Povežite se sa nama

OKO NAS

HOTEL NA ULCINJSKOM POLUOSTRVU SUKA: Jadran, Servantes, Tndara, Mandara …

Objavljeno prije

na

Punih 15 godina traje saga o hotelu na ulcinjskom poluostrvu Suki, na predivnoj stijeni iznad Male plaže. Ta, kako bi rekao bivši ministar turizma Predrag Sekulić, neponovljiva lokacija i dalje uglavnom služi tokom sezone samo kao parking prostor. I čeka investitore, koji nikako da pristignu.

Postalo je to pravilo u tranzicionoj Crnoj Gori: oni koji su predstavljani kao strateški partneri sada sebi traže – strateške partnere!?

I posljednji pokušaj je propao, iako se činilo da je realizacija projekta bila tako blizu. Jer, u rano proljeće ove godine čelnici kompanije Star of Montenegro, koja je zakupac poluostrva Suka, izjavili su da će krajem godine krenuti gradnja luksuznog hotela vrijednog 50 miliona eura. Čak je navedeno da će taj objekat koristiti prirodne resurse za grijanje i hlađenje na principu razmjene temperature sa morskom vodom, dok će struju proizvoditi fotonaponske ćelije.

,,Nakon što je Vlada prihvatila aneks ugovora, precizirani su svi rokovi. Do 25. jula moramo kompletirati svu potrebnu dokumentaciju za dobijanje dozvole. 15. oktobra počinju pripremni radovi, mjesec dana kasnije porodice koje žive u montažnim barakama na Suki preseliće se u zgradu na Pinješu, a onda startuje gradnja”, optimistički je saopštavao izvršni direktor ove kompanije Novak Durutović.

Prema njegovim riječima, hotel bi gradila holandska kompanija Nedfact, a krajnji rok za stavljanje tog objekta u funkciju je 16. decembar 2018. godine.

Krajem jula Star of Montenegro je Ministarstvu održivog razvoja i turizma podnio zahtjev za izdavanje građevinske dozvole za izgradnju hotela, ali je samo četrdesetak dana kasnije iz te kompanije zatraženo da se postupak obustavi. Ministarstvo u kojem šefuje Branimir Gvozdenović je prihvatilo zahtjev ne saopštavajući javnosti razloge za takav korak.

Prema saznanjima Monitora, fond Nedfact, koji posjeduje kapital u vrijednosti od gotovo milijardu eura, je bio spreman da uđe u ovu investiciju, ali je odustao zbog pada kupovne moći Rusa. Dio tog fonda je firma Esta capital ruskog biznismena Sergeja Stankeviča, u kojoj su ranije napravili projekciju da većinu turista u budućem hotelu, kojem su već bili nadjenuli ime Servantes, treba da dolazi upravo iz te zemlje. Kako je zaključeno da se tako nešto ipak neće desiti, oni su od čitavog projekta jednostavno odustali.

U Star of Montenegru ponovo u velikim problemima. Više nemaju nikakvog manevarskog prostora za bilo kakve izgovore. Do kraja oktobra sa prostora Suke biće iseljeno 13 porodica koje su tu živjele nakon zemljotresa 1979. godine. One će biti preseljene u zgradu na Pinješu koju su zajednički izgradili Javno preduzeće za upravljanje morskim dobrom i Opština Ulcinj, čime se otklanjaju sve formalne prepreke za početak radova na gradnji hotela.

Zbog toga su iz Građanskog pokreta URA u Ulcinju zatražili raskidanje ugovora sa navedenom firmom ističući da je ovo četvrti put kako Star of Montenegro zahtjeva prekid postupka za izdavanje građevinske dozvole!?

,,Umjesto da hotel primi goste, mi danas imamo osnovni ugovor plus četiri aneksa i četiri odustajanja od građevinske dozvole”, kaže predsjednik Opštinskog odbora ove političke grupacije Omer Bajraktari, koji obavlja i funkciju menadžera Opštine Ulcinj.

Prema njegovim riječima, svi događaji potvrđuju da ovaj investitor nije spreman da ispuni i obaveze iz ugovora, da investiciju započne, a kamoli da je završi. ,,Ugovor o zakupu tog lokaliteta sa DOO Star of Montenegro mora biti raskinut. Takođe, treba biti raspisan novi javni poziv za valorizaciju predivnog prostora na Suki, a u tom postupku treba da učestvuje i opština. Ne smijemo više tolerisati nepoštovanje investicionih ugovora, jer ovakve pogrešne odluke najviše pogađaju građane naše opštine i nijesu u funkciji ekonomskog razvoja Ulcinja”, istakao je Bajraktari.

Ne samo da decenijama zjapi prazna lokacija na Suki, već se godinama odlaže sprovođenje kupoprodajnih ugovora kada su u pitanju i ostali bivši hoteli u Ulcinju. To se prije svega odnosi na nekadašnje simbole ovog grada, hotele Galeb, Lido i Mediteran, dok se istovremeno čeka privatizacija HTP Ulcinjska rivijera. A da su ti objekti obnovljeni, Ulcinj bi imao oko tri hiljade kreveta u objektima sa 4 i 5 zvjezdica, preko hiljadu osoba stalno upošljenih i mnogo dužu turističku sezonu.

Zato su sada na potezu Vlada Crne Gore, koja toleriše ovakvo ponašanje, i opština Ulcinj. Uz raskidanje ugovora, razmatra se i opcija da porez na te nekretnine bude najmanje pet puta uvećan.

No, to će biti nepopularna, ali iznuđena mjera. Jer, jasno je da bez gradnje hotela na najatraktivnijoj lokaciji u Ulcinju, nema pretpostavki za podizanje kvaliteta turističke ponude u užem gradskom jezgru. Istorija takođe svjedoči da je upravo gradnjom hotela Jadran, prije ravno 77 godina, počeo moderni turizam u Ulcinju.

Morsko dobro i hotel na Suki

Uvidom u evidenciju Centralnog registra Privrednog suda, kompaniju Star of Montenegro osnovalo je Javno preduzeće Morsko dobro koje ima pet odsto kapitala, dok ostatak akcijskog kapitala pripada društvu MONTENEGRO 2000 d.o.o. iz Ulcinja, čiji je osnivač Branislav Durutović. Veoma je nejasna uloga Morskog dobra u čitavom ovom poslu, jer je ono ustupilo u zakup lokalitet Jadrana od 25,5 hiljada metara kvadratnih. Morsko dobro je predugovor sa Društvom za turizam, građevinarstvo, trgovinu i usluge Star of Montenegro zaključilo 1999., a ugovor „u cilju privođenja lokacije namjeni koja je predviđena urbanističkim planom” 20. decembra 2008. godine, od kada zakupci plaćaju godišnju zakupninu od 50 centi po metru kvadratnom, odnosno 12.728 eura. U Morskom dobru kažu tek da je saglasnost na ugovor konzorcijuma i tog preduzeća dala crnogorska Vlada. Neki mediji su najnovije odustajanje od gradnje Jadrana doveli u vezu sa ostavkom koju je na funkciju direktora Morskog dobra dao Rajko Barović.

Mustafa CANKA

Komentari

Izdvojeno

TRAGOM PISANJA MONITORA O NOVOM STUDENTSKOM DOMU: Vladino čišćenje  

Objavljeno prije

na

Objavio:

,,Govorili ste o tome da je kupljeno nešto? Nije, mi taj objekat nismo kupili. Ni jedan euro iz državnog budžeta nije otišao za kupovinu bilo kog objekta”, odgovorio je premijer na poslaničko pitanje o detaljima sumnjivog posla kupovine novog studentskog doma od Tomislava Čelebića. Monitor otkriva kako su nadležni „čistili“ urađeno nakon poništenja spornog ugovora

 

Krajem protekle sedmice u Skupštini se, na premijerskom satu, raspravljalo i o Studentskom domu u Donjoj Gorici. Poslanica Posebnog kluba Radinka Ćinćur uputila je premijeru Milojku Spajiću pitanja: ,,Objasnite javnosti situaciju oko kupovine hotela u Donjoj Gorici, od firme Čelebić, kako bi se preuredio u Studentski dom. Da li su postojale analize o potrebama studenata, zašto je odabrana ova lokacija koja je daleko od našeg najvećeg univerziteta, državnog, te koiiko je studenata iskazalo zainteresovanost za dom na ovom mjestu? Da li je predviđena izgradnja menze u ovom domu za koji bi država trebala da izdvoji 6,4 miliona eura i koliko bi to koštalo?”

Premijer Spajić je odgovorio i naveo ono o čemu je Monitor već pisao –  da je u julu raspisan tender na koji se javila samo jedna firma Čelebić City i da je prihvaćena njena ponuda od 6,3 miliona eura. Naveo je i da je 21. oktobra ministarka prosvjete Anđela Jakšić-Stojanović potpisala ugovor o kupovini objekta. Nedelju dana nakon potpisivanja ugovora dobijaju negativno mišljenje Zaštitnice imovinsko-pravnih interesa o ovom poslu, a ministarka 5. oktobra raskida ugovor.

Premijer nije rekao da je postupak nezakont te da je mimo zakonske procedure Ministarstvo prosvjete uz saglasnost Vlade prihvatilo duplo veću cijenu koju je ponudila kompanije Čelebić City od one propisane tenderom koja je iznosila 2,9 miliona. Kao i da je sami objekat opterećen brojnim hipotekama.

Predrag NIKOLIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 29. novembra ili na www.novinarnica.net

Komentari

nastavi čitati

Izdvojeno

AGENCIJA ZA SAJBER BEZBJEDNOST I (NE)ODGOVORNOST: Ko će koga nadzirati i za koga

Objavljeno prije

na

Objavio:

Ministar javne uprave Maraš Dukaj tvrdi  da se novim Zakonom o informacionoj bezbjednosti kod nas uvode standardi Evropske unije i da je Crna Gora prva na Zapadnom Balkanu koja primijenjuje EU direktive u toj oblasti. Dio opozicije  tvrdi da ovaj zakon spada u novi primjer sakrivanja i netransparentnosti koja se pravda brzom trakom evropskih integracija,  ispunjavanjem uslova za  članstvo u EU 2028.

 

Skupština Crne Gore je 19. novembra usvojila sa 53 glasa “za” novi Zakon o informacionoj bezbjednosti. Usvajanje ovog zakona je jedan od preduslova za zatvaranje poglavlja 10 – Informatičko društvo. Ministar javne uprave Maraš Dukaj je u Skupštini pojasnio da se tim zakonom kod nas uvode novi standardi Evropske unije (EU) i da je Crna Gora prva na Zapadnom Balkanu koja primijenjuje EU direktive u toj oblasti. Dukaj je takođe naglasio da je Zakon urađen u saradnji sa Ambasadom Ujedinjenog Kraljevstva. Druge zemlje nije pominjao.

Tokom rasprave prihvaćen je i amandman poslanika Nikole Camaja koji propisuje je da se zaposleni na programu “sajber bezbjednost” zapošljavaju bez javnog oglasa i bez kadrovskog plana. Dovoljan će biiti akt o unutrašnjoj organizaciji i sistematizaciji. Camaj je predvidio i da se zarade i druga primanja direktora i zaposlenih u budućoj Agenciji za sajber bezbjednost  utvrđuju “odlukom nadležnog organa Agencije, u skladu sa zakonom”. Time se preskače propisani Zakon o državnim službenicima i namještenicima. Izgovor je opet da se što brže korača u EU pa da tako i sajber Agencija dobije svoj kadar što prije.

Dio opozicije tvrdi da ovaj zakon spada u novi primjer sakrivanja i netransparentnosti koja se pravda brzom trakom evropskih integracija i što bržim    ispunjavanjem uslova za  članstvo u EU 2028.

Jovo MARTINOVIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 29. novembra ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

OKO NAS

IZAZOVI SNABDIJEVANJA STRUJOM NA BJELASICI: Turistička sezona u rukama “trećih lica”

Objavljeno prije

na

Objavio:

Iako se u Kolašinu hvale da su pripreme za predstojeću turističku sezonu obavili na vrijeme i kvalitetno,  osim snijega ovog puta se mora  čekati i struja. Pokidani kablovi na jednoj privatnoj parceli, dotrajali stub na drugoj i trafo-stanica do koje se ne može prići, izazovi su koji će prijetiti urednom snabdijevanju strujom skijališta i objekata na Bjelasici 

 

 

Nije se bilo lako snaći minule dvije sedmice, sa informacijama koje su stizale sa raznih adresa, kao pokušaj objašnjenja zbog čega je na pragu zimske turističke sezone više objekata na Bjelasici bez struje.  U mraku su danima  državni ski centar Kolašin 1600, privatni hotel na tom lokalitetu, novi tunel Klisura, Radiodifuzni centar, objekat koji koristi Vojska Crne Gore na Zekovoj glavi… Tri  10kV k i jedan 35 kV kabl, koji vodi do trafo-stanice (TS) “Jezerine” iskidali su  bageri, tokom pripremnih radova, na privatnoj parceli. Kada su iz Crnogorskog elektrodistributivnog sistema (CEDIS) pokušali da saniraju kvar, otkrilo se da taj dio infrastrukture   nije vlasništvo  kompanije, a da vlasnici parcele, kako  tvrde, niti znaju koliko je kablova niti gdje su bili ukopani. Znaju da nikad nije obavljena eksproprijacija,  pa nijesu dozvolili da električari prevežu vodove.

U rješavanje problema, od nedavno, uključili su se iz nekoliko resora Vlade, no to, makar do zaključenja ovog broja Monitora, nije dalo rezulate. Struje nema, a  mnogo toga potvrđuje da je  snabdijevanje  planinskih cenatara na Bjelasici i pred novu sezonu  na klimavim nogama i zavisi od volje,  kako u CEDIS-u, kažu “trećih lica”.

Pravdajući se zbog čega ne mogu do kablova, koji nijesu njihovo vlasništvo, iako imaju obavezu prema potrošačima, iz CEDIS-a su, uzgred, otkrili i da ne mogu, osim pješke, ni do TS  Jezerine.  TS jeste njihova, ali puta do nje nema, jer se na mjestu nekadašnje saobraćajnice gradi garaža, dugo čekani državni projekat.  CEDIS-ovi radnici do TS mogu pješke, ali, opet, preko parcele, na kojoj su pokidani kablovi.  Naravno, ukoliko vlasnici dozvole.

Kako je za Monitor kazao Srđa Anđelić, jedan od vlasnika, popravka  neće biti “dok država,   konačno, ne plati za postavljene instalacije”. Proces eksproprijacije, objašnjava, počeo je još prije više godina, ali je zaustavljen. Anđelić objašnjava da mu nije jasno zbog čega. Prema njegovim riječima, vlasnici zemljišta nikad nijesu dobili skicu gdje su instalacije postavljene niti je obilježen teren.  Prema njihovoj logici, radili su na svojoj zemlji, svojim mašinama, a ono što je ispod zemlje odgovornost je nekog drugog.

Oko 230 metara kablova na Anđelićevom zemljištu, kažu iz CEDIS-a, još je  vlasništvo  Uprave za kapitalne projekte, odnosno, Ministarstvo finansija. Falilo je, navodno, dokumentacije, kako bi se proces otkupa okončao.

“CEDIS je, kada je izgrađena TS Jezerine,  otkupio taj objekat, krajem 2020. godine, ali ne i vod u dužini od 230 metara, na kojem je došlo do prekida. Za taj dio infrastrukture nije dostavljena uredna dokumentacija (građevinska i upotrebna dozvola, geodetski snimak kabla…).  Ipak, kako smo dužni da korisnicima obezbijedimo napajanje, pokušali smo da otklonimo kvar, ali nam vlasnici parcele to nijesu dozvolili.  Podnijeli smo krivičnu prijavu protiv NN lica zbog kidanja kablova, ali i zahtjev sudu za privremenu mjeru…To je sve što smo mogli uraditi”, kazali su nezvanično Monitoru u toj kompaniji.

Anđelić, pak, tvrdi da CEDIS nema osnova ni za krivične prijave, ni  privremenu mjeru.  Vlasnici parcele očekuju da će u nadležnim resorima uspjeti da objasne u čemu je problem.

Kablovi su na privatnoj parceli postavljeni krajem 2020. godine, nakon što je državno skijalište bilo bez struje više od mjesec i po.  Do tada su  bili ukopani na parcelama susjednog, privatnog skijališta Kolašin 1450 Zorana Ćoća Bećirovića. Do izmještanja elektro vodova tada je došlo tokom pripremnih radova za izgradnju Hotela D, takođe, u Bećirovićevom vlasništvu. Navodno, trasa vodova je bila na lokaciji temelja tog objekta, pa je nadležna inspekcija zbog opasnosti od kablova koji su nakon iskopavanja bili na površini zemlje,  naložila prekid napajanja.  Kasnije su, na osnovu usmenog dogovora, ukopani na Anđelićevoj parceli, međutim,  država nikad  nije ispunila obećanje o završetku procesa eksproprijacije.

Privatno skijalište, minulih dana, nije bilo u mraku. Tako je jer  drugi dalekovod, koji vodi od sela Rijeka Mušovića do Jezerina, takođe nije CEDIS-ov, već privatnog skijališta. Navodno, kupljen je prilikom privatizacije Ski centra Bjelasica. Međutim, u mraku je  Bećirovćev nadavno otvoreni hotel u neposrednoj blizini državnog ski centra. Hotel se, prema nezvaničnim informacijama, već mjesecima u dogovoru sa  menadžmentom Skijališta Crne Gore, napaja  na isti način kao i državni Ski centar Kolašin 1600.

Problematizovanje stabilnosti napajanja strujom državnog skijališta, natjeralo je CEDIS da se požali na još jedan veliki izazov. Navodno, dotrajali drveni stub na dijelu  dalekovodo od grada do TS Jezerine, mogao bi tokom zime, ugroziti snabdijevanje  strujom planinskih centara.  Stub je, takođe, na privatnom imanju, a vlasnik ne dozvoljava zamjenu.  Izvršni direktor CEDIS-a je nedavno, gostujući na TV Vijesti, kazao da je pokušaj  dogovora sa vlasnikom  imanja bio bezuspješan. Kolašinac s kojim CEDIS “ne može da se dogovori” je Milo Grujić, mještanin Mušovića Rijeke. On je Monitoru kazao da je sastanak sa predstavnicima kompanije došao na molbu predsjednika Opštine Petka Bakića.

“Kratko je trajao taj sastanak. Ja vodim dugogodišnji sudski spor sa CEDIS-om oko stubova postavljenih na mom imanju. Zbog dotrajalih stubova, to jest, žica na njima, koje  su se kidale, umalo sam izbjegao smrt tri  puta. Usred sudskog spora, dva tri dana pred jedno od ročišta,  zvali su me na razgovor. Nijesam dozvolio da dolaze na moje imanje, na koje su bez pitanja i nadokande nekada davno, postavili stub. Mogu da ga izmjeste, naravno, ali su mi na sastanku  rekli da troškove izmještanja  ja treba da snosim”, kazao je Grujić.

On tvrdi da su mu predstavnici CEDIS-a rekli i da će,  ukoliko bude pao stub tokom naredne zime  snositi odgovornost  “za propast zimske turističke sezone”. Grujić, ipak ostaje pri stavu  da sa tom kompanijom može da se “dogovori” samo na sudu.

“Krajem decembra 2020. po treći put zamalo su me ubile u dvorištu porodične kuće pokidane žice dalekovoda Breza-Rijeka Mušovića. Izbjegao sam smrt  zahvaljujući tome što sam se bacio u stranu. Nekoliko godina prije toga, na isti način se dva puta žica kidala i ugrožavala život mene i moje familije”, sjeća se mještanin kolašinskog sela.

Tada su mu, tvrdi, iz Elektroprivrede čvrsto obećali da će kompletan nadzemni vod tog dalekovoda ukloniti, tako što će se od TS Breza do male hidroelektrane (mHE) “Rijeka Mušovića” izgraditi kablovski podzemni vod.   “U najkraćem mogućem roku, čim to vremenske prilike budu dozvolile, preduzećemo sve potrebne aktivnosti na pronalaženju tehničkog rješenja na izmještanju ili kabliranju dionice”, jedno je od neispunjenih obećanja,  koje je Grujić dobio prije četiri godine.

Iako se u Kolašinu hvale da su sve pripreme za predstojeću turističku sezonu obavili na vrijeme i kvalitetno, ostaje gorka istina, da se  osim snijega, ovog puta, mora strpljivo čekati i struja. Sporovi i ugovori, koji državi predstoje sa vlasnicima parcela na kojoj je infrastruktura CEDIS-a, bar prema dosadašnjem iskustvu, neće se ni lako ni brzo završavati. Struja na državno skijalište i ostale objekte na Bjelasici naredne zime može redovno stizati samo, ako se, kao i ranijih godina , izdejstvuju  “brza i kusa” rješenja.

                                                                             Dragana ŠĆEPANOVIĆ

Komentari

nastavi čitati

Izdvajamo