Vlast u Kolašinu se opredjelila da ovaj planinski gradić postane renomirani centar za pripremu sportista. I pored dobre volje i zvanične strategije, još uvijek nedostaje ono osnovno – ,,zaokruživanje potrebne sportske infrastrukture”

Nova strategija u turističkoj prezentaciji Kolašina zasnivaće se na maksimalnom angažovanju svih raspoloživih kapaciteta lokalne uprave na promociji Kolašina kao idealnog mjesta za pripreme sportista i obezbjeđivanje što boljih uslova kako bi se takav status opravdao. To je prije više od šest godina novinarima saopštio tadašnji predsjednik Opštine Darko Brajušković. Samouvjerenost kojom je najavio planove  obećavala je da će u narednih nekoliko godina Kolašin imati bar dio obećanog. Danas, situacija je, ako se ne računaju radovi na adaptaciji sportske dvorane, nepromijenjena.

Još se čeka ,,zaokruživanje potrebne sportske infrastrukture”.

Spisak onoga što nedostaje Kolašinu da bi zasluženo slovio za centar za pripreme sportista  je podugačak, čak i kad ga prave u aktuelnoj  vlasti.

,,Potrebna su nam dva-tri  fudbalska terena uz modernizaciju postojećih. Fudbalske ekipe idu na pripreme tamo gdje se priprema makar tri-četiri  ekipe jer tada mogu igrati prikateljske utakmice. Više stadiona omogućava da više ekipa budu u istom trenutku na pripremama. Nedostaje nam stadion sa atletskom stazom. Prostor pored Tare treba da dobije jednu uslovnu stazu za trčanje kao što je nekada bila trim – staza“,  kažu u kabinetu predsjednika Opštine Milosava Bulatovića.

Nedostaje, objašnjavaju, još smještajnih jedinica,  koji su namjenski organizovane za smještaj sportskih ekipa. Vizija kolašinske vlasti je da taj grad treba da bude  baza za pripreme mlađih reprezentativnih selekcija u svim dvoranskim sportovima I da  se cijele godine okupljaju na pripremama  pioniri, kadeti, juniori, mlade selekcije…

Nijesu objasnili zbog čega već šest godina nije učinjeno ništa da se bar počne rekonstrukcija Doma mladih i Gorštaka, objekta koji je i građen da bude smještaj za sportiste koji koriste sportsku halu u neposrednoj blizini. Taj objekat, kako je obećano, još 2013. godine, nakon rekonstrukcije, trebalo je da ima 50 soba za sportski turizam.

Dom mladih i Gorštak  građen je istovremeno  kad i sportska hala, krajem 90-ih prošlog vijeka.  Već nakon deceniju zgrada je bila ruinirana i od tada ne služi ničemu. Planova je bilo mnogo, ali, dok je hala rekonstruisana državnim novcem, na  smještajne kapacitete u njenoj blizini su svi zaboravili. Nekoliko više formalnih, nego stvarnih, pokušaja da se objekti objedine i funkcionišu pod okriljem jednog preduzeća neslavno su propali.

Prvo je prije sedam godina osnovano  Javno preduzeće „Sportski centar“.  Međutim,  to preduzeće je desetak mjeseci postojalo samo na papiru.  Nikad ništa nije uradilo, niti je u njemu iko zapošljen, osim direktora Srećka Medenice, tadašnjeg  predsjednika Opštinskog odbora (OO) Demokratske partije socijalista (DPS). On je dok je čekao da „firma profunkcioniše“  uredno primao platu, ne radeći ništa.  Kako nije bilo uslova da to preduzeće išta uradi kada je riječ o oživljavanju sportske zone, a kako su se novinari počeli baviti Medeničinom platom,  lokalni parlament donio je odluku o gašenju.

Poslije ukidanja „Sportskog centra“, prije pet godina, najavljeno je formiranje  Centra za pripremu sportista, koji je trebalo da bude  državno vlasništvo i da ima sve uslove   za pripreme vrhunskih sportista. Tim projektom,  obećavano je, bile bi obuhvaćena sadašnja sportska zona, u kojoj su sportska hala i Dom mladih i „Gorštaka“, kao i  pripadajuće zemljište. Zemljište, ukupno 30 000 m2,  Opština je 2014. godine prepisala na državu, pa je na taj način prebijen dug od skoro tri milona eura za poreze i doprinose  200 zaposlenih u lokalnoj upravi.  Ni to preduzeća nije formirano, pa ni objedinjena sportska infrastruktura grada.  Odavno se više i ne pominje ta ideja, a ispostavilo se da je prepreka za njenu realizaciju mnogo.

Jedna od njih je i to što se lokalna vlast 2007. godine, najblaže rečeno, neodgvorno odrekla značajnog dijela zemljišta u sportskoj zoni. Tada su se „trampili“ sa Zoranom Ćoćom Bećirovićem, pa je on postao vlasnik nekoliko parcela u tom dijelu grada, a u neposrednoj blizini sportske hale i Doma mladih i Gorštaka.  Bećirović je zauzvrat ustupio lokalnoj upravi staru klanicu i zemljište oko nje, koje je nakada pripadalo Sinjajevini, OUUR-u nekadašnje Veletrgovine, koju je platio svega  120.000 eura.  Značajan dio zemljišta koje je ostalo poslije te zamjene,  vladajuća koalicija je raskrčmila i neposredno pred lokalne izbore 2010. godine, kada je građanima bez valjanih skupštinskih odluka podijeljeno na desetine besplatnih placeva u tokviru sadašnjeg DUP Sportska zona, To je i dalje „divlje“ naselje, bez adekvatne infrastrukture i objekti bez građevinskih dozvola.

No, i pored očiglednih hendikepa Bulatović sa saradnicima smatra da je ,,sportski turizam odavno prepoznatljivost Kolašina”.

,,Sportski turizam je ovog ljeta ostvario i donio ubjedljivo najviše pansiona turističkoj privredi grada. Sportisti su najbolji gosti i kada je u pitanju promocija grada ali i vanpansionska potrošnja. Ova sezona je potvrda svega toga. Gosti Kolašina bili su reprezentacija Crne Gore koja se priprema za Svjetsko prvenstvo, Asvel, prvak  Francuske i evroligaš, Budućnost Voli…”- kaže Bulatović.

Prema njegovim riječima, cilj je da sportski turizam treba da ima poseban tretman i kod lokalne i nacionalne turističke organizacije, ali i kod turističke privrede.

Tek dolazi vrijeme, smatra predsjednik Opštine, kada će se ozbilno raditi na svim segmentima ponude koja bi privukla domaće i strane sportiste u Kolašin. Uprkos uobičajenom optimizmu lokalne vlasti, neosporna je činjenica da je u tom gradu, trenutno, jedino klima ono što je idealno za pripreme sportista.

                                                                                                            Dragana ŠĆEPANOVIĆ

Komentari