Povežite se sa nama

OKO NAS

IVAN STARČEVIĆ, VLASNIK EKSPORPRISANE ZEMLEJ U PRŽNU NEZADOVOLJAN CIJENOM DRŽAVE: Sramno jeftino

Objavljeno prije

na

„Cijena koja nam se nudi za ekproprisanu zemlja je sramna”, kaže za Monitor Ivan Starčević , jedan od vlasnika zemlje u uvali Pržna koja se oduzima vlasnicima zbog projekta kompanije Qatari Diar na Plavim horizontima.

Taj projekat, turistički kompleks na tivatskom dijelu poluostrva Luštica, prioritet je Vlade prema Planu prioritetnih projekata iz oblasti turizma, koji je za ovu godinu pripremilo resorno ministarstvo.

Pred Osnovnim sudom u Kotoru vodio se postupak u vezi eksproprijacije zemljišta, na kom su kao suvlasnici upisana fizička lica i Qatari Diar.

,,Činjenica je da se jedan broj vlasnika nije žalio na rešenje o eksproprijaciji, pa su Rešenja postala izvršna i krenulo se u postupak eksproprijacije, ali cijena koja je ponuđena , oko 70 eura po metru kvadatnom, ispod svakog nivoa, obzirom da se radi o građevinskoj zoni turističke namjene s visokim ekskluzivitetom”, kaže Starčević. On i njegova porodica su pred Upravnim sudom Crne Gore tužili Vladu za zloupotrebu institucije javnog interesa.

„Poređenja radi, prostor Almara Beach u Oblatni , koji kilometar dalje bez ikakve ozbiljne infrastrukture je prošle godine prodat za 400 eura po metru kvadratnom. Poreska Uprava je potvrdila svojim nalazom tu cijenu, i naplatila porez na promet nepokretnosti, a radi se o zelenoj-negrađevinskoj zoni”, kaže Starčević za Monitor.

On napominje da je Qatari Diar Property investment Montenegro u stoprocentnom vlasništvu QD Hotel and Marinas LTD Kipar i da država Crna Gora tu nema ni promila vlasništva: ,,Stoga se Vlada pretenciozno miješa u poslove privatnih investitora i uz to ne poštuje zakonom, Ustavom i međunarodnim propisima, zagarantovanu privatnu svojinu zlouputrebljavajući instituciju javnog interesa”, kaže Starčević za naš list.

Starčević tvrdi da postoje indicije da Qatari Diar pritiska Vladu da ispuni dogovore postignute još 2010. godine prilikom prodaje hotelskog kompleksa Plavi Horizonti u uvali Pržna u Krtolima za cjenu od 75 eura po metru kvadratnom.

„ Qatari Diar je obećavao 250 do 300 miliona eura investicija, pa niko nije postavljao pitanje zašto i kome se Pržna prodaje po tako niskoj cijeni kad se okolna i totalno infrastrukturno neopremljena zemlja prodavala po 250 eura po metru kvadratnom. I onda, kad su srušili hotel Plavi horiznoti koji se dvije godine prije toga kompletan renovirao, kad su kupili Pržno za 75eura po kvadratnom metru , odjednom su iz Qatari diar nezadovoljni i žele da odu”.

Odluci Vlade o eksproprijaciji zemljišta na kom Qatari diar gradi kompleks, prethodila je najava katarskog fonda da će odustati od investicije u Crnoj Gori zbog problema sa zemljištem.

Problemi su nastali kada je 2012. godine donešen Nacrt Plana Pržna 2, kojim se predviđa izgradnja kompleksa ekstra luksuznih vila za tržište. Kako se nije mogao postići dogovor o kupovini količine zemljišta dovoljne da zadovolji apetite investitora, po riječima Starčevića, pribjeglo se triku sa Zakonom o eksproprijaciji.

,,U obrazloženju odluke o eksproprijaciji se uopšte pri tom ne daje odgovor na glavno pitanje – u čemu je razlika između luksuznih turističkih vila za tržište i visokoopremljenih stambenih objekata za tržište. Nijesu, jer bi to bilo kao da neko pokuša da objasni razliku između mrkve i šargarepe’., kaže Starčević.

„Razlika je samo to što se za vile sa četiri i više zvjezdica može utvrditi javni interes, a za stambene objekte ne. Vile su oslobođene plaćanja komunalija, čime se uskraćuje budžet Opštine Tivat, dok se za stambene objekte mora platiti sve”, kaže Starčević i dodaje da su se u zakonskom roku žalili Vrhovnom sudu za zaštitu zakonitosti.

,,U konkretnim razgovorima sa našom porodicom, koji su se svodili na to da ne želimo da prodajemo zemlju već da gradimo za sebe svoj objekat, jer površina koju posjedujemo to omogućava, a uklapajući se u arhitektonske i urbanističke standarde koji važe u čitavom kompleksu i ravnopravno učestvujući u troškovima oko infrastrukturnog opremanja zemljišta, odgovor je bio negativan kao i na sve predloge koji nisu podrazumjevali prodaju”, navodi Starčević.

On podsjeća da je prije privatizacije HTP Primorje, vlasnik hotela Plavi horizonti, kupovala zemlju unutar i oko kompleksa po cijenama od 100 do 150 eura po kvadratu.

,,Koja li je ekonomska logika kupovati nešto po 100 do 150 eura po kvadratu a prodati ga po 75eura po m2, dok privatni investitori plaćaju okolno zemljište po 250 eura bez puta i bilo kakve infrastrukture”, pita se Starčević i navodi da se Planom Pržna 1 Qatari Diar obavezuje da izgradi „pravi hotel” sa 5 zvjezdica i sa pripadajućim vilama, što bi se u nekom narednom periodu dalo nekom renomiranom operateru na upravljanje.

U dokumentu resornog mistarstva navodi se da je ugovor o kupoprodaji zaključen prije pet godina, a njegova vrijednost je bila 25 miliona eura. Procijenjena vrijednost investicije je, kako je navedeno, je 250 miliona eura. Očekuje se da se pri kraju godine omoguće uslovi za početak radova na tržnom centru i luksuznom hotelu.

U januaru su izdati Urbanističko tehnički uslovi za izradu tehničke dokumentacije za izgradnju hotelskog kompleksa na četiri urbanističke parcele i parceli obalnog šetališta i pristupnih saobraćanica u zahvatu izmjena i dopuna urbanističkog projekta „Pržno 1″ opština Tivat. Vlada je 8. maja ove godine dala saglasnost za izvođenje pripremnih radova većeg obima za izgradnju objekata opšteg interesa mješovitog rizorta, koji obuhvataju zonu UP 1, površine pod saobraćajnicama.

,,Nakon izhradnje telekomunikacione mreže na projektnoj lokaciji, uslijediće pripremni radovi šireg obima, koji uključuju saobraćajnu infrastrukturu i komunalno opremanje terena, kako bi se stvorile pretpostavke da na jesen ove godine počne izgradnja tržnog centra, a do kraja godine i luksuznog hotela”, navodi se u vladinom dokumentu.

Nebojša MANDIĆ

Komentari

Izdvojeno

POVEĆANJE SOCIJALNIH DAVANJA NA SJEVERU: Zaustavljanje odliva stanovništva ili borba za glasače

Objavljeno prije

na

Objavio:

Lokalne uprave na sjeveru kao da se utrkuju u broju uvođenja novih i povećavanju iznosa za finansiranje postojećih socijalnih davanja. Već na prvi pogled jasno je da je riječ o jednokratnim isplatama, koje će malo kome biti motiv da ostane u rodnom gradu ili poveća broj članova porodice

 

 

Nakon što su rezultati poslednjeg popisa potvrdili ono što su, uglavnom, svi već znali – da je sa sjevera, minulih 12 godina, pobjeglo 18.000 stanovnika, predstavnici lokalnih vlasti su, redom, izrazili zabrinutost i potencirali hitnost iznalaženja načina koji bi promijenili sumornu demografsku statistiku.  Koji su to dugoročni koraci još ni iz jedne opštine nijesu saopštili, ali su u mnogima pribjegli najlakšem načinu – da se za narednu godinu povećaju novčana davanja za novorođenu djecu, sklopljene brakove ili, na primjer, dodijeli mjesečna simbolična novčana podrška osnovcima na seoskom području.

Izostala je, bar za sada, precizna najava dugoročnih strategija, kojima bi se spriječila depopulizacija, u svakom smislu,  opustošenog sjevera, ali se u mnogim  opštinama krenulo na nesebično dijeljenje novca iz opštinskih kasa. Najčešće u obliku jednokratne podrške.

Tako će, već na narednoj sjednici lokalnog parlamenta u Mojkovcu, na dnevnom redu biti paket socijalnih mjera čija bi primjena trebalo da počne od januara 2025. godine. Predložile su ih Demokrate. Kako za Monitor objašnjava Marko Janketić, predsjednik Skupštine opštine (SO) iz te stranke, cilj je da se “osnaživanjem porodica podstiče demografska obnova i jačaju sela”. Janketić tvrdi da će, kroz predložene mjere, motivisati i mlade bračne parove da ostaju da žive u Mojkovcu. Taj grad je od 2011. do 2023. godine ostao skoro bez 2.000 stanovnika, pa ih je sada svega oko 6.800.

Janketić očekuje da će skupštinska većina prihvatiti prijedog da se jednokratna naknada za prvorođeno dijete uveća više od tri puta, to jest, sa 300 eura na 1.000 eura. Prijedlog je da ta vrsta naknade za drugorođeno dijete ubuduće bude petostruko veća u odnosu na dosadašnju. Tako će porodice koje dobiju drugo dijete jednokratno primiti 1.500 eura.

Dragana ŠĆEPANOVIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 6. decembra ii na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

Izdvojeno

ĐALOVIĆA PEĆINA: Sve će to narod platiti

Objavljeno prije

na

Objavio:

Iz Speleološkog kluba Pauk tužilaštvo su uputili da krivca za nepopravljive štete koje su nastale dosadašnjim izvođenjem radova na valorizaciji Đalovića pećine, traže  u onima koji su inicirali projekat, nosiocu projekta, izvođaču, nadzornom organu i Opštini Bijelo Polje

 

 

Od projekta turističke valorizacije Đalovića pećine kod Bijelog Polja očigledno nema ništa, niti ima izgleda da će biti u dogledno vrijeme. Osim pojedinih speleologa, javnost o tome, uglavnom, ćuti.

Jedino iz Speleološkog kluba Pauk za Monitor kažu da se to može zaključiti na osnovu zatečenog stanja koje su nedavno zabilježili video zapisima na samom ulazu u pećinu, kao i na njenom prilazu gdje je trebalo da se završava žičara. “Ništa se skoro pet godina nije pomjerilo sa mrtve tačke. Od sanacije ništa, sve je zaraslo u travu i šipražje. Bruka i sramota”, kažu u ovom speleološkom klubu.

Oni ističu da ne bi bilo strašno to što su, kako kažu, uzete pare da je bilo šta urađeno, ali da je strašno što su pare uzete, a ništa nije realizovano. “Da je posao odrađen kako treba, ne bi nas interesovalo koliko se ko, što bi narod kazao, ‘ugradio’. Ali svi su se ‘ugradili’ da se ne bi ništa odradilo, a nemjerljiva šteta napravljena je na zaštićenom dobru Đalovića pećini i Đalovića klisuri”, ocjenjuju speloolozi.

Na snimicima koje su nam dostavili iz ovog speleološkog kluba mogu se vidjeti razmjere trenutne štete koja je napravljena i sve ostavljeno nezaštićeno, gomile građevinskog materijala, tone propalog cimenta, razni kablovi i drugi ne tako jeftini materijali. “Čak su i jednog čuvara, čija je kuća najbliža pećini, povukli sa posla jer neće da ga plaćaju, ili ne znaju ko treba da ga plaća. Nedavno smo vodili jednu ekipu speleologa iz Poljske u jedan drugi objekat iznad Đalovića pećine, za koji bi se lako moglo ispostaviti da je dio ovog jedinstvenog prirodnog sistema, i stranci su bili zapanjeni kada su vidjeli ovako stanje, oni čuvenu ceradu kojom su navodno zatvorili ulaz”, kažu u klubu Pauk.

Tufik SOFTIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 6. decembra ii na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

OKO NAS

POLOŽAJ OSOBA SA INVALIDITETOM: Briga samo u planovima

Objavljeno prije

na

Objavio:

U većini crnogorskih opština, uprkos solidnoj zakonskoj regulativi,  za OSI se malo šta promijijenilo tokom minule decenije.  Nepristupačne su im često čak i ustanove čiji su primarni korisnici. Uz nezaposlenost, to su samo su neki od problema koji im komplikuju svakodnevicu

 

 

Osobe sa invaliditetom (OSI) u većini crnogorskih opština i dalje su bez nesmetanog pristupa i uslova za kretanje, boravak i rad u objektima javne namjene.  Za taj dio populacije, uprkos unapređenju zakonske regulative, silnim državnim i lokalnim akcionim planovima i obavezama iz Konvencije UN o pravima OSI, stvarnost je ista kao i prije pet ili 10 godina.

Kako za Monitor kaže Duško Rakočević predsjednik Udruženja “Srce”, oni svakodnevno savladavaju i mnogo drugih prepreka – od niske svijesti sugrađana do nezaposlenosti, dikriminacije, neučestvovanja u donošenju odluka, i kad je riječ o oblasti koja ih se  neposredno tiče.

“Ja pomak ne vidim. Ni u svijesti ni na “terenu”.  Za svako pravo zagarantovano Ustavom, nama je višestruko teže da se izborimo. Teškoća je mnogo, nailazimo nekad i na potpuno ignorisanje  donosioca odluka. Podršku, koja nam je zagrantovana zakonom, često smo prinuđeni da ‘prosimo’. Kao da ne postoji institucija koja bi se bavila  našim pravima i našim izazovima i kao da se zakoni i propisi usvajaju samo reda radi”, kaže Rakočević.

U Crnoj Gori  ne postoji institucija koja nije nadležna za pitanja OSI, ako ne direktno, onda sa aspekta opštih obaveza. To je jedna od konstatacija iz nedavne analize Zaštitnika ljudskih prava i sloboda. U tom dokumentu sabrana su i iskustva  zatečenog stanja sa terenskih posjeta nekim crnogorskim opštinama na jugu, sjeveru i centralnom dijelu.

Država bi,  kao i njene institucije, podsjećaju u tom dokumentu, u skladu sa obavezama iz Konvencije trebale da imaju  obavezu da prilikom planiranja, pripreme i primjene politika i programa procijene njihov uticaj na OSI.  Međutim, Vlada do sada nije formirala čak ni  stalno tijelo ili više tijela nadležnih za primjenu Konvencije. Savjet za prava OSI, kao privremeno savjetodavno tijelo,  kako je ocijenjeno u Analizi ombudsmana, “ne  funkcioniše više od pet godina”. Od prestanka mandata nekadašnjeg Savjeta za brigu o licima sa invaliditetom koje je funkcinisalo pri Mnistarstvu rada i socijalnog staranja.

Tim, koji je obavio terenska istraživanja za potrebe Analize konstatovao je da u većini obiđenih opština, čak ni centri za socijalni rad nijesu pristupačni OSI, ne vodi se evidencija o njima, niti ima zaduženih službenika za tu kategoriju korisnika.

Na primjer, u Bijelom Polju,  osim ulazne rampe, Centar je u potpunosti nepristupačan za OSI.“Centar nema zaposlenih osoba sa invaliditetom, a jedna osoba je bila na stručnom osposobljavanju”, zapažanje je tima.

I kancelarije beranskog Centra za socijalni rad su u potpunosti nepristupačne za OSI –  u objekat ne mogu ući korisnici/ce kolica, do kancelarija na spratu vode stepenice, a nepristupačno je i za osobe sa oštećenjem vida. Ni u toj opštini Centar ne vodi registar OSI.  Prema zvaničnim podacima, blizu 15 odsto Beranaca i Beranki , suočava se  “sa smetnjom u samostalnom obavljanju svakodnevnih aktivnosti”.

Slično je i u Pljevljima, pa ni u toj opštini OSI ne mogu do Centra za socijalni rad, a evidentiran je, zaključio je monitoring tim,  i nedostatak stručnog kadra, kao i da sajt te ustanove ne sadrži informacije o načinu ostvarivarivanja prva i nije prilagođen za OSI. U Pljevljima takođe nema registra. U područnoj jedinici na Žabljaku, uz sve te probleme, nemaju ni službeno vozilo. Nešto bolje, ali i dalje nedovoljnio prilagođeno OSI je u  kancelarijama centara za socijalni rad opštine Kotor, Tivat i Budva.

“Ne iznenađuju takvi podaci. Čak i kad su pristupne rampe postavljene, one su izgrađene samo da se forma zadovolji i njima se ne može kolicima. Infrastruktura, uprkos brojnim obećanjima, ali i zakonskim obavezama, i dalje nije pristupačna. Stanje je gore na sjeveru. No, to je samo jedan dio teškoća, više  boli nepristupačnost institucijama, poslu, osnovnom dostojanstvu”, kažu u Udruženju Srce.

Objašnjavaju da u svom gradu ne mogu do   apoteke, Fonda zdravstava, jednog dijela osnovne škole, policije, vrtića, Biroa rada, Komunalnog preduzeća, Turističke organizacije… Nepristupačni  su im i gotovo svi mojkovački hoteli, hram Hristovog rođenja, pijaca, dva marketa, restorani…

Rakočević podsjeća da je na evidenciji Biroa rada u Mojkovcu je 227 OSI, dok su samo 32 osobe radno angažovane. Nezaposlenost je najveći problem OSI u toj opštini, konstatovano je u nacrtu Lokalnog akcionog plana (LAP) u oblasti invalidnosti.

“U Mojkovcu ne postoji dugoročno rješenje za zapošljavanje, već se OSI zapošljavaju preko projekata i javnih radova na kraći vremenski period, a samim tim ne mogu trajno da riješe svoja egzistencijalna pitanja. Lokalna uprava i druge institucije ne zapošljavaju OSI, kako bi dali primjer poslodavcima iz privrednog sektora, čiji je odaziv za zapošljavanje takođe slab. S druge strane, OSI koje nijesu radno sposobne, nemaju dovoljnu podršku od institucija i servisa tako da su prepušteni porodicama i zatvoreni u kućama”, zaključak je iz LAP-a.

Gotovo ista je situacija i u susjednom Kolašinu. Nezaposlenost i  nedostupnost su osnovni problem OSI i u tom gradu. Napori da se takvo stanje promijeni decenijama se svode samo na različite planove, koji ostaju na papiru. Za sve to vrijeme u gradu je izgrađeno svega par pristupnih rampi za OSI i obilježeno nekoliko parking mjesta. Međutim, i to malo izgrađenog ne zadovoljava standarde.

”Objekti koji su prilagođeni, u smislu pristupa, zapravo su zgrade i objekti koji su prizemni i pristupačnost u tom dijelu nije omogućena. Postojeće rampe, uglavnom, nijesu izgrađene po standardima. Nagib, širina i drugi parametri ne zadovoljavaju propise. Problem su i parking mjesta, jer nije usaglašena vertikalna i horizontalna signalizacija”, objašnjavaju u kolašinskom Udruženju djece i omladine sa teškoćama i smetnjama u razvoju “Zvijezda”.

Prema istraživanju Saveza slijepih, čak blizu 53 odsto OSI smatra da su najugroženija i najmarginalizovanija grupa, a 44 odsto da su im manja prava nego ostalim građanima.

                                                                                                Dragana ŠČEPANOVIĆ

Komentari

nastavi čitati

Izdvajamo