Povežite se sa nama

FOKUS

POLICIJSKE STATISTIČKE IGRE: Manje klanova, više kriminalaca

Objavljeno prije

na

Policijski vrh zna da se pohvali da je u proteklih nekoliko godina broj kriminalnih grupa u Crnoj Gori smanjen sa preko trideset na desetak. Ono što ne kažu je da to nije njihovom zaslugom. Samo su neki klanovi moguće usisali druge, a  povećali broj vojnika. I moć

 

Novosti iz crne hronike preplavile su medije. Nema dana da se ne pročita bar jedna vijest o obračunima, ili  zaplijeni narkotika i hapšenjima pripadnika kriminalnih grupa, koje nerijetko sačinjavaju dvadesetogodišnjaci, iz svih gradova.  Stiče se utisak da gotovo svaka crnogorska opština ima  po nekoliko kriminalnih klanova, i da je to jedina ,,privredna grana” kojom se bave oni koji ovdje odrastaju.

Istovremeno, crnogorski policijski vrh zna da se pohvali  da je u proteklih nekoliko godina broj kriminalnih grupa u Crnoj Gori smanjen sa preko trideset na desetak. Navodi se nerijetko da je prema dokumentu koji se zove Procjena opasnosti od teškog i organizovanog kriminala u Crnoj Gori za 2011. (SOCTA)  u to vrijeme u Crnoj Gori postojalo 35 klanova,  da je 2013. godine broj klanova smanjen  na 20,  dok se u istom takvom dokumentu urađenom 2017. godine, navodi da u Crnoj Gori postoji svega 11. kriminalnih klanova.

Da li ova statistika govori o uspješnoj borbi protiv kriminala ili nečem drugom?

Zvanični podaci ne govore da je broj kriminalnih klanova smanjen njihovom zaslugom. I da njihova statistička igra u konačnom i ne pokazuje da je kriminala i kriminalaca manje.  Naprotiv. Sve su prilike, da su najjači  klanovi usisali druge, dok se istovremeno povećava  broj njihovih pripadnika. Takođe, naredna policijska  procjena  mogla bi pokazati i da su u međuvremenu organizovani neki novi klanovi. Kao što je grupa u Tivtu, koja je nedavno uhapšena zbog  sumnji da su od početka godine u Crnu Goru iz Kolumbije prošvercovali 18 kilograma kokaina. Policija nije uspjela da uhapsi organizatore ove grupe Danila Đurovića i Bana Miletića, koji su u bjekstvu.

Istovremeno, ne samo da se povećava broj pripadnika kriminalnih klanova, već te grupe postaju snažnije i značajne na svjetskoj sceni.

Nebojša Medojević, bivši član parlamentarnog Odbora za bezbjednost za Monitor tvrdi da trenutno djeluje preko deset grupa iz Crne Gore  koje rade transnacionalni šverc. ,,I sve više rade samostalno. Sa vezama po Evropi.  Naši su ostali broj jedan za prevoz droge iz Latinske Amerike. Zato DEA sad traži ukidanje viza za pomorce iz Crne Gore. Crnogorski  klanovi su postali najveći kupci droge od proizvođača u Kolumbiji i okolnim zemljama”.

On kaže da je tivatska grupa, inače neregistrovana, u dosadašnjim zvaničnim dokumentima javnosti dostupnim i medijima, nezavisna. ,,To su ostaci starih klanova. Sa vezama u Kolimbiji i pomorskim kompanijama. Pokušali su da rade solo i odmah su uhapšeni. Jer Vlada ne voli konkurenciju”, tvrdi Medojević. On odavno upozorava  da su sprege vlasti i podzemlja jake, te da vlast kontroliše neke od najvećih klanova u zemlji, kao što je kavački kotorski klan.

Dva kotorska klana, kavački i škaljarski, smatraju se za dva najveća klana u Crnoj Gori.

,,Crnogorska obala ima brojne odlike zbog kojih slovi za žarište šverca, računajući tu i lokaciju, dobru infrastrukturu, političku zaleđinu i spremnu četu mladih ljudi sa gotovo nepostojećim održivim alternativama”, navodi se u ovogodišnjem izvještaju Globalne inicijative protiv transnacionalnog organizovanog kriminala  o žarištima organizovanog kriminala u šest zemalja Zapadnog Balkana Albaniji, Bosni i Hercegovini, Kosovu, Crnoj Gori, Sjevernoj Makedoniji i Srbiji.

U istom dokumentu o kotorskim klanovima stoji da se radilo o nekada jedinstvenom klanu, koji je podijelio i počeo međusobno da ratuje  zbog krize liderstva.

,,Prije više od jedne decenije, veći dio šverca droge u regionu kontrolisao je ujedinjeni kotorski klan, koji je bio povezan sa dobavljačima kokaina u Južnoj Americi, kao i sa italijanskom mafijom. Pretpostavlja se da je droga putovala iz Argentine, Urugvaja i Kolumbije (ponekad preko Brazila) ka obalama Valensije, Đoje Taura i u italijansku Kalabriju (koju je kontrolisala ‘Ndrangeta), ka lukama u Holandiji i Grčkoj kao i u crnogorsku luku Bar. Odatle su pošiljke preuzimali članovi kotorskog klana i prevozili je po Evropi. Kotorski klan je bio poznat po efikasnosti i pouzdanosti. Ali onda se suočio sa krizom vođstva”, stoji u izvještaju. Podsjeća se da je Kotoranin Dragan Dudić Fric, povezan sa Darkom Šarićem ubijen u kotorskom  kafiću u maju 2010, da se Šarić  2014. predao policiji nakon što je bio u bjekstvu od 2010. godine, a da je te godine uhapšen i njegov brat Duško.

,,Unutrašnji rat je počeo zbog upražnjenog mjesta lidera, kada je jedan od članova grupe, Goran Radoman bio označen kao krivac za nestanak više od 200 kilograma kokaina u Valensiji. To je dovelo do unutrašnjeg rata i podjele nekada  moćne kotorske grupe na dva klana – kavački i škaljarski.  Žestina sukoba može djelimično biti objašnjena količinom novca koji je bio u igri”, navodi se u dokumentu Globalne inicijative , uz procjenu  da kilogram kokaina u Zapadnoj Evropi može donijeti prihod u vrijednosti 75.000 – 80.000 evra, od čega crnogorske grupe uzimaju samo oko polovinu sume. ,,Ostatak se troši na originalnu nabavku (oko 2.000€ po kilogramu), međunarodnu isporuku i međugranični transport (18.000-20.000€) kao i na skladištenje i distribuciju (oko 13.000€). Ako se uzme da prosječna organizovana grupa u regionu prokrijumčari između 500 i 1.000 kilograma kokaina godišnje, visina potencijalnog profita je značajna. Pretpostavlja se da se dio tog novca pere preko nekretnina, hotela, kasina i restorana u Srbiji, Kotoru, Baru i Budvi, kao i preko crnogorskih i inostranih banaka.”

Nikšić je još jedno značajno mjesto na mapi organizovanog kriminala. U dostupnim dokumentima navodi se da je u tom gradu najznačajnija grupacija kvartaški klan, koji se povezuje sa moćnim Branom Mićunovićem. U izbještaju Globalne inicijative navodi se da se ovaj klan decenijama bavi krijumčarenjem kokaina i kanabisa.  ,,Pojedini njegovi saradnici obavljaju poslove u inostranstvu, najčešće u Španiji. Deo profita od kriminalnih aktivnosti ovih grupa navodno pere ulaganjem u poslove u Nikšiću, između ostalog, u kockanje, klađenje i građevinske firme, kao i u nekretnine na Jadranskoj obali (naročito u Budvi)”.

I u ovom dokumentu se navodi da postoje sumnje da je ,,Nikšić povezan  sa kotorskim klanovima”. Te sumnje aktuelizovane su ove sedmice  i  u crnogorskim institucijama  zaduženim za borbu protiv kriminala, a nakon što je u akciji  Kargo, policija  uhapsila nekoliko mladih Nikšićana, osumnjičenih da su organizovali šverc droge na regionalnom nivou. Prema pisanju medija, policija sada utvrđuje da li su oni osnovali zaseban kriminalni klan, ili im je u organizaciji posla pomogao neko iz kotorskog kavačkog klana.  U medijima ovu grupu već zovu ,,nikšićki kavčani”.

Registrovane su i veze Nikšića sa suprostavljenim kotorskim klanom – škaljarcima. Kada je u ljeto prošle godine uhapšen Nikšićanin Ranko Radulović i njegova grupa, mediji su pisali da su oni po nalogu škaljarskog klana  planirali više likvidacija policijskih funkcionera iz Nikšića i Podgorice, kao i da se eliminišu bezbjednosno interesantne osobe koje su  već duže bile na meti ovog klana iz Kotora.  Da li to znači da se ova dva klana šire diljem Crne Gore, ili su u pitanju konekcije različitih samostalnih grupa, ostaje otvoreno pitanje.

I policija i dostupna istraživanja o kriminalnim tačkama u Crnoj Gori i regionu kao još jedno žarište kriminala u Crnoj Gori navode i Bar. Barski klan se  smatra ,,manje nasilnim”, iako je u prethodnih tri godine u tom gradu registrovano pet ubistava u mafijaškom maniru. ,,Razlog možda leži u tome što se barski kartel smatra efikasnim, disciplinovanim i dobro povezanim. Šverc droge preko Bara verovatno ostvaruje korist od veza između, s jedne strane, srpskih i crnogorskih kriminalaca i, s druge strane, kriminalaca sa Kariba i iz Južne Amerike, uz nekolicinu posrednika”, navodi se u izvještaju Globalne inicijative. Konstatuje se i da barske grupe operišu na međunarodnom nivou, ali i da je Bar poznat kao žarište šverca cigareta.

Kao ključna tačka na sjeveru Crne Gore kada je u pitanju organizovani kriminal navodi se Rožaje. Taj  gradić se i zbog svog položaja smatra ključnom tačkom za šverc droge.  U oktobru 2014, Rožajac  Safet Kalić, uhapšen je u Austriji. Optužen je za pranje 7,7 miliona evra, zarađenih navodno od šverca droge. Nekoliko njegovih nekretnina bilo je konfiskovano. Porodica Kalić je kasnije oslobođena i obeštećena u Crnoj Gori, dok se u Njemačkoj još vodi poseban proces protiv njega.

Na mapama kriminala, kako domaćim tako i onim koje rade relevantne međunarodne organizacije nema mnogih crnogorskih gradova u kojima, sudeći po medijskim izvještajima, kriminala, ubistava i nasilja – ne fali.

Podgorice, recimo nigdje nema, iako se u glavnom gradu odigrao cijeli niz likvidacija i eksplozija. One se takođe najčešće dovode u vezu sa škaljarcima i kavčanima. Takođe, posljednjih dana u fokusu javnosti je i Berane u kom predstavnici lokalne vlasti, koji su inače opozicija na državnom nivou, postaju meta nasilja lokalnih kriminalaca.  ( Pogledati tekst našeg kolege Tufika Softića na sranicama ovog broja Monitora)

Jasno je da kriminal u Crnoj Gori raste, i da kriminalne vođe regrutuju sve više mladih ljudi. Onih koji ne odlaze u Njemačku, ili druge zapadne zemlje, kako bi obezbijedili egzistenciju.

Zato nam treba neka nova procjena opasnosti koja će ne samo pobrojati  kriminalne grupe, nego zaista procijeniti bezbjednosnu situaciju. Da li svaki grad ima svoje kavčane i škaljarce?  Za to je, svakako potrebna, i neka nova vlast. Koja se ne pominje u međunarodnim izvještajima o organizovanom kriminalu.

Milena PEROVIĆ-KORAĆ  

Komentari

FOKUS

POTVRĐENA OPTUŽNICA PROTIV BIVŠIH ČELNIKA PLANTAŽA: U nebranom grožđu

Objavljeno prije

na

Objavio:

Afera briketi će, izvjesno, epilog imati u sudnici. To ne znači da se stavlja tačka na dugogodišnje pustošenje jednog od (nekada) najprepoznatljivijih privrednih brendova Crna Gore

 

Dvije godine i dva mjeseca nakon što su, u julu 2022., po nalogu SDT-a, privedeni na saslušanje a potom i zadržani u pritvoru do jeseni te godine,  podgorički Viši sud potvrdio je optužnicu protiv nekadašnjih članova odbora direktora Plantaža AD: Veselina Vukotića (predsjednik borda 2006 -2020.), Boža Mihailovića, Dušana Perovića, Anice Hajduković (nije joj određen pritvor), Đorđija Rajkovića i Seada Šahmanovića. S njima, za zloupotrebu položaja u privrednom poslovanju, optužena je i  dugogodišnja izvršna direktorica kompanije Verica Maraš (od 2008. do 2020.). Ona je, u istoj akciji SDT-a i specijalnog policijskog odjeljenja privedena u avgustu 2022. godine, a iz pritvora je izašla otprilike kada i njene kolega iz nekadašnjeg Odbora direktora.

Optuženi su, prema optužnici, navodno krivično djelo počinili od decembra 2019. do aprila 2020. godine, saopštio je specijalni tužilac i portparol SDT-a Vukas Radonjić. „Optuženi nijesu vršili svoju dužnost u postupku zaključenja očigledno štetnog vansudskog poravnanja, sa privrednim društvom OMP-Engineering DOO, pa su mu tako, usljed djelimičnog izvršenja očigledno štetnog poravnanja, pribavili protivpravnu imovinsku korist, a oštećenom (Plantaže AD – primjedba Monitora) nanijeli imovinsku štetu u visini od 384.672,40 eura”, zaključio je specijalni tužilac navodeću da je za to krivično djelo zaprijećena kazna od dvije do deset godina zatvora.

Afera briketi počinje u novembru 2009., kada su Plantaže objavile poziv za prikupljanje ponuda „u cilju rješavanja problema otpadnih sirovina i otpadnih voda koje nastaju u procesu proizvodnje, a posebno otpada koji se javlja orezivanjem vinove loze i stabala“. Tražio se investitor koji će da izgradi fabriku i kupi opremu za prizvodnju briketa od vinove loze. I da garantuje plasman gotovih proizvoda. Na Plantažama je bilo da obezbijede sirovinu za proizvodnju, minimalno 10 hiljada tona sirovine (lozove orezine) godišnje.

U posao se ušlo sa kompanijom OMP, novoosnovanom firmom iz Podgorice koju su formirali: Oleg Obradović (30 odsto vlasništva), Miodrag Ivanović (30 odsto), Predrag Bošković (30 odsto) i pravno lice Consulting Company doo Zenica (10 odsto vlasništva).Naručena je studija izvodljivosti. Taj dokument je izradio Željko Cumbe, samostalni konsultant i ekspert za bio masu ali i vlasnik Consulting Company koja u OMP ima 10 odsto vlasništva. Po njegovoj analizi, posao obećava decenijski profit reda veličine od dva miliona eura pa naviše. Plantaže i OMP, 20. septembra 2010, osnivaju zajedničko preduzeće – Plant OMP. Fabrika  je izgrađena, kupljena je i montirana oprema za proizvodnju, a nakon toga se ispostavilo da fabrika ne može da radi. Isporučena oprema nije adekvatna za preradu lozove orezine.

Zoran RADULOVIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 13. septembra ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

FOKUS

INFRASTRUKTURNO SIROMAŠTVO: Samo smeća ne fali

Objavljeno prije

na

Objavio:

Suve česme, fekalije teku rijekama, ulice zatrpane smećem uz zapaljene divlje deponije, opasan otpad krišom se prebacuje iz opštine u opštinu i zatrpava na tuđim imanjima… Kada govori o planiranim investicijama u infrastrukturu  vlast, uglavnom, nudi vizije budućih autoputeva i brzih cesta

 

 

Desetak dana Moračom, praktično od centra Podgorice pa do njenog ušća u Skadarskom jezeru, teče fekalna kanalizacija. Iz gradskog kolektora u rijeku se izliva prečišćena, poluprečišćena i neprečišćena kanalizacija. Novina je da smo, zbog kvara na gradskom kanalizacionom sistemu koji je u međuvremenu otklonjen (kažu), dobili još jedno izvoršite zagađenja kod Vezirovog mosta  – uzvodno od centra grada i pristojno posjećenih gradskih plaža. Uz boju vode uz desnu obalu rijeke, o zagađenju svjedoči i nesnosan smrad koji se širi ulicama i bulevarima  uz obalu, sve do kružnog toka gdje se račvaju magistrale za Nikšić i Cetinje. Visoke temperature i nizak vodostaj Morače samo su potpomogle  da se najnovije zagađenje bolje vidi i osjeti.

Stara je priča: gradski kolektor nije u stanju da prečisti otpadne vode koje u njega doprema postojeći sistem gradske kanalizacije. O gradnji novog, priča se godinama. „Prečišćavanje otpadnih voda je najznačajniji infrastrukturni projekat u istoriji grada, a samo postrojenje najvažniji segment budućeg sistema“, kazao je bivši gradonačelnik Ivan Vuković, sredinom 2022., prilikom potpisivanja ugovora o izgradnji glavnog postrojenja za prečišćavanje otpadnih voda. Posao je trebalo da počne početkom prošle godine, a EU je do tada izdvojila skoro 33 miliona bespovratnog novca da bi pomogla projekat. Međutim, početak izgradnje (prema prvobitnom planu taj posao bi trebalo da traje 36 mjeseci) neprestano se odlaže zbog protivljenja mještana Botuna. Oni tvrde da će „po cijenu života“ spriječiti izgradnju kolektora u blizini svojih domova i imanja. Prema poslednjim, proljetošnjim, najavama posao je trebalo da počne ovog mjeseca. Izvjesno je da se to neće doseti. Makar do formiranja narednih gradskih vlasti.

„Realizacijom sistema za prečišćavanje otpadnih voda, u vrijednosti od 47,3 miliona eura, biće sačuvane podzemne vode Ćemovskog polja, zetske ravnice, rijeka Morača, a samim tim i vodoizvorište Bolje sestre i Skadarsko jezero“, objašnjavao je prije više od dvije godine tadašnji direktor podgoričkog Vodovoda Filip Makrid. U međuvremenu nije urađeno ništa. Podzemne i nadzemne vode i dalje se zagađuju a cijena budućeg kolektora raste. Od sve priče o novom kolektoru izvjesno je samo jedno: on mora biti napravljen nizvodno od Podgorice.

Nepisano je pravilo: tamo gdje imate višak otpadnih voda – fali one podesne za piće. Podgoričani su već navikli da, s proljeća i jeseni, poslije svake obilne kiše ne koriste za piće vodu sa izvorišta Mareza.

Ovog ljeta imali smo ozbiljnije probleme. Mještani naselja Kuće Rakića bili su bez vode više od dva mjeseca. A jednom, kada je voda potekla iz česama skoro 250 domaćinstava u tom naselju, bila je ofarbana u plavo. Do danas se ne zna zašto.

Nakon njihovih protesta i blokade saobraćajnice između Podgorice i Tuzi, iz Vodovoda su se dosjetili: gasiće vodu dijelu Podgorice, svake večeri istom naselju (!?), da bi je obezbijedili za Kuće Rakića. Par dana/noći kasnije problem je ipak riješen na elegantniji način – djelimičnom preraspodjelom vode iz vodovodnog sistema opštine Tuzi.

Višak neprečišćenih otpadnih voda i manjak vode za piće imaju zajednički uzrok. Širenje Podgorice i po vertikali (u visinu) i po horizontali, često na divlje, bez planiranja i projektovanja, nije ispraćen adekvatnim razvojem infrastrukture. Neplanska gradnja dovela je do toga da postojeći kapaciteti infrastrukture jednostavno nijesu dovoljni da zadovolje potrebe svih stanovnika Glavnog grada. Starih i novih.

Zato ljetošnje incidente ne treba posmatrati kao izuzetak, već najavu ozbiljnih infrastrukturnih problema koji nas čekaju u skoroj budućnosti.  Ne samo u Zetskoj dolini.

Prvi put nakon što je Regionalni vodovod pušten u rad, nedostatak vode osjetio se i na crnogorskom primorju (u dijelu koji se vodom napaja sa izvorišta Bolje sestre u Skadarskom jezeru).

Tako se Petrovac, u špicu turističke sezone, suočio sa višednevnim restrikcijama vode u poslijepodnevnim i večernjim časovima. „Takva situacija je izazvala značajne negativne posljedice i nezadovoljstvo turista uključujući brojne otkaze rezervacija i potencijalnu štetu za lokalni turizam. Restrikcije u snabdijevanju vodom koje su uvedene bez najave, navodno zbog dugotrajne suše i povećane potrošnje tokom ljetnjih meseci, su doprinjele da  trenutna situacija u hotelima i ostalim smještajnim kapacitetima postaje neprihvatljiva i haotična. Ove restrikcije se najčešće manifestuju kroz redukcije u snabdijevanju vodom, smanjeni pritisak i povremena isključenja i to u periodu kad je najpotrebnija, odnosno u popodnevnim satima do ponoći”, navodi se u zajedničkom saopštenju hotelijera sa tog dijela budvanske rivijere.

Iz opštine Budva nijesu se oglašavali.  Em nije imao ko (kriza lokalne vlasti i ponavlajnje proljetošnjih, vanrednih, ozbora), a i ti što su mogli imali su prečih briga. Jedna od njih: smeće je ove godine, prvi put nakon devastirajućih devedesetih prošlog vijeka, zatrpalo budvanske ulice.

„Prepuni kontejneri, smeće odloženo gdje mu nije mjesto, nesnosan smrad koji se svuda širi – slika je Budve ovoga ljeta“, piše sredinom avgusta dopisnik ND Vijesti Vuk Lajović. „Uprkos borbi Komunalnog preduzeća, opšti utisak je da grad nikada nije bio prljaviji“. Fotografije iz turističke prijestonice takve su da ih ne treba opisivati.

Od upućenih smo čuli da Budvi, i ne samo njoj, nedostaju komunalni radnici, kontejneri, vozila za odvoz smeća ali i dobre navike domaćih stanovnika i mnogobrojnih gostiju kada je u pitanju tretman otpada.

Sa viškom smeća borili su se i stanovnici Glavnog grada. Jednako na periferiji i u novim naseljima, elitnim makar po cijeni kvadratnog metra stambenog i poslovnog prostora. Uz koji nije obezbijeđeno dovoljno prostora za odlaganje smeća. Mediji su više pažnje poklanjali drugima, pa smo imali priliku da pratimo kako su stanovnici Siti kvarta porušili smećem zatrpana kontejnerska ostrva u svom naselju. Ideja im je bila da se na taj način oslobode nagomilanog smeća i sebi obezbijede kvalitetnije uslove života. Dobili su – divlje deponije (vidi fotografije).

Tretman smeća u Nikšiću postao je tema političkih rasprava. Glasnogovornici bivših i sadašnjih lokalnih vlasti sporili su se da li se smeće sa gradskih ulica odlaže/deponuje (DPS) ili samo pretovara (Demokrate) u halama Željezare. Uglavnom, zbog tradicionalnog požara na deponiji Mislov do, komunalci smeće iz Nikšića odvoze na deponiju u Podgoricu. To dodatno košta. Dok ima mjesta na Ćemovskom polju.

Ko nema kud sa otpadom, poput opštine Rožaje, deponuje ga na divlju deponiju i pali. Što ne izgori, završi u Ibru. Koji je baš ovih dana – presušio u dijelu toka od Rožaja prema granici sa Srbijom.

Sredinom avgusta mještani nikšićkih naselja Straševina i Kličevo blokirali su put Nikšić- Podgorica kod tunela Budoš, zahtijevajući da se izmjesti otpad (grit iz brodogradilišta u Bokokotrskom zalivu) ilegalno deponovan na privatnim i državnim parcelama u njihovim naseljima. Otpad , navodno, nije otrovan ali će, prema dogovoru sa lokalnim vlastima, on ipak biti premješten na neko drugo mjesto.

I najnovija priča dolazi sa periferije Nikšića. Iz NVO Zagrad Montenegro tvrde da je u Župi, u mjestu Bunić, sredinom nedjelje zakopano više od 50 uginulih krava „sa neke farme u Nikšiću ili Danilovgradu“. Lokacija na kojoj su zakopane uginule životinje nalazi se pored lokalnog puta, na stotinjak metara od Liverovićekog jezera. Mještani ne znaju ko je to uradio i da li je taj neko imao bilo čiju dozvolu za ovaj, čini se ilegalan, posao.

Konačno, ljetošnji raspad elektroenergetskog sistema u Crnoj Gori, doduše kratkotrajan, upozorava da je i ovaj dio infrastrukture možda već preopterećen, nedovoljno dobro održavan ili i jedno i drugo. Još kada se, uz konstantan rast potrošnje, prenosna i distributivna mreža  dodatno opterete energijom iz sve brojnijih solarnih elektrana koje se grade ili, za sada, samo najavljuju, cio sistem bi se mogao naći u velikim problemima. Platiće – potrošači.

Kada govori o planiranim investicijama u infrastrukturu vlast, uglavnom, nudi vizije budućih autoputeva i brzih cesta. Očigledno je da je obim problema mnogo veći. Zato i sredstva koja možemo obezbijediti, ili ih već imamo na čekanju, treba promišljeno rasporediti prema listi prioriteta koju bi, opet, neko trebao da utvrdi. A da mu mi ostali vjerujemo. Puštanje u rad kolektora ili sanitarne kade (deponije) nije ni izbliza tako atraktivno kao što je presijecanje trake na autoputu, ali može biti jednako korisno. Ponegdje i korisnije.

Zoran RADULOVIĆ

Komentari

nastavi čitati

FOKUS

NOSIOCI IZBORNIH LISTA ZA PODGORIČKE IZBORE:  Dva lica kampanje

Objavljeno prije

na

Objavio:

Ove političke jeseni, kada je u pitanju predizborna  promocija,  na cijeni su oni koji u svojim biografijama nemaju samo političke funkcije, već i stručne reference. Nosioci lista i potencijalni budući gradonačelnici/ce nerijetko su ljekari i profesori.  No, kampanju uglavnom vode iskusni političari i vlastodršci.  Reklama je jedno,  život drugo

 

Izbornoj komisiji Glavnog grada predato je 13 lista za učešće na lokalnim izborima, od kojih je do sada potvrđeno osam. To je saopštio predsjednik komisije Vladimir Filipović.  Dvije liste vraćene su na doradu – lista  Crnogorska evropska partija – Novak Adžić i Pokret podstanara Podgorica Naš grad – naš dom,. Posljednje tri  predate liste još su u obradi.To su liste Bošnjačke stranke na čijem je čelu Edin Tuzović, lista Evropa sad – Demokrate – Još jače – Profesor doktor Saša Mujović i lista koalicije Za Budućnost Podgorice, na čijem je čelu Jelena Bojović Borovinić.

Osam potvrđenih lista su: Demokratska partija socijalista koju predvodi Nermin Abdić, Podgorička lista Andreja Milovića, Stranka evropskog progresa Duška Markovića na čijem je čelu Ilija Mugoša,  Evropski savez na čijem je čelu Boris Mugoša, Pokret Preokret  Srđana Perića i Pokret Naprijed Vuka Kadića, lista  koalicije Za bolju Podgoricu Jakov Milatović koju predvodi Luka Rakčević, kao i Crnogorska građanska akcija  Stanka Đuričića.

Nosioci potvrđenih i predatih listi potencijalni su gradonačelnici/ce Podgorice. Centar za ženska prava primijetio je da su samo dvije žene na čelu izbornih listi, iako su partije mahom ispunile kvotu od 40 posto žena na listama. Dosadašnja gradonačelnica Olivera Injac prva je na listi čije je lice za javnost ministar energetke Saša Mujović, a koju su predali PES i Demokrate. Druga žena koja je prva na listi je Jelena Bojović Borovinić dosadašnja je predsjednica Skupštine Glavnog grada.  Listu koju Bojović Borovinić  vodi čini koalicija –  Nova srpska demokratija Andrije Mandića, Demokratska narodna partija Milana Kneževića, Socijalistička narodna partija Vladimira Jokovića, Ujedinjena Crna Gora Gorana Danilovića, Radnička partija Maksima Vučinića, Slobodna Crna Gora Vladislava Dajkovića i Prava Crna Gora Marka Milačića.

Nakon dvije godine njihovog rukovođenja gradom, a nakon pregrupisanja i usitnjavanja političke scene, izglasano je skraćenje mandata lokalnoj Skupštini, što je dovelo do vanrednih izbora, koji će se održati 29. septembra ove godine. PES je potom odlučio da kao lice predizborne kampanje u Podgorici predstavi ministra energetike, iako je prva na listi Injac.

Među nosiocima lista, odnosno  potencijalnim budućim gradonačelnicima Podgorice ima i novih lica, koja međutim nastupaju u ime iskusnih i poznatih političkih lidera. Tako je, recimo, na čelu liste  nove partije Duška Markovića, bivšeg premijera i dugogodišnji šefa tajne policije, je  Ilija Mugoša,  magistar ekonomskih nauka i asistent na Univerzitetu Donja Gorica..

“Dokazaćemo da politika ne mora značiti svađe, podmetanja, nepotizam, partijska zapošljavanja. Ljudima je dosta toga. To koči razvoj našeg grada”,kazao je Mugoša na predstavljanju liste.  Možda je Mugoša zaboravio da je ljudima  toga bilo dosta i onda kada je na izborima 2020. izgubila Demokratska partija socijalista, čiji je Marković bio dvodecenijski visoki funkcioner. Kako god, obećao je drugačiju praksu.

Ove političke jeseni, kada je u pitanju politička promocija,  na cijeni su oni koji u svojim biografijama nemaju samo političke funkcije, već i stručne reference.  Nekadašnja Đukanovićeva i Markovićeva  partija, Demokratska partija socijalista,  kao nosioca svoje liste odredila  je doktora  Nermina Abdića koji radi na Klinici za Ortopediju i traumatologiju Kliničkog centra Crne Gore. Abdić je Član je Opštinskog i Izvršnog odbora DPS Podgorica, kao i izvršni sekretar Odbora DPS Glavnog grada.  Lider DPS-a Danijel Živković predstavio ga je kao “omiljenog ljekara” i  “podgoričkog komšiju”.

I nosilac liste novoformirane partije bivših ministara u Vladi Dritana Abazovića, Marka Kovača i Aleksandra Damjanovića je ljekar. Tu listu predvodi doktor Vuk Kadić  aktuelni direktor Fonda za zdravstveno osiguranje. Nerijetko se, recimo,  u kampanji PES-a naglašava da su Injac i Mujović i univerzitetski profesori. Jelena Borovinić Bojović je ljekarka i bivša ministarka zdravlja.

No, iako se kao nosioci lista biraju profili po modelu omiljenih stručnjaka  i komšija, kampanju uglavnom vode iskusni političari, lideri partija  i vlastodršci. Reklama je jedno, život drugo.

Na predstavljanju liste DPS-a govorio je  i bivši višedecenijski vođa Milo Đukanović.  Duško Marković je  na posterima pored Ilije Mugoše. A neke od lista nose nazive visokih državnih funkcionera, koja služe samo za predizbornu kampanju. Poput recimo liste Pokreta za Podgoricu, URA i PzP, čiji je nosilac Luka Rakčević, ali koja u nazivu ima ime predsjednika države Jakova Milatovića. Ili recimo liste PES-a i Demokrata, koja nosi naziv Mujovića. Na  zajedničkoj listi PES-a i Demokrata nalazi se  čak pet ministara,

“Ako predsjednik države, ako ministar, na kraju krajeva, funkcioner izvršne vlasti, ne planira da bude dio gradskih vlasti, na taj način dovodi u zabludu birače prosto pogrešan utisak da će se neko odreći državne funkcije kako bi direktno učestvovao ili imao neku ulogu u lokalnoj vlasti”, ocijenili su iz Centra za demokratsku tranziciju.

Ima i lista koje, poput Preokreta Srđana Perića, kampanju vode u smjeru vraćanja moći akumulirane u partijama građaninu. “Na našoj listi su ljudi koji nisu toliko poznati u medijima, već u svojoj profesiji. Politika se pretvara u golu grabež i stvaranje interesnih grupa. Potrebno je da vratimo političku kulturu”, ocijenio je Perić.

Ima i onih “tradicionalnih” modela, gdje su nosioci lista odbornici, poslanici i lideri partija. Listu Evropskog saveza tako predvodi poslanik SD Boris Mugoša. Bivši ministar pravde Andrej Milović na čelu je liste  svoje novoformirne partije. Nosilac liste Bošnjačke stranke je Edin Tuzović, predsjednik Opštinskog odbora te stranke u Podgorici.  Luka Rakčević je dugogodišnji odbornik u podgoričkom parlamentu i doskorašnji  zamjenik gradonačelnice Glavnog grada.

Uglavnom biće gužva. I biće obećanja.

Milena PEROVIĆ

Komentari

nastavi čitati

Izdvajamo