Povežite se sa nama

OKO NAS

BERANE – RIJEŠEN PROBLEM VATROGASNIH VOZILA: Vlada se dosjetila

Objavljeno prije

5 mjeseci

na

Predstavnici Ministarstva finansija, Ministarstva unutrašnjih poslova  i Opštine Berane  potpisali sporazum na osnovu kojeg se lokalna uprava oslobađa plaćanja kredita za vatrogasna vozila. Osim Berana, Vlada je plaćanja duga za vatrogasna vozila oslobodila još neke opštine

 

Pobuna zbog kreditnih zaduženja za specijalizovana vatrogasna vozila, koja je krenula iz Berana, završila se kako je i trebalo  – Vladinom kapitulacijom: nakon više od deset godina problem tri vatrogasna vozila u Beranama, koja su za to vrijeme bila neregistrovana, riješen je tako što su Vlada Crne Gore i Opština Berane uspjele da postignu dogovor o otplati duga.

Predstavnici Ministarstva finansija, Ministarstva unutrašnjih poslova  i Opštine Berane  potpisali su sporazum na osnovu kojeg se lokalna uprava oslobađa plaćanja obaveza po osnovu preuzetih specijalnih vozila za gašenje požara i spašavanje. U tom se ugovoru navodi da je Vlada oslobodila crnogorske opštine od plaćanja obaveza vezanih za izmirenje duga za vatrogasna vozila. Kada je riječ o Beranama, Vlada je preuzela obaveze na ime kreditnog zaduženja u visini od 1.168.736. eura.

,,Ministarstvo finansija je saglasno da se Opština Berane oslobađa plaćanja po osnovu preuzetih specijalnih vozila za gašenje požara i spasavanje i to dva tipa Unimag U5000 4 x 4 i jedno tipa Actos 203 E КA 4 x 4”, navodi se u ugovoru.

Načelnik beranske Službe zaštite i spasavanja Tihomir Bogavac naglašava da je na ovaj način stavljena tačka na dugogodišnji problem koji je opterećivao službu na čijem se čelu nalazi.

,,Opština Berane zbog finansijskih ograničenja nije mogla da izmiruje obaveze za preuzeta vatrogasna vozila. Zato smo od Vlade godinama tražili da preuzme dug i na taj način omogući našoj službi normalno funkcionisanje. Na kraju, na opšte zadovoljstvo, našem zahtjevu je udovoljeno što nam daje mogućnost da svoje zadatke izvršavamo onako kako to pravila nalažu”, ističe Bogavac.

Bogavac je potvrdio da tri sepecijalizovana vatrogasna vozila zbog nedostatka odgovarajuće dokumentacije nije bilo moguće registrovati i da su i pored toga bili prinuđeni da ih koriste za određene intervencije.

,,Vozila smo povremeno koristili prilikom spasavanja imovine i ljudskih života, iako ona nijesu bila registrovana. Radili smo to jer mi nemamo drugih vozila za gašenje požara i za druge intervencije. Sada, kada je Vlada preuzela izmirivanje kreditnih obaveza stekli su se uslovi za registovanje vozila bez kojih bi funkcionisanje vitalnih funkcija u gradu bilo nezamislivo. U toku je priprema neophodne dokumentacije na osnovu koje će ovo pitanje biti  pozitivno riješeno”,  naglašava načelnik beranske Službe zaštite i spašavanja.

Problem s neregistrovanim specijalizovanim vatrogasnim vozilima prevazilazio je problem Berana. To je bio problem države Crne Gore, koja je najprije počela da ga selektivno rješava od opštine do opštine.

Od ukupno pedeset devet savremenih vatrogasnih spasilačkih  vozila koje je Vlada nabavila u periodu od 2009. do 2011. godine registrovano je  samo nešto više nego pola.

Tako još uvijek po tri vozila nijesu registrovana u Beranama, Ulcinju i Bijelom Polju. Pet specijalnih vatrogasnih vozila nije registrovano u Kotoru, šest u Pljevljima…

Ranije je zvanično potvrđeno da je nekim opštinama ovo dugovanje otpisano, dok su neke, među kojima i beranska, obavezane da potpišu ugovor o otplati dugovanja.

U beranskoj lokalnoj upravi tvrdili su čitavo vrijeme, međutim, da prilikom preuzimanja vlasti od DPS prije pet godina nijesu zatekli dokumentaciju ko­ja bi po­tvr­di­la ko je stvar­ni ku­pac, pa samim tim i vlasnik va­tro­ga­snih vo­zi­la.

Priča o specijalizovanim i skupim vatrogasnim vozilima u ovom gradu ista je kao i u drugim opštinama.

Vo­zi­la su na­ba­vlje­na na osno­vu ugo­vo­ra o kre­di­tu i fi­nan­si­ra­nju ko­je je 2009. go­di­ne sklo­pi­lo Mi­ni­star­stvo fi­nan­si­ja sa Ste­i­er­mar­kis­he Bank und Spar­kas­sen. Vi­si­na tog kre­dit­nog aran­žma­na iz­no­si­la je 22.001.709. eura, od če­ga je Op­šti­na Be­ra­ne tada oba­ve­za­na za 1.168.736 eura.

Pre­ma utvr­đe­nom pla­nu, Op­šti­ni Be­ra­ne je na­lo­že­no da kre­dit vra­ti u ro­ku od de­set go­di­na i to u dvadeset jed­na­kih mje­seč­nih ra­ta ko­je su iznosile po 58.436 eura. Pla­nom je bi­lo pred­vi­đe­no da se pr­va ra­ta upla­ti 15. ju­la 2011, a po­sljed­nja 15. ja­nu­a­ra 2021. go­di­ne.

Iz Mi­ni­star­stva fi­nan­si­ja ra­ni­je su tvr­di­li da je Op­šti­na Be­ra­ne svo­jim do­pi­som od 27. no­vem­bra 2008. go­di­ne po­tvr­di­la sa­gla­snost da pri­hva­ta vatrgoasna vo­zi­la i da će za­klju­či­ti ugo­vor s Vla­dom Cr­ne Go­re o oba­ve­za­ma vra­ća­nja kre­dita.

Iz lo­kal­ne upra­ve su saopštavali da ras­po­lo­ži­va do­ku­men­ta­ci­ja uka­zu­je da je biv­še rukovodstvo (DPS) od­bi­jalo da pot­pi­šte ugo­vor s Mi­ni­star­stvom unu­tra­šnjih po­slo­va i Mi­ni­star­stvom fi­nan­si­ja o pro­slje­đi­va­nju kre­di­ta. Osim toga, nigdje nije pronađeno da je Skup­šti­na op­šti­ne Be­ra­ne da­la sa­gla­snost za ovo milionsko kre­dit­no za­du­že­nje.

„U na­šoj ar­hi­vi nije bilo do­ku­men­ta­ci­je ko­ja bi oba­ve­zi­va­la Op­šti­nu Be­ra­ne da vra­ća pri­spje­le ra­te kre­di­ta. Uosta­lom, ni lo­kal­ni par­la­ment ni­je dao sa­gla­snost o kre­dit­nom za­du­že­nju što sa­mo po se­bi go­vo­ri da je Vlada bila prinuđena da sada napravi ovaj korak“, objašnjavaju iz lokalne uprave i naglašavaju da se radilo o velikim sred­stvi­ma ko­ja je­di­no dr­ža­va mo­že da vra­ti, kao i da nije prihvatljivo da se u postojećim okolnostima dug sva­lju­je na siromašne opštine, tim pri­je što se zna da su vo­zi­la na­ba­vlje­na za po­tre­be Slu­žbe za­šti­te i spa­sa­va­nja ko­ja je od iz­u­zet­nog zna­ča­ja i ko­ja iz­i­sku­je po­moć dr­žav­nih or­ga­na.

Očigledno da su se, kao i u Beranama, pobunile i lokalne vlasti u drugim gradovima, jer su prije toga neke opštine oslobođene dugovanja po ovom osnovu.

Tako je sada s Pljevljima postugnut dogovor da četiri vozila zadrže i da ih Vlada plati, dok će dva, od ukupno šest koliko je ta opština dobila, ustupiti Službi zaštite i spašavanja u Podgorici.

Da je Vlada poslije deset godina svojevoljno pristala da preuzme milionska dugovanja jednog dijela siromašnijih opština, teško je povjerovati. Ovaj problem je trajao previše dugo a pritisci iz opština, poput Berana, iako veliki nisu davali nikakve rezultate. U pregovorima s Evropskom unijom to je moralo biti registrovano…

 

Tufik SOFTIĆ  

Komentari

POVEZANE VIJESTI:
nastavi čitati

Izdvojeno

SJEVER, GRADOVI BEZ BANAKA:  Tamno pa se ne vidi

Objavljeno prije

2 dana

na

Juli 18, 2019

Objavio:

Od pet opština na sjeveroistoku Crne Gore, njih tri nema ni jednu bankarsku filijalu, a zaposleni, penzioneri i privatni preduzetnici iz tih opština prinuđeni su da skoro svakodnevno idu u susjedne gradove zbog bankarskih usluga. Banke nemaju  Andrijevica, Gusinje, i  Petnjica

 

Stomatolog dr Rusmin Laličić ima ordinaciju u Gusinju, ali zbog nepostojanja ni jedne bankarske filijale u tom mjestu, on je prinuđen da skoro svakodnevno ide u Berane da predaje pazare.

„Kreditno sam vezan za jednu banku koja nema svoju filijalu u Plavu. Zato moram ići u Berane i tamo predajem pazare. Morao bih to raditi svaki dan, ali eto, činim to svaki drugi, jer je i to vrlo naporno i finansijski neisplativo“ – kaže Laličić.

On objašnjava da se sa istim problemom suočavaju svi privatni preduzetnici u Gusinju, kojih, kako kaže, nije malo.

„Gusinje ima oko hiljadu penzionera i zaposlenih. Većina njih za lična primanja ide u Plav, pod uslovom da tamo postoji njihova bankarska filijala. Znam da ja nijesam jedini koji putuje u Berane“ – kaže Laličić.

Laličić je predsjendik Partije za Gusinje i odbornik u lokalnom parlamentu. On smatra da su lokalne vlasti morale nešto da učine i da se založe da se što hitnije u Gusinju otvori makar jedna banka.

„To je neophodno, posebno u toku ljeta, kada se u ovu varoš slije dijaspora iz čitavog svijeta. Pitajte bilo koga od njih i vidjećete šta će vam reći da je gradu najneohodnije nakon što je povraćen status opštine prije nekoliko godina. Grad bez banke, to je prosto nezamislivo“ – kaže Laličić.

 

PROČITAJTE VIŠE U ŠTAMPANOM IZDANJU MONITORA OD 19. JULA

Komentari

nastavi čitati

Izdvojeno

DIVLJE DEPONIJE: Ne zna im se broj

Objavljeno prije

2 dana

na

Juli 18, 2019

Objavio:

Crna Gora ima zakone o upravljanju otpadom. Ima propisane kazne za nepoštovanje ovog zakona, ima reciklažna dvorišta, ima odlagališta. Ima ogroman broj divljih smetlišta

 

Stari namještaj, brdašca od šuta, betona, zemlje i šljunka, elektronski i plastični otpad, ostatke od hrane i iskorišćene gume, zatiču oni koji kroče na Stari aerodrom, Vrela Ribnička ili na djelove Ćemovskog polja. Nesavjesni građani ne koriste mjesta predviđena za skladištenje otpada, a akcije nadležnih službi tim povodom često su neefikasne.

Da je Ćemovsko polje jedinstven ekološki i ornitološki lokalitet, djeca uče još u osnovnim školama. Ovdje žive brojne biljne i životinjske vrste koje se ne mogu nigdje drugo vidjeti.  Istovremeno, ovdje je na sve strane razbacano sve što vam je potrebno za opremanje doma. Za onoga ko zna da popravlja stvari, Ćemovsko polje je raj. „Namještaj i kućni aparati nestaju prvi sa ovih ilegalnih deponija“, kaže za Monitor Podgoričanin koji tu često dolazi na trim stazu da trči.

Na Ćemovskom polju panjevi su vidljiviji od drveća. Ovdje ljudi besplatno nabavljaju i drva za ogrijev ili druge potrebe. Samo krajem juna 2019. godine aktivisti NVO Green Home otkrili su, na području između ograde Cijevna komerc i želježničke pruge, više od 30 posječenih i isčupanih stabala borova. Neki od ovih borova bili su stari i preko 50 godina. Ovakvi slučajevi nisu rijetki.

Tu se nalazi i aktivna divlja deponija sa koje se šire nesnosni mirisi. Osim komunalnog i plastičnog otpada i leševa uginulih životinja, tu se odlaže građevinski materijal – šljunak, šut, beton. Na ovom nelegalnom smetlištu završila su i stabla nekih od stradalih borova.

 

PROČITAJTE VIŠE U ŠTAMPANOM IZDANJU MONITORA OD 19. JULA

Komentari

nastavi čitati

OKO NAS

ZAROBLJENI POTENCIJALI: Voća na pretek, fale fabrike

Objavljeno prije

5 dana

na

Juli 15, 2019

Objavio:

Bilo da je riječ o šumskom, ostalom voću ili pečurkama, osnovni problem sjevera je  nedostatak pogona za finalnu proizvodnju,  U tek nekoliko preduzeća obavlja se primarna proizvodnja, a zatim se “blago sjevera”  plasira na inostrana tržišta. U tom lancu najmanje  koristi imaju uzgajivači i berači

 

Uprkos  neospornom bogatstvu sjevera Crne Gore šumskim voćem i biljem, samo mali broj preduzeća se u našoj državi bavi njihovom preradom. Taj problem je prepoznat i u  Strategiji razvoja poljoprivrednih i rurarrnih područja   2015-2020 resornog ministarstva.

“Nekoliko kompanija bavi se preradom voća i povrća, ali su one relativno malog kapaciteta. Svega pet  prerađivačkih postrojenja imaju značajan udio i ulogu na tržištu, a ostali uglavnom manjeg kapaciteta i nijesu u značajnoj mjeri prisutni na tržištu.” piše u tom dokumentu.

Ti podaci se odnose i na pogone za preradu, pored šumskog, i  drugih vrsta voća, kao i na preradu povrća.

Zbog takve situacije na stotine tona šumskih plodova svake godine,  nakon primarne prerade završavaju na stranom tržištu.  Tek nekoliko firmi koje su registrovane za otkup, bavi se i nekom vrstom prerade.

Jedna od njih je i pljevaljska firma  Mivex, koja postoji 16 godina. U tom preduzeći tvrde da  prosječno godišnje prerade 120 tona pečurki i po 40 tona ljekovitog bilja i šumskog voća.

Firma  ima kapacitete za više koraka prerade, a svoje proizvode plasiraju kako na domaće, tako i na evropsko tržište. Pečurku, u savisnosti od vrste, kuvaju, suše ili zamrzavaju. Svi proizvodi bjelopoljskog preduzeća ForestFood-M , takođe završavaju na evropskom tržištu. Predstavnici te firma kažu da godišnje sa sjevera otkupe prosječno po 100 tona šumskog voća i pečurki. To je kapacitete i Ekoprometa, još jedne firma sa sjevera, koja je ima mogućnosti za djelimičnu preradu.

Cjelokupan otkup  pečurke i šumskog voća, uglavnom, borovnica, rožajska firme Sloga  već godinama plasira  na njemačko, italijansko i  francuskom tržištu.

“U tim preduzećima, kao i u našem, , uglavnom se radi primarna prerada pečurki, a šumsko voće zamrzava. Kad je riječ o vrgnju, jednoj od vrsti gljiva, pored zamrznutog i kuvanog, on se priprema i u salamuri. Prodaje se po 15 eura za kilogram na evropskom tržištu. Beračima ove godine za kilogram svježeg vrgnja prve klase plaćamo dva eura. Mada, zbog kišnog vremena, a za razliku od lani, ovog proljeća kvalitet pečurke je bio vrlo loš. “ – kaže Radosav Puletić vlasnik kolašinske firme ,,Otkup i prerada šumskih plodova”.

Lošeg kvaliteta bile su i šumske jagode, a koligram je dostižao cijenu od pet eura. To voće se plasira na inostrana tržišta, objašnjava  Puletić , uglavnom zamrznuto, kao i maline, borovnice i kupine, čija berba počinje kasnije.

Puletić  ističe kako je Crnoj Gori potrebno još prerađivačkih pogona, kako bi se, objašnjava, iskoritili ogromni potencijali sjevera kada je je riječ o proizovodima cijenjenim na evropskom tržištu.

“Osim za šumsko, potrebne su fabrike i za preradu ostalih vrta voća i povrća. Mislim, naravno, na finalne proizivode, za koje mi sada nemamo kapaciteta. Mnogo voća propadne, a voćari nemaju motova da ulažu u imanja i time se bave. Uz to, otvorila bi se mogućnost za veliki broj radnih mjesta. “- kaže on.

Ukoliko se ostavare obećanja, koje su tokom minule godine davali voćarima sjevera iz resornog ministasrtva, situacija bi značajno uskoro mogla da se promijeni. Na sjeveru mnogo očekuju od   buduće fabrike  Kuće voća.u Andrijevici.  To je “jedan od kapitalnih projekata Vlade,  čijom se realizacijom stvara ambijent za razvoj preduzetništva i lokalne ekonomije na području te opštine i  sjevera Crne Gore. “.

Radovi na tom pogonu u poodmakloj su vazi, a država je u tu fabriku uložila oko 1, 5 miona eura.  U Kući voća, kako je planirano, obavljaće se otkup, prerada i pakovanje voća i proizvoda od voća. Prije godinu ministar poljoprivrede I ruralnog razvoja Milutuin Simović je obećao da će  kad fabrika počene da radi biti stvoreni uslovi iza dodatni razvoj voćarstva u tom kraju, koji je poznat po užgoju  jagodastog voće (malina, aronija, borovnica), šljiva i jabuka.

“Voćari će dobiti mogućnost boljeg plasmana, ostvarivanja dodate vrijednosti kroz preradu, a time i mogućnosti za širenje proizvodnje i ostvarivanje većih prihoda. Ujedno, kroz poslovanje Kuće voća, biće dostignuti potrebni standardi kvaliteta i bezbjednosti hrane, potrebni za bolju poziciju naših voćara na tržištu.” – kazao je Simović tada.

Lijepe vijesti stigle su, početkom godine, i Bjelopljcima od kompanije “Franca” iz koje su  najavili izgradnju velike hladnjače koja će moći da prihvati sav višak voća koji se proizvede na teritoriji te opštine. Kako je saopšteno “formirana je kooperativa koju čine pet preduzeća sa kojom će se u narednom periodu povezati preko stotinu proizvođača voća.”

Iz bjelopoljeske kompanije su saopštili da će posebna pažnja biti posvećena  jagodičastom voću, prvenstveno malinama. Hladnjača bi trebalo da ima kapacitet da primi sav rod maline, ali i da duplira broj malinara.

Prema nekim procjenama bjelopljski voćari mogu godišnje da ponude oko 1.000 tona voća, a iz France tvrde da finalni proizvodi mogu da nađu mjesto na tržištu. Početkom ove godine bjelopoljski malinari osnovali su prvi takav klaster u Crnoj Gori. Okuplja uzgajivače malina, ali i vlasnike hladnjača.  Iako ne mogu da zaborave drugu polovinu juna lani, , kada su  u znak protesta zbog  niske cijene, kao i “selektivnog otkupa i bahatog odnosa hladnjačara” više stotina kilograma tog voća prosuli ispred Opštine, nadaju se kvalitetnijoj pomoći iz lokalne uprave.

Skoro dvije i po decenije Kolašincima je obaćavana fabrika za preradu voća. Još 2014. godine tadašnji predsjednik Opštine Darko Brajušković, tvrdio je da će fabrika biti podignuta za, najduže, dvije godine. Nažalost, još nema nagovještaja da bi se takav pogon skoro mogao i otvoriti u tom kraju. Potrebe za takvim pogonom su, naročito, ako se uzmu u obzir količine voća uzgajanog  u Morači, više nego očigledne.

Da podizanje manjih pogona za preradu voća nije pretežak izazov  čak ni za pojedinca pokazao je početkom prošlog mjeseca Rožajac Mersad Šutković. On je prepozano potrebu tržišta da ponudi finalni proizvod, pa otvorio fabriku za proizvodnju sokova od bobičastog voća. Pored prihoda koje očekuje, cilj mu je bio  i da pokaže poljoprivrednicima da je sličan posao  moguć, isplativ i održiv.

                                                                                               Dragana ŠĆEPANOVIĆ

Komentari

nastavi čitati

Izdvajamo