FOKUS
MILOJKO SPAJIĆ UOČI ZVANIČNE PREDSJEDNIČKE KANDIDATURE: U ofsajdu?
Objavljeno prije
2 godinena
Objavio:
Monitor onlineNajavljeni kandidat pokreta Evropa sad je u (ne)prilici da javnosti i nadležnima pokuša objasniti nekoliko postojećih adresa, makar dva istovremena prebivališta (u Pljevljima i Beogradu), dva državljanstva (crnogorsko i srpsko) i činjenicu da je sve to pokušavao zatajiti skoro dvije godine
Predsjednička kandidatura Milojka Spajića, lidera pokreta Evropa sad jednog od favorita za ulazak u drugi izborni krug (pa možda i za konačnu pobjedu), postala je sporna prije nego što je ozvaničena. Za sada više moralno nego formalno.
Ali, i to bi se moglo promijeniti u narednim danima pošto je Pobjeda, dok pišemo ovaj tekst, na svom portalu objavila skeniranu stranicu navodnog Spajićevog pasoša izdatog od strane Republike Srbije. Bivši ministar finansija sada je u (ne)prilici da javnosti i nadležnima objasni nekoliko postojećih adresa, makar dva prebivališta (u Pljevljima i Beogradu), dva državljanstva (crnogorsko i srpsko) i činjenicu da je sve to pokušavao zatajiti skoro dvije godine.
„Nikad nisam živio u Srbiji. Boravio sam u Singapuru, Japanu, Francuskoj, uvijek sam bio na radnoj, školskoj vizi… Moj stalni boravak je uvijek bio u Crnoj Gori“. Tako je, početkom mjeseca, Spajić odgovorio na pitanje TV Vijesti da li uz crnogorsko ima i srpsko državljanstvo. Još je par puta prije i poslije toga pokušao izbjeći konkretan odgovor.
Njegovi oponenti nijesu sjedjelji skrštenih ruku. Prvo je Milan Knežević nabacio kako tek treba da vidimo da li lider Pokreta Evropa sada zadovoljava formalne uslove za kandidaturu na predsjedničkim izborima. Onda je DPS od DF-a preuzeo teret razotkrivanja Spajićeve tajne. Uz aktivno učešće Nebojše Medojevića. Od njega smo na uvid dobili prva dokumenta koja su navodila na mogućnost da su poslovne, i papirološke veze Milojka Spajića sa Beogradom mnogo jače od onoga što on želi da prizna.
Tu se u priču, ničim izazvana, uključila i Državna izborna komisija. Iako su Spajić i Andrija Mandić u tom trenutku samo najavili svoje kandidature na predsjedničkim izborima DIK se, izlazeći iz opsega svojih nadležnosti, zvanično obratila kolegama iz Republičke izborne komisije Republike Srbije, tražeći od njih informacije da li dvojica potencijalnih kandidata imaju prebivalište i biračko pravo u Srbiji. Zahtjev DIK-a je, prenijeli su mediji, upućen na prijedlog DPS-a, Socijaldemokrata i Bošnjačke stranke a podržale su ga i njihove kolege iz Demokratskog fronta. Zajednički interes spaja ljude, potvrdilo se još jednom. Preciznije, dva puta.
„Na osnovu podataka iz dostavljenog akta i javno raspoloživih informacija proverom kroz elektronsku evidenciju prebivališta i boravišta građana ovog Ministarstva na dan 10. 02. 2023. godine, utvrđeno je da se lice Andrija Mandić ne nalazi u istoj. Takođe vas obaveštavamo da lice Milojko Spajić uvidom u navedenu evidenciju ima prijavljeno prebivalište u Beogradu…“, navedeno je u dopisu srpskog Ministarstva unutrašnjih poslova.
Mnoge je začudio brz odgovor iz Beograda. Mnogi nijesu primijetili kako je u Podgoricu stigao samo polovičan odgovor na dva pitanja Državne izborne komisije. Izostale su informacije o biračkom pravu iz kojih bi se mogao izvući nedvosmislen odgovor na pitanje da li su kandidati za budućeg predsjednika Crne Gore (Mandićeva kandidatura je zvanično potvrđena, Spajićeva je i dalje samo u najavi) istovremeno i državljani Republike Srbije. Samo jedan od analiziranih kandidata – Spajić – našao se pod sumnjom da ne zadovoljava formalne uslove za kandidaturu.
Već smo od direktora Direktorata MUP-a za državljanstvo Radovana Popovića čuli kako će „prvi koraci“ te institucije biti da provjeri da li Milojko Spajić ima državljanstvo Srbije. ,,Čim ima prebivalište, vjerovatno ima i državljanstvo”, rekao je Popović u emisiji Reflektor TV Vijesti. Na novinarsko pitanje šta je sa Mandićem kazao je kako ne postoji sumnja da to lice ima državljanstvo neke druge države.
Funkcioner MUP-a bio je dvosmislen pošto u našem jeziku izraz „ne postoji sumnja“ može da znači kako je nešto sigurno (bez sumnje) tačno ali i – sigurno netačno. Pa da otklonimo evetualne dileme.
Vjerujemo li na riječ potencijalnom predsjedniku, dugogodišnjem lideru DF-a, onda dileme nema. Andrija Mandić jeste državljanin Srbije. I to je, po svoj prilici, postao suprotno crnogorskom Zakonu o državljanstvu, svjestan da bi mu zbog toga moglo biti oduzeto crnogorsko državljanstvo.
,,Želim da pozovem sve građane Crne Gore koji imaju državljanstvo Srbije, kao što ga imam i ja, da nipošto svoje državljanstvo ne dostavljaju crnogorskim vlastima“, poručio nam je Mandić krajem marta 2011. „Ohrabrujem svakog građanina Crne Gore da uzme državljanstvo Srbije i da se ne plaši, a o tim odnosima nema potrebe da obavještava vlasti u Crnoj Gori“, napomenuo je, podsjećajući zainteresovane kako je, u Zakonu o državljanstvu iz 2007. godine, Vlada Srbije propisala da o odnosima Srbije i njenih državljana „ne treba da bude upoznata treća strana“.
Iz aktuelnog slučaja Spajić vidimo da i u toj tvrdnji postoje izuzeci. Kada to, valjda, nalažu nacionalni interesi.
Mandić se te 2011, navodno, nije mogao sjetiti kada je postao vlasnik srpskog pasoša. To su, međutim, znali na RTS-u, što pokazuje važnost tzv. institucionalnog sjećanja. Na njihovom portalu i danas možete pronaći vijest, takođe iz marta 2011.: „Mandić ima srpsko državljanstvo koje je dobio na osnovu izmena i dopuna srpskog Zakona o državljanstvu iz septembra 2007. godine, kojima se propisuje da svi pripadnici srpskog naroda koji nemaju prebivalište u Srbiji mogu da dobiju srpsko državljanstvo“. U istoj vijesti stoji kako je tadašnji pomoćnik ministra unutrašnjih poslova u Vladi Crne Gore Osman Subašić najavio da će Mandiću biti oduzeto državljanstvo na način na koji je bez njega, prethodno, ostao Predrag Popović, dugogodišnji poslanik i tadašnji predsjednik Narodne stranke. ,,Andrija Mandić je srpsko državljanstvo dobio nakon 3. juna 2006. godine, i njemu će, kao i Predragu Popoviću, biti oduzeto crnogorsko državljanstvo”, citirao je RTS Subašića. Najavljena operacija nije realizovana. Zašto – to, biće, znaju DF i DPS.
Nije slučajno što je u odgovorima iz Srbije izostao dio o biračkom pravu. Srpski Zakon o izboru narodnih poslanika propisuje (član 3) da pravo da bira i bude biran „ima punoletni državljanin Republike Srbije nad kojim nije produženo roditeljsko pravo, odnosno koji nije potpuno lišen poslovne sposobnosti“. Odnosno, to što Andrija Mandić nema prijavljeno prebivalište u Srbiji ne znači da on nije srpski državljanin. To bi morali znati i u MUP-u Crne Gore.
Sa te adrese stigao je interesantan podatak. Prije neke dvije godine MUP je u Srbiji i Bosni i Hercegovini pokušao da provjeri navode o postojanju nekoliko hiljada ljudi sa dvojnim, odnosno, trojnim državljanstvom upisanih u više biračkih spiskova zemalja susjeda. Te su države, međutim, pozivajući se na zaštitu ličnih podataka, odbile da po tom osnovu sarađuju s Crnom Gorom.
Sve do ove nedjelje i slučaja Spajić. Jedva dva sata nakon što se na portalima pojavila kopija njegovog srpskog pasoša, javnosti se obratio lider Evrope sad. Umjesto objašnjenja i, sve je izvjesnije, neophodnog izvinjenja, Spajić je optužbama zasuo svoje političke konkurente.
„Da nisam rekao da će plate biti 1.000 eura a najniže penzije 450 eura – niko me ne bi ni pomenuo. Da nisam rekao da ovo neće biti mafijaška država niko ne bi izmišljao moje nekretnine. Da nisam rekao da će Crna Gora biti zemlja slobodnih ljudi službe bi mirovale“, lamentirao je Spajić. O prebivalištima i državljanstvima – ni riječi. „Izgleda da sam samo sa tri rečenice pokrenuo cijeli aparat protiv sebe, natjerao u zagrljaj one koji se javno blate, a tajno grle i dijele plijen. Ujedinio sam sve političke parazite i manipulatore, protiv čestitih građana Crne Gore i protiv sebe“.
Ostaje upitno da li Milojko Spajić ima pravo da se svrsta u red „čestitih građana“ nakon što se, dnevno pojavljuju dokumenta koja spore njegove u više navrata ponovljene tvrdnje. Umjesto da razrješava nedoumice, Spajić najavljuje nove zaplete. „Rekao sam da u Srbiji nisam živio. Imam i objavio sam sva potrebna dokumenta koja su predviđena zakonom za kandidaturu. Ako neko bude želio još dokumenata, dobiće ih, ali kad zvanične institucije budu tražile ono što im po pravu pripada da traže”.
Političkim kuloarima u Podgorici kruže spekulacije da je Spajić početkom nedjelje boravio u Beogradu kako bi riješio novonastale probleme. Navodno se odjavio sa tamošnje adrese i odrekao/ispisao iz srpskog državljanstva. Ponavljamo – navodno.
Prema predočenom scenario Spajić bi pribavljena dokumenta upotrijebio tek ako DIK bude odlučna u naumu da mu uskrati pravo na predsjedničku kandidaturu. Iako kandidat Evrope sad, formalno, zadovoljava sva tri propisana uslova. Državljanin je Crne Gore, upisan je u birački spisak (potvrda o biračkom pravu) i posjeduje pisani dokaz o prebivalištu u Pljevljima iz kojih se, izgleda, nikada nije ni odjavljivao (postojeći zakon ne obavezuje građane Crne Gore da se odjave kada krenu u inostranstvo). Problem bi mogao biti onaj pasoš, odnosno sumnja da je srpsko državljanstvo stekao u momentu kada na to nije imao pravo, ako je želio ostati i državljanin Crne Gore. To je to što se forme tiče.
Suštinski, najveći problem leži u tome što Milojko Spajić sve više liči na potencijalne konkurente iz DF-a i DPS-a (ko god da to bude). Možda to neće uticati na broj glasova koji će osvojiti, uspije li staviti svoje ime na glasačke listiće. Ali ne obećava ono što je Crnoj Gori najpotrebnije – promjenu dominantnog političkog modela, zasnovanog na populizmu, nepotizmu i raspirivanju niskih strasti.
DPS je još jednom, odložio promociju svog predsjedničkog kandidata. Umjesto ovog četvrtka, kako je to početkom nedjelje najavio Ivan Vuković, ime njihovog kandidata saznaćemo, izgleda, tek početkom naredne nedjelje. Kad se obavi analiza najnovijih anketa o popularnosti potencijalnih kandidata. Kažu li one ono što se u DPS-u nadaju da će čuti, onda bi ispred te partije na izbore mogao izaći novi-stari kandidat. Koji se do sada ustezao od izlaska na izbore zbog anketa koje su ukazivale da bi u drugom krugu bio poražen „od iole pristojnog kandidata“. Potraga za takvim otvorena je do 26. februara.
Zoran RADULOVIĆ
Komentari
IZDVOJENO
-
DRŽAVA I EKOLOŠKA KATASTROFA: Nakon rijeka branimo šume
-
ŠTRAJK U CRNOGORSKOM TELEKOMU: Dogovor ni na vidiku
-
VALENTINA PAVLIČIĆ, ZASTUPNICA CRNE GORE PRED EVROPSKIM SUDOM U STRAZBURU: Sudija Ustavnog suda treba hladne glave, topla srca i čistih ruku da sudi svima
-
GLOBALANA PERCEPCIJA LIBERALNOG I NELIBERALNOG SVIJETA: Popularnost Kine i Rusije prestiže Ameriku
-
ALEKSANDAR DRAGIĆEVIĆ, GRAĐANSKI I EKOLOŠKI AKTIVISTA: Potrebna nam je vizija
-
NOVI PLANOVI ZA GRADNJU NA OBALI TARE: Krupni kapital s pogledom na rijeku
FOKUS
POTVRĐENA OPTUŽNICA PROTIV BIVŠIH ČELNIKA PLANTAŽA: U nebranom grožđu
Objavljeno prije
3 danana
13 Septembra, 2024Afera briketi će, izvjesno, epilog imati u sudnici. To ne znači da se stavlja tačka na dugogodišnje pustošenje jednog od (nekada) najprepoznatljivijih privrednih brendova Crna Gore
Dvije godine i dva mjeseca nakon što su, u julu 2022., po nalogu SDT-a, privedeni na saslušanje a potom i zadržani u pritvoru do jeseni te godine, podgorički Viši sud potvrdio je optužnicu protiv nekadašnjih članova odbora direktora Plantaža AD: Veselina Vukotića (predsjednik borda 2006 -2020.), Boža Mihailovića, Dušana Perovića, Anice Hajduković (nije joj određen pritvor), Đorđija Rajkovića i Seada Šahmanovića. S njima, za zloupotrebu položaja u privrednom poslovanju, optužena je i dugogodišnja izvršna direktorica kompanije Verica Maraš (od 2008. do 2020.). Ona je, u istoj akciji SDT-a i specijalnog policijskog odjeljenja privedena u avgustu 2022. godine, a iz pritvora je izašla otprilike kada i njene kolega iz nekadašnjeg Odbora direktora.
Optuženi su, prema optužnici, navodno krivično djelo počinili od decembra 2019. do aprila 2020. godine, saopštio je specijalni tužilac i portparol SDT-a Vukas Radonjić. „Optuženi nijesu vršili svoju dužnost u postupku zaključenja očigledno štetnog vansudskog poravnanja, sa privrednim društvom OMP-Engineering DOO, pa su mu tako, usljed djelimičnog izvršenja očigledno štetnog poravnanja, pribavili protivpravnu imovinsku korist, a oštećenom (Plantaže AD – primjedba Monitora) nanijeli imovinsku štetu u visini od 384.672,40 eura”, zaključio je specijalni tužilac navodeću da je za to krivično djelo zaprijećena kazna od dvije do deset godina zatvora.
Afera briketi počinje u novembru 2009., kada su Plantaže objavile poziv za prikupljanje ponuda „u cilju rješavanja problema otpadnih sirovina i otpadnih voda koje nastaju u procesu proizvodnje, a posebno otpada koji se javlja orezivanjem vinove loze i stabala“. Tražio se investitor koji će da izgradi fabriku i kupi opremu za prizvodnju briketa od vinove loze. I da garantuje plasman gotovih proizvoda. Na Plantažama je bilo da obezbijede sirovinu za proizvodnju, minimalno 10 hiljada tona sirovine (lozove orezine) godišnje.
U posao se ušlo sa kompanijom OMP, novoosnovanom firmom iz Podgorice koju su formirali: Oleg Obradović (30 odsto vlasništva), Miodrag Ivanović (30 odsto), Predrag Bošković (30 odsto) i pravno lice Consulting Company doo Zenica (10 odsto vlasništva).Naručena je studija izvodljivosti. Taj dokument je izradio Željko Cumbe, samostalni konsultant i ekspert za bio masu ali i vlasnik Consulting Company koja u OMP ima 10 odsto vlasništva. Po njegovoj analizi, posao obećava decenijski profit reda veličine od dva miliona eura pa naviše. Plantaže i OMP, 20. septembra 2010, osnivaju zajedničko preduzeće – Plant OMP. Fabrika je izgrađena, kupljena je i montirana oprema za proizvodnju, a nakon toga se ispostavilo da fabrika ne može da radi. Isporučena oprema nije adekvatna za preradu lozove orezine.
Zoran RADULOVIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 13. septembra ili na www.novinarnica.net
Komentari
FOKUS
INFRASTRUKTURNO SIROMAŠTVO: Samo smeća ne fali
Objavljeno prije
1 sedmicana
6 Septembra, 2024Suve česme, fekalije teku rijekama, ulice zatrpane smećem uz zapaljene divlje deponije, opasan otpad krišom se prebacuje iz opštine u opštinu i zatrpava na tuđim imanjima… Kada govori o planiranim investicijama u infrastrukturu vlast, uglavnom, nudi vizije budućih autoputeva i brzih cesta
Desetak dana Moračom, praktično od centra Podgorice pa do njenog ušća u Skadarskom jezeru, teče fekalna kanalizacija. Iz gradskog kolektora u rijeku se izliva prečišćena, poluprečišćena i neprečišćena kanalizacija. Novina je da smo, zbog kvara na gradskom kanalizacionom sistemu koji je u međuvremenu otklonjen (kažu), dobili još jedno izvoršite zagađenja kod Vezirovog mosta – uzvodno od centra grada i pristojno posjećenih gradskih plaža. Uz boju vode uz desnu obalu rijeke, o zagađenju svjedoči i nesnosan smrad koji se širi ulicama i bulevarima uz obalu, sve do kružnog toka gdje se račvaju magistrale za Nikšić i Cetinje. Visoke temperature i nizak vodostaj Morače samo su potpomogle da se najnovije zagađenje bolje vidi i osjeti.
Stara je priča: gradski kolektor nije u stanju da prečisti otpadne vode koje u njega doprema postojeći sistem gradske kanalizacije. O gradnji novog, priča se godinama. „Prečišćavanje otpadnih voda je najznačajniji infrastrukturni projekat u istoriji grada, a samo postrojenje najvažniji segment budućeg sistema“, kazao je bivši gradonačelnik Ivan Vuković, sredinom 2022., prilikom potpisivanja ugovora o izgradnji glavnog postrojenja za prečišćavanje otpadnih voda. Posao je trebalo da počne početkom prošle godine, a EU je do tada izdvojila skoro 33 miliona bespovratnog novca da bi pomogla projekat. Međutim, početak izgradnje (prema prvobitnom planu taj posao bi trebalo da traje 36 mjeseci) neprestano se odlaže zbog protivljenja mještana Botuna. Oni tvrde da će „po cijenu života“ spriječiti izgradnju kolektora u blizini svojih domova i imanja. Prema poslednjim, proljetošnjim, najavama posao je trebalo da počne ovog mjeseca. Izvjesno je da se to neće doseti. Makar do formiranja narednih gradskih vlasti.
„Realizacijom sistema za prečišćavanje otpadnih voda, u vrijednosti od 47,3 miliona eura, biće sačuvane podzemne vode Ćemovskog polja, zetske ravnice, rijeka Morača, a samim tim i vodoizvorište Bolje sestre i Skadarsko jezero“, objašnjavao je prije više od dvije godine tadašnji direktor podgoričkog Vodovoda Filip Makrid. U međuvremenu nije urađeno ništa. Podzemne i nadzemne vode i dalje se zagađuju a cijena budućeg kolektora raste. Od sve priče o novom kolektoru izvjesno je samo jedno: on mora biti napravljen nizvodno od Podgorice.
Nepisano je pravilo: tamo gdje imate višak otpadnih voda – fali one podesne za piće. Podgoričani su već navikli da, s proljeća i jeseni, poslije svake obilne kiše ne koriste za piće vodu sa izvorišta Mareza.
Ovog ljeta imali smo ozbiljnije probleme. Mještani naselja Kuće Rakića bili su bez vode više od dva mjeseca. A jednom, kada je voda potekla iz česama skoro 250 domaćinstava u tom naselju, bila je ofarbana u plavo. Do danas se ne zna zašto.
Nakon njihovih protesta i blokade saobraćajnice između Podgorice i Tuzi, iz Vodovoda su se dosjetili: gasiće vodu dijelu Podgorice, svake večeri istom naselju (!?), da bi je obezbijedili za Kuće Rakića. Par dana/noći kasnije problem je ipak riješen na elegantniji način – djelimičnom preraspodjelom vode iz vodovodnog sistema opštine Tuzi.
Višak neprečišćenih otpadnih voda i manjak vode za piće imaju zajednički uzrok. Širenje Podgorice i po vertikali (u visinu) i po horizontali, često na divlje, bez planiranja i projektovanja, nije ispraćen adekvatnim razvojem infrastrukture. Neplanska gradnja dovela je do toga da postojeći kapaciteti infrastrukture jednostavno nijesu dovoljni da zadovolje potrebe svih stanovnika Glavnog grada. Starih i novih.
Zato ljetošnje incidente ne treba posmatrati kao izuzetak, već najavu ozbiljnih infrastrukturnih problema koji nas čekaju u skoroj budućnosti. Ne samo u Zetskoj dolini.
Prvi put nakon što je Regionalni vodovod pušten u rad, nedostatak vode osjetio se i na crnogorskom primorju (u dijelu koji se vodom napaja sa izvorišta Bolje sestre u Skadarskom jezeru).
Tako se Petrovac, u špicu turističke sezone, suočio sa višednevnim restrikcijama vode u poslijepodnevnim i večernjim časovima. „Takva situacija je izazvala značajne negativne posljedice i nezadovoljstvo turista uključujući brojne otkaze rezervacija i potencijalnu štetu za lokalni turizam. Restrikcije u snabdijevanju vodom koje su uvedene bez najave, navodno zbog dugotrajne suše i povećane potrošnje tokom ljetnjih meseci, su doprinjele da trenutna situacija u hotelima i ostalim smještajnim kapacitetima postaje neprihvatljiva i haotična. Ove restrikcije se najčešće manifestuju kroz redukcije u snabdijevanju vodom, smanjeni pritisak i povremena isključenja i to u periodu kad je najpotrebnija, odnosno u popodnevnim satima do ponoći”, navodi se u zajedničkom saopštenju hotelijera sa tog dijela budvanske rivijere.
Iz opštine Budva nijesu se oglašavali. Em nije imao ko (kriza lokalne vlasti i ponavlajnje proljetošnjih, vanrednih, ozbora), a i ti što su mogli imali su prečih briga. Jedna od njih: smeće je ove godine, prvi put nakon devastirajućih devedesetih prošlog vijeka, zatrpalo budvanske ulice.
„Prepuni kontejneri, smeće odloženo gdje mu nije mjesto, nesnosan smrad koji se svuda širi – slika je Budve ovoga ljeta“, piše sredinom avgusta dopisnik ND Vijesti Vuk Lajović. „Uprkos borbi Komunalnog preduzeća, opšti utisak je da grad nikada nije bio prljaviji“. Fotografije iz turističke prijestonice takve su da ih ne treba opisivati.
Od upućenih smo čuli da Budvi, i ne samo njoj, nedostaju komunalni radnici, kontejneri, vozila za odvoz smeća ali i dobre navike domaćih stanovnika i mnogobrojnih gostiju kada je u pitanju tretman otpada.
Sa viškom smeća borili su se i stanovnici Glavnog grada. Jednako na periferiji i u novim naseljima, elitnim makar po cijeni kvadratnog metra stambenog i poslovnog prostora. Uz koji nije obezbijeđeno dovoljno prostora za odlaganje smeća. Mediji su više pažnje poklanjali drugima, pa smo imali priliku da pratimo kako su stanovnici Siti kvarta porušili smećem zatrpana kontejnerska ostrva u svom naselju. Ideja im je bila da se na taj način oslobode nagomilanog smeća i sebi obezbijede kvalitetnije uslove života. Dobili su – divlje deponije (vidi fotografije).
Tretman smeća u Nikšiću postao je tema političkih rasprava. Glasnogovornici bivših i sadašnjih lokalnih vlasti sporili su se da li se smeće sa gradskih ulica odlaže/deponuje (DPS) ili samo pretovara (Demokrate) u halama Željezare. Uglavnom, zbog tradicionalnog požara na deponiji Mislov do, komunalci smeće iz Nikšića odvoze na deponiju u Podgoricu. To dodatno košta. Dok ima mjesta na Ćemovskom polju.
Ko nema kud sa otpadom, poput opštine Rožaje, deponuje ga na divlju deponiju i pali. Što ne izgori, završi u Ibru. Koji je baš ovih dana – presušio u dijelu toka od Rožaja prema granici sa Srbijom.
Sredinom avgusta mještani nikšićkih naselja Straševina i Kličevo blokirali su put Nikšić- Podgorica kod tunela Budoš, zahtijevajući da se izmjesti otpad (grit iz brodogradilišta u Bokokotrskom zalivu) ilegalno deponovan na privatnim i državnim parcelama u njihovim naseljima. Otpad , navodno, nije otrovan ali će, prema dogovoru sa lokalnim vlastima, on ipak biti premješten na neko drugo mjesto.
I najnovija priča dolazi sa periferije Nikšića. Iz NVO Zagrad Montenegro tvrde da je u Župi, u mjestu Bunić, sredinom nedjelje zakopano više od 50 uginulih krava „sa neke farme u Nikšiću ili Danilovgradu“. Lokacija na kojoj su zakopane uginule životinje nalazi se pored lokalnog puta, na stotinjak metara od Liverovićekog jezera. Mještani ne znaju ko je to uradio i da li je taj neko imao bilo čiju dozvolu za ovaj, čini se ilegalan, posao.
Konačno, ljetošnji raspad elektroenergetskog sistema u Crnoj Gori, doduše kratkotrajan, upozorava da je i ovaj dio infrastrukture možda već preopterećen, nedovoljno dobro održavan ili i jedno i drugo. Još kada se, uz konstantan rast potrošnje, prenosna i distributivna mreža dodatno opterete energijom iz sve brojnijih solarnih elektrana koje se grade ili, za sada, samo najavljuju, cio sistem bi se mogao naći u velikim problemima. Platiće – potrošači.
Kada govori o planiranim investicijama u infrastrukturu vlast, uglavnom, nudi vizije budućih autoputeva i brzih cesta. Očigledno je da je obim problema mnogo veći. Zato i sredstva koja možemo obezbijediti, ili ih već imamo na čekanju, treba promišljeno rasporediti prema listi prioriteta koju bi, opet, neko trebao da utvrdi. A da mu mi ostali vjerujemo. Puštanje u rad kolektora ili sanitarne kade (deponije) nije ni izbliza tako atraktivno kao što je presijecanje trake na autoputu, ali može biti jednako korisno. Ponegdje i korisnije.
Zoran RADULOVIĆ
Komentari
FOKUS
NOSIOCI IZBORNIH LISTA ZA PODGORIČKE IZBORE: Dva lica kampanje
Objavljeno prije
1 sedmicana
6 Septembra, 2024Ove političke jeseni, kada je u pitanju predizborna promocija, na cijeni su oni koji u svojim biografijama nemaju samo političke funkcije, već i stručne reference. Nosioci lista i potencijalni budući gradonačelnici/ce nerijetko su ljekari i profesori. No, kampanju uglavnom vode iskusni političari i vlastodršci. Reklama je jedno, život drugo
Izbornoj komisiji Glavnog grada predato je 13 lista za učešće na lokalnim izborima, od kojih je do sada potvrđeno osam. To je saopštio predsjednik komisije Vladimir Filipović. Dvije liste vraćene su na doradu – lista Crnogorska evropska partija – Novak Adžić i Pokret podstanara Podgorica Naš grad – naš dom,. Posljednje tri predate liste još su u obradi.To su liste Bošnjačke stranke na čijem je čelu Edin Tuzović, lista Evropa sad – Demokrate – Još jače – Profesor doktor Saša Mujović i lista koalicije Za Budućnost Podgorice, na čijem je čelu Jelena Bojović Borovinić.
Osam potvrđenih lista su: Demokratska partija socijalista koju predvodi Nermin Abdić, Podgorička lista Andreja Milovića, Stranka evropskog progresa Duška Markovića na čijem je čelu Ilija Mugoša, Evropski savez na čijem je čelu Boris Mugoša, Pokret Preokret Srđana Perića i Pokret Naprijed Vuka Kadića, lista koalicije Za bolju Podgoricu Jakov Milatović koju predvodi Luka Rakčević, kao i Crnogorska građanska akcija Stanka Đuričića.
Nosioci potvrđenih i predatih listi potencijalni su gradonačelnici/ce Podgorice. Centar za ženska prava primijetio je da su samo dvije žene na čelu izbornih listi, iako su partije mahom ispunile kvotu od 40 posto žena na listama. Dosadašnja gradonačelnica Olivera Injac prva je na listi čije je lice za javnost ministar energetke Saša Mujović, a koju su predali PES i Demokrate. Druga žena koja je prva na listi je Jelena Bojović Borovinić dosadašnja je predsjednica Skupštine Glavnog grada. Listu koju Bojović Borovinić vodi čini koalicija – Nova srpska demokratija Andrije Mandića, Demokratska narodna partija Milana Kneževića, Socijalistička narodna partija Vladimira Jokovića, Ujedinjena Crna Gora Gorana Danilovića, Radnička partija Maksima Vučinića, Slobodna Crna Gora Vladislava Dajkovića i Prava Crna Gora Marka Milačića.
Nakon dvije godine njihovog rukovođenja gradom, a nakon pregrupisanja i usitnjavanja političke scene, izglasano je skraćenje mandata lokalnoj Skupštini, što je dovelo do vanrednih izbora, koji će se održati 29. septembra ove godine. PES je potom odlučio da kao lice predizborne kampanje u Podgorici predstavi ministra energetike, iako je prva na listi Injac.
Među nosiocima lista, odnosno potencijalnim budućim gradonačelnicima Podgorice ima i novih lica, koja međutim nastupaju u ime iskusnih i poznatih političkih lidera. Tako je, recimo, na čelu liste nove partije Duška Markovića, bivšeg premijera i dugogodišnji šefa tajne policije, je Ilija Mugoša, magistar ekonomskih nauka i asistent na Univerzitetu Donja Gorica..
“Dokazaćemo da politika ne mora značiti svađe, podmetanja, nepotizam, partijska zapošljavanja. Ljudima je dosta toga. To koči razvoj našeg grada”,kazao je Mugoša na predstavljanju liste. Možda je Mugoša zaboravio da je ljudima toga bilo dosta i onda kada je na izborima 2020. izgubila Demokratska partija socijalista, čiji je Marković bio dvodecenijski visoki funkcioner. Kako god, obećao je drugačiju praksu.
Ove političke jeseni, kada je u pitanju politička promocija, na cijeni su oni koji u svojim biografijama nemaju samo političke funkcije, već i stručne reference. Nekadašnja Đukanovićeva i Markovićeva partija, Demokratska partija socijalista, kao nosioca svoje liste odredila je doktora Nermina Abdića koji radi na Klinici za Ortopediju i traumatologiju Kliničkog centra Crne Gore. Abdić je Član je Opštinskog i Izvršnog odbora DPS Podgorica, kao i izvršni sekretar Odbora DPS Glavnog grada. Lider DPS-a Danijel Živković predstavio ga je kao “omiljenog ljekara” i “podgoričkog komšiju”.
I nosilac liste novoformirane partije bivših ministara u Vladi Dritana Abazovića, Marka Kovača i Aleksandra Damjanovića je ljekar. Tu listu predvodi doktor Vuk Kadić aktuelni direktor Fonda za zdravstveno osiguranje. Nerijetko se, recimo, u kampanji PES-a naglašava da su Injac i Mujović i univerzitetski profesori. Jelena Borovinić Bojović je ljekarka i bivša ministarka zdravlja.
No, iako se kao nosioci lista biraju profili po modelu omiljenih stručnjaka i komšija, kampanju uglavnom vode iskusni političari, lideri partija i vlastodršci. Reklama je jedno, život drugo.
Na predstavljanju liste DPS-a govorio je i bivši višedecenijski vođa Milo Đukanović. Duško Marković je na posterima pored Ilije Mugoše. A neke od lista nose nazive visokih državnih funkcionera, koja služe samo za predizbornu kampanju. Poput recimo liste Pokreta za Podgoricu, URA i PzP, čiji je nosilac Luka Rakčević, ali koja u nazivu ima ime predsjednika države Jakova Milatovića. Ili recimo liste PES-a i Demokrata, koja nosi naziv Mujovića. Na zajedničkoj listi PES-a i Demokrata nalazi se čak pet ministara,
“Ako predsjednik države, ako ministar, na kraju krajeva, funkcioner izvršne vlasti, ne planira da bude dio gradskih vlasti, na taj način dovodi u zabludu birače prosto pogrešan utisak da će se neko odreći državne funkcije kako bi direktno učestvovao ili imao neku ulogu u lokalnoj vlasti”, ocijenili su iz Centra za demokratsku tranziciju.
Ima i lista koje, poput Preokreta Srđana Perića, kampanju vode u smjeru vraćanja moći akumulirane u partijama građaninu. “Na našoj listi su ljudi koji nisu toliko poznati u medijima, već u svojoj profesiji. Politika se pretvara u golu grabež i stvaranje interesnih grupa. Potrebno je da vratimo političku kulturu”, ocijenio je Perić.
Ima i onih “tradicionalnih” modela, gdje su nosioci lista odbornici, poslanici i lideri partija. Listu Evropskog saveza tako predvodi poslanik SD Boris Mugoša. Bivši ministar pravde Andrej Milović na čelu je liste svoje novoformirne partije. Nosilac liste Bošnjačke stranke je Edin Tuzović, predsjednik Opštinskog odbora te stranke u Podgorici. Luka Rakčević je dugogodišnji odbornik u podgoričkom parlamentu i doskorašnji zamjenik gradonačelnice Glavnog grada.
Uglavnom biće gužva. I biće obećanja.
Milena PEROVIĆ
Komentari
Kolumne
-
DANAS, SJUTRA / prije 3 dana
Predizborna groznica
Zoran Radulović
-
DANAS, SJUTRA / prije 1 sedmica
Strategija neuspjeha
Zoran Radulović
-
DUHANKESA / prije 1 sedmica
Sinner’s sin ili grješnikov grijeh
Ferid Muhić
-
DANAS, SJUTRA / prije 2 sedmice
Komandanti
Zoran Radulović
-
DANAS, SJUTRA / prije 3 sedmice
Računi
Zoran Radulović
Novi broj
Predizborna groznica
POTVRĐENA OPTUŽNICA PROTIV BIVŠIH ČELNIKA PLANTAŽA: U nebranom grožđu
VUČIĆEV REŽIM OTVORENO O PLANOVIMA ZA CRNU GORU: Srpski svet i narko biznis pod istom kapom
Izdvajamo
-
DANAS, SJUTRA3 sedmice
Računi
-
INTERVJU3 sedmice
DR RADE ĐURĐIĆ, TVORAC EVROPSKE BUDUĆNOSTI: Budućnost je ispunjavala moj život
-
INTERVJU2 sedmice
BLAGOJE GRAHOVAC, ANALITIČAR GEOPOLITIKE I GENERAL U PENZIJI: Crna Gora nema umne političare, nego političke šalabajzere
-
DRUŠTVO3 sedmice
IZVJEŠTAJ EVROPSKE SLUŽBE ZA SUZBIJANJE PREVARA: Crna Gora u vrhu zemalja iz koje stižu zaplijenjene cigarete
-
INTERVJU3 sedmice
IVANA VOJINOVIĆ, DIREKTORICA CENTRA ZA KLIMATSKE PROMJENE, PRIRODNE RESURSE I ENERGIJU NA UNIVERZITETU DONJA GORICA: Moramo imati sistemski odgovor na ekstremne klimatske uslove
-
Izdvojeno3 sedmice
BRISANJE SJEĆANJA ILI ISPRAVLJANJE NEPRAVDE: Pljevaljska borba za ulice
-
Izdvojeno3 sedmice
SVJETSKI KRIPTO MEŠETARI U KRIPTO CRNOJ GORI: Ko ih i šta ih mami
-
FOKUS3 sedmice
REFORMA OBRAZOVANJA: DPS značka na skandinavskom modelu