srbiji, pjevala se himna, i posebno otpjevalo Veseli se srpski rode Danice Crnogorčević. Ova pjesma u njenoj izvedbi je postala nezvanična himna (veliko)srpskog sveta i revizionističke istorije u kojoj su fašisti i zločinci postali dobri momci i obrnuto. Jedina “mrlja” režimskom i nacionalističkom veselju su bili aktivisti Kreni-promeni koji su razvili transparent “Nećeš kopati” i još uzvikivali : “Rio Tinto, marš iz Srbije”. Ubrzo su bili privedeni od strane policije zbog remećenja proslave. Istu noć kasnije su pušteni.
Ipak, Vučić je naposljetku rekao “da će razgovarati sa narodom” kako bi se odagnali strahovi od posljedica rudarenja litijuma. U skupštini opštine Mali Zvornik organizovan je razgovor građana sa Predsjednikom jer se ta oblast nalazi u blizini predviđene zone eksploatacije. Vučić je pozvao svakoga do dođe, I da niko “neće biti kontrolisan”. Ponovio je da se neće ništa kopati dok struka ne kaže svoje i dok se “dobro ne odvaga”.
Ekološki aktivisti iz te opštine koji su ranije organizovali proteste odbili su doći smatrajući da je sve režirano. Jedan od njih, Duško Matejić je u izjavi N1 televiziji rekao da je razgovor je “čista farsa” i “leteći cirkus Aleksandra Vučića”. Matejić je istakao da mnogi ljudi koji prisustvuju razgovoru sa Predsjednikom nisu iz Malog Zvornika već “su sve ljudi koji su ucijenjeni,… vidio sam neke ljude koji su na funkcijama i koji su morali da dođu da bi sačuvali svoja radna mjesta“, istakao je. Aktivisti ne vjeruju u “otvoreni razgovor” zato što već imaju tri toksična zagađivača od kojih obližnji rudnik ispušta u akumulaciono jezero olovo, cink i nikl. Postrojenje glinice takođe ispušta u vodu otrovno hemikalije već duže .Prije dvije godine je bio pomor ribe u Drini. “Na sve to nikom ništa” kaže Matejić” niti se stanovništo uopšte obavještava o sadašnjoj količina otrova u okolini. Zato aktivisti ne vjeruju ni najavljenim ekološkim mjerama.
Prije dva dana je naučni saradnik pri Institutu ekonomskih nauka u Beogradu, Aleksandar Matković, prijavio da je dobio prijetnje smrću nekoliko dana nakon objavljivanja teksta o litijumu na portalu Danasa.
Na skupu u sali Opštine Mali Zvornik doktorka Sanja Sakan, naučna savjetnica u Centru izuzetnih vrednosti životne sredine u sklopu Instituta za hemiju, tehnologiju i metalurgiju je upozorila predsjednika države, ali i širu javnost o opasnostima ne samo kopanja litijuma, već i istraživanja koje prethodi otvaranju rudnika. Vučić joj je ponudio da uđe u ekspertski tim koji je formirala država. Međutim, poručio joj je i da joj je “šef država zato što vas država plaća, izdržava vašu porodicu” i da on ne traži od nje da pogazi struku. Ali “nemojte …ako mi kažu ovi ili oni koji se bave politikom…nećemo tu da budemo…(da kažete) neću ni ja”.
Borba se nastavlja, ishod je nezvjestan.
Jovo MARTINOVIĆ
Komentari
Kolumne
-
DANAS, SJUTRA / prije 7 dana
Predizborna groznica
Zoran Radulović
-
DANAS, SJUTRA / prije 2 sedmice
Strategija neuspjeha
Zoran Radulović
-
DUHANKESA / prije 2 sedmice
Sinner’s sin ili grješnikov grijeh
Ferid Muhić
-
DANAS, SJUTRA / prije 3 sedmice
Komandanti
Zoran Radulović
-
DANAS, SJUTRA / prije 4 sedmice
Računi
Zoran Radulović
Novi broj
Predizborna groznica
POTVRĐENA OPTUŽNICA PROTIV BIVŠIH ČELNIKA PLANTAŽA: U nebranom grožđu
VUČIĆEV REŽIM OTVORENO O PLANOVIMA ZA CRNU GORU: Srpski svet i narko biznis pod istom kapom
Izdvajamo
-
DANAS, SJUTRA4 sedmice
Računi
-
INTERVJU4 sedmice
DR RADE ĐURĐIĆ, TVORAC EVROPSKE BUDUĆNOSTI: Budućnost je ispunjavala moj život
-
INTERVJU3 sedmice
BLAGOJE GRAHOVAC, ANALITIČAR GEOPOLITIKE I GENERAL U PENZIJI: Crna Gora nema umne političare, nego političke šalabajzere
-
DRUŠTVO4 sedmice
IZVJEŠTAJ EVROPSKE SLUŽBE ZA SUZBIJANJE PREVARA: Crna Gora u vrhu zemalja iz koje stižu zaplijenjene cigarete
-
INTERVJU4 sedmice
IVANA VOJINOVIĆ, DIREKTORICA CENTRA ZA KLIMATSKE PROMJENE, PRIRODNE RESURSE I ENERGIJU NA UNIVERZITETU DONJA GORICA: Moramo imati sistemski odgovor na ekstremne klimatske uslove
-
Izdvojeno4 sedmice
BRISANJE SJEĆANJA ILI ISPRAVLJANJE NEPRAVDE: Pljevaljska borba za ulice
-
Izdvojeno4 sedmice
SVJETSKI KRIPTO MEŠETARI U KRIPTO CRNOJ GORI: Ko ih i šta ih mami
-
FOKUS4 sedmice
REFORMA OBRAZOVANJA: DPS značka na skandinavskom modelu