Pripadnici graditeljskog lobija, koji je zarobio prirodne resurse Crnogorskog primorja, počeće uskoro međusobne prozivke za razne nezakonite radnje iz proteklog investicionog talasa, počev od bespravne gradnje pa do bespoštedne devastacije prostora u novoj prostornoplanskoj dokumentaciji. Na takav zaključak upućuju stavovi, koje je u svom posljednjem razgovoru za Vijesti iznio potpredsjednik Vlade i Demokratske partije socijalista Svetozar Marović.
SIMBOLI BAHATOSTI: U odgovoru na pitanje dokle je stigao rasplet afere Zavala, koja dvije godine čeka u fioci tužilaštva i u kojoj je po krivičnoj prijavi NVO MANS optužen da je njegova firma Moninvest zajedno s ruskim Miraksom započela bespravnu gradnju vila, Marović odgovara da nije ništa uradio suprotno zakonima Crne Gore i bez ustezanja poručuje:
„Sve neka ispitaju. I to da li je u tom periodu možda još neko gradio bez dozvole i da li je taj, takođe, bio u poslovnoj, prijateljskoj ili nekoj drugoj vezi s nekim uticajnim ličnostima.
Da li ima još rođaka, prijatelja, kumova, koji su zaposleni, rade u preduzećima, državnim organima, bave se privatnim poslovima. I jesu li to mreže i je li to opasnost za Crnu Goru i njene zakone? Ili je to važno samo provjeriti mene i moje prijatelje u Budvi.”
Iako su mnoge investicije u tom periodu uglavnom izvođene „na divlje”, gospodin Marović vjerovatno misli na onu najveću. Na divlju gradnju hotela Avala, na kojem je u centru Budve, naočigled svima, započela rekonstrukcija i dogradnja u vrijeme kada i gradnja 40 vila na rtu Zavala.
Avalu gradi firma Bepler i Džejkobson, britanskog porijekla, nepoznatih vlasnika, iza koje, nezvanično, stoji advokat Ana Kolarević, sestra premijera Mila Đukanovića.
Budvanski zaliv sa jedne strane zaokružuje poznati rt Zavala a sa druge Stari grad iznad kojeg se zlokobno uzdiže novi, crni hotel Avala.
Ekskluzivne lokacije turističke prijestonice, Avala i Zavala, postale su simboli bespravne gradnje s akterima iz redova crnogorske političke elite i članova dvije najmoćnije porodice u Crnoj Gori.
Na gradilištima Avale i Zavale promovisana je politička i finansijska moć investitora, bahato ignorisanje važećih zakonskih propisa u obasti gradnje, bespoštedno uništavanje prirodnih vrijednosti i graditeljskog nasljeđa, svojinskih i autorskih prava.
Međutim, Avala i Zavala, jedna naspram druge, povezane morem, zvučnim imenima, istovjetnim načinom gradnje i kršenjem propisa, pred crnogorskim pravosuđem imaju sasvim različit tretman.
Koji po pravilu zavisi od „prijateljskih i kumovskih” veza investitora, na koje ukazuje Marović.
Bespravna gradnja vila na Zavali zavrijedila je pažnju državne tužiteljice Ranke Čarapić, zahvaljujući krivičnoj prijavi MANS-a.
Podsjetimo, koordinator Dejan Milovac podnio je krivičnu prijavu protiv Svetozara Marovića i njegovog brata Dragana Marovića, sekretara za finansije Opštine Budva, zbog zloupotrebe službenog položaja, te direktora firme Miraks Balkan, ruskog državljanina Vječeslava Lejbmana, zbog skidanja i povrede službenog pečata, kojim je gradilište po nalogu republičke građevinske inspekcije bilo zapečaćeno.
BEZ EFEKTA: Predmet Zavala proslijeđen je Odjeljenju za suzbijanje organizovanog kriminala i specijalnoj tužiteljici Stojanki Radović, po čijem je nalogu saslušan izvjestan broj svjedoka, među kojima Svetozar Marović i predsjednik Opštine Budva Rajko Kuljača.
Identičan postupak odvijao se i na gradilištu hotela Avala, čija burna nezakonita dogradnja počinje 2004. godine.
Zabranu gradnje u dva navrata naložio je Osnovni sud u Kotoru, izricanjem privremenih mjera obustave radova, koje potom taj isti sudski organ, saučesnički, ne sprovodi u djelo.
Republička građevinska inspekcija u maju 2006. zabranila je izvođenje radova na Avali i pečaćenjem zatvorila gradilište. Ministar uređenja prostora tada je bio Boro Vučinić.
Vlasnici Avale, međutim, uklanjaju državni pečat i nastavljaju građevinske radove.
U januaru 2007. Republička građevinska inspekcija donosi rješenje po kojem se investitoru nalaže rušenje bespravno podignutih spratova i podnosi krivičnu prijavu protiv izvođača radova, firme Bepler i Džejkobson.
I kao u slučaju Zavala, koordinator MANS-a Igor Damjanović podnosi krivičnu prijavu protiv Beplera zbog povrede službenog pečata!
Dvije krivične prijave protiv investitora, svi sudski nalozi i rješenja o rušenju, ostali su bez ikakvog efekta u slučaju Avala!
U fotelji vrhovnog državnog tužioca sjedjela je tada Vesna Medenica, prijateljica i kuma uticajne Ane Kolarević, advokatice i bivše sutkinje Višeg suda u Podgorici.
To su relacije i interesne kopče o kojima danas govori Marović.
Ranka Čarapić Marovićima nije ni školska drugarica ni kuma. Marović, kako izgleda, nema većeg uticaja na podgoričke pravosudne institucije. Njegova moć u tom pogledu jača je u lokalu, u Osnovnom sudu i tužilaštvu u Kotoru.
Da li će vrhovna državna tužiteljica Ranka Čarapić uvažiti zahtjev potpredsjednika Vlade Svetozara Marovića da se procesuiraju i drugi bespravni graditelji, u prvom redu Bepler i Džejkobson, čiji je krivični dosije tokom gradnje hotela Avala dostigao zavidnu debljinu? „Niko ne može biti iznad zakona, zakon mora da bude jednak za sve”, poručuje Marović.
Moćni vlasnici Beplera divlje su izgradili i novo naselje u Blizikućama iznad Svetog Stefana, poznato kao Rusko selo. Više je kuća izgrađeno u Ruskom selu nego na Zavali, ali Bepler ni za ovu uzurpaciju prostora nikome ne polaže račune!
Bez ikakve krivične odgovornosti prošao je investitor bespravno podignutog hotela Astorija u Starom gradu, inače blizak premijeru Đukanoviću.
NOVA KAMPANJA: Od svih moćnika, političara i tajkuna, koji su bespravnom gradnjom devastirali budvansku rivijeru, pod istragom specijalne tužiteljice našao se samo Svetozar Marović!
I tokom aktuelne kampanje o zaustavljanju bespravne gradnje, koju vodi ministar Branimir Gvozdenović s timovima po primorskim opštinama, neki su graditelji jednakiji pred zakonom od onih drugih. Dok po Ulcinju i okolini Bara ruše, u centru Budve izdaju dodatne dozvole za bespravno podignute spratove.
Od prije tri dana počeo je da funkcioniše novi tim za suzbijanje divlje gradnje na teritoriji opština Budva, Tivat i Kotor. Posljednji u nizu timova i pravih ratnih štabova na republičkom i lokalnom nivou, koje je do sada formirao ministar Gvozdenović, za borbu protiv divljih graditelja. Još se pamte njegova uvjeravanja i prijetnje kako niko neće biti pošteđen od odgovornosti. Međutim, što ministar više prijeti, graditelji više grade.
Tokom njegove kampanje izgrađene su i vile na Zavali i hoteli Avala i Astorija i divlja naselja u Perazića dolu…
Na čelu tima za tri primorska grada nalazi se osnovni državni tužilac u Kotoru Boris Savić, koji poručuje da je „vrijeme da se konačno postavi crta i da svako ko stavi jednu ciglu mimo dozvole, zna šta ga čeka”.
Ali ko postavi malo više cigli – biće pošteđen! Kao u slučaju porodične zgrade u centru Budve, koja je primjer uspješnog funkcionisanja kumovskih i drugih veza na relaciji investitor – Sekretarijat za urbanizam – Ministarstvo za uređenje prostora – državno tužilaštvo!?
Odgovornost za bespravnu gradnju i izdavanje dokumentacije, koja nije u skladu ni sa novim DUP-om, izbjegli su kako investitor tako i opštinske službe za svjesno kršenje propisa.
Građani to znaju, pa su sva obećanja kako osnovnog državnog tužioca tako i ostalih članova tima, još jedan dokaz da je pravda spora i – selektivna.
Istraga u slučaju ubistva policijskog inspektora Slavoljuba Šćekića sve se više prepliće sa istragom o ubistvu Duška Jovanovića, glavnog i odgovornog urednika lista Dan. U oba slučaja, nakon više decenija, još uvijek nemamo kažnjene sve izvršitelje i nalogodavce zločina
Porodica i prijatelji policijskog inspektora Slavoljuba Šćekića zapalili su 30. avgusta u 00.50 sati svijeće ispred njegove kuće u podgoričkom naselju Tološi, gdje je prije 19 godina ubijen.
Četrdesetšestogodišnji Šćekić ubijen je 2005. godine ispred svog porodičnog doma u trenutku kada je iz vozila krenuo prema ulazu u kuću, a ubica je iz neposredne blizine, sa oko 25 metara daljine, ispucao dva rafala iz automatskog oružja. U tom trenutku bio je načelnik kriminalističke policije i istraživao je podmetnute eksplozije na gradilištu hotela Splendid, radio je i na istragama najvećih ubistava u Crnoj Gori kako njegovih kolega, tako i Duška Jovanovića glavnog urednika lista Dan.
Ni poslije skoro dvije decenije, ne zna se ko je naručio Šćekićevo ubistvo, a nema ni pravosnažne presude okrivljenima za ovaj zločin.
Obilježavanju godišnjice ubistva Šćekića prisustvovali su i predsjednik Skupštine Andrija Mandić i ministar unutrašnjih poslova Danilo Šaranović. Oni su poručili da je dužnost svih da se što skorije utvrdi ko je nalogodavac Šćekićevog ubistva.
,,Tadašnja bezbjednosna služba bila je sve osim bezbjednosna za poštene službenike policije. Nadam se da će neko nekad snositi odgovornost za propuste u istrazi, koji su uskratili mogućnost da optužnicom budu obuhvaćeni nalogodavac i dvojica službenika ANB-a koji su bili logistika ubicama mog brata”, kazala je sestra ubijenog policijskog inspektora Slavica Šćekić.
Ona je na mjestu ubistva svog brata još jednom podsjetila nadležne da pravda još nije zadovoljena, poručivši da od borbe neće odustati. Najavila je da će se slučaj ponovo naći pred Apelacionim sudom 30. septembra, a od oktobra će pred sudijama biti svake srijede.
Maratonski postupak za ubistvo Šćekića pratile su brojne kontroverze, od pomenutih ukinutih presuda zbog grešaka u pisanju do misterioznih nestanaka predmeta iz spisa predmeta.
Optuženi u ovom slučaju Saša Boreta, Ljubo Bigović, Milan Šćekić i Ljubo Vujadinović prvo su osuđeni na po 30 godina zatvora, međutim, drugostepena vijeća su ove presude ukinula. Razlog za to bile su bitne povrede odredaba krivičnog postupka, što je često dovodilo do povrede prava na odbranu i pravično suđenje. I pored prvih oslobađajućih presuda iz 2009. godine, koje je donio sudija Lazar Aković, slučaj je bio prepun tehničkih grešaka. Aković je nakon toga prešao u advokaturu, a proces se nastavio s nizom odlaganja i novih suđenja.
Sestra ubijenog inspektora nedavno je kazala kako je u noći ubistva na njegovom radnom stolu vidjela spisak ubica i nalogodavaca u slučaju Duška Jovanovića, te u tome vidi glavni motiv za ubistvo njenog brata.
,,Ja sam lično vidjela u sobi moga brata zapisnik i izvještaj na kome je decidno pisalo ko je ubio Duška Jovanovića. Znači na tom zapisniku je pisalo da je Vuk Vulević pucao iz zadnjeg sjedišta naslonivši desnu ruku na rame Muše Osmanagića koji je sjedio na mjesto suvozača da mu ruka ne zadrhti i tako je pucao i ubio Duška Jovanovića”, kazala je Slavica Šćekić.
Dan nakon tragedije, kolege iz policije su došle da posjete porodicu Šćekić. Dok su dva službenika boravila u dnevnoj sobi sa porodicom, treći je uskočio kroz prozor. Od tog dana nema ni traga ni glasa o izvještaju, kazala je sestra ubijenog.
Nakon ove izjave, tužiteljka Danka Ivanović-Đerić, koja vodi istragu o ubistvu Duška Jovanovića, ispitala je i Slavicu Šćekić.
Protekle sedmice penzionisani tajni agent Duško Golubović je više sati ispitivan u Višem državnom tužilaštvu u Podgorici u sklopu ponovo otvorene istrage o ubistvu glavnog i odgovornog urednika Dana Duška Jovanovića.
Da Golubovića i njegovog najbližeg saradnika Zorana Lazovića treba saslušati u novoj istrazi nedavno je sugerisao i bivši premijer i lider GP URA Dritan Abazović, koji je i sam dao iskaz pred tužiteljkom Ivanović Đerić. On je rekao da su se tokom njegovog mandata kao koordinatora bezbjednosnih službi, a kasnije i premijera, u operativnim informacijama vezanim za ubistvo Jovanovića konstantno provlačila dva imena Zoran Lazović i Duško Golubović.
,,Svi su redom pominjali Lazovića i još nekoliko imena. Moja uloga nije bila da provjeravam te informacije, već da ih proslijedim nadležnima, što sam i učinio, zahtijevajući da se konačno, nakon dvije decenije ćutanja i prikrivanja, taj zločin rasvijetli”, kazao je Abazović.
Duška Golubovića je svojevremeno, neposredno nakon atentata na Jovanovića, spominjao i hrvatski Nacional. Njega i Lazovića prate brojne kontraverze još od vremena angažovanja u nekadašnjoj Službi državne bezbjednosti. Lazovićev sin Petar, koji se sumnjiči za saradnju sa „kavačkim klanom”, u „skaj” prepiskama sa članovima te kriminale grupe pominjao je i izvjesnog Goluba, koji „ima milione, a samo djeci daje, drugo nikome ni banke”. Pretpostavlja se da je Golub upravo najbliži saradnik njegovog oca Duško Golubović.
Nakon što je MANS objavio istraživanje o višemilionskoj imovini Golubovićeve porodice, on se pred javnošću branio da je do dijela tih sredstava došao rudareći bitkoine.
Krajem juna novinarka Radio televizije Republike Srpske Nataša Miljanović-Zubac predočila je tužiteljki podatke do kojih je došla istražujući ubistvo Jovanovića, a koji bi, kako tvrdi, mogli dovesti do rasvjetljavanja tog zločina.
Prošle godine u Višem državnom tužilaštvu u Podgorici, u toj istrazi, saslušano je nekoliko osoba, među kojima i Vesna Medenica, koja je bila vrhovni državni tužilac kada je Jovanović ubijen. U svojstvu svjedoka prethodno je saslušan i nekadašnji direktor Uprave policije Veselin Veljović. On se, navodno, izjašnjavao na okolnosti nestanka službene zabilješke u kojoj su službenici UP nakon hapšenja jedinog osuđenog za saučesništvo u tom ubistvu Damira Mandića upisali sve što im je te noći ispričao. Nekadašnji prvi crnogorski policajac prije nekoliko godina je saopštio da je ubistvo Jovanovića operativno riješeno, odnosno da policija zna ko je to uradio, ali da nema materijalne dokaze.
Tako prolaze decenije bez otkrivanja nalogodavaca ovih zločina.
U Crnoj Gori, od 2001. godine do danas, u prosjeku su četiri žene godišnje bile žrtve femicida. Ubijena Biljana Pavićević je 89. žrtva. Da li je to dovoljno da se kao društvo zamislimo i zabrinemo
Od početka godine u Osnovnom tužilaštvu u Podgorici formirano je 118 predmeta zbog krivičnog djela nasilje u porodici ili porodičnoj zajednici. To znači da je svakog drugog dana podgoričkoj policiji pristizala po jedna prijava. Među onima koji su prijavljivali nasilje bila je, kako je to i zvanično saopšteno, i 33-godišnja Podgoričanka Biljana Pavićević. Institucije nijesu uspjele da je zaštite od četiri godine starijeg bivšeg supruga Miljana Boškovića koji je ubio samo dvadeset dana nakon što ga je prijavila policiji. Nadležno tužilaštvo je ocijenilo da nema elemenata krivičnog djela, nakon čega mu je izrečena opomena i zabrana prilaska bivšoj supruzi.
Kako je na dan ubistva saopšteno iz policije, Pavićević je prvog avgusta prijavila bivšeg supruga i oni su o tome obavijestili nadležnog tužioca u Podgorici. Dežurni državni tužilac se, „nakon sagledavanja svih aspekata predmetnog događaja“, izjasnio da u radnjama prijavljenog lica nema elemenata bilo kojeg krivičnog djela za koje se gonjenje preduzima po službenoj dužnosti, te da Uprava policije cijeni da li u radnjama prijavljenog lica ima elemenata prekršaja. Tako je, sada već osumnjičeni za ubistvo, kaženjen pred Sudom za prekršaje.
Prema zvaničnim podacima u Crnoj Gori je od početka 2019. godine do danas ubijeno 16 žena, gdje su kao počinioci identifikovani supružnici, partneri, bivši partneri ili članovi porodice. Samo 2019. godine evidentirano je pet ubistava žena. Dvije žene su ubijene u Nikšiću i po jedna u Rožajama, Cetinju i Bijelom Polju. U dva slučaja sin je ubio majku, jednu ženu ubio je emotivni partner, u jednom slučaju riječ je o poznanicima koji nisu bili u emotivnoj vezi, dok je jednu žrtvu života lišila bivša supruga tadašnjeg partnera.
Godinu kasnije evidentirana su tri ubistva žena – u Beranama, Cetinju i Kotoru. „U jednom slučaju radi se o supružnicima, u jednom slučaju ubica je član šire porodice, a u jednom je riječ o partnerima. U 2021. godini evidentirana su dva ubistva žena – u Petnjici i Podgorici, a riječ je o supružnicima i u drugom slučaju o bivšim emotivnim partnerima. Godinu dana kasnije žene su bile žrtve u Baru i Herceg Novom – u jednom slučaju supružnika, a u drugom bivšeg supružnika“, pokazuju podaci iz Uprave policije.
Tokom prošle godine evidentirano je jedno ubistvo u Podgorici, a ubica i žrtva su bili poznanici. „Od početka 2024. godini do danas počinjena su tri ubistva – dvije žene su bile žrtve u Podgorici, a jedna u Kotoru. U jednom slučaju počinitelj je bio suprug, u drugom bivši suprug, a u trećem je kćerka ubila majku“, navode iz Uprave policije.
Da porodično nasilje poprima zabrinjavajuće razmjere, ne samo u Crnoj Gori, već svugdje u svijetu u razgovoru za Monitor ocjenjuje i predsjednik Internacionalne policijske organizacije Ivan Pekić. “Ovo što smo mogli da vidimo u Crnoj Gori je apsolutno do pravne legistative i zbog svih onih pravnih prepreka koje bi trebalo da rešavaju ovakve krucijalne probleme porodičnog nasilja koji su sve učestaliji i ponavljaju se. Žrtve nasilja, posebno porodičnog, nemaju u državi apsolutno podršku. I to ne samo pravnu pomoć već i ekonomsku pomoć“, kaže Pekić.
Ono što u Crnoj Gori dodatno komplikuje situaciju jeste tradicija, ocjenjuje Pekić, posebno u ruralnim djelovima zemlje. „Tu je otac, odnosno muž, nosilac svih poslova u kući, a žena je tu – po onim tradicionalnim uvjerenjima Crnogoraca, pogotovo u tim ruralnim područjima – da sluša. I to je nešto što je danas ne samo opterućujuće, nego bi u 21.vijeku trebalo da se mijenja. Žene su pretežno zbog finansijske nezavisnosti neodlučne da napuste takvu porodicu i spremne su da trpe sva ta maltretiranja, od batina do ne znam čega da bi ostala u takvoj familiji. Ne odlučuju se žene lako za taj korak. Posebno ako niste zaposleni a imate dvoje ili troje djece… Onda je to zaista jedan mukotrpan i težak posao“, smatra Pekić.
Naš sagovornik dodaje da se među faktorima koji se primjećuju u slučajevima porodičnog nasilja, osim ekonomske (ne)zavisnosti i tradicije, mogu uočiti i oni koji se tiču čitavog društva pa i države, jer su vezani za pravna (ne)djelovanja. „Crnogorski zakoni su veoma loši jer propisuju prvo prekršajne, pa potom novčane kazne, dok su i same zatvorske kazne koje su zaprijećene veoma niske za djela koje učine ti nasilnici. Žene zbog ekonomske nemogućnosti ostaju u takvim brakovima i onda dolazi do eskalacije i tragičnih slučajeva gdje se muškarac odluči da liši života svoju suprugu, u nekim slučajevima i sebe, i nekad na takav način ostavi djecu da budu siročad“, kaže Pekić.
Ističe da upravo zbog svega toga ne može reći da je Crna Gora i njen pravni sistem u potpunosti prilagođen kako bi se zaštitile žrtava nasilja. „Ima puno nedostataka ali svakako je dobro i pozdravljamo najavu otvaranja sigurnih ženskih kuća, kako na sjeveru tako i u centralnom djelu i na primoriju i to je nešto dobro. Da žrtve porodičnog nasilja mogu pronaći zaštitu u tim domovima. Ono što je loše u tome je što takav vid zaštite žrtava porodičnog nasilja ne može trajati bezgranično niti to traje u jednom dužem vremenskom intervalu već i nakon nekog kraćeg vremenskog perioda žrtve moraju izaći sa djecom iz tih sigurnih kuća i tog momenta one opet postaju mete partnera-nasilnika“, objašnjava Pekić.
Upravo zato je mišljenja da sve službe i institucije koje trebaju da se bave zaštitom žrtava nasilja, treba da na jedan sveobuhvatan način sagledaju ove okolnosti jer na taj način, samo zajedničkim sudjelovanjem službi, udruživanjem i pravljenjem možda zajedničih budžeta na nivou države, može se pomoći žrtvama porodičnog nasilja. „ Apsolutno je nemoguće da jedna majka sa dvoje ili troje djece, a pritom je i nezaposlena može odgajati djecu i plaćati stan u Crnoj Gori. Smatram da posebno socijalne službe treba da se posebno pozabave ovim problemom ali i službe bezbjednosti kojima je zadatak da brinu o bezbjednosti žrtava“, dodaje Pekić.
Na kraju još jedna brojka – od 2001. godine do danas, u prosjeku su četiri žene godišnje bile žrtve femicida. Ubijena Biljana Pavićević je 89. žrtva. Da li je to dovoljno da se kao društvo zamislimo i zabrinemo?
Od 333 miliona cigareta koje su u 2023. zaplijenili evropski graničari, ukupno je 62,2 miliona stiglo iz Crne Gore. Tako je Crna Gora u prošloj godini bila treća država na OLAF-ovoj listi, iza Turske (84,6 miliona) i Ujedinjenih Arapskih Emirata (76,2). Slijede Indonezija (52,5), Kina (19,4), Singapur (12,4), Pakistan (10), Indija (9,2 miliona) i Kambodža (4,5 miliona)
Evropska služba za suzbijanje prevara (OLAF) saopštila je u izvještaju o svom radu za 2023. da je Crna Gora u vrhu zemalja iz koje su došle cigarete zaplijenjene na granicama EU.
Od 333 miliona cigareta koje su u 2023. zaplijenili evropski graničari, ukupno je 62,2 miliona stiglo iz Crne Gore. Tako je Crna Gora u prošloj godini bila treća država na OLAF-ovoj listi, iza Turske (84,6 miliona) i Ujedinjenih Arapskih Emirata (76,2). Slijede Indonezija (52,5), Kina (19,4), Singapur (12,4), Pakistan (10), Indija (9,2 miliona) i Kambodža (4,5 miliona).
Iz Kine je navedeni iznos oduzet u sedam zaplijena, a iz drugih država u po jednoj akciji, navodi se u dokumentu. Prema OLAF-u, van granica EU, u Srbiji i Izraelu, zaplijenjeno je 144,3 miliona cigareta, a unutar granica Unije 140,6 miliona. Navodi se da su operacije OLAF-a dovele do zaplene preko 616 miliona ilegalnih cigareta širom svijeta, uključujući 333 miliona cigareta zaplijenjenih na spoljnim granicama EU.
“OLAF je takođe pomogao da se zaplijeni 140 tona sirovog duvana i šest tona duvana za lulu, sprečavajući gubitke od preko 151 miliona eura za budžete EU i nacionalne budžete. Pored toga, dojave iz OLAF-a dovele su do konfiskcije 144,34 miliona cigareta i 40 tona sirovog duvana izvan EU”, navedeno je u izvještaju. U dokumentu se ocjenjuje da je “krijumčarenje cigareta ponovo globalno pitanje jer su neke od zemalja uključenih u ilegalnu trgovinu bile udaljene poput Turske, Indonezije, Ujedinjenih Arapskih Emirata i Crne Gore”.
„Šverc cigareta je državni projekat koji je režirao bivši režim, i on je vremenom privatizovan u korist odabranih i privilegovanih pojedinaca koji su finansirali izborne kampanje, kao i druge ilegalne i netransparentne aktivnosti partija i funkcionera bivše vlasti“, za portal RTCG kazao je potpredsjednik Vlade za politički sistem, pravosuđe i antikorupciju Momo Koprivica. Komentarišući izvještaj, Koprivica je ocijenio da je osnovni preduslov šverca cigareta korupcija u policiji i na carini, na različitim nivoima.
Kazao je da je sa Balkana poticalo oko 30 milijardi cigareta koje su dominantno činile štetu tržištu i budžetu Velike Britanije i pojedinih članica EU i da je opravdana međunarodna zabrinutost i aktivnosti institucija zaduženih za vladavinu prava međunarodnih partnera.
Koprivica naglašava da je osnovni vid krijumčarenja cigareta vršen zloupotrebom Slobodne carinske zone u Luci Bar. “Cigarete koje su stizale u Luku Bar su, zahvaljujući korupciji i sistemskom djelovanju zarobljenih struktura u policiji i carinskoj upravi, išle izvan Crne Gore preko njene kopnene teritorije, tako što bi nakon ilegalnog izlaska iz skladišta u Slobodnoj carinskoj zoni, kreirani lažni carinski dokumenti koji su osnov njihovog fiktivnog izvoza brodovima iz Luke Bar. Riječ je bilo o veoma razrađenoj i strukturiranoj šemi krijumčarenja i eliminisanja tragova, gdje su nezaobilaznu ulogu imali korumpirani policijski i carinski službenici, zatim špediterska preduzeća, pa do visokih policijskih funkcinera i sa njima povezanih lica i članova porodica, kao lica na crnoj listi SAD, kao što je Daka Davidović“, ističe Koprivica i dodaje da “OKG imaju i ilegalne magacine i skladišta, iz kojih su se otpremale cigarete, nakon sačinjavanja friziranih papira o tranzitu, ka navodnim krajnjim destinacijama”.
Koprivica je ocijenio da je u borbi protiv ovog fenomena bilo više marketinga, a malo sistemskih rješenja. “Bilo je i govora da će sa izborom 44. Vlade stati borba protiv šverca cigareta, ali te tvrdnje upravo činjenice demantuju. Naime, Uprava prihoda i carina (UPC) zaplijenila je 22.12.2023. godine u Slobodnoj zoni Luke Bar 1.188 paketa cigareta, odnosno oko 594.000 paklica. Sve cigarete su bile bez akciznih markica, a one su kontejnerom dopremljene iz Ujedinjenih Arpaskih Emirata, a naši carinski službenici iz Sektora za carinsku kontrolu i bezbjednost su spriječili da budu prokrijumčarene preko Luke Bar”, kazao je.
Posljednje hapšenje u Crnoj Gori zbog krijumčarenja cigareta policija je obavila početkom juna kada je uhapšen bivši šef kriminalističke policije u Baru Ilija Vasović. On je uhapšen dva dana nakon što je Libertaspress objavio da je Europol dostavio tužilaštvu informacije o umiješanosti Vasovića u kriminal. SKY prepiska otkrila je da Vasović i Aleksandar Mrkić dogovoraju, navodno, šverc cigareta preko Luke Bar. U prepiskama se govori i da je kontroverzni biznismen Miodrag – Daka Davidović (67), navodno ključni čovjek za kriminalne aktivnosti u poslu sa krijumčarenjem cigareta nakon parlamentarnih izbora u Crnoj Gori u avgustu 2020. godine. Davidović do danas nije ni u Specijalnom državnom tužilaštvu, niti u Specijalnom policijskom odjeljenju, saslušavan ni kao građanin, ni kao svjedok, ni kao osumnjičeni.
Na osnovu transkripata razgovora koji su dostavljeni crnogorskoj policiji i tužilaštvu u junu prošle godine podignuta je optužnica protiv bivšeg direktora crnogorske policije Veselina Veljovića, te podgoričana Aleksandra Mrkića, koji je u bjekstvu, njegovog brata Nikole te Muja Nikočevića. Tom optužnicom, koja je potvrđena od strane podgoričkog Višeg suda obuhvaćeno je još 11 optuženih i na jesen se očekuje početak suđenja.
Treba se prisjetiti i slučaja protiv bivšeg direktora Uprave prihoda i carina Rada Miloševića. Ni do danas nema odgovora dokle se stiglo sa istragom pokrenutom nakon što je Milošević u decembru 2022.godine uhapšen. Početkom oktobra 2022.godine Milošević se prvi put na nekoliko sati našao pred policijskim inspektorima, a nakon što je Specijalno državno tužilaštvo pokrenulo akciju usmjeru na identifikovanje osoba koje pripadaju organizovanom lancu koji je švercovao dio cigareta koje je država zaplijenila u Slobodnoj carinskoj zoni Luke Bar, a koje su trebalo da budu i uništene. Poslije šestosatnog informativnog razgovora pušten je usljed nedostatka dokaza. Akcija državnog šverca cigareta policijski je razotkrivena tek kada je dokazano da je od dva šlepera cigareta – koji su navodno spaljivani 29. septembra 2022. u maloj peći nikšićke fabrike ,,M konstrakšn“ – volšebno nestao kamion sa robom vrijednom milion eura. Specijalno policijsko odjeljenje akciju je započelo nakon što su dobili precizne podatke i informacije od Agencije za nacionalnu bezbjednost koja je nadgledanje koordinirala sa britanskim kolegama, uz evidentiranje krijumčarene robe i lociranje ,,sklonjenog“ kamiona ,,Brnović transa“. Osumnjičeni Milošević tvrdi da je to dio namještaljke. Vlada je 7. oktobra 2022.godine, dva dana pošto je Milošević privođen na informativni razgovor, na prijedlog premijera Dritana Abazovića smijenila tadašnjeg v. d. direktora Agencije za nacionalnu bezbjednost Sava Kenteru. Nekoliko dana kasnije Milošević je podnio ostavku, a zatim u javnim nastupima tvrdio da nije kriv i da je sve radio po zakonu.
Jedno je sigurno – Specijalno tužilaštvo ima još nedovršenog posla.
HORIZONTI4 sedmice
DANAS, SJUTRA3 sedmice
INTERVJU3 sedmice
Izdvojeno4 sedmice
Izdvojeno4 sedmice
FOKUS4 sedmice
Izdvojeno4 sedmice