Povežite se sa nama

DRUŠTVO

Suša u džepu

Objavljeno prije

na

Voda, jogurt, hljeb i još po nešto. Kratak je spisak domaćih proizvoda koje u jutarnjoj kupovini možete skinuti sa polica. Crna Gora je veliki uvoznik svega i svačega. Pa i onoga čega kod nas ima u izobilju – vode i mlijeka. Samo prošle godine potrošili smo – 440 miliona eura za uvoz poljoprivrednih i prehrambenih proizvoda. Time smo uspjeli za čak osam odsto povećati uvozničku zavisnost u odnosu na godinu ranije. Tako sada uvoz čini preko 14 odsto ukupnog domaćeg bruto proizvoda.

Prema podacima Monstata, povećava se, iz godine u godinu, uvoz životinja, ribe, mlijeka, voća, brašna, pšenice, jakih alkoholnih pića, vode, stočne hrane.

Čak 74 miliona smo potrošili na uvozno meso i mesne prerađevine, a 57,1 milion na žitarice i preparate od žita, što je 11 miliona više nego godinu ranije. Mlijeka, mliječnih proizvoda i jaja prošle godine uvezeno je za 46 miliona ili šest miliona više nego godinu ranije. Povrća i voća za 38 miliona- pet miliona više, stočne hrane za 16 ili tri miliona više…

To nije jedini problem. Ovogodišnja suša u regionu i povećanje cijena hrane koju uvozimo mogli bi usloviti pad standarda. Domaćih proizvoda koji bi nas zaštitili od zavisnosti od uvoza, niti robnih rezervi – mi nemamo.

Najviše, tradicionalno, uvozimo iz Srbije. Zbog suše – upravo iz te zemlje stižu nove isporuke sa novim cijenama.

Godinama u mnogim dokumentima poljoprivreda slovi, pored turizma, kao strateška privredna grana. Država je pustila da se ta grana osuši . O tome govore i porazni podaci o uvozu hrane. Prije četiri godine, 2008. uvoz hrane je iznosio 150 miliona, 69 odsto manje nego u 2011, dok je 2007. bio manji čak 71 odsto (123,8 miliona).

Kome odgovara da iz godine u godinu uvozimo sve više proizvoda koje možemo i sami da izvozimo, ili ih makar ponudimo domaćim potrošačima? Zajedničkom budžetu, građanima i poljoprivrednicima zasigurno ne odgovara to što mlijeko, mliječne proizvode, meso – jedemo iz uvoza – dok raste spoljnotrgovinski deficit..

Malim ali jakim grupama uvozničkog lobija itekako odgovara ovakva situacija.

Sve je počelo ,,razvojem” neoliberalne ekonomije koja je širom otvorila vrata domaćeg tržišta za prodor stranih proizvoda. Lijepo je da u našim prodavnicama možemo da kupimo isto što i u Rimu ili Berlinu. Ali, domaća proizvodnja nije morala biti uništena da bi se to desilo. Mnoge države su pustile strane proizvođače ali istovremeno itekako podstakle domaće da prave konkurentne proizvode. Tako su ostvarile balans – bogata ponuda za potrošača i istovremeni razvoj domaće prehrambene industrije.

Kod nas taj koncept nije bio održiv jer je trebalo omogućiti sticanje ekstraprofita za domaće uvozničke lobije koji su širili posao dok je domaća proizvodnja propadala.

O nedomaćinskom odnosu države prema domaćoj proizvodnji upozoravali su mnogo puta i iz Unije poslodavaca i raznih udruženja proizvođača. Agrobudžet je, prema njihovom mišljenju, premali da bi se stvari pokrenule sa mjesta. Uz to, veliki dio novca opredijeljenog za poljoprivredu ide za tzv. staračke naknade, koje su čista socijala, a ne razvojni projekat. Iz Ministarstva poljoprivrede su poručivali – kada krene bolja proizvodnja, i država će više para izdvajati za poljoprivredu. I, tako u krug.

Iz poljoprivredne unije objašnjavaju da se prodavci radije opredjeljuju za plasman strane robe jer su marže za nju veće. No, kako je, u razgovoru za Monitor objasnio Dragoljub Nenezić, predsjednik Unije, poseban problem su dampinške cijene. ,,Tako je moguće da je u Podgorici litar mlijeka uvezenog iz Srbije jeftiniji nego usred Beograda”, kaže Nenezić. On najavljuje da će Unija narednih dana pokrenuti priču u javnosti o ovom velikom problemu za domaće proizvođače.

Prema podacima Privredne komore Crne Gore imamo dovoljno kompanija koje bi mogle da pokriju dobar dio domaćih potreba za prehrambenim i poljoprivrednim proizvodima. Proizvodnjom mesa i mesnih prerađevina u Crnoj Gori bavi se desetak preduzeća, mlinskom industrijom bave se tri kompanije, otkupom, preradom mlijeka i proizvodnjom sira bavi se 25 kompanija od kojih tri najveće mljekare otkupljuju preko 60 odsto ukupno otkupljenih količina mlijeka. No, prema podacima Privredne komore Crne Gore – od ukupno raspoloživih količina mlijeka, oko 170 miliona litara, mljekarska industrija otkupi i preradi svega oko 20 odsto.

Iako imamo osam fabrika za flaširanje pijaće vode koje u potpunosti mogu da zadovolje potrebe domaćeg tržišta, u Crnu Goru se uvoze velike količine tog proizvoda. Godišnje se za taj praktično nepotreban uvoz utroši oko 10 miliona eura. Mnoge prodavnice, kafići i restorani u svojoj ponudi uopšte nemaju vode crnogorskih proizvođača.

Ne radi se samo o hrani. Slično je i sa drvetom. Samo što u ovom slučaju izvozimo sirovo drvo a uvozimo gotove proizvode. Čak i one koje je vrlo jednostavno napraviti i za koje ne treba komplikovana i skupa mehanizacija. Lani je izvezeno sirovog drveta u vrijednosti od 18 miliona, a od izvoza namještaja i proizvoda od drveta zaradili svega milion i po. Prije samo četiri godine izvoz namještaja i proizvoda od drveta bio je duplo veći. Istovremeno, za uvozni namještaj smo potrošili – 42 miliona eura, a za proizvode od drveta još 17 miliona.

Srbija je i dalje najveći spoljnotrgovinski partner. Mi smo njima prošle godine prodali robe u vrijednosti od 79,8 miliona, a uvezli iz Srbije – u vrijednosti od 518 miliona. U izvozu sljedeći partner po veličini je Mađarska sa 76,9 miliona i Hrvatska sa 45,9 miliona, a po uvozu druga je Grčka sa 144 i Bosna i Hercegovina sa 138,7 miliona eura.

Dok uvozimo ono čega imamo u izobilju, kao što su voda i mlijeko – naša zavisnost od uvezene robe će biti zastrašujuća. Uzaludne su sve kampanje u kojima se pozivaju kupci da kupuju domaće. Treba pozvati Vladu da omogući proizvodnju – domaćeg.

Marijana BOJANIĆ

Komentari

DRUŠTVO

HAOTIČAN POČETAK ZIMSKE SEZONE: Kad se turizam dešava

Objavljeno prije

na

Objavio:

Početak zimske sezone sa brojnim problemima i stupanje na snagu dvostrukog povećanja PDV-a na smještaj siguran su znak da će crnogorski turizam sa olovnim nogama trčati narednu 2025. godinu. Vapaje turističkih radnika nema ko da čuje. Turističke radnike i sve one koji žive od turizma posebno brine to što je  gotovo izvjesno da će se, ukoliko se nešto brzo ne uradi, ovaj trend nastaviti i u 2025.

 

 

rošlogodišnja zimska sezona je u Crnoj Gori propala jer nije bilo snijega. Ove godine pao je već krajem novembra i iznenadio sve na sjeveru.  U Ski centru Kolašin 1600 mjesec dana nema struje, a tu  je i hronični problem sa vodosnabdijevanjem i nedostatak adekvatnih puteva i parkinga, da se ne govori o visokim cijenama. Pritom, za samo nekoliko sedmica kreću novogodišnji praznici i đački raspusti.

„Vremenski uslovi omogućili su skijanje već prije 15 dana, ali zbog nepostojanja sistema za osnježavanje staze su neiskorištene. To je apsurd u 21. vijeku“, kaže Dragana Bećirović iz Privredne komore Crne Gore.

U državi gdje se turizam u kontinuitetu dešava, logično je da prihodi padaju. I to ove godine zvanično – po pokazateljima Centralne banke Crne Gore za 50 miliona eura su manji nego 2023. godine ili za četiri odsto. Pad posjeta još veći – više od pet odsto. To je prvi put od obnove nezavisnosti, isključujući 2020. odnosno godinu korone, da je u turizmu žetva opala.

Finansijski rezultati bi bili još gori da ove godine nijesu značajno povećane cijene usluga, praktično u rangu sa svim evropskim mediteranskim zemljama. Baš kao i one u vanpansionu i u supermarketima. Crna Gora više nije jeftina destinacija, svakako ne za goste iz našeg regiona koji su najbrojniji. U situaciji kada se pogoršava ekonomsko stanje i u zapadnoevropskim zemljama, to onda vrijedi i za te goste. Istraživanja pokazuju da oko 80 posto Evropljana mijenjaju navike putovanja zbog klime, sigurnosti i cijena.

Turističke radnike i sve one koji žive od turizma posebno brine to što je  gotovo izvjesno da će se, ukoliko se nešto brzo ne uradi, ovaj trend nastaviti i u 2025.

Mustafa CANKA
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 6. decembra ii na www.novinarnica.net

Komentari

nastavi čitati

DRUŠTVO

RATNI ZLOČINI: Crna Gora još bez optužnica protiv ,,vikend ratnika”

Objavljeno prije

na

Objavio:

Specijalno državno tužilaštvo je  do sada podiglo samo tri optužnice zbog učeća dobrovoljaca iz Crne Gore u ratnim zločinima u BiH i na Kosovu

 

 

Specijalno državno tužilaštvo (SDT) nije učinilo dovoljno u istragama o učešću tzv. vikend ratnika iz Crne Gore u ratnim zločinima i pljačkama počinjenim u Bosni i Hercegovini, Hrvatskoj i na Kosovu tokom ratova devedesetih, tvrde sagovornici BIRN-a.

Izraz ,,vikend ratnici” se često koristi da opiše dobrovoljce koji su iz Crne Gore i Srbije putovali u BiH i učestvovali u ratnim zločinima tokom devedesetih.

Pravna savjetnica u Akciji za ljudska prava (HRA), Bojana Malović, tvrdi da SDT još nije samoinicijativno istraživalo djelovanje tzv. vikend ratnika, iako indicije o učešću crnogorskih državljana u silovanjima u istočnoj Bosni postoje od 1996. kada je pred Međunarodnim krivičnim sudom za bivšu Jugoslaviju (ICTY) u Hagu podignuta prva optužnica zbog seksualnog zlostavljanja.

,,Specijalno državno tužilaštvo od novembra 2020. izviđa dokazni materijal koji se može odnositi na ‘vikend ratnike’, budući da obuhvata više od 15 crnogorskih državljana osumnjičenih za teške zločine − uključujući ubistvo, mučenje, seksualno ropstvo i silovanje na području Foče. Međutim, kako je taj postupak u fazi izviđaja njihovi identiteti nisu poznati javnosti”, kazala je Malović BIRN-u.

Crna Gora je, kao dio Jugoslavije, direktno učestvovala u ratovima devedesetih u Hrvatskoj i BiH, a cnogorski građani su, kao pripadnici Vojske Jugoslavije, učestvovali u ratu na Kosovu. U Crnoj Gori nije bilo ratnih dejstava, ali su na njenoj teritoriji zabilježeni ratni zločini.

U sudskim procesima u BiH, na Kosovu i Hrvatskoj pominju se crnogorski državljani koji su u tim državama kao dobrovoljci učestvovali u ratnim zločinima i pljačkama. U Crnoj Gori su do sada podignute tri optužnice protiv crnogorskih državljana zbog ratnih zločina u susjednim državama, od kojih se jedna završila osuđujućom presudom.

Apelacioni sud je u decembru 2019. potvrdio presudu kojom je bivši pripadnik Vojske Jugoslavije iz Nikšića, Vlado Zmajević, osuđen na 14 godina zatvora zbog ubistva 4 albanska civila u selu Žegra kod Gnjilana tokom rata na Kosovu 1999.

Predrag NIKOLIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 6. decembra ii na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

DRUŠTVO

BUDVA POSLIJE IZBORA: Poslovi ne smiju da stanu

Objavljeno prije

na

Objavio:

Izbori u Budvi odavno ne služe izjašnjavanju građana za programe stranaka i ljude koji će na najbolji način voditi grad. Izbore vode interesne grupe, građevinski lobi uz moćne uticaje sa strane. Zbog bogatih koji žele biti još bogatiji, čija je jedina ideologija materijalni interes, trpe građani Budve. Njima se smiješe treći vanredni izbori u jednoj godini

 

 

Deset dana nakon lokalnih izbora u Budvi i proglašenja konačnih rezultata, nema naznaka da se uskoro može očekivati dogovor političkih grupacija koje su učestvovale na njima. Postupci dvije vodeće stranke, koalicija Demokratskog fronta koju predvodi kandidat za predsjednika Opštine, Mladen Mikielj i grupa građana Budva naš grad, Nikole Jovanovića, takođe pretendenta za fotelju gradonačelnika, istovjetni su onima koje su vodili nakon majskih izbora, na kojima je rezultat u broju mandata bio neriješen. Njihove liste osvojile su oba puta po devet odborničkih mjesta u Skupštini grada, nedovoljno da same formiraju izvršnu vlast.

Pregovore pokreće Jovanović, uz uslov da njemu pripada predsjednička fotelja. On  poziva  na dogovore pojedine partije iz DF  SNP i Demokratsku narodnu partiju.. Prošlog puta  iz DF-a mu je stavljeno do znanja da to neće proći. Sasvim izvjesno neće ni sada.

Upućeni tvrde da Jovanović ima podršku aktuelnog predsjednika Opštine Mila Božovića iz pritvorske jedinice u Spužu. To je i podrška moćnog građevinskog lobija, zainteresovanog da unosni poslovi ne presahnu.

Za eventualno  pravljenje postizborne koalicije sa DPS-om, Jovanović bi morao ubijediti odbornike sa svoje liste, Budva naš grad, nekadašnje sledbenike jedinstvenog DF-a. Tokom junskih pregovora to mu nije pošlo za rukom, nekoliko njih odbilo je takvu saradnju. Sada je dovoljno  da tri odbornika to učine,  da otpadne mogućnost  povratka DPS-a u izvršnu vlast u Budvi, poslije osam godina.

Upućeni navode da je uslov DPS-a koji donosi sedam mandata, da dobije opštinska preduzeća na upravljanje. Treći partner, Evropski savez, sa dva mandata, čiji je lider Petar Odžić traži funkciju predsjednika lokalnog parlamenta. Fotelja predsjednika Opštine Budva bila bi Jovanovićeva.

Iz te vruće stolice tri gradonačelnika turističke metropole završila su u Spužu. Prva dvojica, Rajko Kuljača i Lazar Rađenović kao pripadnici OKG Budva, pravosnažno su osuđeni. Milo Božović, uhapšen u aprilu 2023. godine i dalje je predsjednik Opštine i čeka ishod sprovedenog istražnog postupka u pritvoru.

Uprkos svemu, u gradu bez parlamenta i funkcionalne vlasti, unosni poslovi nimalo ne trpe. Ugovore o javnim nabavkama za izvođenje raznih građevinskih radova, po odobrenju Višeg suda u Podgorici, potpisivao je u Spužu, predsjednik Milo Božović, sve do imenovanja potpredsjednice Opštine Jasne Dokić.

Pregled podataka Službe javnih nabavki, pokazuje kako su pojedine građevinske firme postale stalni pretplatnici na opštinski budžet. Obećane ekskluzivne  kapitalne investicije u gradu svele su se na izgradnju lokalnih puteva i ostale saobraćajne infrasturkture. Na razne atmosferske kanale, podmorske ispuste, sanaciju ili modernizaciju postojećih trotoara i saobraćajnica. Samo u 2024. godini na pomenute radove utrošeno je oko šest miliona eura. Većinu ugovora parafirala je potrpedsjednica Dokić.

Privilegovane firme, odabrane na tenderima na kojima se po pravilu pojavljuju kao jedini i najpovoljniji ponuđači, jesu poznati Bemax sa podugovaračem BB Solar, u vlasništvu Blaža Đukanovića, sina bivšeg predsjednika Mila Đukanovića, zatim kompanija Carat vlasnika Dragana Perovića, kuma i poslovnog partnera Mila Božovića. Tu je i neizbježna firma Asfalt beton gradnja iz Podgorice, bliska bivšem predsjedniku Marku Batu Careviću, Hidromont inženjering iz Podgorice i druge.

Tokom 2024. godine firma Asfalt-Beton, koju zastupa izvjesni Vladimir Mirković, realizovala je osam ugovora o javnim nabavkama, vrijednim oko 3,5 miliona eura, bez obračunatog PDV. Ova firma debitovala je u Budvi u doba predsjednikovanja Bata Carevića. Asfalt beton gradnja u jednoj godini od Carevića je dobila poslove vrijedne preko 2 miliona eura. Kako bi se u posao, kao podizvođač, ugradila firma Carinvest. Asfalt beton gradnja od tada čvrsto drži monopol u izvođenju javnih radova na teritoriji Opštine.  Carević javno podržava  Jovanovića i njegov tim.

Pojedinačno najjači ugovor u tekućoj godini dodijeljen je kompaniji Hidromont za sanaciju ispusta u Bečićima i na Zavali, vrijedan 2,5 miliona eura.

Potpredsjednica Dokić potpisala je početkom novembra drugi ugovor sa Bemaxom o izradi atmosferskog kanala u centru Budve, kod gradske Pošte, vrijedan 720 hiljada eura. Podugovarač BB Solar dobija svojih 1,2 procenta za izvođenje elektrotehničkih radova.

Podsjećamo, u decembru 2023. godine, Božović je potpisao prvi ugovor sa Bemax-om  vrijedan 2.924.681 eura za rekonstrukciju ulice 22 Novembar i Mediteranske, u centru Budve. Podugovarač u ovom poslu bila je firma mladog Đukanovića BB Solar, koja je na ime procenta od 16,27 odsto inkasirala 488.000 eura. Nakon završenih radova koji su trajali tokom turističke sezone, glavni problem tog dijela grada, stvaranje velikih poplava tokom obilnih padavina, nije riješen. Poplave su i dalje tu, ulice su neprohodne nakon prvih kiša uprkos utrošenim milionima.

Bemax je ponovo angažovan, da napravi novi atmosferski kanal koji će vodu sa ulice odvesti dalje, u more. Za popravni rad, Bemax i BB Solar prihodovaće 600.000 eura.

Najvrjedniji ugovor u poslednje dvije godine parafirao je predsjednik Božović u julu 2023., tri mjeseca nakon hapšenja, sa konzorcijumom kojeg čine firme Carat doo, Asfalt-Beton doo, Geotim MNE doo,  za izvođenje radova na komunalnom opremanju za izgradnju tri saobraćajnice u naselju Dubovica. Vrijednost ovog posla je vrtoglavih 4,5 miliona eura.

Istog dana Perović i Božović potpisuju još jedan ugovor za igradnju saobraćajnice A 75-75 u Bečićima, na iznos od 347.000 eura. U jednom danu blizu 5 miliona eura iz gradske budžeta prelilo se u ruke budvanskog biznismena Dragana Perovića.

Izbori u Budvi odavno ne služe izjašnjavanju građana za programe stranaka i ljude koji će na najbolji način voditi grad. Izbore vode interesne grupe, građevinski lobi uz moćne uticaje sa strane. Zbog bogatih koji žele biti još bogatiji, čija je jedina ideologija materijalni interes, trpe građani Budve.

Njima se smiješe treći vanredni izbori u jednoj godini.

Branka PLAMENAC

Komentari

nastavi čitati

Izdvajamo