Povežite se sa nama

OKO NAS

KONCESIONI AKT: AERODROM U BERANAMA OTPISAN: Bez sjevera se može        

Objavljeno prije

na

Nadu da će avioni ponovo slijetati i polijetati sa beranskog aerodroma ranije je podgrijala upravo Vlada izjavama da je moguće ponovo aktivirati ovaj aerodrom, ali je sve palo u vodu sa objavljivanjem koncesionog akta za zakup crnogorskih aerodroma, kojim nijesu predviđena ulaganja u nekadašnji aerodrom na sjeveru države

 

Isključivanje aerodroma Berane iz koncesionog akta o aerodromoma Crne Gore još jedan je u nizu pritisaka na Berane kao opozicionu opštinu i sjever Crne Gore, ili je uvod u neku drugu strategiju koja se „iza brda valja“.

To je ocijenio menadžer Opštine Berane Vladimir Đaković nakon što je u javnost dospjela isnformacija da Vlada Crne Gore u koncesionom aktu koji se odnosi na davanje koncesija na crnogorske aerodrome pominje beranski aerodrom u svega par rečenica. „ Postavlja  se i pitanje koliko su Vlada i Ministarstvo saobraćaja uopšte i razmatrali aktiviranje aerodroma u Beranama i koliko je to u interesu onih koji u Podgorici kreiraju politiku razvoja sjevera Crne Gore“ – kaže Đaković.

Nadu da će avioni ponovo slijetati i polijetati sa beranskog aerodroma ranije je podgrijala upravo Vlada izjavama da je moguće ponovo aktivirati ovaj aerodrom, ali je sve palo u vodu sa objavljivanjem koncesionog akta za zakup crnogorskih aerodroma, kojim nijesu predviđena ulaganja u nekadašnji aerodrom na sjeveru države.

Vlada je usvojila koncesioni akt krajem jula ove godine, a u njemu se  aerodrom Berane, kratko pominje i to samo u dijelu izvještaja sa javne rasprave. U dijelu budućih investicija ni riječi nema o ovom aerodormu.

Kako je prenio portal Standard, koncesioni akt koji je usvojila Vlada prije dva mjeseca, u bitnom se razlikuje od prvobitnog koncesionog akta iz avgusta prošle godine. Nekoliko puta je slat na doradu, a upravo dio oko aerodroma Berane je izbačen u konačnoj verziji.

U prvom koncesionom aktu objavljene su čak i prognoze saobraćaja za aerodrom Berane. Takođe, objavljen je i dijagram aerodroma Berane. Međutim, u zvaničnom koncesionom aktu nema dijagrama i prognoza saobraćaja na aerodromu Berane, kao ni plana investicija.

Prema nezvaničnim informacijama investicije u beranski aerodrome navodno nijesu opravdane, jer je povrat investicije teško ostvarljiv. Planirane su investicije na aerodromima u Podgorici i Tivtu koje će se odvijati u tri faze.

Vlada Crne Gore je tako sahranila sve nade u skorije aktiviranje beranskog aerodrome. “Koliko Vlada i resorno ministarstvo dobro rade svoj posao i razmišljaju o razvoju sjevera govori podatak o iseljavanju stanovnika iz svih sjevernih opština u periodu od prethodnih dvadeset godina“, kaže   menadžer Opštine Berane.

„Jasno pitamo Vladu ko je i zašto izbacio naš aerodrom iz koncesionog akta. Ovom i ovakvom strategijom onemogućava se aktivairanje  beranskog aerodroma u komercijalne svrhe makar u narednih dvadeset godina.  Zašto se onda požurilo da se Opštini Berane oduzme pravo na  upravljanje aerodromskom pistom“ – pita Đaković.

On smatra da bi, s obzirom na geografski položaj opštine Berane, stanovnicima ove opštine i okolnih opština sa područja Crne Gore, Srbije, Albanije, pa čak i Bosne i Hercegovine, bilo u interesu otvaranje beranskog aerodroma za neke linije, a naročito low cost letove.

„Pitamo nadležno ministarstvo zašto u strategiju nije uvrstilo da se od koncesionih prihoda jedan dio sredstava troši za razvijanje aerodroma u Beranama i Ulcinju. Da li se možda razmatrala mogućnost stavljanja beranskog aerodroma u svrhu protivpožarne zaštite Crne Gore ili aeroturizma? Da se slučajno naš aerodrom ne planira u vojne svrhe“ – kaže Đaković.

On podvlači : „Poslije ovakvog isključivanja iz koncesionog akta možemo da samo da mislimo da je Vlada digla ruke od beranskog aerodroma ili da se nešto radi ispod žita mimo znanja građana Berana i opštinskog rukovodstva“.

Đaković kaže da su iz Opštine Berane, a u saradnji sa brojnim stručnjacima iz ove oblasti, više puta su kretale inicijative za razvoj beranskog aerodroma, ali osim par sastanaka nikada ništa nije riješeno.

On problematizuje i pitanje zašto aero klub Berane ne može od ministarstva saobraćaja dobiti saglasnost za korištenje aerodromske piste više od pola godine. Objašnjava da je zbog toga onemogućena registracija ovog  sportskog kluba kod Ministarstva sporta i na taj način spriječeni brojni ljubitelji ovog sporta da se aerodromska pista koristi u  plemenite svrhe.

Aerodrom u Beranama ne radi više od tri decenije, a lokalne i državne vlasti su dvije decenije obećavale njegovo reaktiviranje.

Beranska vazdušna luka ima dugu tradiciju. Prvi avioni tu su slijetali u vrijeme Drugog svjetskog rata. Saveznici su odatle prevozili partizanske ranjenike na liječenje u Italiju. Ovdje je  formiran i poznati sportski aero klub Berane, iz kojeg su izlazili školovani piloti koji su kasnije letjeli širom svijeta za najpoznatije svjetske kompanije. Pristanišna zgrada izgrađena je  šezdesetih godina kada je uspostavljen redovni putnički saobraćaj. Danas je  naravno, u najvećem dijelu neupotrebljiv. Desetak godina na liniji Berane – Podgorica –Berane i Berane – Beograd – Berane, pa i za Zagreb i Ljubljanu, saobraćali su avioni DC 3, a u kratkom periodu i foker. JNA je 1974. godine  uradila  kvalitetnu pistu dužine blizu dva kilometra i širine skoro pedeset metara, koja do danas odolijeva.

Informacija da je beranski aerodrom prvom verzijom obuhvaćen Koncesionim ugovorom za Aerodrome Crne Gore ulila je  nadu, a konačna verzija ovog akta izavala ogorčenje građana Berana i lokalnih vlasti. Pravdanja time da je aerodrom na sjeveru težak za održavanje, mogla bi se opovrgnuti pitanjem kako se onda održavaju aerodromi u Skandinaviji ili u drugim sjevernim djelovima Evrope i svijeta.

Ovdje mnogi smatraju  da je glavni razlog nedostatak političke volje i nepostojanje želje da se sjever Crne Gore doživi kao prostor na kojem još uvijek ima stanovnika.  Posljedice naopake politike su očite-  sjeveru države se iscrpljuju  prirodni resursi  a naroda će  u dogledno vrijeme ostati  taman toliko da aerodrom realno neće biti potreban.

 

                      Tufik SOFTIĆ

Komentari

Izdvojeno

DRŽAVNE INISTITUCIJE BEZBJEDNOST NOVINARA: Lijepa obećanja i nerazjašnjeni napadi

Objavljeno prije

na

Objavio:

Brojni slučajevi ukazuju na ozbiljne sistemske probleme u zaštiti novinara u Crnoj Gori, kao i na nedostatak efikasne pravde za počinioce ovih zločina. Neefikasnost istraga i nekažnjivost su postali ključni problemi koji ugrožavaju slobodu medija u zemlji

 

 

U Crnoj Gori se od 2004. godine dogodilo na desetine napada na novinare i novinarke. Od prijetnji, preko verbalnih i fizičkih napada, a svi oni uslijedili su nakon neriješenog ubistva osnivača i glavnog urednika lista Dan Duška Jovanovića. Samo mali broj je riješen, što jasno ukazuje na izražen problem neadekvatne zaštite i nekažnjivosti zločina nad novinarima. Iako je postojala inicijativa o formiranju posebnih jedinica koje bi pomogle u rasvjetljavanju ovih nepočinstava, ona još nije zaživjela.

Istina, u okviru Sektora za borbu protiv kriminala Uprave policije imenovana su tri inspektora koji se bave slučajevima napada na novinare,  ali za sada nema javno dostupnih podataka da je njihov rad na bilo koji način doprinio pomacima kod  neriješenih slučajeva.Međunarodna praksa pokazuje da specijalizovane jedinice, imajući u vidu specifičnu prirodu slučajeva napada na novinare, mogu efikasnije sprovoditi istrage i procesuirati počinioce.

Medijski ekspert Mark Gruber kaže da bi uvođenje takve prakse bilo odlično pod uslovom, kako je naveo, da se uzme u obzir i opšti kontekst: obučenost policijske jedinice, saradnja s medijima i s tužilaštvom, možda s mehanizmom “brzog odgovora”.

Nekoliko napada na novinare u Crnoj Gori izdvajaju se kao posebno komplikovani – zbog brutalnosti, dugotrajnosti istraga i izostanka pravde.

Istraga o surovom ubistvu Jovanovića traje preko 20 godina i problematična je, jer odgovornosti izmiču ne samo naručioci, direktni izvršioci već i oni koji su je neuspješno vodili. Za saučesništvo u ubistvu osuđen je jedino Damir Mandić, kome je Apelacioni sud u aprilu 2017. potvrdio presudu na 19 godina zatvora, koji se okončava sredinom naredne godine.

Ranjavanje novinarke Olivere Lakić ispred njenog stana 2018. godine, izazvalo je veliku zabrinutost za njenu bezbjednost, ali i bezbjednost svih istraživačkih novinara i novinarki u Crnoj Gori. Ni u tom slučaju pravda nije postignuta, iako je Više državno tužilaštvo (VDT) dostavilo zahtjev za sprovođenje istrage protiv nekoliko osoba. Lakić je i ranije bila napadnuta i prijećeno joj je.

Novinar iz Berana Tufik Softić bio je takođe meta dva napada – 2007. i 2013. godine. Prvi put je palicom pretučen ispred kuće, dok je drugi put bomba postavljena ispred njegovog automobila. Istrage su dugo trajale, ali slučajevi su ostali nerazjašnjeni i zatvoreni zbog nedostatka dokaza.

Andrea JELIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 4. oktobra ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

Izdvojeno

NOVI STRATEŠKI PLAN RAZVOJA KOLAŠINA: Prepisivanje spiska želja

Objavljeno prije

na

Objavio:

Izgradnja autobuske stanice, tržnog centra sa pijacom i podzemnom parking garažom, rekonstrukcija Doma mladih i Gorštaka… To su samo  neki od projekata koji su iz dva prethodna prepisani u novi Strateški plan razvoja

 

 

Kolašinci već 15 godina nemaju  autobusku stanicu, a toliko dugo slušaju i obećanja lokalnih vlasti da će je dobiti.

Završetak davno započetih radova obećavali su učesnici svih kampanja za lokalne izbore tokom minule decenije i po. Predlog  Prostorno-urbanističkog plana (PUP), na čije se usvajanje još čeka,  dao je formalno mogućnost da se to stanje promijeni. Još nema konkretnih najava na koji način bi se i za koliko vremena taj projekat mogao okončati.

Lokacija na koju svraćaju pojedini međugradski autobusi u stvari je samo stajalište. Prostor koji se u tu svrhu koristi neuređen je, sa dotrajalim asfaltom, bez potrebene infrastrukture i mobilijara, pa ga izbjegavaju mnogi prevoznici. Zbog toga, putnici često čekaju autobus na improvizovanom stajalištu kod starog motela, na magistrali.

Privatno preduzeće Županovac, prije mnogo godina, započelo je gradnju objekta Autobuske, ali nije uspjelo da nađe način da nastavi radove. Izgradnju je omela, kako je ranije saopštavano, prvo ekonomska kriza, a zatim i činjenica da se objekat nije uklapao u predviđene planske dokumente, jer je za sprat viši.

Nakon što je izgorjela stara zgrada, Županovac je 2008. godine na istoj lokaciji započeo gradnju objekta, “koji je podrazumijevao sve karakteristike moderne autobuske stanice sa brojnim sadržajima”. Od svega toga, do sada je ozidana samo višespratna zgrada površine 2.000 metara kvadratnih. Putnicima je na raspolaganju nekoliko drvenih klupa postavljenih napolju, tik uz objekat u izgradnji.

U međuvremenu, inspekcija rada stavila je plombu na vrata trafičice u kojoj su se mogle dobiti informacije o redu vožnje. Telefon za informacije premješten je u obližnju kafanu, pa putnike o vremenu dolasaka i polaska autobusa obavještavaju zaposleni u tom ugostiteljskom objektu. No, ni to nije obaveza preduzeća “Županovac”, s obzirom na to da zvanično Autobuska stanica ne postoji.

Dragana ŠĆEPANOVIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 4. oktobra ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

Izdvojeno

ZAPLIJENE MARIHUANE NE PRESTAJU: Šverceri rade prekovremeno 

Objavljeno prije

na

Objavio:

Ako je samo u nekoliko akcija na ilegalnim prelazima u Gusinju i Plavu zaplijenjeno preko stotinu kilograma marihuane, i nekoliko stotina na obalama Skadarskog jezera, nameće se pitanje – koliko onda narkotika tim putevima svakodnevno ulazi u našu državu

 

 

Kada je prije nekoliko dana Uprava policije saopštila da je Granična policija iz Ulcinja pronašla je oko 66 kilograma skanka, a dvije osobe pobjegle ka Albaniji, aktuelizovano je pitanje ilegalnih puteva kojima se marihuana i skank prebacuju u Crnu Goru.

Ovih 66 kilograma pronađeno je u rejonu ulcinjskog sela Sukobin.

Ne tako davno u priobalnom dijelu Skadarskog jezera, na obali kanala riječe Morače, u blizini željezničke stanice Zeta, pronađeno je 57 kilograma marihuane. Pretragom medijskih arhiva, može se pronaći još veliki broj policijskih saopštenja o zaplijenama marihuane koja se iz Albanije unosi ilegalno u Crnu Goru.

Iz policije je saopšteno da su postupali po operativnim saznanjima da se u prostoru sela Sukobin, iz Albanije u Crnu Goru krijumčari opojna droga skank.

“Pretragom terena od strane policijskih službenika i upotrebom službenog drona, policijski službenici su 27. septembra, u ranim jutarnjim časovima pronašli tri torbe sa 119 pakovanja, težine oko 66 kilograma, u kojima se nalazila biljna materija zelene boje nalik na opojnu drogu skank. Policijski službenici su na licu mjesta uočili dva nepoznata lica koja su se dala u bjekstvo u pravcu Republike Albanije”, navedeno je u saopštenju UP.

Tufik SOFTIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 4. oktobra ili na www.novinarnica.net

 

 

Komentari

nastavi čitati

Izdvajamo