Povežite se sa nama

OKO NAS

EROZIJA NAŠIH PLAŽA: Čovjek pritiska i grabi, more struže i odnosi

Objavljeno prije

na

Intezitet erozije na većini plaža na našem Primorju je dostigao zabrinjavajuće razmjere. Koraci koji se tek u posljednje vrijeme preduzimaju da se taj proces uspori su mali i nedovoljni. Erozija plaža je prirodna pojava koja se ne može spriječiti, ali se značajno može ublažiti. Posebno uz pomoć  fondova Evropske unije, koja svake godine za te potrebe izdvaja nekoliko milijardi eura

 

Vlada  Albanije je nedavno usvojila odluku o gradnji 100 novih hidrocentrala u toj zemlji, uglavnom malih, u narednih pet godina. Mnoge od njih su planirane na pritokama rijeke Drim, koji donosi najviše vode u Bojanu, odnosno u Jadransko more, dok se nanosi zadržavaju u akumulacijama.

„Prvobitni plan je bio izgradnja velike hidrocentrale, ali nakon niza pregovora, albanska vlada se zaustavila na tome da će graditi dvije male hidroelektrane, jednu blizu druge, Skavica i Katundi i Ri’. Međutim, postoji veliki otpor lokalnog stanovništva i još nije jasno da li će ovaj projekat ići dalje ili ne“, saopštili su iz nevladine organizacije ECO Albania.

Istorija je svjedok da je gradnja prve velike hidrocentrale na Drimu značila početak procesa erozije u delti Bojane i lagano smanjivanje pješčane plaže na Adi.  U gornjem dijelu Drima je 1978. godine kineskom tehnikom izgrađena je hidrocentrala Fierza, koja je nazvana Svijetlo Partije, u vrijeme dok je još bio na vlasti komunistički diktator Enver Hodža.  Sada je na Drimu pet hidrocentrala, a plaža na Adi je  80 metara manja nego prije tri decenije.

Poznati njemački ekspert Štefan Dempke je još 2008. zaključio da se od sredine osamdesetih godina 20. stoljeća vodeni režim značajno promijenio zbog hidroelektričnih rezervoara, obilnog uzimanja vode radi navodnjavanja na albanskoj strani i plavljenja Bojane i sedimentne naslage su se smanjile, a uz to i more polako erodira istočni dio obale ulcinjskog primorja“.

Nakon što su uporno odbijali da prihvate tu činjenicu, vidljivu golim okom sa time su se deset godina kasnije složili i u Javnom preduzeću za upravljanje morskim dobrom. U saradnji sa Upravom za vode konačno su pokrenuti radovi na čišćenju korita Bojane.

Propusna moć korita je izuzetno smanjena. Bojana je postala odlagalište svih vrsta otpada, na desnom kraku je sagrađeno preko 600 kućica. Prvi put u istoriji,   2017. godine došlo je do zatvaranja desnog rukavca.

“Uklonjeno je oko 140.000 kubika materijala, iz desnog rukavca čime se obezbijedila protočnost rijeke. Ispitivanje je pokazalo da je  ovaj materijal  kvalitetani on je iskorišćen  za novu plažu, to jest proširivanje na Adi Bojani, oko 30.000 nove površine”, kaže generalni director Direktorata za vodoprivredu u Ministarstvu poljoprivrede i ruralnog razvoja Momčilo Blagojević.

U tom resoru navode da je  izvedenim radovima postignuto nekoliko efekata: pročišćeno je korito desnog rukavca, materijal koji je izvađen je iskorišćen na najbolji mogući način za prihranjivanje plaže koja je erodirala i dobili smo ponovo prostor koji je tokom vremena izgubljen.

Tzv. prihranjivanje je jedan od najefikasnijih načina koji se u svijetu koristi za spašavanje od nestajanja plaža. Početkom ove sezone samo u Boki Kotorskoj je Morsko dobro prihranilo oko 50 plaža. Neke političke grupacije su ocijenile da je riječ o manipulaciji koja zaslužuje krivično gonjenje. “Su­ro­vo za­tr­pa­va­nje i po­ve­ća­va­nje po­vr­ši­ne pla­ža kreč­nim mo­rač­kim pi­je­skom, ka­me­njem i zemljom, a sve pod pit­kim na­zi­vom ‘se­zon­sko pri­hra­nji­va­nje pla­ža’ po­ka­zu­je da se nad Bo­kom na­sta­vlja eko­nom­ski i eko­lo­ški ge­no­cid”, saopštili su iz Bo­ke­škog fo­ru­ma.

I iz Instituta za biologiju mora iz Kotora su upozorili na često nestručan rad na sanaciji posljedica erozije. “Obalna erozija dodatno je dovela do pogoršanja kvaliteta plaža smanjujući aktivnosti povoljne za turizam i uz negativan društveno-ekonomski uticaj ima negativan uticaj i na kvalitet životne sredine i atraktivnost područja. Čišćenje plaža i formiranje zaštitnih zidova protiv erozije najčešće se vrše mehaničkom opremom koja dodatno doprinosi obalnoj eroziji i veoma često se ove aktivnosti sprovode bez adekvatnog stručnog pristupa, pravnog i institucionalnog okvira”, rekao je donedavni čelnik te institucije dr Mirko Đurović.

Nagla urbanizacija, nekontrolisana izgradnja u zaleđu obale, i time pregrađivanje potoka koji su prirodno prihranjivali, učinii su da su danas plaže u budvanskom zalivu, praktično prepolovljene od erozije. Slična situacija je sa plažama u Sutomoru, Petrovcu, Pržnu, Jazu, Bečićima… Naravno, taj proces je zahvatio i ulcinjsku Veliku i Malu plažu, te Veliki pijesak na teritoriji barske opštine.

dr Sava Petković,  profesor sa beogradskog Univerziteta, konstatuje da je u posljednjih nekoliko decenija erozija obala i plaža u svijetu, pa i u Crnoj Gori, uglavnom uslovljena ljudskim faktorima. On tvrdi da su ključni faktori koji utiču na eroziju crnogorskih plaža posljedice naglog turističkog razvoja, neadekvatnih zaštitnih radova na odbrani od erozije šireg obalnog područja ili izgradnje objekata u moru i priobalju, koji su direktno izloženi udaru talasa.

“Plaže predstavljaju jedan od najznačajnijih prirodnih potencijala Crne Gore, a erozija plaža direktno utiče na smanjenje teritorije. Bez prostranih i stabilnih plaža nema razvoja turizma u Crnoj Gori. Ostaje takozvani masovni turizam, gdje gosti prihvataju da u špicu sezone leže kao sardine na najposjećenijim plažama”, kaže profesor Petković.

Uglavnom, plaže su, kao i cijeli obalni prostor , pod sve snažnijim uticajem čovjeka i njegovih aktivnosti. Neke od njih su nepovratno promijenile izgled.  Erozija plaža je prirodna pojava koja se ne može spriječiti, ali se značajno može ublažiti. Posebno uz pomoć  fondova Evropske unije, koja svake godine za te potrebe izdvaja nekoliko milijardi eura.

                                                                                                                       Mustafa CANKA

Komentari

Izdvojeno

DRŽAVNE INISTITUCIJE BEZBJEDNOST NOVINARA: Lijepa obećanja i nerazjašnjeni napadi

Objavljeno prije

na

Objavio:

Brojni slučajevi ukazuju na ozbiljne sistemske probleme u zaštiti novinara u Crnoj Gori, kao i na nedostatak efikasne pravde za počinioce ovih zločina. Neefikasnost istraga i nekažnjivost su postali ključni problemi koji ugrožavaju slobodu medija u zemlji

 

 

U Crnoj Gori se od 2004. godine dogodilo na desetine napada na novinare i novinarke. Od prijetnji, preko verbalnih i fizičkih napada, a svi oni uslijedili su nakon neriješenog ubistva osnivača i glavnog urednika lista Dan Duška Jovanovića. Samo mali broj je riješen, što jasno ukazuje na izražen problem neadekvatne zaštite i nekažnjivosti zločina nad novinarima. Iako je postojala inicijativa o formiranju posebnih jedinica koje bi pomogle u rasvjetljavanju ovih nepočinstava, ona još nije zaživjela.

Istina, u okviru Sektora za borbu protiv kriminala Uprave policije imenovana su tri inspektora koji se bave slučajevima napada na novinare,  ali za sada nema javno dostupnih podataka da je njihov rad na bilo koji način doprinio pomacima kod  neriješenih slučajeva.Međunarodna praksa pokazuje da specijalizovane jedinice, imajući u vidu specifičnu prirodu slučajeva napada na novinare, mogu efikasnije sprovoditi istrage i procesuirati počinioce.

Medijski ekspert Mark Gruber kaže da bi uvođenje takve prakse bilo odlično pod uslovom, kako je naveo, da se uzme u obzir i opšti kontekst: obučenost policijske jedinice, saradnja s medijima i s tužilaštvom, možda s mehanizmom “brzog odgovora”.

Nekoliko napada na novinare u Crnoj Gori izdvajaju se kao posebno komplikovani – zbog brutalnosti, dugotrajnosti istraga i izostanka pravde.

Istraga o surovom ubistvu Jovanovića traje preko 20 godina i problematična je, jer odgovornosti izmiču ne samo naručioci, direktni izvršioci već i oni koji su je neuspješno vodili. Za saučesništvo u ubistvu osuđen je jedino Damir Mandić, kome je Apelacioni sud u aprilu 2017. potvrdio presudu na 19 godina zatvora, koji se okončava sredinom naredne godine.

Ranjavanje novinarke Olivere Lakić ispred njenog stana 2018. godine, izazvalo je veliku zabrinutost za njenu bezbjednost, ali i bezbjednost svih istraživačkih novinara i novinarki u Crnoj Gori. Ni u tom slučaju pravda nije postignuta, iako je Više državno tužilaštvo (VDT) dostavilo zahtjev za sprovođenje istrage protiv nekoliko osoba. Lakić je i ranije bila napadnuta i prijećeno joj je.

Novinar iz Berana Tufik Softić bio je takođe meta dva napada – 2007. i 2013. godine. Prvi put je palicom pretučen ispred kuće, dok je drugi put bomba postavljena ispred njegovog automobila. Istrage su dugo trajale, ali slučajevi su ostali nerazjašnjeni i zatvoreni zbog nedostatka dokaza.

Andrea JELIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 4. oktobra ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

Izdvojeno

NOVI STRATEŠKI PLAN RAZVOJA KOLAŠINA: Prepisivanje spiska želja

Objavljeno prije

na

Objavio:

Izgradnja autobuske stanice, tržnog centra sa pijacom i podzemnom parking garažom, rekonstrukcija Doma mladih i Gorštaka… To su samo  neki od projekata koji su iz dva prethodna prepisani u novi Strateški plan razvoja

 

 

Kolašinci već 15 godina nemaju  autobusku stanicu, a toliko dugo slušaju i obećanja lokalnih vlasti da će je dobiti.

Završetak davno započetih radova obećavali su učesnici svih kampanja za lokalne izbore tokom minule decenije i po. Predlog  Prostorno-urbanističkog plana (PUP), na čije se usvajanje još čeka,  dao je formalno mogućnost da se to stanje promijeni. Još nema konkretnih najava na koji način bi se i za koliko vremena taj projekat mogao okončati.

Lokacija na koju svraćaju pojedini međugradski autobusi u stvari je samo stajalište. Prostor koji se u tu svrhu koristi neuređen je, sa dotrajalim asfaltom, bez potrebene infrastrukture i mobilijara, pa ga izbjegavaju mnogi prevoznici. Zbog toga, putnici često čekaju autobus na improvizovanom stajalištu kod starog motela, na magistrali.

Privatno preduzeće Županovac, prije mnogo godina, započelo je gradnju objekta Autobuske, ali nije uspjelo da nađe način da nastavi radove. Izgradnju je omela, kako je ranije saopštavano, prvo ekonomska kriza, a zatim i činjenica da se objekat nije uklapao u predviđene planske dokumente, jer je za sprat viši.

Nakon što je izgorjela stara zgrada, Županovac je 2008. godine na istoj lokaciji započeo gradnju objekta, “koji je podrazumijevao sve karakteristike moderne autobuske stanice sa brojnim sadržajima”. Od svega toga, do sada je ozidana samo višespratna zgrada površine 2.000 metara kvadratnih. Putnicima je na raspolaganju nekoliko drvenih klupa postavljenih napolju, tik uz objekat u izgradnji.

U međuvremenu, inspekcija rada stavila je plombu na vrata trafičice u kojoj su se mogle dobiti informacije o redu vožnje. Telefon za informacije premješten je u obližnju kafanu, pa putnike o vremenu dolasaka i polaska autobusa obavještavaju zaposleni u tom ugostiteljskom objektu. No, ni to nije obaveza preduzeća “Županovac”, s obzirom na to da zvanično Autobuska stanica ne postoji.

Dragana ŠĆEPANOVIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 4. oktobra ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

Izdvojeno

ZAPLIJENE MARIHUANE NE PRESTAJU: Šverceri rade prekovremeno 

Objavljeno prije

na

Objavio:

Ako je samo u nekoliko akcija na ilegalnim prelazima u Gusinju i Plavu zaplijenjeno preko stotinu kilograma marihuane, i nekoliko stotina na obalama Skadarskog jezera, nameće se pitanje – koliko onda narkotika tim putevima svakodnevno ulazi u našu državu

 

 

Kada je prije nekoliko dana Uprava policije saopštila da je Granična policija iz Ulcinja pronašla je oko 66 kilograma skanka, a dvije osobe pobjegle ka Albaniji, aktuelizovano je pitanje ilegalnih puteva kojima se marihuana i skank prebacuju u Crnu Goru.

Ovih 66 kilograma pronađeno je u rejonu ulcinjskog sela Sukobin.

Ne tako davno u priobalnom dijelu Skadarskog jezera, na obali kanala riječe Morače, u blizini željezničke stanice Zeta, pronađeno je 57 kilograma marihuane. Pretragom medijskih arhiva, može se pronaći još veliki broj policijskih saopštenja o zaplijenama marihuane koja se iz Albanije unosi ilegalno u Crnu Goru.

Iz policije je saopšteno da su postupali po operativnim saznanjima da se u prostoru sela Sukobin, iz Albanije u Crnu Goru krijumčari opojna droga skank.

“Pretragom terena od strane policijskih službenika i upotrebom službenog drona, policijski službenici su 27. septembra, u ranim jutarnjim časovima pronašli tri torbe sa 119 pakovanja, težine oko 66 kilograma, u kojima se nalazila biljna materija zelene boje nalik na opojnu drogu skank. Policijski službenici su na licu mjesta uočili dva nepoznata lica koja su se dala u bjekstvo u pravcu Republike Albanije”, navedeno je u saopštenju UP.

Tufik SOFTIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 4. oktobra ili na www.novinarnica.net

 

 

Komentari

nastavi čitati

Izdvajamo