Iako se ni jedno obećanje o otvaranju fabrika u Kolašinu, tokom miulih četvrt vijeka, nije obistinilo, to ne sputava aktuelnu lokalnu vlast da najavljuje otvaranje novih
Da je bar dio obećanja državnih i lokalnih funkcionera, tokom minule dvije i po decenije ispunjen, na području kolašinske opštine sada bi radilo desetak pogona i u njima bilo bar hiljadu zaposlenih. Broj Kolašinca, kojima je neophodna jednokratna socijalana pomoć, iz godine u godinu, raste
Prije, otprilike, četvrt vijeka, Kolašincima je obećana fabrika za preradu voća. Nešto kasnije i pogon za preradu mlijeka. Nakon toga, pred svake izbore ta obećanja su ponavljana, a 2014. godine tadašnji predsjednik Opštine Darko Brajušković bio je i precizan. Najduže za dvije godine, tvrdio je on, Moračani, ali i ostali u kolašinskim selima imaće nači da zarade od viškova voća i povrća, koje uzgajaju. Znao da pred novinarima istakne da će dvije takve fabrike biti otvorene u kolašinskoj Biznis zoni.
Naravno, na tom prostoru niti bilo gdje drugo na području opštine, nije otvoren sličan pogon. Nema više, čak, ni obećanja o tome. N stočari nijesu bolje prošli s predizbornim obećanja. Još nijesu dočekali dugo očekivane pogone za preradu mlijeka ili mesa i životinjeske kože. U obećanjima je postojala i fabrika za preradu vune.
Obećanja koje je, kada je riječ o oživljavanju privrede, davao Brajuškovićev predhodnik Mileta Bualtović ne mogu se ne izbrojati. Ništa nije ostvareno. Bulatović će ostati upamćen, između ostalog, i kao funkcioner za vrijeme čijeg mandata, su iz Kolašina, neralno visokim nametima i taksama, otjerani ozbiljni inevstitori u turizam.
Prije četiri godie iz Opštine su najavili da imaju „razgovore sa ozbiljnim investitorom, koji planira otvaranje pogona za drvopreradu i zapošljavanje 50 Kolašinca“. Sada je očigledno da razgovori nijesu zadovoljavajuće završeni, a kamoli smanjen broj nezaposlenih.
Iz godine u godinu čelnici lokalne vlasti najvaljivali su bar po jednog investitora zainteresovanog za kolašinsku Biznis zonu i otvaranje novih pogona u kojima će raditi na stotine Kolašinca. Biznis zona je još tek djelimično komunalno uređen prostor, očigledno, potpuno nezanimljiv invenstitorima. Nijesu pomogle ni raze stimulativne poreske mjere ni sa državnog ni sa lokalnog nivoa.
„U Kolašinu će se proizvodti češko pivo“- javili su prije tri godine neki mediji. Prema, ispostavilo se, vrlo neutemeljenim očekivanjima, trebalo je da počne proizvodnja čuvenog Plzenskog piva. Sve u saradanji sa češkom kompanijom Destila. Poslije te najave, niko više nije pominjao pivaru u Kolašinu. Jesu li Česi bili zainteresovani za saradnju i, ako jesu, zbog čega više nijesu, nikad nije zvanično saopšteno. Od te investicije ostalo je samo par novinskih tekstova, čiji su autori skloni da boje Kolašinsku zbilju u ružičasto.
„Hrvatska firma otvrara fabriku čipsa u Kolašinu“- to je još jedan naslov, koji je, bar na kratko, izazvao nadu u osiromašenoj opštini. Navodno, nedavno takvu mogućnost saopštio je vlasnik fabrike Kanaan Zvonko Popović, koji je razgovrao sa predstavnicima opština Mojkovac i Kolašin.
„Otvarajem te fabrike zanačjno bi se unaprijedila i količina proizvedenog krompira na teritorijama opština Mojkovac i Kolašin.“- to su navodno, jednom pro režimskom mediju, saopštili iz kolašinske opštine.
Sada u kolašinskoj Opštini kažu da to nikada nijesu to zvanično kazali, te da je najava otvranja pogona bila stavar pogrešnog zaključka izvjesnih novinara. Čips će, ukoliko dođe do dogovora sa Popovićem, proizvoditi, ipak, Mojkovčani.
Za utjehu, par mjeseci kasnije, zvanično je Opštine najavljeno otavaraje fabrike tekstila. Tome se u lokalnoj vlasti nadaju poslije samo jednog razgovora s dvojicom biznismena.
„Tokom razgovora sa predsjednikom Opštine Milosavom Bulatovićem, biznismeni Vuk Rakočević i Omer Omerović su najavili mogućnost izgradnje tekstilne fabrike u biznis zoni u Bakoviću. Poslovni partneri iz Turske sa kojima saradjuje Omerović su zainteresovani za otvaranje te fabrike. Njihov uslov je da se obezbijedi 200 do 250 žena koje bi tu radile. .One bi prethodno prošle obuku koja bi im bila plaćena.“- piše u saopštenju iz kabineta predsjednika Opštine.
Predsjednik Opštine, odmah potom je novinarima saopštio da će Kolašin „ u narednom periodu biti grad velikih investicija, a za njega su veoma zainteresovani strani investitori iz Turske, Rusije, Albanije, zapadne Evrope…“.
U detalje nije zalazio, a Kolašincima ostaje nada da će obećanja uoči izborne godine ovog puta biti istinitija od predhodnih.
Dok se nadaju ili ironišu na račun „velikih investicija i ozbiljnih investicija“ stanovnici tog grada svakodnevno se suočavaju sa sumornom svakodevicom i neumoljivom statistikom.Opštna je i dalje kolektiv sa najviše zaposlenih. Istovremeno i jedini kolašinski kolektiv u kojem je povećan broj radnih mjesta. Za plate zaposlenih u lokalnoj upravi, biće potrošena četvrtina budžeta za narednu godinu, što je ko 1, 1 milon eura.
Stopa nezaposlenosti u Kolašinu je daleko iznad državnog prosjeka. Prema informaciji, koju su, početkom godine odbornicima dostavili iz kolašinske kancelarije Zavoda za zapošljavanje (ZZZ) 833 Kolašinki i Kolašinaca su bez posla. To je za 25 više nego predhodne godine.
Najviše je nazaposlenih žena, oko 52 odsto. Preko trećine su nekvalifikovane osobe, ali je na birou rada i skoro 100 visokoškolaca, među kojima i dva magistra.
Broj Kolašinca, kojima je neophodna jednokratna socijalana pomoć, iz godine u godinu, raste. Lani je to pravo, preko Centra za socijalni grad, iskoristilo 78 osoba. u nezavidnoj finansijskoj situaciji. Godinam su prilično visoki iznosi koje lokalna vlast opredljeljuje u tu svrhu. Ove godine Kolašincima će iz opštinske kase za jednokratne socijalne pomoći biti isplaćeno 14.000 eura.
Od preduzeća u kojima je do početka 90-ih godina prošlog vijeka bilo 2.000 zaposlenih nema ni traga. Probelmatičnim privatizacijama ugašene su Impregnacija, Veltrogovina, FAK… odavno nema ni tekstilnog pogona u Smajlagića Polju, a ni nekad uspješne firme ŠIK Tara.. Od svih tih firmi sada su ostale opustošen proizvodnje hale, rasprodata imovina, prevareni radnici i gorko sjećanje na vrijeme kada je sa kolašinskog trga ka industrijskoj zoni kretalo po 10-ak autobusa punih radnika.
Dragana ŠĆEPANOVIĆ