Povežite se sa nama

OKO NAS

SELO BLATINA: IZVOR POSVAĐAO KOMŠIJE: Mala voda – veliki problemi

Objavljeno prije

na

Postavljanje dinamita, kidanje crijeva za vodu, obrušavanje kamenja na kaptažu, nadzorne kamere postavljene na drveću oko izvora, suve slavine u nekoliko desetina domaćinstava, policijska intervencija bar jednom mjesečno i mnogo ružnih riječi na račun komšija, sve je to dio priče iz kolašinskog sela Blatina. U tom malom selu, dvije suprotstavljene grupe mještana godinama ne uspijevaju da se dogovore oko korištenja izvorišta Mala voda, pa su, u pokušajima da jedni drugima zagorčaju život, do sada, nekoliko puta kršili i zakon. U prilično komplikovanoj priči o tome kome izvorište pripada ni policija do sada nije uspjela da se snađe, a sve što su mogli da učine je da nekolicinu mještana pozovu na davanje izjava. Konflikt i dalje traje, pa je samo pitanje dana kada će se desiti nova „diverzija” na kaptažu s koje se vodom snabdijeva desetak domaćinstava, dok njihove komšije tvrde da su time ugrožena prava ostatka sela.

Tokom minule dvije godine dva puta je zagrmio eksploziv na Maloj vodi, u međuvremenu je crijevo za vodu nekoliko puta pokidano. Kaptaža često osvane zatrpana kamenjem. Miodrag Obrenović, jedan od mještana kaže da su počinioci uvijek isti i tvrdi da je njihova imena ponovio pred policijom.

,,Prošle godine smo za otklanjanje posljedica eksplozije i još nekoliko vandalizama na vodovodu potrošili 800 eura. Sada treba da izdvojimo najmanje 400 eura. Policija i tužilac nijesu lani daleko odmakli na otkrivanju počinilaca, jer tvrde da nemaju dovoljno dokaza”, kaže Obrenović.

Među mještanima Blatine, objašnjava on, postoji nesporazum oko korištenja vode. Nekolicina komšija nijesu zadovoljni količinom vode koju imaju na drugom izvoru s kojeg koriste vodu, pa smatraju da je to zbog korisnika izvora Mala voda. On tvrdi da počinioce vandalizama na kaptaži treba tražiti, upravo među njima.

Prije mjesec dana izvor je zatrpan kamenjem, a Obrenović tvrdi da je među onima koji su izveli „diverziju” bio i po jedan pripadnik policije i Komunalne policije. To je one koji koriste tu kaptažu motivisalo da pribjegnu neobičnom metodu otkrivanju počinilaca, pa su po drveću oko Male vode objesili kamere.

„Kamere su zabilježile V. Š, B. Š, V. Č. i V.Č, kako zatrpavaju i uništavaju izvorište . Među njima i pripadnike policije i Komunalne policije. Fotografije koje je zabilježila kamera stizale su na moj mobilni telefon. Odmah sam pozvao policiju koja je izašla na lice mjesta i navedena lica zatekla kod kaptaže Mala voda”, objašnjava Obrenović.

Dio mještana Blatine koji s Obrenovićem dijele vodu, ali i sumnje, tvrde da je dosadašnja šteta na vodovodu premašila 12.000 eura. Smatraju da su njihove fotografije s lica mjesta dovoljan dokaz za Osnovno državno tužilaštvo (ODT) da „brzo reaguje”. Ta grupa mještana sigurna je da to što oni koriste vodu s te kaptaže ne utiče na količinu vode na drugim izvorištima, te da njihove komšije „oštećuju izvor samo iz pakosti i zavisti”.

S druge strane, njihove komšije optužuju Obrenovića i ostale da su „nezakonito kaptirali izvor Mala voda i onemogućili drugima uredno snabdijevanje vodom”.

Vučko, Bogdan i Boško Šuković te Veselin i Vojin Čogurić kažu da su još 1970. oni kaptirali izvorište ispod Purove lazine, na osnovu odluke opštinskog sekreterijata, i nesmetano ga koristili sve do 1999. godine.

,,Onda je Obrenović s družinom neovlašteno kaptirao izvor Mala voda, koji je iznad našeg u istoj jaruzi. Tada nam je prvi put, poslije 29 godina, nestala voda. Oni nijesu predhodno ispitali povezanost izvora. Na naša insistiranja da odustanu od daljih radova i omoguće da voda s izvora Mala voda teče prirodnim tokom, oglušili su se, pa smo bili primorani da se obratimo nadležnim organima”, objašnjavaju Šukovići i Čogurići.

Kako tvrde, vodoprivredni inspektor je u aprilu 2000. godine Obrenovićima zabranio korištenje izvora Mala voda, sve do dobijanja vodne dozvole. Sporno izvorište, objašnjavaju, nije korišteno zbog toga sve do prošle godine.

,,Tada su ponovo počeli da odvode vodu i ugrozili naše vodosnabdijevanje. Obraćamo se Komunalnoj policiji i komunalnom inspektoru, koji je u oktobru prošle godine ponovo zabranio korištenje tog izvora do dobijanja vodne dozvole. Oni ne haju za rješenje pa smo se sredinom jula ove godine ponovo obratili inspektoru s urgencijom za administrativno izvršenje rješenja, koje je i doneseno 2. avgusta. Ni to nije spriječilo naše komšije da i dalje ugrožavaju naša stečena prava”, kažu Čogurići i Šukovići.

Oni tvrde da su 9. avgusta kolašinskoj policiji najavili da će na izvorištu uspostaviti pređašnje stanje, odnosno obezbijediti da voda teče prirodnim tokom. Kako tvrde, samo su vratili kamenje koje je i ranije bilo na izvoru i uklonili cijev, koja nije bila zabetonirana. Navodno, korisnici tog izvora dio su vode odveli crijevom u šumu, a Čogurići i Šukovići tvrde da je to učinjeno ,,samo zbog pakosti”.

Priznaju da su zaplijenili kamere, koje su postavile njihove komšije. I oni tvrde da tužilaštvo treba da reaguje jer snimci sa kamera pokazuju kako Obrenović i ostali oko izvora stražare s ,,dugim cijevima” i to na javnoj površini. Smatraju i da je postavljanje kamera nezakonito, a optužili su Obrenovića i ostale da su sami bacali dinamit na izvor. Poručili su komšijama da će se za svoja prava boriti i dalje ,,svim zakonom propisanim sredstvima”.

Borbu do postizanja cilja, najavljuje i druga grupa Blatinjana. Tvrde i da imaju „papire” , koji dokazuju da Čogurići i Šukovići ne govore istinu. Dosta „papira” kao dokaz nudi i druga strana.

,,Oni su demantovani elaboratom koji su napravili stručnjaci Zavoda za geološka istaživanja i koji su zaključili da dva izvore, udaljena oko dva kilometra, nijesu povezana, te da količina vode u jednom ne zavisi od količine i korištenja vode u drugom. Pribavili smo svu dokumentaciju koja je neophodna i koju je od nas tražila Opština, od koje smo dobili rješenje za utvrđivanje vodnih uslova. Kasnije su to rješenje povukli uz obrazloženje da treba oni da angažuju stručnjaka za jedan dio dokumentacije. Trpimo štetu već dvije godine od ljudi koje samo pakost tjera da rade ono što rade”, poručuju Šukovićima i Čogurićima i preporučuju im da koriste još četiri izvora koji postoje u selu.

Iz kolašinske Opštine najavljuju da će tek u narednom periodu moći da saopšte svoj stav o problemima u Blatini. Objasnili su da zbog smjene vlasti sva dokumentacija još nije pregledana i obećavaju da će s nivoa lokalne uprave dati sve od sebe da se konflikt Blatinjana završi u skladu sa zakonom.

Rijetki mještani Blatine, koji nijesu uvučeni u svađu oko izvora Mala voda, podsjećaju da bi njihove komšije mogle štošta da nauče od svojih predaka. Prije nekoliko stotina godina, bez policije, opštinskih službi, tužilaštva i sudova u tom selu nalazili su načine da se dogovore oko korištenja vode.

,,To se tada jednostavno rješavalo. Ljudi su sjeli, razgovarali i dogovorili se koji izvor i kada ko koristi. Postojao je i redosljed korištenja jazova za navodnjavanje. Riječ se poštovala i niko je nije smio prekšiti. Niko nije posredovao sa strane, a vode su imali svi dovoljno. Očigledno, tada je bilo i manje pakosti i zavisti a više pameti i ljudskosti”, tako je jedan od starijih Blatinjana prokomentarisao ono što njegove komšije rade već dvije godine.

Dragana ŠĆEPANOVIĆ

Komentari

Izdvojeno

PROSTORNO PLANIRANJE NA KOLAŠINSKI NAČIN: Magacin usred gradskog parka

Objavljeno prije

na

Objavio:

Samo mišljenje glavne kolašinske arhitektice može osujetiti namjeru vlasnike hotela Bjanka, da u  gradskom parku postave hangar visine preko 13 metara. To im omogućava važeći program privremenih objekata i urbanističko tehnički uslovi, izdati od nadležnog Sekreterijata

 

 

Kompanija Beppler & Jacobsen Montenegro, vlasnik kolašinskog hotela Bjanka još nije dobila saglasnost od glavne gradske arhitektice Kristine Bulatović Pejić da u jedinom gradskom parku izgradi magacin, čija je visina preko  13 metara, a površina oko 600 m². Bulatović Pejić je u nezavidnom položaju, jer je takav montažno-demontažni objakat na lokaciji parka, usred borove šume, predviđen Programom privremenih objekata, koji je važio od 2019. do kraja minule godine. Dokumentom je precizirano da se na katastarskoj parceli 278, koja je na rubu parka, postavi montažno-demontažni ili nepokretni privremeni objekat, čija je maksimalna površina 610 kvadrata. Novi Program je u pripremi i ne zna se kad će biti okončan rad na tom dokumentu, a u međuvremnu lokalni Sekreterijat izdao je kompaniji urbanističko tehničke uslove (UTU) za hangar.

Glavna arhitektica je, prema onome što je Monitoru nezvanično rečeno u lokalnoj upravi, zatražila mišljenje Ministarstva prostornog planiranja, urbanizma i državne imovine. Bilo je potrebno tumačenje oko toga da li “stari” Program još važi, s obzirom da je bio “oročen” do 2023.  Potvrdan odgovor Ministarstva otežeo je odluku, jer je činjenica da Beppler & Jacobsen Montenegro formalno ništa ne sprječava da nekoliko desetina metara od gradskog jezgra postave gigantski magacin. No, s druge strane, na osnovu idejnog rješenje (ID), Bulatović Pejić je kompaniju ovih dana obavijestila “da objekat nije u skladu sa ambijentalnim vrijednostima”.  Procedura je takva da će, nakon njenog obavještenje, kompanija imati prostor za izjašnjenje, pa će tek onda biti moguće donijeti i konačno rješenje.

Na sajtu Opštine nije dostupno idejno rješenje (ID) magacina. S obzirom da je njegovo postavljanje planirano na rubu parka, na mjestu nekadašnjeg otvorenog bazena, ukoliko kompanija dobije potrebne saglasnosti, do objekata bi bilo neophodno izgraditi i prilazni put. Uz to, vjerovatno, posjeći i nekoliko stabala, jer trenutno ne postoji saobraćajnica koja vodi do te lokacije. Propisima je precizirano da se privremeni objekti mogu postavljati pod uslovom da ne narušavaju osnovne i prateće komunalne funkcije, javne površine, ne degradiraju prostor i ne ugrožavaju životnu sredinu.

Dragana ŠĆEPANOVIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 6. avgusta ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

Izdvojeno

SEZONA 2024.: Ulcinj hit destinacija za turiste iz Srbije

Objavljeno prije

na

Objavio:

Prema podacima loaklne Turističke organizacije, nešto više od 20 odsto gostiju koji su ovog ljeta boravili na ulcinjskoj rivijeri bili su iz Srbije. I mediji iz te zemlje tvrde da je ove godine Ulcinj bio veoma omiljena destinacija za goste iz te zemlje

 

 

Ovo je najinteresantniji i najromantičniji grad na istočnoj obali Jadrana. Pored tradicionalnih ljetovališta, kao što su Budvanska rivijera i Boka Kotorska, sve više građana Srbije odlučilo je da godišnje odmore provede na najdužoj plaži na Jadranu. Ulcinj je ovog ljeta bio hit destinacija koja je u velikom broju privukla goste iz Srbije. Mjesto je veoma lijepo i pogodno za sve uzraste, piše beogradska štampa.

Kako navode, morska voda u ulcinjskom akvatorijumu je kristalna i nezagađena, cijene adekvatne za ono što se nudi, a ljudi posebno ljubazni. “Možda su u odnosu na neki raniji period, ovog ljeta osjetno skočile cijene svih usluga, od smještaja do hrane i pića, ali ako se uporedi sa cijenama sa drugim destinacijama u zemlji i cijelom regionu, Ulcinjani su i dalje najpovoljniji , tako da slobodno se može reći da je Ulcinj destinacija koja se prilagođava svima i svako u skladu sa svojim mogućnostima može uživati u onome što mu najviše prija”, pisao je “Blic”.

Nakon nekoliko decenija primjetno je da se dešava veliki povratak gostiju iz ove države na ulcinjsku rivijeru. Do početka ratova na području bivše Jugoslavije, građani Srbije imali su nekoliko hiljada kuća i vikendica u Ulcinju, uglavnom u Štoju, Kručama i u Limanu, koje su kasnije uglavnom prodali. U Štoju, odnosno u neposrednom zaleđu Velike plaže, je, na primjer, postojalo Prvo, Drugo i Treće beogradsko naselje.

Tradicionalno, gosti iz Srbije najviše borave na Adi Bojani. Tome su, uz magičnu ljepotu tog rajskog ostrva, svakako doprinjeli film i serija Biser Bojane, u režiji Milana-Mime Karadžića, koja se dugo prikazivala na TV kanalima u toj državi.

Mustafa CANKA
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 6. avgusta ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

Izdvojeno

DECENIJA OD TROVANJA BERANACA IZ GRADSKOG VODOVODA: Lakoća zaborava

Objavljeno prije

na

Objavio:

Epidemija stomačnih bolesti u Beranama buknula  je u noći zmeđu 23. i 24. avgusta 2013. godine. Dom zdravlja i Opšta bolnica bili su kao u ratnom stanju, a konačan bilans onih koji su potražili pomoć ljekara popeo se na oko dvije hiljade, dok se pretpostavljalo da se još dva puta toliko građana liječilo samostalno, odnosno nije javilo ljekaru

 

 

Više od deset godina od masovnog trovanje građana Berana, kada samo srećom, slučajem i izuzetnim angažovanjem medicinskog osoblja nije bilo tragičnih ishoda, slučaj prekriva veo zaborava i niko nikada nije zbog toga proglašen krivim i odgovornim. Da li je bilo i kakvih dugoročnih posljedica, pitanje je koje više medicinskoj struci niko ne postavlja.

Uzaludni su bili sudski procesi protiv Bemaksa i JP Vodovod, jer su završeni oslobađajućim presudama. Kompaniji Bemaks i njenom tadašnjem direktoru Veselinu Kovačeviću na teret je bilo stavljeno krivično djelo uništenje i oštećenje javnih uređaja, odnosno oštećenje cijevi gradskog vodovoda što je izazvalo „znatan poremećaj u životu građana“ iz člana 328, stav 2 iz stava jedan KZCG.

U prvostepenoj presudi, Kovačević i Bemaks kažnjeni su novčano, sa šesto, odnosno hiljadu i sedamsto eura zbog oštećenja i uništenja javnih uređaja iz člana 328, stav 1 KZCG, ali je bjelopoljski Viši sud ovu presudu beranskog Osnovnog suda ukinuo. Kasnije je taj sud u ponovljenom postupku, postupajući po ukidnim razlozima, oslobodio krivice i Bemaks i Veselina Kovačevića, što je Viši sud zatim potvrdio. Isto je bilo i sa Javnim preduzećem Vodovod.

Epidemija stomačnih bolesti u Beranama buknula  je u noći zmeđu 23. i 24. avgusta 2013. godine. Prvog dana epidemije u Domu zdravlja je bilo ukupno 318 pacijenata, a najviše je pregledano u Dječijem dispanzeru, gdje je samo u prvoj smjeni dato oko stotinu infuzija. Dom zdravlja i Opšta bolnica bili su kao u ratnom stanju, a konačan bilans onih koji su potražili pomoć ljekara popeo se na oko dvije hiljade, dok se pretpostavljalo da se još dva puta toliko građana liječilo samostalno, odnosno nije javilo ljekaru.

U prilog činjenici da je uzročnik epidemije bila voda, govori i podatak da su obolijevanja zabilježena samo na području koje se napaja vodom sa gradskog vodovoda. Tih dana to je na konferenciji za štampu u Beranama potvrdio i tadašnji direktor Instituta za javno zdravlje Boban Mugoša.

Tufik SOFTIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 6. avgusta ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

Izdvajamo