Opština Ulcinj je ubjedljivo najnerazvijenija lokalna samouprava na Primorju, pokazao je izvještaj Ministarstva ekonomije.

Naime, tzv. indeks razvijenosti ove opštine je 75 i tri puta je manji nego u Budvi, a gotovo dva puta manji nego u Tivtu.

U odnosu na prošlu godinu Ulcinj je, na ljestvici razvijenosti lokalnih samouprava, pao sa 11. na 12. mjesto u državi, jer ga je u međuvremenu preteklo Cetinje. Ispred Ulcinja su čak i neke opštine sa sjevera, Plužine i Žabljak.

Ovaj indeks uključuje stopu nezapošljenosti, dohodak po stanovniku, budžetski prihod opštine po stanovniku i stepen obrazovanja.

,,Na što je spao naš lijepi grad!? Pitam se samo da li je ovo san ili posljednja faza apatije koja je zahvatila Ulcinj, a koja vodi prema potpunom umiranju”, kaže rezignirano dr Isat Jakupi.

Ovaj nekadašnji odbornik u lokalnom parlamentu je uvjeren da je to rezultanta vlasti, a za lokalnu, na čijem je čelu trenutno Nazif Cungu, kaže da je najgora u istoriji ovog grada.

I u Opštinskom odboru URA smatraju da je publikacija Vlade Crne Gore samo bolni pečat realnosti razvoja, odnosno teškog ekonomskog zaostajanja opštine Ulcinj. „Razlozi za takvo stanje su opštepoznati: kapitalni budžet države redovno zaobilazi Ulcinj, proces privatizacije je uništio privredu, ulaganja u društveni razvoj (obrazovanje, kultura, zdravstvo, sport) praktično ne postoje. Zato i ne treba nikoga da čudi ovakav podatak, ali treba konačno da kod građana upali lampicu dubokog upozorenja. Upozorenja da se ovako više ne smije i ne može. I bez ovog podatka smo svjedoci da imamo pune avione sa mladim Ulcinjanima koji odlaze da traže sreću u zapadnim zemljama, a nadležni redovno i po običaju ćute”, kaže predsjednik ulcinjskog odbora ove političke grupacije Omer Bajraktari.

Ulcinjski zvaničnici se ovim povodom nijesu oglašavali, jer su iznijete činjenice neumoljive, a njihova odgovornost za ovo stanje je takođe nesporna. Više se, kao nekada, ne može optuživati samo vlast na centralnom nivou za maćehinski odnos prema Ulcinju, jer se sada sjedi u toj Vladi, a upravo Demokratska partija socijalista drži na okupu albanske nacionalne stranke u toj opštini. Fermanom te stranke, tačnije Duška Markovića, u martu prošle godine instalirana je trenutna vlast, pa ova sklepana koalicija ne osjeća odgovornost prema građanima, već samo prema toj činjenici.

„Stoga naši problemi imaju političku, a, možda, i generacijsku dimenziju. Političku, zato što naši vječiti političari misle da su uvijek u pravu iako nijesu riješili nijedan problem koji muči opštinu Ulcinj, a problemi su uglavnom isti i sa istim rokom trajanja, kao i političari koji čine lokalnu i državnu vlast. Zato sam i rekao da problemi Ulcinja imaju i generacijsku dimenziju, jer definitivno, jedna generacija vječitih političara je postala dio problema našeg grada, a taj dio problema svakako ne može da bude dio rješenja. Za to su se oni već sami pobrinuli, a vjerovatno i profitirali”, ocjenjuje Bajraktari.

Konstatujući da su za većinu problema u Ulcinju, ipak, najodgovorniji građani te opštine, odnosno njihova vlast, u organizaciji civilnog društva „Ul info” navode da su teške bolesti – sebičnost, pohlepa, neodgovornost, jednom rječju, korupcija opasno nagriza krhko ulcinjsko društvo i taj zapušteni grad. „ Klasično shvatanje korupcije upravo se zasniva na ideji da korupcija predstavlja rezultat kvarenja moralnih vrijednosti u društvu. Ona se manifestuje tako što vladajuća politička klasa sopstveni interes stavlja iznad interesa društva. A pojavni oblici političke korupcije su, na primjer, i lažna politička obećanja. Koliko je samo toga bilo u Ulcinju!”, ističu iz te NVO.

Podaci takođe pokazuju da Ulcinj ima preko četiri hiljade stanovnika manje nego prije 25 godina, kao i da je broj građana koji spadaju u kategoriju izdržavanih za hiljadu veći nego onih koji rade. U situaciji kada nema novih većih hotela, čak ni najava da će krenuti njihova gradnja i kada ne radi Solana, tako nešto je sasvim logično.

A prije devet godina u „Strategiji razvoja turizma u Crnoj Gori”, bilo je zapisano da će „Ulcinj zbog svojih potencijala na Velikoj plaži, Adi Bojani i u zalivu Valdanos, 2020. godine zauzeti vodeću poziciju”.

U tom dokumentu tadašnjeg Ministarstva turizma i zaštite životne sredine, predviđalo se da će u Ulcinju, u turističke projekte, biti uloženo gotovo sedam milijardi eura!?

Ove 2017. godine svjedočimo da se ništa od toga nije realizovalo, a minimalne su šanse da će bar do te 2020. godine, do kada je na snazi citirana strategija, na ulcinjskoj rivijeri biti izgrađen makar jedan veliki hotel.

U međuvremenu će se donijeti nova strategija razvoja turizma, ili trenutna dopuniti. Baš kao i aneksi privatizacionih ugovora za niz razrušenih ulcinjskih hotela, nekadašnjih simbola grada i privrednih giganata.

Istovremeno, Strateški plan razvoja opštine, koji je lani usvojen u lokalnom parlamentu, niko više ni ne pominje! Samo predsjednik Opštine optimistički najavljuje da će, nakon što je prije mjesec dana, tačnije 28. decembra, usvojen Prostorno-urbanistički plan, krenuti ubrzani razvoj.

„Njemu više niko ne vjeruje. Cungu mora odmah da podnese neopozivu ostavku, da se raspusti postojeći saziv Skupštine opštine i da idemo na nove izbore”, smatra dr Jakupi.

Inače, posljednji lokalni izbori u Ulcinju su održani 26. januara 2014. godine i jedino je izvjesno da će ove godine izbori biti raspisani. Da li i organizovani, zavisi prije svega od dinamike političkih procesa u zemlji.

Zato ne treba očekivati da će na kraju ove godine Ulcinj imati bolji indeks razvijenosti nego 2016.

Mustafa CANKA

Komentari